แนวทางแก้โกรธ : หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ

kit007 · โพสต์ 2015-1-24 12:02

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย kit007 เมื่อ 2015-1-24 12:03

หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
ต.บ้านหม้อ อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย
ความโกรธล่ะ..เอาอะไรมาระงับมัน
พระศาสดาก็ทรงสอนให้สมาทานมั่นในศีล
ถ้าบุคคลใดเคารพในศีลจริงๆ
ถวายชีวิตบูชาต่อศีลจริงๆ
เช่นนี้มันก็ทำลายความโกรธในหัวใจนี้
ให้เบาบางออกไปเรื่อยๆ

เพราะว่าถ้าไปโกรธอยู่อย่างนี้...ศีลมันจะขาด
ถ้าไม่ขาดเด็ดก็เรียกว่า ศีลก็เศร้าหมอง
เพราะกลัวศีลจะเศร้าหมองเลย "อดกลั้น" เอา
อยากโกรธก็ไม่โกรธ
อยากทะเลาะวิวาทกับใครก็ไม่ทะเลาะ
เพราะกลัวศีลจะเศร้าหมอง กลัวศีลจะขาด
นี่ถ้าเคารพต่อศีลจริงๆนะ
มันก็ทำให้โทสะพยาบาทนี้เบาบางออกไป

และกอปรกับ "เจริญเมตตากรุณา"
ให้แก่กล้าขึ้นในจิตใจนี้
ให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้เรื่องเมตตากรุณานี่
อันนี้เป็นธรรมสำหรับสนับสนุนศีลให้บริสุทธิ์ให้มั่นคง

ถ้าหากว่าไม่เจริญเมตตากรุณาธรรมให้เกิดขึ้นอย่างนี้
เดี๋ยวความโกรธมันก็เกิดขึ้นมาอีกแล้ว
บุคคลจะไปข่มใจละมัน
มันก็เพียงแต่ไปซ่อนตัวอยู่เฉยๆนี่แหละ
มันไม่ได้เบาบางออกไปห่างไปจากจิตใจเท่าไรนัก
ครั้นพอเผลอๆมันก็โผล่ขึ้นมาอีก
พอมีเหตุมากระทบกระทั่ง

ทีนี้ถ้าบุคคลมีธรรมะอยู่ในใจ
มีเมตตากรุณาอยู่ในใจเสมอๆไปอย่างนี้
เมตตาธรรมอันนี้แหละบัดนี้
เป็นเกราะป้องกันเวลามีเรื่องมายั่วให้โกรธ
กระทบกระทั่งมาอย่างนี่
มันก็เป็นเรื่องของบุคคลนั่นแหล่ะ
ไม่ใช่เรื่องดินฟ้าอากาศอะไรจะมายั่วให้คนโกรธ
บัดนี้เมื่อเรามีเมตตากรุณาต่อบุคคลอยู่ในใจเสมอๆแล้ว
ทั้งที่เป็นคนดีหรือคนชั่วเราก็ต้องการให้เขาเป็นสุข
ไม่ปรารถนาให้เป็นทุกข์เลยอย่างนี้นะ
เรานึกคิดอย่างนี้เสมอๆไป
พอเมื่อบุคคลเช่นนั้นแหละมาชวนทะเลาะวิวาทเข้าไป
มันก็รู้ตัวได้ทันที..ไม่แล้ว ไม่เอาแล้ว
ทะเลาะวิวาทกันไปก็ไม่ได้ดิบได้ดีอะไร
มีแต่ได้ชั่ว มีแต่เป็นบาปอกุศล
มีแต่เป็นกรรมเป็นเวร
ไม่มีดีสักหน่อยเดียว

หรือว่าทะเลาะกัน เรามีกำลังเหนือกว่าเขา
เราเอาชนะเขาได้อย่างนี้..ก็ชนะได้แต่ร่างกายนั่นแหละ
แต่จะไปเอาชนะใจของเขาไม่ได้เลย
เขาก็ผูกอาฆาตไว้บัดนี้
เขาพยายามเมื่อตนเผลอเมื่อใด
เขาได้ช่องเมื่อไรเขาก็ตอบแทนทันทีเลย
เมื่อเขาเล่นงานกับเรา เราก็เล่นงานกับเขา
เวรต่อเวรแล้วก็ผูกพันกันไปอยู่นั้น
ไม่รู้จักจบจักสิ้น

ก็เป็นเช่นนี้แหละที่บุคคลผู้ไม่มีศีล
ไม่มีเมตตากรุณาอยู่ในใจ
มันก็มีแต่ใจเหี้ยมโหดสามานย์
ไม่ยอมให้อภัยแก่ใครเลยอย่างนี้แล้ว
ผู้นั้นก็ต้องได้สร้างกรรมสร้างเวร
ใส่ตัวเองอยู่ร่ำไปเช่นนั้นแหละ
ขึ้นชื่อว่าความโกรธนี้ ..น้อยหนึ่งมันก็เป็นพิษ

................................................................

ที่มา http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=7&t=49123