ความดีเปรียบเสมือนแสงไฟ (สมเด็จพระญาณสังวรฯ)

kit007

ความดีหรือบุญกุศลเปรียบเสมือนแสงไฟ   

ผู้ที่ทำบุญทำกุศลอยู่สม่ำเสมอเพียงพอ  แม้จะเหมือนไม่ได้รับผลของความดี  และบางครั้งก็เหมือนทำดีไม่ได้ดี  ทำดีได้ชั่วเสียด้วยซ้ำ  เช่นนี้ก็เหมือนจุดไฟในท่ามกลางแสงสว่างยามกลางวัน  ย่อมไม่ได้ประโยชน์จากแสงสว่างนั้น
แต่ถ้าตกค่ำมีความมืดมาบดบัง แสงสว่างนั้นย่อมปรากฏขจัดความืดให้สิ้นไป  สามารถแลเห็นอะไรๆ ได้  เห็นอันตรายที่อาจมีอยู่ได้  จึงย่อมหลีกพ้นอันตรายเสียได้  ส่วนผู้ไม่มีแสงสว่างอยู่กับตน  เช่น ไม่มีเทียนจุดอยู่  เมื่อถึงยามกลางคืนมีความมืดมิด  ย่อมไม่อาจขจัดความมืดได้ ไม่อาจเห็นอันตรายได้  ไม่อาจหลีกพ้นอันตรายได้

ผู้ทำความดีเหมือนมีแสงสว่างอยู่กับตัว  ไปถึงที่มืดคับขัน  ย่อมสามารถดำรงตนอยู่ได้ด้วยดีพอสมควรกับความดีที่ทำอยู่  ตรงกันข้ามกับผู้ไม่ได้ทำความดีซึ่งเหมือนกับผู้ไม่มีแสงสว่างอยู่กับตัว  ขณะยังอยู่ในที่สว่างอยู่ในความสว่างก็ไม่ได้รับความเดือดร้อนแตเมื่อใดตกไปอยู่ในที่มืดคือที่คับขันย่อมไม่สามารถดำรงตนอยู่ได้อย่างสวัสดี   ภัยอันตรายมาถึงก็ไม่รู้ไม่เห็น  ไม่อาจหลีกพ้น  คนทำดีไว้เสมอกับคนไม่ทำดีแตกต่างกันเช่นนี้ประการหนึ่ง

การทำดีต้องไม่มีพอ  ต้องทำให้ยิ่งขึ้นอยู่เสมอ  เพราะไม่มีใครอาจประมาณได้ว่าเมื่อใดจะตกไปในที่มืดมิดขนาดไหน  ต้องการแสงสว่างจัดเพียงใด  ถ้าไม่ตกเข้าไปในที่มืดมิดขนาดไหน   ต้องการแสงสว่างจัดเพียงใด  ถ้าไม่ตกเข้าไปในที่มืดมิดมากมายนัก  มีแสงสว่างมากไว้ก่อนก็ไม่ขาดทุน  ไม่เสียหาย  

แต่ถ้าตกเข้าไปในที่มืดมิดมากมาย  แสงสว่างน้อย  ก็จะไม่เพียงพอจะเห็นอะไรๆ ได้ถนัดชัดเจน  การมีแสงสว่างมากจะช่วยให้รอดพ้นจากการสะดุดหกล้มลงเหวลงคู   หรือตกเป็นเหยื่อของสัตว์ร้ายจนถึงตายถึงเป็น

: แสงส่องใจ ๓  ตุลาคม  พ.ศ. ๒๕๒๘
: สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช  สกลมหาสังฆปริณายก

.................................................................................

ที่มา http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=7&t=18795