ตั้งให้เราเป็นเว็บแรกที่คุณเลือก เก็บเราไว้เป็นเว็บโปรด
สมัครสมาชิก ได้มากกว่าที่คุณคิด เข้าสู่ระบบ
ดู: 1762
ตอบกลับ: 0
สั่งพิมพ์ ก่อนหน้า ถัดไป

กวีธรรม

[คัดลอกลิงก์]
6.ความรู้สูงสุดคือพุทโธ
๐ แม้ปฏิบัติสักกี่กัปป์นับไม่ถ้วน    ไม่มีสิ่งใดควรอิงนาโถ
เพราะ”จิตเองพิศุทธิ์เป็นพุทโธ”    หลง”มัคโค-เมาปลื้ม”ไม่ลืมตา-!!!
ต่อสิ่งซึ่งเป็น”ปัญญา”มีสาระ    “จิตนี้จะปิดบังจิต”ไว้มิดหนา
ด้วย”ความคิดปรุงแต่ง”แปลง”สัญญา”    ต่างแสวงหา”พุทธะ”-พระนอกตัว!!!
ให้ยังคง”ยึดมั่นและถือมั่น-    ต่อรูปธรรม์ทั้งหลายดี-ร้ายชั่ว!!!
ปฏิบัติ”หลงเมาบุญ”เขลาตัว    ทั้งหมดทั่ว”ใช่ทางสุดแห่งพุทธะ”
“เนื้อแท้แห่งสิ่งสูงสุดคือพุทโธ”    เป็น”จิตโพธิ์”สงบด้วยความสวยสะ
โดยภายใน”เหมือนไม้-หิน-แผ่นดิน”พระ    “ปล่อย-วาง-ละ-ไม่เคลื่อนไหวใดๆเลย”!!!
โดยภายนอกเหมือนนิยามกับ”ความว่าง”    “ไร้ขอบเขต-สิ่งกีดขวาง”คล้าย”วางเฉย”
“ใช่รูปธรรม-นามธรรม”คำเปรียบเปรย    “ไร้รูปเลย-ไม่สลาย-ไม่หายไป”!!!
7.จิตนี้มิใช่จิตคิดปรุงแต่ง
“จิตนี้มิใช่จิต-คิดปรุงแต่ง”    “เป็นสิ่งแฝงต่างหากอยู่”รู้บ้างไหม?
“ไม่เกี่ยวข้องกับรูปธรรม”ชักนำไป    “พุทธะ-”ไซร้”สัตว์ก็เป็นดังเช่นนั้น”!!!
“เราเพียงแต่สามารถ-อาจปลดเปลื้อง-    ตนจากเรื่องคิดปรุงแต่ง-สังขารขันธ์
จะประสบผลสำเร็จเสร็จโดยพลัน    ด้วย”หลักธรรม์แท้จริงหนอ....ก็จิตเอง”!!!
“จิตนี้แสนโสภาพรรณอันบริสุทธิ์”    ทั้ง”พระพุทธ-โพธิสัตว์”ที่ครัดเคร่ง
“ล้วนเป็นของธรรมชาติ”พิลาสเอง    เหมือน”บทเพลงแห่งความว่าง”ไม่ต่างกัน!!!
ที่แตกต่างเพราะเราเขา”คิดผิด    ก่อสร้างกรรมทุกชนิดจิตขยัน-
ไม่มีหยุด...”พุทธเจ้า”ของเรานั้น-   “ความจริงอันสูงสุด-พระพุทธัง”.....
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง ลงชื่อเข้าใช้ | ลงทะเบียน

รายละเอียดเครดิต

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้