|
**บทความของข้าราชการอาวุโสที่เกษียณไปแล้วท่านหนึ่งได้กล่าวไว้ในตำนาน...**
เมื่อตอนมาย้ายมาทำงานที่ อ.ท่าตะโก ใหม่ พบปะผู้คนมากหน้าหลายตาหลายระดับ คนยุคใหม่ยุค 2500 ขึ้นมา
ก็ต้องหลวงพ่อฮวด,หลวงพ่อผ่อง,หลวงพ่อพันธ์,หลวงพ่อพุธ.หลวงพ่อโอน ถ็าเป็นยุคเก่าคนเก่าแก่ 2500 ลงไป
ก็ หลวงพ่อคล้าย,หลวงพ่อเดิม,หลวงพ่ออ่อน หลวงพ่ออ่อน วัดหนองไผ่ ต.สำโรงชัย อ.ไพศาลี จ.นครสวรรค์
หลวงพ่ออ่อน เนอญฺญา เกิดปี 2539 มรณภาพปี 2501 สิริอายุ 72 ปี 51 พรรษา
"พระนางห้อง" เป็นฉายาที่หลวงพ่อเดิม ตั้งให้ เพราะท่านไม่ไปไหนมาไหน สันโดษอยู่อย่างสมถะ
ท่านเป็นพระปฏิบัติ เจริญสมถะ วิปัสสนากรรมมัฏฐาน เก่งที่สุด คือ ผงวิเศษ ที่่ท่านทำเขียนลบในเวลากลางคืน
ดังขนาดที่หลวงพ่อเดิม สร้างพระเนื้อผงต้องนำผงหลวงพ่ออ่อน ผสมด้วยทุกครั้ง เป็นที่เสาะแสวงหา
วิชาทำผงต่างๆ และผงวิเศษก็ได้ตกมาอยู่ที่ หลวงพ่อฮวด วัดหัวถนนใต้ อ.ท่าตะโก จ.นครสวรรค์
จึงมีส่วนผสมของ ผงวิเศษ หลวงพ่ออ่อน เนอญฺญา ในพระผงรุ่น ๗ รอบ ปี 2531
เพราะยังมีหลายท่านที่ทันรู้เห็น ไม่ใช่ตำนานหรือนิทาน มีอาจารย์ท่านหนึ่ง ลองของผสมอาราธนา
และผสมผงวิเศษของหลวงพ่ออ่อน ให้ไก่ที่เลี้ยงไว้ที่บ้านที่ชอบไปไหนมาไหน (กลัวหาย) กิน
เข้าไปเดินตามชนิดไปไหนไปด้วย เฝ้าเป็นองครักษ์พิทักษ์ และต้องเลี้ยงดี ดูแลอย่างดี
ไม่อย่างนั้นท่่านแช่งไว้ ดีนะที่ไก่อายุไม่ยืนเหมือนคน
มีอยู่ยุคหนึ่ง ผงวิเศษ ของหลวงพ่ออ่อน โด่งดังมาก ขนาด วัดหนองไผ่ เดินทางไปยากลำบาก
ผู้คนจากทุกสารทิศ ทั่วประเทศ เมื่อต้องการของดีต้องเดินทางไป ค้าขาย ใช้แล้วขายดิบขายดี
ชายหนุ่มหลงรักสาว เวลาเข้าหาใช้นำติดตัวหรือผสมให้กินจะหลงรักชนิดตามไปหา
หมาแมวไม่เชื่องผสมให้กินแล้วเชื่องเดินตาม
ถึงขั้นหึงใครเข้าใกล้เจ้าของจะโดดกัดทันที
ยุคต่อมาประมาณปี 2480 ถึงปี 2490 หลวงพ่อเดิม ท่านมาช่วยสร้างโบสถ์ นำน้ำมันผสาน(ตังอิ้ว)
มาให้เป็นส่วนผสมกลับกล้วยน้ำหว้า,น้ำตำลึง กดพิมพ์จากพิมพ์ดินเหนียว ยุคปลาย ประมาณ 2490
หลวงตาผิน ได้ผสมผงท่านน้อยลง มีส่วนผสมต่างๆมากขึ้น แต่แบบพิมพ์เดิมแจก
พระพิมพ์สมเด็จหลวงพ่อเดิม ยุคแรกท่านยังไม่ทำเป็นพระเครื่อง ทำปั้นเป็นลูกกลมๆ ขนาดเล็ก นำติดตัวได้ง่าย
ทำเป็นแท่งไว้เขียน (เหมือนแท่งชอล์ค) ทำปริมาณยังไม่มากใครขอก็ทำให้ ความศักดิ์สิทธิ์ขนาด
"เวลาจับอย่าผงท่านติดนิ้วมือ ต้องล้างให้สะอาด ถ้าเกิดไปโดนใครหรือหล่นไปในอาหารแล้ว จะทำให้บาปติดตัว"
|
|