การตัดกิเลสและความกลัวออกจากจิต.ด้วยปัญญาแห่งตนเอง

Sornpraram

พุทธศิลป์และพุทธปรัชญาเรื่องการตัดกิเลส
และความกลัวออกจากจิตด้วยปัญญาแห่งตนเอง


การตัดกิเลสและความกลัวออกจากจิตด้วยปัญญานั้นกระทำได้ ดังพระคาถานี้ ปัญหาที่ ๘ มนสิการปัญหา
(ถามลักษณะมนสิการ.)...พระเจ้ามิลินท์ตรัสถามต่อไปว่า

" ข้าแต่พระนาคเสน มนสิการ มีลักษณะอย่างไร ปัญญา มีลักษณะอย่างไร ?

"... พระนาคเสนตอบว่า " มหาราชะ

มนสิการ มีความ อุตสาหะ เป็นลักษณะ และมีการ ถือไว้ เป็นลักษณะ ส่วน ปัญญา มีการ ตัด เป็นลักษณะ

"... พระเจ้ามิลินทร์ " ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า มนสิการ มีการถือไว้เป็นลักษณะอย่างไร ปัญญา มีการตัดเป็นลักษณะอย่างไร ขอจงอุปมาให้แจ้งด้วย ?

"...พระนาคเสน ตอบว่า อุปมาคนเกี่ยวข้าว " มหาบพิตรทรงรู้จักวิธีเกี่ยวข้าวบ้างไหม ? "

...พระเจ้ามิลินทร์ " อ๋อ…รู้จัก พระผู้เป็นเจ้า " พระนาคเสน " วิธีเกี่ยวข้าวนั้นคืออย่างไร ?

"... พระเจ้ามิลนทร์ " ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า คือคนจับกอข้าวด้วยมือข้างซ้าย แล้วเอาเคียวตัดให้ขาดด้วยมือข้างขวา

" ...พระนาคเสน " มหาราชะ ข้อนี้มีอุปมาฉันใด คือ พระโยคาวจรถือไว้ซึ่ง มนสิการ คือกิเลสอันมีในใจของตนแล้ว ก็ตัดด้วย ปัญญา ฉันนั้น มนสิการ มีลักษณะถือไว้ ปัญญา มีลักษณะตัด อย่างนั้นแหละขอถวายพระพร

"... พระเจ้ามลินทร์ " ถูกดีแล้ว พระนาคเสน ".








Classic Buddhist Art...พระมัญชุศรี โพธิสัตว์ ศิลปะชวา
มือขวาถือดาบแห่งปัญญาทีเฉลี่ยวฉลาดอันคมกล้าใช้ตัดอวิชชาและถางป่ากิเลส
มือซ้ายถือพระคัมภีร์ความรู้แนบไว้ที่อกมีเทวดาทั้ง4ล้อมรอบ




พุทธศาสนานั้นเป็นหลักธรรมชาติ
และวิทยาศาสตร์ที่สามารถพิสูจน์ได้
ทุกพระอภิธรรมคำสอนครับ

oustayutt

Sornpraram

พระโพธิสัตว์มัญชุศรี

ทรงเป็นพระโพธิสัตว์แห่งปัญญา หรือบุคคลาธิษฐานแห่งพระปัญญาธิคุณของพระพุทธเจ้า
พระนามหมายถึง  “ความรุ่งเรืองงดงาม” หรือหมายถึง เสียงอันไพเราะ(คือพระนาม มัญชุโฆษ) เป็นนัยแห่งการประกาศพระธรรมอย่างไพเราะลึกซึ้ง
ทรงพระนาม เหวินซู หรือบุ่งซู้ ในจีน,มอนจู ในญี่ปุ่น,จัมเปยัง ในทิเบต

ในงานศิลปะทิเบต จะแสดงภาพพระองค์เป็นชายหนุ่มทรงอาภรณ์แบบพระโพธิสัตว์ มีสัญลักษณ์ประจำพระองค์ได้แก่พระขรรค์(ดาบ)ในพระหัตถ์ขวา สัญลักษณ์แห่งการกำจัดอวิชชาและคัมภีร์ปรัชญาปารมิตาในพระหัตถ์ซ้าย(หรืออยู่บนช่อดอกบัวทางซ้าย)สัญลักษณ์แห่งปัญญาอันสูงสุด

เกี่ยวเนื่องกับการที่ทรงเป็นพระโพธิสัตว์แห่งปัญญา

พระองค์จึงได้รับการบูชาจากนักปราชญ์ นักศึกษา กวี (คือพระนาม วาคีศวร,ผู้เป็นใหญ่แห่งคำพูด)

ดังนั้นคัมภีร์หลายเล่มจึงบูชาพระนามของพระองค์ในบทขึ้นต้นก่อนเสมอ

นอกจากจะเป็นพระโพธิสัตว์ที่ปรากฏในพระคัมภีร์ ยังเชื่อกันว่าพระองค์อาจจะเป็นบุคคลจริงในประวัติศาสตร์

เพราะในฝ่ายจีนเชื่อว่า พระองค์ประทับอยู่ที่เขาโหงวไท้ซัว (อู่ไทซาน:ภูเขาห้ายอด)

คล้องกับตำนานของเนปาล  เรื่องการสร้างสถูปสวยัมภูวนาถที่ว่า

พระมัญชุศรีเดินทางจากจีนเพื่อมานมัสการเปลวไฟบนดอกบัวซึ่งเป็นภาคแบ่งแห่งพระอาทิพุทธเจ้า

(บางตำนานกล่าวว่าเป็นดอกบัวซึ่งมีรัศมีสว่างไสว ปลูกไว้โดยพระพุทธเจ้าเวสสภู)

และได้สร้างสถูปครอบเปลวไฟนี้ไว้

มนตราประจำพระองค์คือ

โอม อะ ระ ปะ ซะ นะ ธิ



พระมัญชุศรีในศิลปะทิเบต ในภาพนี้ไม่ได้ทรงคัมภีร์ไว้ในพระหัตถ์ซ้าย แต่คัมภีร์อยู่บนดอกบัวแทน


พระมัญชุศรี ศิลปะชวา ราวพุทธศตวรรษที่19 ของพิพิธภัณฑ์Museum für Indische Kunst, Staatliche Museen กรุงเบอร์ลิน ประเทศเยอรมัน ในภาพนี้ทรงคัมภีร์ในพระหัตถ์แนบไว้ที่พระอุระเลยทีเดียว


ในศิลปะจีนและญี่ปุ่น มักแสดงรูปพระองค์ทรงประทับบนราชสีห์ สัญลักษณ์แห่งการบรรลือสีหนาท

คือการพระกาศพระธรรมอันยิ่งใหญ่ ในวัดมหายานจะแสดงรูปพระองค์คู่อยู่กับพระสมันตภัทรโพธิสัตว์(โผวเฮี้ยง,ผู่เสียน)

ขวาและซ้ายของพระประธานเสมอ




มอนจูโบสัตซึ ศิลปะญี่ปุ่นสมัยกามากุระ ราวพุทธศตวรรษที่18 ของพิพิธภัณฑ์ Tokyo National Museum


สิงหนาทมัญชุศรี ศิลปอินเดีย สมัยปาละ ราวพุทธศตวรรษที่16 สมบัติของ Mr. and Mrs. John D. Rockefeller 3rd Collection of Asian Art

http://paxpix.blogspot.com/2007/11/blog-post_7378.html

oustayutt

สาธุครับ