การที่จะมีทรัพย์สินจะมากหรือน้อยก็ตามได้มาจากผลของการบริจาคทาน การให้ทานเป็นบ่อเกิดแห่งทรัพย์สินในชาติต่อไป ความจริงถ้าเป็นนักบุญ ที่เนื่องในการให้ทานจริง ๆ ทำน้อย ๆ พอไม่เดือดร้อน แต่ทำบ่อย ๆ ให้ติดต่อกันเป็นประจำ เช่นการถวายสังฆทานเป็นปกติ สังฆทานก็ไม่ต้องลงทุนมาก ใส่บาตรวันละองค์สององค์ หรือเอาข้าวเปลือกข้าวสารใส่ที่เก็บเล็ก ๆ ไว้วันละนิดหน่อย ตั้งใจว่าข้าวที่เก็บไว้นี้เราจะรวมไว้ เมื่อมีมากพอสมควรจะเอาไปถวายเป็นอาหารของพระอย่างนี้เรียกว่า ถวายสังฆทาน ทำอย่างนี้เสมอ ๆ ขอให้ค่อยๆ พิจารณา เมื่อวันเวลาผ่านไปสักปีหรือสองปี จะเห็นว่าผลของทานแม้เล็กน้อยเพียงเท่านี้จะทำให้ความเป็นอยู่เพิ่มพูนขึ้นกว่าปกติมาก มีการหาได้คล่องตัวขึ้น ถ้าชาติหน้าจะรวยมหาศาลขั้นมหาเศรษฐีอย่างอานันทเศรษฐี ก่อนตายทีเดียว จากหนังสือ ธรรมปฏิบัติ เล่ม ๖ หน้าที่ ๓๗ โดย...หลวงพ่อพระราชพรหมยาน คัดลอกโดย ด.ญ.ปุณยนุช ขจรนิธิพร (ลูกหลาน หลวงพ่อพระราชพรหมยาน สนับสนุนเครื่องคอมฯ ในการโพสต์ธรรมทานนี้ค่ะ)
|