เก็บเล็กผสมน้อยร้อยความทรงจำ

Sornpraram

น้ำอมฤตของน้องวุ่น

ระหว่างทางน้องวุ่นเจอของดี ตะโกนบอกอาจารย์ว่า
" อาจารย์ๆครีาบบบบบ นี่ๆน้ำอมฤต ดูศักดิ์สิทธ์เข้มขลังน่าดูเลยคร๊าบบบ ไม่บูชาไปผสมด้วยหรอคร๊าบบบบ "

2011-12-13 17:22



อาจารย์ตะโกนกลับมาว่า " เฮ้ย นั่นมันไม่ใช่แล้ว เจ้าวุ่น "

Sornpraram

เมธาอธิฐาน


อันนี้จำได้ดีครับ...พอเข้าไปในวัดหลวงปู่หล้า ได้กราบและอธิษฐานขอหลวงปู่
ให้ท่านมาช่วยสร้างหนุมานด้วย...หลังจากนั้นก็เดินไป-เดินมาดูรอบๆๆวัด สักพักก็มานั่ง
พับดอกบัวจัดแจกัน เพื่อถวายพระประธานในอุโบสถ

แรกๆๆก็ไม่มีอะไรครับ เจ้าวุ่น เพชร ก็ยกแจกันดอกบัว คนล่ะอันไปถวายพระ
ผมเองก็เดินตามหลังน้องๆๆๆเข้าไป..

บริเวณหน้าพระประทาน จะมีพรหมแดงอยู่โดยรอบ น่าจะประมาณ 6x7 เมตรเห็นจะได้
พอถวายดอกไม้ ก็ก้มกราบพระทาน จังหวะที่ก้มกราบ เอ๋...มีกลิ่นอะไรหอมๆๆๆ
กราบเสร็จก็หันมาถามเพชรกับวุ่น ว่าได้กลิ่นอะไรไหม?? หอมจังเลย

น้องกลับมองหน้ากัน!!...งงงงงง ซิครับ อย่าบอกว่าผมได้กลิ่นคนเดี่ยวน่ะ..

แต่กลิ่น ก็หอมขึ้นเรื่อยๆๆๆๆหอมมากขึ้นด้วย..ผมก็เลยลุกขึ้นเดินดูรอบๆๆองค์พระประทาน
ก็เกิดอาการสงสัยขึ้นอีกรอบเพราะกลิ่นจะมีแค่ตรงหน้าพระประทาน
ด้านซ้าย ไม่มีกลิ่น
ด้านขวาก็ไม่มีกลิ่น
ข้างหลังยิ่งแล้วใหญ่เลยไม่มีกลิ่นอะไรเลย
ผมเดินวนประมาณสองรอบเห็นจะได้ แล้วลงนั่งอีกครั้ง ในใจก็คิดว่ากลิ่นมาจากไหนน๋า
แล้วมีกลิ่นหอมเฉพาะตรงหน้าพระประทาน หอมเหมือนยาจินดามณี เหมือนยาในถำบ่อยา

นั่งอยู่ตรงนั้นสักพัก ถ่ายรูปสอง-สามใบ แฮะๆๆๆอันนี้น้องเพชรถ่ายให้ ก็กลับออกไปข้างนอก
โดยที่ยังไม่รู้ว่ากลิ่นนั้นมาจากไหน



อาจารย์ ครับ อาจารย์ครับ .......ผมเองที่เดินไปหาอาจารย์พร้อมกับเรียกอาจารย์
ทั้งๆๆๆที่อาจารยยังสนทนากับหลวงพ่อ เจ้าอาวาสวัดวังโพรงเข้ อยู่..(แอบเสียมารยาทนิดๆๆ)

อาจารย์ครับในโบสถ์ มีกลิ่นอะไรก็ไม่รู้ หอมมากๆๆๆเลยครับ จริงๆๆน่ะครับ


หลังจากที่อาจารย์สนทนากับหลวงพ่อตั้งแต่ช่วงบ่ายๆๆจนเวลาผ่านไปประมาณสี่โมงเย็น
อาจารย์ก็เดินเข้าไปในโบสถ์...คณะ คศช..นำด้วยพี่วุ่นและพี่เพชร ก็เดินตามไป

พอเข้าไปในโบสถ์อาจารย์ ก็เดินเข้าไปที่องค์พระประทาน
แล้วหันมาพร้อมกับบอกว่า "เมธ ตรงนี้นั่งสมาธิ ลองนั่งดูซิ"

แฮะๆๆๆในใจก็คิดอยู่ว่า อาจารย์ครับอากาศเย็นๆๆแบบนี้ น่าจะให้นอนน่ะครับ
นอนหน้าองค์ประทาน คงจะหลับเพลินเลยล่ะครับ
..
เห็นอาจารย์เดินไปข้างๆๆพระประทานแล้วก็เดินออกไป นอกโบสถ์
อ่าวนั่งสมาธิ ก็นั่ง พวกเราทั้งสี่หนุ่ม ก็นั่งสมาธิ นั้งไปสักัพัก
ในใจผมก็ภาวนาพุท...โธ...พุท...โธ...พุท....โธ...กำลังเข้าดายเข้าเข็มทีเดี่ยว

..เอ๋!! มีเสียงอะไร  เสียงเหมือนคนเดิน
เดินไปมา..เอ๋. เสียงเดินไปข้างพระประทาน แล้วก็เดินกลับมาด้านหลังพวกเราเหล่า คศช.
ที่นั่งสมาธิอยู่...ได้ยินแบบนี้ประมาณสามสี่รอบ
รอบสุดท้ายถึงกับต้องตะลึง..
เมื่อเสียเท้านั้นเข้ามาใกล้ผมเหลือเกิน ..แถมระหว่างนั้นยังได้ยินเสียง ก็อบแก็บๆๆๆๆ
คล้ายๆๆๆเสียงถุงพลาสติก

เอาล่ะซี๊...งานนี้ สมาธิเริ่มแตกแล้ว แต่ก็ยังไม่ลืมตาขึ้นมา ในใจก็ยังคิดว่า คงโดนลองของแน่

เอ๋...เสียงเท้าเข้ามาใกล้ผมแล้ว..แต่เอ๋..เสียงเดินนั้นหายไปแล้ว..

เอาน๋า...คงโดนลองของแน่ๆๆๆ
ภาวนาต่อดีกว่า พุท....โธ....พุท....โธ....พุท....โธ....

แต่....ทันใดนั้น กลับได้ยินเสียงพูด คราวนี้เต็มๆๆๆหูเลยครับ
และเสียงนั้นก็ใกล้ตัวผมมากๆๆๆๆๆ

คงอยากจะรู้ล่ะซี๊ว่าเสียงอะไร

" เมธ นั่งสมาธิเสร็จแล้ว ตักเอามวลสารใส่ถุงด้วยน่ะ "

เสียงอาจารย์นี้เอง...ออกจากสมาธิเลย
พอลืมตาขึ้นมาก็เห็นอาจารย์ยืนอยู่ข้างๆๆผมกำลังวางถุงพลาสติกพร้อมช้อน
ไว้ตรงหน้าผม...พออาจารย์เห็นว่าผม ลืมตาแล้วก็ชี้มือไปทางกระสอบสองใบ ที่อยู่ข้างๆๆๆพระประทาน
พออาจารย์  บอกเสร็จก็เดินออกไปนอกโบสถ์
เอ๋!!!! กระสอบสองใบนี้มาอยู่ตั้งแต่เมื่อไหร่น๋า

ก็ตอนที่ผมเดินดูรอบๆๆๆพระประทาน ไม่เห็นจะมีนี้น่า...มาตั้งแต่เมื่อไหร่

ผมถามพี่เพชรกับพี่วุ่นก็บอกว่าเป็นเสียงเดียวกันว่าไม่เห็นเลย


แกะกระสอบเลยล่ะกัน....กลิ่นที่เป็นปริศนา มาจากกระสอบนี่นี้เอง
พอแกะเชือกที่มัดกระสอบออกเท่านั้นล่ะครับ

ผง ผง ผง มวลสารครับ แถมยังบดเรียบร้อยแล้วด้วย
สาธุ สาธุ ก่อนเข้าวัดเราอธิฐานของหลวงปู่หล้า ให้ช่วย
ท่านมาช่วยแล้ว ท่านมอบมวลสารให้ครับ


ไม่รอช้า...ล่ะกันตักเลย
แต่เอ๋...ช้อนที่อาจารย์ให้มาทำไมเล็กจังเลย
สายตาผมก็หันไปหาเครื่องช่วยทุ่นแรง

ทันใดนั้นก็เห็นจานเปล่าที่วางอยู่ จานเลยครับ
พี่ๆๆน้องๆๆก็ช่วยกันจับกระสอบอีก คนก็จับถุงพลาสติก

ส่วนผมทำหน้าที่จวง...โกย..ตัก มวลสารนั้นลงถุงพลาสติกที่เตรียมไว้
จากแรก ผ่านไป จานสอง ก็ตามมา
จานสาม ก็ตามมาติดๆๆๆ พอจะตักจานที่ ก็ได้ยินเสียงประสานของสองพี่น้องวุ่นเพชร

"พี่เมธมันครึ่งกระสอบแล้วน่ะ.." เอาน๋าอีกนิดล่ะกัน
ออ..ลืมบอกไปว่าจานแต่และจานพูนๆๆๆทั้งนั้น

แวบไป แวบมาเพราะตอนนี้ยังทำงานอยู่

มวลสาร ได้ยินอาจารย์ถามหลวงพ่อ เจ้าอาวาส
ว่า ว่าน 108 ใช่ไหม
หลวงพ่อท่านตอบกลับมาว่า
อู้ยย....สองร้อยกว่าๆๆๆ

MetMungpae

Sornpraram

วัดวังโพรงเข้ วัดที่อุดมไปด้วยตำนานปฎิหารย์ ของหลวงปู่หล้า

หลังจากที่เคยได้ยินเรื่องเล่าของหลวงปู่หล้า มามากมาย
ตัวผมเองก็เฝ้ารอวันที่ได้มาสักการะท่านสักหนหนึ่งก็ยังดี
และแล้ววันนี้ก็มาถึง !!

เมื่อก้าวลงจากรถ บรรยากาศเย็นๆ ก็ทำให้รูขุมขนตั้งชัน
ลมพัดเอื่อยๆ เรื่อยๆ เหมือนเป็นเสียงทักทายจากธรรมชาติ
ไม่นานก็ทวีความรุนแรงมากยิ่งขึ้น ใต้ร่มโพธ์ ณ จุดนั้น
จุดที่ฝังสรีระของหลวงปู่หล้า
กึกก้องไปด้วยเสียง ใบโพธิ์กระทบกัน
คงไม่ใช่เสียงทักทายจากธรรมชาติแล้วหล่ะ ผมคิดในใจ
และที่น่าแปลก ต้นมะขามด้านข้าง ห่างกันไม่มาก
กลับไม่มีวี่แวว ของสายลมแม้แต่น้อย
ใบมะขามเล็กๆ นับล้านใบ กลับนิ่ง เงียบ สงบ

สักการะขอพรจากหลวงปู่หล้ากันสักครู่

ก็เดินทางสำรวจวัดสักหน่อย
สิ่งที่พบเห็นล้วนมีแต่ความร่มเย็น
สบายตา สบายใจ ธรรมชาติอันสงบ



โบสถ์กลางน้ำ ซึ่งเคยเป็นที่จำวัตรของหลวงปู่หล้า



สระน้ำที่แต่ก่อนเป็นวังจระเข้ มีจระเข้มากมายอาศัยอยู่
แต่ด้วยบารมีของหลวงปู่หล้า กลับเจรจากับจระเข้ได้
จระเข้จึงย้ายถิ่นไปอาศัยอยู่อีกคลอง โดยไม่กลับมาอีก



วิหารวัดแห่งนี้ก็แปลก เป็นที่ทราบกันว่าวัดกับนกพิราบ
เป็นของคู่กัน อย่างแยกกันไม่ออก
แต่ที่หลังคาโบสถ์แห่งนี้ เกือบศตวรรษแล้ว ไม่เคยมีนกพิราบมาเกาะ
จะด้วยเหตุอันใดก็ไม่ทราบ แต่ก็เคยมีคนมากางเต้นส์พิสูจน์ดูกันแล้ว




โบสถ์แห่งนี้เป็นโบสถ์มหาอุต
ด้านในรายล้อมด้วยพระปางต่างๆมากมาย

  

หลังจากเดินสำรวจพื้นที่ก็เริ่มกลับมาจัดดอกไม้ถวายพระประธานกัน



ส่วนอาจารย์ก็เข้าไปสนทนากับหลวงพ่อโทน
ซึ่งหลวงพ่อโทนได้เล่าเรื่องปฎิหารย์ของหลวงปู่หล้าให้ฟังอีกมากมาย



หลังจากนั้น หลวงพ่อโทน ก็เมตตาจารแผ่นยันต์ คาถาหัวใจหนุมาน
ให้อีกด้วย



แล้วอาจารย์ก็บอกว่าให้นำแผ่นยันต์
ไปฝากให้หลวงปู่หล้าอธิฐานจิตให้อีกรอบ
ผมก็จุดธูป บอกกล่าวท่านให้ท่านรับรู้
อยู่ดีๆ ช่วงนั้นลมก็พัดขึ้นมาแรงมาก
เหมือนเป็นสัญญาณว่าท่านรับรู้แล้ว



Chakpetch

Sornpraram

ตามรอยศรพระราม


ตามตำนานเล่าว่า.......

ศาลลูกศรตามตำนานว่าไว้ว่าเมื่อพระรามรบชนะทศกัณฑ์ได้ปูนบำเหน็จความชอบแด่ขุนทหารโดยทั่วกัน และได้รับสั่งว่าให้หนุมานทหาร เอกได้ครองกรุงอโยธยาร่วมกัน แต่หนุมานขอให้พระรามพระราชทานพื้นที่สร้างเมืองโดยให้พระรามแผลงศรออกไป เมื่อลูกศรไปตกณ.ที่ใดก็ให้หนุมานสร้างเมือง ณ ที่แห่งนั้น ตามตำนานว่าไว้ว่าเมื่อลูกศรตกลงมาถูกพื้นดินก็ได้เกิดไฟเผาผลาญพื้นดินนั้นจนสุกขาวเป็นที่มาของดินสอพอง และลูกหลานของหนุมานนั้นก็คือลิงที่อาศัยอยู่ที่ศาลพระกาฬและพระปรางค์สามยอด ลูกศรของพระรามนั้นเชื่อว่ายังมีฤทธิ์อยู่เมื่อใดที่ผู้ดูแลศาลปล่อยให้น้ำที่แช่อยู่แห้งลงไปจะเกิดไฟไหม้เมืองลพบุรี




สักการะเจ้าพ่อเจ้าแม่ศาลลูกศร ลุงผู้ดูแลศาล ท่านเล่าว่าสถานที่แห่งนี้ศักดิ์สิทธิ์มากๆ
ใครมาบนอะไรไว้ ก็ไม่แคล้วต้องกลับมาอีกครั้งเพื่อแก้บน

พวกเราจึงแจ้งความจำนงต่อองค์ท่านร่วมกันว่า...
หากแม้นพวกเราสามารถจัดสร้างสถานปฎิบัติธรรมได้เร็ววัน ดั่งที่หลวงปู่ชื่นเคยฝันไว้
พวกเรานั้นจะมาร่วมกันแก้บน ขอให้เจ้าพ่อเจ้าแม่ช่วยอวยพรอวยชัย
ให้งานมหาบุญนี้สำเร็จได้โดยเร็ว ด้วยเทอญ




ลูกศรในตำนาน


อาจารย์ทำพิธีของพรให้ภาระกิจต่างๆที่คิดไว้สำเร็จทุกประการ

Sornpraram

ย้อนมาที่ภารกิจที่ 2 ณ ศาลลูกศร


เคล็ดลับในการอธิฐานขอพรสังเกตุจากรูปอาจารย์น่ะครับ

ที่นี้จะมีคนดูแล ชื่อลุงศรี (ถ้าจำไม่ผิดน่ะครับ) อาจจะดูต๊องๆๆแต่ใจดีมากครับ
ลุงแก..เล่าให้ฟังว่าเจ้าพ่อเจ้าแม่ศาลลูกศรแห่งนี้ขอพร บนบานศาลกล่าวได้ผลมานักต่อนักแล้ว
แถมได้ผลเร็วทันใจอีกต่างหาก....ลุงศรียังเล่าอะไรต่ออะไรให้ฟังเยอะเลยครับ
เยอะมาก...นั่งอยู่ด้วยคงจะคุยยาวทั้งวันเลยล่ะครับ

เมื่อฟังแบบนั้น พวกเรา คศช ก็สองจิตสองใจว่าจริงหรือเปล่าน่า???
ไหนๆ  ก็ไหนๆ ลองบนบาน ขอพรดูสักหน่อยก็ไม่เสียหายนี้น่า
พวกเรา คศช และอาจารย์ ก็เลยขอบนบานขอพรให้ให้สานต่อความฝัน
ของหลวงปู่ชื่นเรื่องสวนปฏิบัติธรรม ที่เป็นภาระหนักอึ้ง ที่อาจารย์รับปาก
และให้คำมั่นสัญญากับหลวงปู่่ไว้
สถานที่ปฏบัติธรรมที่หลวงปู่่ชื่นท่านสั่งกำชับอาจารย์ก่อนท่านละสังขาร
ว่าต้องทำให้สำเร็จและ สร้างให้เสร็จโดยเร็ววัน

พอพูดถึงสถานที่ปฏิบัติธรรม ผมก็ถามอาจารย์ว่า อาจารย์ครับ
เราจะสร้างเป็นอุทยานพญานาค เลยจะดีไหม??
สร้าใหญ่ๆๆไปเลย..

อาจารย์ตอบกลับว่า...
จะสร้างสถานที่ให้ใหญ่โตไปทำไมกัน!!
สถานที่ใหญ่ๆ เค้าก็สร้างกันเยอะแยะแล้ว อีกทั้งพระพุทธองค์
ท่านก็สอนให้อยู่บน ความพอดี

แต่สร้างคนยังมีน้อย และทำได้ยากยิ่ง

ทำไมล่ะครับถึงสร้างคน...อาจารย์ก็บอกว่า

หลวงปู่ท่านอยากสร้างให้มีคนดี เยอะๆๆๆ
พอมีคนดีเยอะกว่าคนไม่ดี ย่อมยิ่งใหญ่กว่าการสร้างสิ่งก่อสร้างใหญ่ๆๆ

MetMungpae

Metha

อธิบายด้วยภาพครับ

Sornpraram

metha ตอบกลับเมื่อ 2014-3-6 19:05
อธิบายด้วยภาพครับ

ไหนๆก้อนะขอลงประสบการณ์รุ่นลองใช้หน่อยนะงับ3 ]! v# J* Q( b1 i$ d$ c3 @/ w! N
สุดยอดประสบการณ์เลยเด็ดจริงๆมากมายอ่ะงับ, Z. |6 X+ X  J3 j$ h
มะเช้าวันพุธลองพุทธคุณสีผื้งนี้เข้าติดใจอย่างแรงเลยงับ
เริ่มด้วยสาวชวนคุยท้างงงงงงงวัน จนถึงเค้าเข้านอนเลย  ' t5 W6 W7 B1 w4 G% I
ไปซื้อข้าวเค้าก้อแถมข้าวมาให้ซะแยะ
ตอนเยนนั่งร้อนๆก้อมีคนซื้อน้ำหวานมาให้กิน แล้วไปเดินชอปปิ้งต่อที่คลองสาน
ไปซื้อบ๊อกเซอร์เจ้าประจำ เลือกๆอยู่เจ้าของร้านว่า& o/ g5 v$ o( O
เอางี้นะพี่เด๋วผมแถมตัวละ179ให้พี่นะ แต่ไอ้ที่เราซื้อน่ะมัน2ตัวร้อย

อั๊ยยะ!!!!!!!!!!ติดใจอย่างแรง มีคนมารุมมาล้อมแถมนู่นนี่นั่นให้กันอีกมากมาย7 ?, J' J& R7 K
วันนี้รู้สึกเปนวันของนกเลยทีเดียว รู้สึกมีคนให้ความสำคัญในทุกด้านงับ


bigbird

Sornpraram

ภาพบรรยากาศการปั้นยาเมื่อวันอาทิตย์นี้มาฝากพี่น้องครับ

Sornpraram

Sornpraram

ทริปตะลุยเขมร~

กองทัพต้องเดินด้วยท้อง.....
ศิษย์นี่ นี่ไม่ให้อด...............
คงเป็นวลีสำคัญ สำหรับการเดินทางย่ำแดนศักดิ์สิทธิ์ครั้งนี้

จัดเต็มชุดใหญ่


อิ่มอร่อยกันถ้วนหน้าจ้าา


เด็กคนนี้มีสโลแกนประจำทริปว่า .... วุ่นไดเอ็ทคร๊าบบ.....
แต่วาจาและการกระทำ ช่างห่างไกลกันยิ่งนัก เอิ้กๆ


เดินทางต่อมาสู่ชายแดนประเทศ
เพื่อเข้าสู่ด่านตรวจคนเข้าเมือง
กำลังใจเต็มร้อย กำลังกายเต็มล้าน


ขนสัมภาระกัน เหงื่อตกโดยเฉพาะกองวัตถุมงคลซึ่งหนักมาก




เปลี่ยนรถเข้าสู่ประเทศกัมพูชา ด้วยรถตู้เบนซ์แอร์เย็นฉ่ำ


แวะพักริมทาง ชมวิวก่อนเข้าตัวเมือง



น้ำตาลแท้ น่ากินมาก





2013-3-21 05:14


ภารกิจขอบารมีองค์ตาเรียก ลงสู่ล็อกเกตอัฐกรเทวราชได้สำเร็จไปได้ด้วยดี
มีนิมิตหมายอันดีหลายประการ