รวมเรื่องเล่าประสบการณ์เพื่อบูชาครู หลวงปู่ชื่น ติคญาโณ

oustayutt

Sornpraram ตอบกลับเมื่อ 2013-10-7 07:27
ขอบารมี ติคญาโณภิกษุ ช่วยคุ้มครองเหล่าศิษย์

ที่เคาร ...

สาธุครับ

Metha

สาธุ สาธุ สาธุ

ma-ii

เช้าก่อนหน้าวันที่พี่ๆน้องๆคศช. จะไปบรรจุกรุพระกัน....ผมขับรถไปซื้อของที่ตัวจังหวัดตามปกติ
ขับมาเป็นสิบปีแล้วครับ...ไม่เคยนึกว่าจะมีเรื่องตื่นเต้นอะไร. ปรากฎว่าวันนี้ดันมีแฮะ

ถนนแถวบ้านกะลังขยายจากสองเลนเป็นสี่เลนครับสองข้างทางเค้าเริ่มถมดินลูกรังเสมอกับพื้นผิว
ถนนเดิมเป็นช่วงๆแต่ก้อเป็นลักษณะลาดลงไปด้านข้าง....หลุดจากลูกรังไปก็เป็นผืนนาข้าวเขียวขจี
ถนนก่อนจะถมนั้นบางช่วงสูงจากพื้นดินถึงสี่ซ้าห้าเมตร  พอถมดินลูกรังแล้วก็ดูเหมือนจะตื้นขึ้นหน่อย

เรื่องมันเกิดเพราะความใจร้อนด้วยความรีบนั่นเอง.....ปกติวันไหนอารมณ์ดีเจอรถสิบล้อขนดินทำถนน
วิ่งช้าๆอยู่จะขับรถแซงซ้ายลุยดินลูกรังจนฝุ่นตลบไปหมด....ด้วยอัตราความเร็วประมาณ 60 กม.ได้มั้ง?
วันเกิดเรื่องนี่ขับรถแซงขวามาตามปกติครับ  ตอนแซงมาเห็นรถข้างหน้าวิ่งต่อแถวกันช้าๆ เกือบสิบคัน
เห็นจะได้   พอมองไปไกลๆก้อเห็นรถหกล้อวิ่งสวนมาอยู่ไกลๆ  เลยเกิดความโลภกะว่าเด๋วแซงอีกซักหน่อย
แล้วค่อยเบียดเข้าไปก้อได้เนอะ!!!!

พอแซงมาได้ประมาณห้าคันไอ้หกล้อที่วิ่งสวนมาก้อใกล้เข้ามาอยู่ในระยะตัดสินใจว่าควรจะเบียดเค้าหลบ
ได้แล้ว......แต่ตาก้อดันไปมองถนนลูกรังที่อยู่ด้านขวา.....พร้อมกับสมองดีดลูกคิดรางแก้วเลยว่าถ้าเราไม่
เบียดรถเข้าทางซ้ายแต่วิ่งลงถนนลูกรังทางขวาดีกว่า. .....เพราะหกล้อสวนมาแค่คันเดียวพอหลบเสร็จเก๊าะ
หักคืนซ้ายแล้วจะได้แซงคันที่เหลือรวดเดียวเรยยย์.......หยั่งซั่นนน!!!!

น่าจะใช้เวลาประมาณสามสี่วินาทีในการตัดสินใจ...แร้วก้อหักพวงมาลัยตามใจคิด.....เพื่อที่จะรับรู้ในเวลา
ต่อมาไม่ถึงเสี้ยววินาทีว่า....ตอนนี้รถไม่ใช่ของเราแร้ววววว......เพราะมันควบคุมไม่ได้เป้าหมายแรกของมัน
เป็นทุ่งนาข้างทางด้วยความเร็วร้อยยี่สิบกิโลเมตรต่อชั่วโมงตามความลาดลงของพื้นลูกรัง....ทำอะไรไม่ได้
เลยจริงๆครับ....ได้แต่ทำใจ

เข็มขัดนิรภัยก้อไม่ได้คาด.....ไม่ได้กลัวตายครับ...ตอนนั้นเป็นห่วงอย่างเดียวกลัวว่ารถจะพัง....ดูสมองมันคิด
เอาหละกัน......เหลือเพียงนิดเดียวก่อนจะลงไปนอนทุ่งนาหน้ารถก้อสะบัดกลับมาเหมือนโดนผลักพร้อมกับรถ
มีอาการสะบัดไปมา....ผมลองหมุนพวงมาลัยเพื่อเรียกการควบคุมกลับมาบ้างเบาๆ. มันก้อไม่ยักกะเชื่อแฮะ!!!
เลยลองแตะเบรกเบาๆมั่ง.....คราวนี้ได้ผลครับ.....ท้ายรถจากปัดเบาๆ....กลายเป็นว่าปัดมาข้างหน้ามากขึ้น
ได้แต่นึกในใจว่าซวยอิ๊บอ๋ายยยยย....ขนาดแตะเบาๆน๊าาาา.....ถ้ามันปัดมาถึงครึ่งรอบคงจะกลิ้งกันหลายตลบ
หละวุ้ย?????

วินาทีที่ลุ้นอยู่นั้นรถก็เหมือนโดนผลักให้ถอยกลับไป...แต่อาการรถสะบัดก้อเหวี่ยงมากขึ้นกว่าเดิม ผ่านไปไม่กี่วิ
ความเร็วของรถก้อลดลงอย่างรวดเร็วจากการสะบัดของตัวรถเองพวงมาลัยในมือเริ่มมีน้ำหนักตอบสนองต่อการ
หมุนบ้าง...เห็นถนนเบื้องหน้าว่างเลยพยายามควบคุมรถขึ้นถนนลาดยางเลนขวาพร้อมเสียงเบรกดังสะท้านใจ
หวังใจไว้ว่าไม่ให้รถเตลิดเลยไปเลนซ้ายเด๋วพวกตามหลังมาเค้าจะชนเราเข้า

กลับกลายเป็นว่าคิดมากไปแล้วเพราะมองไปเห็นแต่ฝุ่นฟุ้งตลบไปหมด....ส่วนรถสิบคันนั้นได้แต่จอดมองอยู่ห่าง
ออกไปเกือบร้อยเมตร...ประมาณว่าจอดรอดูสถานการณ์


สุดท้ายก้อขับรถหนีมาหลังจากโชว์เสี่ยงตายเพราะความโง่เขลาของตัวเองได้หนึ่งรอบ....ลูบสร้อยพระในคอ
เรียกขวัญและกำลังใจ....ผมห้อย...พระอาถรรพ์ธม....แค่องค์เดียวครับ

Nujeab

ma-ii ตอบกลับเมื่อ 2013-11-6 23:46
เช้าก่อนหน้าวันที่พี่ๆน้องๆคศช. จะไปบรรจุกรุพระกัน.. ...

พระอาถรรพ์ธม เดินทางปลอดภัย บารมีหลวงปู่ สาธุ

sriyan3

สาธุ เพิ่งสร้างบุญใหญ่มาด้วย พระช่วยอีกแรง แคล้วคลาดปลอดภัย
ว่าแต่เลขทะเบียนอะไรล่ะครับ รถคันนี้

Metha

ma-ii ตอบกลับเมื่อ 2013-11-6 23:46
เช้าก่อนหน้าวันที่พี่ๆน้องๆคศช. จะไปบรรจุกรุพระกัน.. ...

เดินทางปลอดภัยน่ะครับ

รามเทพ

ma-ii ตอบกลับเมื่อ 2013-11-6 23:46
เช้าก่อนหน้าวันที่พี่ๆน้องๆคศช. จะไปบรรจุกรุพระกัน.. ...

ติคญาโณรักษา  

kit007

ma-ii ตอบกลับเมื่อ 2013-11-6 23:46
เช้าก่อนหน้าวันที่พี่ๆน้องๆคศช. จะไปบรรจุกรุพระกัน.. ...

สาธุ เดินทางปลอดภัยครับ

Sornpraram

ma-ii ตอบกลับเมื่อ 2013-11-6 23:46
เช้าก่อนหน้าวันที่พี่ๆน้องๆคศช. จะไปบรรจุกรุพระกัน.. ...

คนเสน่ห์ แรง..ส์ ใครๆ ก็อยากจะปะทะ

ma-ii

Sornpraram ตอบกลับเมื่อ 2013-11-28 06:39
คนเสน่ห์ แรง..ส์ ใครๆ ก็อยากจะปะทะ ...

อยากปะทะแบบนี้อ่ะคับ...ไม่อยากได้แบบเหล็กชนเหล็กหรือว่าเหล็กชนไม้(ต้น)ข้างทางครับ