เค้าถามผมว่า "เอ็งไปครอบครูกับใครมา"

Nujeab

ประสบการณ์จากพี่รัช

               เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา ผมได้มีโอกาสได้ไปร่วมพิธีกรรมอาบน้ำมนต์ทิพย์ ณ สถานที่แห่งหนึ่งใน จ.ฉะเชิงเทรา โดยมีเพื่อนคนหนึ่งชวนไปบอกว่า "สุดยอด" คงเป็นเพราะคำนี้แหละครับที่ผมตัดสินใจที่จะไปพิสูจน์ ระหว่างทางจากแดดเปรี้ยงๆ อยู่ดีดีฟ้าก็ครึ้มแล้วฝนก็เทลงมาแบบฟ้ารั่ว ที่ปัดน้ำฝนเบอร์สุดท้ายแทบเอาไม่อยู่ รู้สึกว่าแผ่นหลังร้อนวูบๆวาบๆ ก็คิดว่าพ่อนาคาและแม่นาคีท่านมาบอกให้รู้ว่าท่านเดินทางไปด้วย รู้สึกอุ่นใจ และมั่นใจบอกไม่ถูก ทั้งที่การเดินทางทุลักทุเลพอสมควร

               พอถึงที่หมาย ผมก็ได้สังเกตุผู้ที่มาร่วมในพิธีส่วนใหญ่จะเป็นผู้หญิงแต่ที่แปลกใจคือพวกเธอหน้าตาและผิวพรรณงดงามกันแทบทุกคน ผมคิดว่าคงไม่ธรรมดาซะแล้ว จากที่ตั้งใจว่าจะมาสังเกตุการณ์แค่อย่างเดียว ก็เลยถือโอกาสเข้าร่วมพิธีซะเลยคิดว่าถึงอย่างไรเซ็นทรัลล็อคทำงานก็กลับไปให้อาจารย์เปิดล็อคให้ได้

               อาจารย์คนที่ทำพิธี ท่านก็เป็นฆาราวาสมิได้เป็นพระสงฆ์แต่อย่างใด แต่เคยผ่านการบวชเรียนมาพอสมควร แต่มีเทพประจำองค์ท่านอยู่ก็เท่ากับเป็นสายเทพ เท่าที่สดับรับฟังคำสอนของท่าน ท่านไม่ให้ยึดติดในตัวตนของท่าน แต่ให้ยึดมั่นในพระธรรมคำสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าฯ ซึ่งผมว่าก็จริงเพราะคนทุกวันนี้ยึดติดกับวัตถุภายนอกมากกว่า

               ช่วงการอาบน้ำมนต์ทิพย์ต้องเปลี่ยนผ้าเพื่อรออาบผมไม่ได้เตรียมเสื้อผ้าอะไรไปเลย มีพี่ผู้ชายคนนึงแบ่งผ้าขาวม้ามาให้ผมผลัด หลังจากที่ผมถอดเสื้อออกแกบอกเห็นแสงสีทองๆเปล่งออกมาจากหลังส่วนบนของผม (น่าจะเป็นบริเวณที่อาจารย์ลงน้ำมันให้) ผมก็ได้แต่ยิ้มๆ (ภูมิใจ)

                แต่ที่แปลกก็คือหลังจากที่อาบน้ำมนต์ทิพย์เสร็จจะต้องนำพานค่าครูไปยกถวาย รู้มั้ยครับ คนก่อนหน้าผมกี่คนๆแกไม่ปริปากใดๆ  แต่พอมาถึงคิวผมแกเงยขึ้นมามองหน้าแล้วพูดว่า "เอ็งไปครอบครูกับใครมาวะ" ผมก็ตอบว่า "อาจารย์ผมชื่อ สรายุทธ งามชื่น ศิษย์เอกหลวงปู่ชื่น ติคญาโณ แห่งวัดตาอี จ.บุรีรัมย์ครับ" ไม่รู้ว่าแกรู้ได้ยังไง แต่แค่นี้ผมก็ภูมิใจสุดๆแล้วครับ
   หลังจากวันนั้นทราบมาจากเพื่อนคนที่ไปด้วยกันว่า อาจารย์ท่านนั้นโทรมาแล้วถามถึงผม แล้วยังพูดอะไรแปลกๆให้เพื่อคนนี้ผมฟังหลายอย่าง เช่นคนๆนี้ไม่มีวันตกต่ำ ที่สำคัญจะไม่ตายโหงเด็ดขาด  ฟังแล้วรู้สึกยังไงกันบ้างครับ ของที่ลงกับอาจารย์ของเราทำให้คนอย่างอาจารย์ทางสายธิเบตเห็นอะไรต่างๆมากมาย ล่าสุดเท่าที่คุยกับอาจารย์ไม่ใช้ผมคนเดียวที่เจอประสบการณ์แบบนี้แล้วด้วย เอาไว้รอเค้ามาเล่าสดๆเองดีกว่า ภูมิใจอีกแล้วครับท่าน

majoy

หมั่นรำลึกถึงครูบาอาจารย์กันครับ

Nujeab

ประสบการณ์จากคุณ Pee_Eak9

        ขอนุญาติเล่าบ้างนะครับพี่รัช คือเรื่องนี้ก็นานเหมือนกันนะครับตอนปีที่แล้วตอนผมไปครอบครูกับอาจารย์สรายุทธได้ไม่นาน คือเพื่อนผมชวนไปหาร่างทรงท่านนึง เขาบอกว่าเก่งมากปีนึงจะทรงแค่3วันตอนไหว้ครูของท่านนั้น ผมไม่ชอบไปแต่เพื่อนก็ขอให้ไปเป็นเพื่อน ก็เลยต้องไป ไปตอนดึกแล้วก็เลยได้คิวสุดท้าย  ผมก็รออยู่ข้างประตูทางออก ไม่ได้อยากดูเพราะไม่มีเรื่องเดือดร้อนอะไร แต่......ท่านเรียกให้ผมเข้ามาใกล้ๆ คำถามแรกที่ท่านถาม...ครูบาอาจารย์ของเอ็งเป็นใคร เหตุใดเขาถึงปกปักรักษาเจ้าดีเยื่ยงนี้..ผมก็งงงงแต่ก็ตอบกลับไปว่า..ผมเพิ่งขอไปฝากตัวเป็นลูกศิษหลวงปู่ชื่น ติคญาโณ ครับ...ท่านก็ถามต่อว่า...เหตุใดอักขระเลข ยัน ถึงลอยเต็มตัวเจ้าไปหมด..ทีนี้ผมยิ่ง งงใหญ่แต่ก็คิดขึ้นได้..ผมเพิ่งไปลงน้ำมันกับลูกศิษย์หลวงปู่ชื่นมาครับ..แล้วท่านก็นั่งนิ่งๆพักนึงแล้วก็บอกผมว่า..เจ้ามีศรัทธาในครูบาอาจารย์ จงยึดมั่นถือมั่นในคุณความดี แล้วครูครูบาอาจารย์ของเจ้าจะคุ้มครองตัวเจ้าตลอดไป เขี้ยวงาศาตราวุธ ผีสางที่ไหนก็ไม่สามารถทำอันตรายเจ้าได้..แล้วท่านคุยกับคนอื่นต่อไป แต่ตัวผมน้ำตาจะไหลดีใจครับดีใจมาก ดีใจที่ได้เป็นลูกคิษย์ของหลวงปู่ชื่นคนนึง  ผมเก็บความภูมิใจมานานจนได้อ่านกระทู้นี้ของพี่รัช เลยขอมาเล่าบ้างคล้ายกันเลย

Nujeab

อีกหนึ่งจากผู้ที่ศรัทธาครับคุณ Majoy

        ผมครับ ลงน้ำมันแล้ว แต่ยังไม่มีโอกาสได้ครอบครูเลย  ผมเอง ไม่รู้ตัวเลยว่า มาอยู่ตรงนี้ได้ยังไง มันเริ่มจากการเห็นภาพหลวงปู่ในหน้า web แห่งหนึ่ง มันเป็นความรู้สึกผูกพันอย่างบอกไม่ถูกจริงๆ กับหลวงปู่ครับ แล้วยังไงไม่ทราบ ก็มาอยู่ในบ้านจอมพระของพวกเราเป็นที่เรียบร้อยครับ ผมไม่ค่อยได้มีเวลาไปร่วมกิจกรรมหรอกครับ ผมทำงานกลางคืน วันเสาร์ วันอาทิตย์ ลูกผมก็เรียน เลยไม่รู้จักใครเลย มีเพียงได้คุยกับพี่ๆ บางท่านเมื่อตอนลงน้ำมันครับ ตอนแรกผมไม่ทราบว่าท่านอาจารย์สรายุธเป็นคนเช่นไร แต่ได้มีโอกาสพบและพูดคุย ท่านเป็นพูดน้อยแต่ผมก็อยากคุยกับท่านนานๆ ทำให้ส่วนใหญ่ ผมเป็นฝ่ายพูด แต่ท่านก็ให้ความรู้ความเข้าใจในเรื่องที่ผมถามครับ เป็นความรู้สึกบอกไม่ถูกอีกแล้ว เข้าใจมั๊ยไม่ทราบ ตอนนี้ไม่ใช่แค่หลวงปู่ครับ ผมเคารพทั้งหลวงปู่และอาจารย์ ทำให้ผมไม่ลังเลและอยากกราบขอเป็นศิษย์อย่างเต็มหัวใจ จริงๆ ก็ขี้ตู่ เอาท่านเป็นอาจารย์ไปเรียบร้อยตั้งแต่ลงน้ำมันกับท่านแล้วครับ ขันธ์ห้าก็จัดไม่เคยขาด ไปไหนเวลาทำบุญทำดี นอกจากหลวงปู่และหนุมานที่ขอหลวงปู่แล้วได้มาแล้ว ผมก็นึกถึงท่านอาจารย์ด้วยเสมอ ไม่รู้ว่าถูกหรือผิด แต่สิ่งที่ผมทำมันมาจากใจครับ ถึงตอนนี้ผมยังไม่ได้ครอบครู ผมก็ไม่อายเลยที่จะเรียกท่านว่าอาจารย์และบอกกับคนที่ถามว่า อาจารย์สรายุธ งามชื่น ผู้ที่เป็นศิษย์ที่รักของหลวงปู่ชื่นและมีความเคารพในองค์หลวงปู่ชื่น แห่งวัดตาอี มากนั้น คือผู้ที่ผมนับถือเป็นอาจารย์ครับ ไม่รู้นะครับ ผมไม่แน่ใจว่าบางท่านอ่านแล้วจะรู้สึกยังไง ผมเป็นใครมาจากไหนก็ไม่รู้ มาถึงก็พูดเอาๆ แต่มันมาจากใจครับ ผมยึดคติว่า การเคารพครูบาอาจารย์ นอกจากเคารพจากใจแล้ว มันสำคัญที่ว่า เราจะยึดมั่นในศรัธทาและผู้ที่เราเคารพได้นานเพียงไร ผมแค่ยึดมั่นใจบุคคลที่ผมเชื่อมั่นเท่านั้นครับ ผิดพลาดประการใดกราบขออภัยด้วยนะครับ

Nujeab

ประสบการณ์จากคุณ beer7beer

      เมื่อปี 54 ได้มีโอกาศไปร่วมงานไหว้ครู(สายเทพ) ของแม่ท่านนายกฯที่ผมรับราชการอยู่  ภายในงานมีร่างทรงองค์เทพ มาเข้าร่วมพิธีฯหลายองค์ด้วยกัน  ผมจึงได้เข้าไปกราบขอพรร่างขององค์เทพที่เป็นประธานภายในงาน(นั่งหน้าสุด)    สังเกตดูคนอื่นไม่เห็นท่านถามอะไรเลย  มีแต่เสกกับเป่าให้  พอผมเข้าไปถึงยังไม่ได้ทำอะไรเลย  ท่านกลับหันมามองหน้าผมแล้วถามว่า  "เจ้าเป็นลูกศิษย์ใคร"......

Nujeab

ประสบการณ์จากคุณเมธ MetMungpae

เมื่อวันที่๑๘ที่ผ่านมาระหว่างผมเดินไปสกลนคร(ตอนนั้นอยู่มหาสารคาม)
ระหว่างทางพักรถ ผมลงจากรถไปยื่นข้างๆๆรถทามกลางญาติๆๆ

ทันใดนั้นเอง คุณลุงแก่ๆๆอายุราวๆๆเจ็ดสิบถึงแปดสิบเห็นจะได้นุงขาวห่มขาวห้อยปะคำเส้นใหญ่ๆๆ
เดินเข้าแหวกญาติๆๆแล้ว ยกมือไหว้ผมแล้วถามว่า จะไปบุรีรัมย์ยังไง??

มันแปลกตรงที่ลุงคนนั้นกับญาติธรรม มากับหลวงพ่อ จากกำแพงเพชร ด้วยรถกระบะ
แต่พลัดหลงกับหลวงพ่อโทรศัพท์ก็คงไม่ใช้เพราะทั้งหมด รวมทั้งคนขับรถ
ก็ล้วนแต่แต่งชุดขาว ห้อยปะคำ ประหนึ่งจะไปปฏิบัติธรรมกันที่ไหนสักแห่ง

ปรี่เข้ามาหาผมทามกลางหมู่ญาติๆๆ
ทั้งๆๆที่ผมเองก็ยื่นอยู่ด้านหลังสุด...

พอลุงแก่เข้ามาใกล้ผม ก็ยกมือไหว้ผมทันที
ทั้งที่ข้างๆๆมียายกับย่าผมยืนอยู่ด้วย ทำไมมายกมือไหว้ผมซ่ะล่ะ
อึ่งซิครับ คนแก่ๆๆอายุอานามก็ก็รุ่นยายรุ่นย่าผม
แต่จริงๆๆถ้าจะถามทางทำไมไม่ถามกับคนขับรถล่ะ

พอตั้งสติได้ก็รับไหว้ลุงแก่ ลุงแก่ถามว่าจะ ไป อ.หนองกี่ จ.บุรีรัมย์
จะไปทางไหน ผมเองก็บอกทางไปบุรีรัมย์ ด้วยอาการอึ่งๆๆ
และในใจก็ยังคิดอยู่ว่าทำไม่ไม่ถามคนขับรถล่ะ ทำไมถึงถามผม

ลุงแกบอกกับผมว่าจะไปปฏิบัติธรรมที่หนองกี่
พอดีพลัดหลงกับหลวงพ่อ แต่ระหว่างที่สนทนากับผมสังเกตุว่าลุงแก่ไม่ค่อยมองหน้าผมเลย
จนแยกย้ายกันไป

เอ๋...ลุงแกมองอะไร
หรือว่าจะเป็นพระอาถรรพ์ราชาเวทย์ หรือลูกแก้วมญีราชา
เพราะวันนั้นผมห้อยพระอาถรรพ์ราชาเวทย์ ลูกแก้วมญีราชา
และพระน้ำผึ้ง ส่วนแม่กับน้องสาวผมห้อยพญานาคาอวตาร แต่แม่กับน้องเข้าห้องน้ำอยู่นี้น่า

แล้วลุงแกมองอะไร

majoy

Sornpraram ตอบกลับเมื่อ 2013-9-16 22:49
ยังจำวันเวลาและความรู้สึกที่พวกเราครอบครูกันได้บ้า ...

ยังจำได้ดีครับ ตื่นเต้นบอกไม่ถูกเลย

Nujeab

12 กุมภา จำได้ๆ

Sornpraram

Nujeab ตอบกลับเมื่อ 2013-9-17 11:25
12 กุมภา จำได้ๆ

12 กุมภาครอบครู
14 กุมภา พาครูไปครอบ

Nujeab

Sornpraram ตอบกลับเมื่อ 2013-9-19 08:33
12 กุมภาครอบครู
14 กุมภา พาครูไปครอบ
...

Sornpraram

Nujeab ตอบกลับเมื่อ 2013-9-19 09:06

คิดแล้วไม่ผิดเลยจิงๆ