ขอเซ่นไหว้ อาหารถวายพระพุทธ

ธี

เรื่องนี้เกี่ยวกับความคิดของคนครับ ทำให้นึกถึงเรื่องหนึ่งได้
ผมได้รับฟังคำพูดของพี่ที่ทำงานว่า "คนจีนนำของมาเซ่นไหว้เจ้าไหว้บรรพบุรุษ สิ่งที่นำมาเซ่นเป็นสิ่งที่ตนชอบกิน เซ่นไหว้เสร็จก็กินกัน จริงๆแล้วมีเจตนานำของมากินกันมากกว่าจะใหว้ถวายให้เจ้าและบรรพบุรุษกิน"  
ผมฟังพี่เขาพูดก็ได้ถามฟี่เขาว่า "เจ้าและบรรพบุรุษที่ตายไปมีมากหรือน้อย มีคนเดียวหรือเป็นร้อยเป็นพันคนที่ตายไปแล้วที่เราต้องการเซ่น"
พี่บอกว่า "มีมาก"
ผมบอกฟี่เขาว่า "อาหารที่นำมาถวายเจ้าหรือบรรพบุรุษมมีเพียงพอกับจำนวนเจ้าหรือบรรพบุรุษที่ตายไปหรือไม่"
ฟี่เขาบอกว่า "ไม่เพียงพอ"
ผมจึงบอกว่า "สิ่งที่คนจีนทำเป็นการแสดงความกตัญญูแก่ผู้ที่ล่วงลับไป เป็นบุญอย่างหนึ่ง เพราะอาหารที่มีไม่เพียงพอกับจำนวนผู้ที่รับอย่างแน่นอน อีกอย่าง เทวดาหรือวิญญาณเขากินอาหารละเอียด ส่วนที่เหลืออยู่เป็นอาหารหยาบ ถ้าทิ้งไว้ก็เสียและเป็นการแสดงให้เห็นถึงคนที่ไม่รู้จักการใช้จ่าย คนจีนหลังจากเซ่นเจ้าและบรรพบุรุษแล้วเขาก็ยังนำไปให้ญาติพี่น้องและเพื่อบ้านทานอีก เป็นการสงเคราะห์ญาติและให้ทานด้วย"

เรื่องนี้ทำให้ผมคิดถึงวันไหว้ครูของคนไทยหรือผู้ที่นับถือพุทธศาสนา ซึ่งเป็นประเพณีที่ดีงานของคนโบราณ เป็นประเพณีที่แสดงถึงความกตัญญูต่อผู้มีคุณเช่นเดียวกับประเพณีคนจีน แต่คนไทยหลายคนทิ้งไป เพราะเห็นว่าไม่ทันสมัยหรืออาย แต่คนจีนไม่อาย ปัจจุบันคนจีนกลับรวยขึ้น คนไทยกลับเป็นลูกจ้าง สิ่งที่น่าคิดคือ คนจีนสืบทอดประเพณีที่ดีที่แสดงความกตัญญู แต่คนไทยกลับตรงข้าม (เฉพาะบางคนครับ)

ผมเคยฟังผู้ชราท่านหนึ่งเล่าเกี่ยวกับพระโบราณองค์หนึ่งที่น่านำเป็นตัวอย่าง พระองค์นี้ท่านเป็นเจ้าอาวาส หลังจากบิญฑบาตเสร็จ ท่านกลับวัดและนำอาหารที่ได้บิณฑบาตถวายต่อพระพุทธทุกครั้ง (เหมือนกับชาวบ้านที่ถวายข้าวพระพุทธในงานพิธีมงคล) ท่านบอกว่า พระพุทธเจ้าเป็นอาจารย์ใหญ่ เราได้ของอะไรมาก็ต้องถวายต่ออาจารย์ก่อนที่จะนำไปฉัน เป็นการแสดงถึงความเคารพต่อครูบาอาจารย์ด้วย ผมเห็นว่าแนวคิดนี้ดีครับ ทำได้บ่อยเช่นเดียวกับคนจีนที่เซ่นเจ้าและบรรพบุรุษ เราก็สามารถทำได้ทุกวัน ทุกเวลาและทุกโอกาสที่มี เป็นบุญอย่างหนึ่ง ที่ไม่ต้องแสวงหาไกลจากตนเอง จากพระใดๆ ที่เขาว่า ดี บุญนี้คือการเคารพผู้ที่ควรเคารพ เป็นการกระทำกรรมดีครับ ถ้าไม่สามารถทำทุกวันเช่นพระองค์นี้ได้ ก็น่าจะทำทุกวันพระก็ได้ ถวายอาหารพระพุทธและเทวดา มีขนมชิ้น 2 ชิ้นก็ดีกว่าไม่ทำ เป็นความเชื่อ....พิจารณา