จิตใจเวลาจะตายสำคัญ (หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)

kit007

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๒๓ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๕๒

จิตใจเวลาจะตายสำคัญ

(กราบเรียนหลวงปู่เพียรมรณภาพแล้วที่โรงพยาบาลศรีนครินทร์ จ.ขอนแก่น เมื่อคืนนี้เวลาประมาณ ตี ๑ ๒๘ นาที เนื่องจากท่านมีอาการของโรคหัวใจ เส้นเลือดไปเลี้ยงหัวใจตีบ ๓ เส้น แพทย์ได้ทำบอลลูนขยายเส้นเลือดจนอาการอยู่ในขั้นปลอดภัยระยะหนึ่ง หลังจากนั้น ๔ ชั่วโมงมีโรคปอดแทรกซ้อน ช็อคหัวใจหยุดเต้น แพทย์ได้ปั๊ม หัวใจขึ้น และอาการทรุดหนักตามลำดับ คณะสงฆ์ที่ไปเฝ้าท่านมีความเห็นว่าจะนำท่านกลับวัดป่าหนองกอง แต่ท่านอาการหนักมากและสิ้นที่โรงพยาบาล เวลาตี ๑ ๒๘ นาที  ตอนนี้ศพท่านอยู่ที่วัดป่าหนองกอง จะรดน้ำศพและบรรจุศพ แต่ให้กราบเรียนหลวงตาพิจารณาเพื่อรอรับฟังคำสั่งจากหลวงตาครับผม)

วันนี้เราไปหนองกอง เสร็จนี้แล้วไป ท่านเสียเมื่อคืนนี้ ท่านเพียรเรา ที่นั่นที่นี่ตายหดเข้ามาละ หดเข้ามาหาเราทุกคน ไม่เว้น ตายหมด ผู้พูดว้อๆ อยู่นี่ก็ตาย ไม่เว้นตายด้วยกัน สำคัญที่จิตใจนะตาย จิตใจเวลาจะตายสำคัญตรงนั้นละ เราจะได้ไปวัดหนองกองนะวันนี้ ให้พระจัดการของไปบังสุกุลถวายพระ พระวงกรรมฐานจะมาที่นั่น ท่านเพียรสงบเรียบร้อยมาดั้งเดิม เป็นโรคอะไร (โรคหัวใจ มีโรคปอดแทรกครับ) ตกลงเราก็ได้ไปหนองกอง

kit007

ท่านเพียรเป็นลูกศิษย์มานมนานนะ ท่านเพียร-ท่านบุญมีอยู่กับเรามาร่วม ๓๐ ปี เราละไล่ออกไป นี่จะเป็นพ่อตาแม่ยายได้แล้วนะนี่ จะมาเป็นลูกเขยใหม่อยู่ทำไม ไป ไล่ไป ให้ท่านเพียรไปนั้น ท่านใหญ่ก็ไปด้วยกัน เลยไปอยู่ที่นั่นละ ท่านใหญ่คือท่านบุญมี วันนี้จะไปหนองกอง ให้ท่านจัดของอะไรไป ให้พรแล้วไปนะ ท่านเพียร-ท่านบุญมีอยู่กับเรามาร่วม ๓๐ ปี ไล่ออกจากนี้ก็ให้ไปอยู่ที่นั่น ไปเสียที่นั่น ท่านเพียร-ท่านบุญมีอยู่กับเรามาร่วม ๓๐ ปีได้ เราละไล่ออกไป นี่มันจะเป็นพ่อแม่ยายได้แล้ว จะมาเป็นลูกเขยใหม่อยู่ทำไม ไป ให้ท่านเพียร-ท่านบุญมีไปด้วยกัน แล้วไปอยู่ที่นั่น เป็นลูกศิษย์มาอยู่กับเรานานนะ ท่านเพียรเสียแล้วนะ แล้วเอาศพมาแล้วนะ (เอาศพมาไว้ที่วัดหนองกองแล้วครับ) ตั้งแต่เมื่อคืนนี้นะ ตกลงเราไปวัดหนองกอง

          เป็นโรคอะไรบ้าง (โรคหัวใจ โรคปอด) เรื่องความตายนี่เราได้ติดตามดูถนัดชัดเจน ปีพ.ศ.เท่าไร เราจำพรรษาหนองผือ ถ่ายท้อง ๒๕ ครั้ง อาเจียน ๒ ครั้ง ได้ติดตามดูจิตกับร่างมันจะจากกัน เราไม่มีอะไรกับมัน ไม่วิตกวิจารณ์อะไร ถ่าย ๒๕ ครั้ง แล้วอาเจียน ๒ ครั้ง เศษอาหารพุ่งไปติดฝาส้วม แรงขนาดนั้นละ อาเจียน ๒ หนพุ่งติด พออาเจียน ๒ หนหยุดลงทีนี้อ่อนเข้าไป อ่อนเข้าไป อ่อนเข้าไปจนถึงที่สุด ยังอีกเปอร์เซ็นต์เดียวจะไป ติดตามดูจะเป็นอย่างไร

          เวลามันจะไปจริงๆ ทุกขเวทนาแสนสาหัสดับหมดนะ ยังเหลือแต่ความรู้ล้วนๆ ร่างกายเป็นท่อนไม้ท่อนฟืน ไม่เกิดเวทนาอะไรเลย ถึงเวลาจะไปจริงๆ ดับนะ ความทุกข์ทั้งหลายในร่างกายอ่อนเพลียทั้งหมดดับหมดเลย ยังเหลือแต่ความรู้ล้วนๆ ร่างกายเป็นท่อนไม้ท่อนฟืน ทุกขเวทนาหมดเลย เพราะจิตมันไม่เผลอ ดูมันตลอด พอไปถึงที่สุดแล้วทุกขเวทนาก็ดับ ในร่างกายทุกส่วนดับหมดเลย ยังเหลือแต่ความรู้ ดูความรู้

วิตกว่านี่จะไปเดี๋ยวนี้เชียวเหรอ เอาถ้าจะไปจริงๆก็ไป ว่าอย่างนั้นนะ พูดกับเจ้าของนั่นละ พอไปถึงนั้นคือมันปล่อยหมดนะ ทุกขเวทนาทั้งหมดปล่อยหมดเลย ร่างกายเป็นท่อนไม้ท่อนฟืน ยังเหลือแต่ความรู้อยู่ ดู พอไปถึงจุดนั้นมันปล่อยหมดจริงๆ เอารอตั้งแต่มันจะดีดออก พอไปถึงนั้นหยุดกึ๊ก ไม่เคลื่อนไม่ไหว เราก็ดูอยู่ สักเดี๋ยวก็มียิบแย็บเคลื่อนไหวออกมา แล้วค่อยฟื้นขึ้นมา ฟื้นขึ้นมา ว่าจะไปแล้วก็หยุดตรงนั้นแล้วฟื้นกลับคืน นี่เป็นอยู่ที่ไหนนะ ถ่ายท้อง ๒๕ หน อาเจียน ๒ หน อยู่หนองผือ

ถ้าหากว่าจิตใจหวั่นไปละ ไปเลยในคราวนั่น แต่นี้จิตใจไม่หวั่น คือดูความจริงทุกอย่าง พอถึงจุดของมันแล้วก็มาหยุดที่นั่น แล้วค่อยๆ ถอยออกมา ถอยออกมาก็เริ่มมีเวทนาขึ้นมาอีก เหอ ไม่ไปเหรอ ก็เลยหยุดละ ถ่าย ๒๕ หน อาเจียน ๒ หน อาเจียนนี่รุนแรงมากนะ เศษอาหารพุ่งถึงฝา รุนแรงขนาดนั้น นั่นละคือมันอ่อนมากนะ จะไปจริงๆ แต่จิตมันไม่ได้หวั่นไหว ถ้าหากว่าเป็นธรรมดาแล้วตาย คือจิตจะเสริมเข้าไป ความเสียใจ ความดีดความดิ้นไม่อยากตายจะสุมเข้าไปจะเกิดเรื่อง หนักเข้าก็ตายเลย อันนี้ไม่เป็นอะไร มันเป็นอย่างไรก็ดูตลอดเลย สุดท้ายก็หยุด ไม่ไป

เราได้ดูเรื่องของเราล่ะมันชัดเจนมาก คือไม่มีอะไรกับสิ่งเหล่านี้ ไม่มีหวั่นมีไหว ไม่มีเรื่องมีราวอะไรความเป็นความตาย วิตกวิจารณ์กลัวจะเป็นจะตายไม่มี มีแต่ดูความจริงมัน สุดท้ายไปถึงจุดของมันแล้วก็หยุด ต่อจากนั้นก็ค่อยคลี่คลายออกมา ก็เลยหาย ถ่าย ๒๕ หน อาเจียน ๒ หน เกือบไปละ ไปหนองกองวันนี้ เลิกได้แล้ว

http://www.luangta.com/thamma/thamma_talk_text.php?ID=5447&CatID=2

...................................................................

ที่มา http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=7&t=45075