>> ไก่แก่แม่ปลาช่อน <<

Admin

วิชาไก่แก่แม่ปลาช่อน สุดยอดวิชาที่หลวงปู่หล้าวัดวังโพรงเข้

(ท่านสำเร็จวิชาไก่แก่แม่ปลาช่อนมาจาก จ.สุรินทร์)


เมือท่านนำวิชามาสร้างขุนแผนไก่แก่แม่ปลาช่อน

จนอิทธิคุณไพศาลปรากฎไกล ในเรื่องเมตตามหานิยมร้อนแรงเป็นเอกอุ

จนท่านต้องวิชาเรียกกลับ ก่อนที่จะให้พระจำปีไปฝังทิ้ง

ดั่งมีรายละเอียดการบันทึกจากพระจำปี ว่า..


     ปี พ.ศ. ๒๔๙๐  หลวงพ่อก็ออกจากป่ามาอยู่วัดตามปกติ  หลังจากหลวงพ่อออกจากป่ามาแล้วท่านก็เปลี่ยนแนวการสร้างวัตถุมงคลทางคงกระพันชาตรีมาเป็นทางเมตตา  ในปีดังกล่าวหลวงพ่อได้ทำสีผึ้งสัมพันธ์ตึงและสร้างพระขุนแผนไก่แก่แม่ปลาช่อนแจกจ่าย เวลามีคนมาขอหรือบูชาสีผึ้งสัมพันธ์ตึงกับหลวงพ่อ ผู้หญิง หลวงพ่อจะให้รับสีผึ้งมือซ้าย  ผู้ชายจะให้รับมือขวา เมื่อรับแล้วให้ยื่นมือข้างที่รับออกไปจนสุดแขน และให้ดมที่มืออีกข้างหนึ่ง ถ้าใครไม่ได้กลิ่นสีผึ้ง หอมผ่านมาที่มืออีกข้างหนึ่งไม่ต้องเอาไป  แต่ก็ปรากฏว่าทุกคนที่ได้รับสีผึ้ง  ก็จะได้กลิ่นหอมผ่านมือผ่านแขนมาอีกข้างหนึ่งกันทุกคน

        หลังจากหลวงพ่อแจกสีผึ้งสัมพันธ์ตึง     และพระขุนแผนไก่แก่แม่ปลาช่อนไปได้ประมาณสองเดือน     ก็เริ่มมีญาติโยมมาต่อว่าหลวงพ่อ    ถึงอภินิหารสีผึ้งสัมพันธ์ตึงและพระขุนแผนไก่แก่-

แม่ปลาช่อน ซึ่งการต่อว่าก็ไม่ได้จริงจังอะไรมากนัก โดยเฉพาะโยมผู้หญิงไม่ชอบใจเลยกับสีผึ้งสัมพันธ์ตึงและขุนแผนไก่แก่แม่ปลาช่อน มีโยมผู้หญิงหลายคนที่แอบขโมยสีผึ้งและพระขุนแผนดังกล่าวของโยมผู้ชายมาคืนหลวงพ่อ  และยิ่งนานวันก็มีโยมผู้หญิงมาต่อว่ามากขึ้นจนวันหนึ่ง คุณนายของท่านสำราญ  เครือนิลและคุณนายปลัดแสวง  นำภัตตาหารเพลมาถวายหลวงพ่อ และก็ต่อว่าหลวงพ่อถึงเรื่องความขลังของสีผึ้งสัมพันธ์ตึงกับพระขุนแผนไก่แก่แม่ปลาช่อน  เมื่อคุณนายทั้งสองกลับไปแล้ว  

  หลวงพ่อก็พูดกับผมว่า  “คือสิบ่เข้าท่าแล้วหละจำปีเอ๊ย   บ่คึดว่ามันสิขลังปานนี่หนะ”
  (คงจะไม่ได้การแล้วนะจำปี ไม่คิดว่าจะขลังขนาดนี้)  


  และคืนวันนั้นหลังจากพระลูกวัดเข้าห้องจำวัดกันหมดแล้ว  หลวงพ่อท่านก็นั่งสมาธิตรงหน้าพระประธานที่ใช้ทำวัตรสวดมนต์ประจำ   ผมรู้สึกแปลกใจเหมือนกันที่เห็นหลวงพ่อนั่งสมาธิตรงนั้น  

เพราะปกติหลวงพ่อจะนั่งในห้องของท่าน  พอตีสี่ผมก็ตื่นมาตีระฆังทำวัตรเช้าตามกิจวัตรที่เคยปฏิบัติมา เมื่อทำธุระส่วนตัวเสร็จก็มาจุดเทียนหน้าพระประธานที่ทำวัตรสวดมนต์

พอแสงไฟจากเปลวเทียนสว่างขึ้น ผมต้องแปลกใจเมื่อเห็นตลับสีผึ้งหลากหลายรูปแบบ และพระขุนแผนกองอยู่บนเสื่อ  หน้าพระประธานที่หลวงพ่อนั่งสมาธิเมื่อคืนนี้เป็นจำนวนมาก     

ผมจึงพูดกับพระลูกวัดด้วยกันว่า   “หลวงพ่อเอาสีผึ้งกับพระขุนแผนมาจากไหนอีก   ก็แจกจ่ายไปหมดแล้วนี่น่า ทำไมเหลือมากขนาดนี้”  แต่พอช่วยกันพิจารณาดูก็รู้ว่าเป็นสีผึ้งและพระขุนแผนที่แจกญาติโยมไปแล้วนั่นเองมขนลุกไปทั้งตัวจนต้องยกมือขึ้นกุมหัวเหมือนคนหวาดเสียวสุดขีด (ขนลุกขนชัน)


แม้ตอนเสือขาวยกปืนยิงใส่หลวงพ่อก็ไม่รู้สึกอย่างนี้  ตอนหลวงพ่อเรียกงัวโยมโสมขึ้นจากหล่มก็ไม่รู้สึกอย่างนี้  ตอนเอาไม้เท้าหวายทิ่มพุงโยมลาให้ฟื้นจากงูจงอางกัดก็ไม่รู้สึกอย่างนี้ตอนช้างพวกอะโยธยาจับควนฟาดกับพื้นและกระทืบซ้ำก็ไม่รู้สึกอย่างนี้ ตอนเรียกจระเข้ขึ้นจากสระก็ไม่รู้สึอย่างนี้

(“อธิบายความรู้สึกของพระจำปี * วินัยธร)  ตอนที่เสือขาวยกปืนยิงใส่หลวงปู่ได้กล่าวแล้วในตอนต้น  ตอนเรียกงัวนายโสมขึ้นจากหล่ม   คือ  วัวนายโสม  ชมกลิ่น  ติดโคลนตมข้างวัด   คนหลายคนเอาวัวขึ้นจากโคลนตมไม่ได้    หลวงปู่จึงเดินมาดูและเรียกวัว  “มาขึ้นมา”    วัวก็เดินขึ้นมาเฉย ๆ    ตอนเอาไม้เท้าหวายทิ่มพุงโยมลาฯ คือ นายลา  ปุณทะสี  ถูกงูจงอางกัดจนหมดสติ  พอคนหามนายลามาถึงวัด เพื่อให้หลวงปู่รักษา หลวงปู่ก็เอาไม้เท้าที่ทำด้วยหวายจิ้มเบา ๆ  ไปที่ท้องนายลา พร้อมกับพูดว่า “ตื่น  ลาตื่น”    แล้วนายลาก็ลุกขึ้นเป็นปกติไม่เจ็บปวดอะไรเลย  ตอนช้างจับควานช้างฟาดกับพื้น ฯ คือ ปลัดแสวงว่าจ้างช้างจากอยุธยามาลากไม้และมาพักที่วัด วันหนึ่งช้างคงเหนื่อยมากไม่ยอมงัดไม้เพื่อเรียงเก็บ  ควานช้างพยายามบังคับ  ช้างโมโหจึงเอางวงจับควานฟาดลงกับพื้นและกระทืบซ้ำ แต่ควานช้างไม่เป็นอะไรเลย ควานช้างมีตะกรุดพญาไก่แก้ว     
(แต่ตะกรุดไม่น่าจะป้องกันแรงกระทืบของช้างได้ คงรอดเพราะเหตุการณ์นั้นเกิดต่อหน้าหลวงปู่มากกว่า)  


ตอนเรียกจระเข้ขึ้นจากสระ  คือ จระเข้ขึ้นจากลำคลองมาหากินในสระน้ำสำหรับบริโภคของชาวบ้าน   ด้วยความกลัวจระเข้จึงไม่มีใครกล้ามาตักน้ำ    เมื่อเห็นชาวบ้านเดือดร้อนหลวงปู่จึงเดินมาที่สระน้ำและเรียกจระเข้ให้ขึ้นมา  จระเข้หลายตัวก็ขึ้นมา แล้วหลวงปู่ก็บอกให้มันกลับไปอยู่ที่วังน้ำในลำห้วยตามเดิม  จระเข้เหล่านั้นก็เดินกลับไปอย่างว่าง่ายแล้วหลวงปู่ก็สั่งห้ามจระเข้มาหากินที่สระน้ำนี้อีกตั้งแต่นั้นจระเข้ก็ไม่ข้ามมาหากินในสระน้ำอีกเลย         


เมื่อหลวงพ่อออกจากห้องมาทำวัตรเช้า ผมก็ถามหลวงพ่อว่า ทำไมหลวงพ่อเรียกของกลับคืนมาหมด ทำไมไม่ถอนอาคมเฉย ๆ หลวงพ่อตอบว่า วิชาอาคมที่ทำลงไปแล้วเขาไม่ถอนกันดอก ถ้าถอนของที่ทำไปแล้ว ทำครั้งต่อไปก็จะไม่ขลัง หรือของที่ทำแล้วและให้เขาไปหมดแล้ว ก็ไม่ต้องกลับไปทำซ้ำอีก ต้องทำอย่างอื่นไปเรื่อย ๆ ดัดแปลงเอาอันเก่านั่นแหละ แต่ไม่ทำแบบเก่า ทำของพวกนี้มีพลังเท่าไหร่ต้องอัดใส่ให้หมด หมดแล้วหมดเลย กลับไปทำอีกมันก็ไม่ขลัง เพราะมันหมดแล้วในจุดนั้น ๆ


อย่าคิดกลับไปทำอีก นี่คือเคล็ดลับในการทำของให้ขลัง

(เคล็ดลับของแต่ละรูปอาจไม่เหมือนกัน * วินัยธร)

เมื่อทำวัตรสวดมนต์เช้าเสร็จแล้ว หลวงพ่อก็ให้ผมกับพระเอาสีผึ้งสัมพันธ์ตึงและพระขุนแผนไก่แก่แม่ปลาช่อนไปฝัง

Admin

มั่นภาวนา ความอุดมสมบูรณ์จะเพิ่มขึ้น

LightGuardian

สาธุครับ ตำนานจะเกิดขึ้นอีกครั้งก็ที่สำนักเรานี่แหละ
เอ๊ะ ดีหรือไม่ดีหว่า ดีละกันๆๆ

Metha

เหตุที่อาจารย์ นำเอาไก่แก่แม่ปลาช่อน ไว้ด้านหลังขุนแผนแสนตรีเวทย์

อาจารย์บอกว่า หากมีเสน่ห์ และต้องมีความสมบูรณ์ ไปพร้อมๆๆกันด้วย

Metha

toywater

ขอบคุณสำหรับคาถากำกับครับ
จะหมั่นภาวนาให้ขึ้นใจครับ
"มีเสน่ห์พร้อมความสมบูรณ์"

Metha

Sornpraram

majoy

สีผึ้งไก่แก่ฯ บอกเลย ลองแล้ว ดี๊ดี ฟันธง

Metha

ยังไม่มี ยังไม่มี