บุพเพสันนิวาสแห่งชาตินี้ ใจพร้อมพลีพิศวาสไม่อาจฝืน เมื่อต่างเจ็บต่างช้ำต่างกล่ำกลืน ขอชมชื่นความหม่นไว้คนเดียว ประเพณีศีลธรรมกับความรัก สูงค่านักเกินกว่ากล้าโน้มเหนี่ยว ก่อนความรักทุกสายคลีคลายเกลียว จะเด็ดเดี่ยวแข็งกล้าในอารมณ์ ในพันธะหน้าที่ของชีวิต ไม่มีสิทธิ์เสรีที่เหมาะสม กับสงครามความชังของสังคม พร้อมทับถมประณามและย่ำยี กับสัมพันธ์วันคืนอันชื่นหวาน ใจร้าวรานพิศวาสอันบัดสี เกินกล่ำกลืนฝืนผ่าประเพณี รักเธอทั้งๆที่มีครอบครัว จำต้องหักอาลัยในสวาท ก่อนพินาศใคร่ครวญผิดถ้วนทั่ว ความน่ารักแท้จริงยิ่งน่ากลัว หลับตามัวหมองซ่อนก่อนเลวทราม มโนธรรมด่ำดื่มซึมทราบจิต ปวดชีวิตรักผิดทางกลางขวากหนาม เพราะเธอมีคู่ครองใจต้องปราม เกรงคนหยามสาปแช่งแย่งรักเขา =ชลธโร |