พระคาถารัตนมาลา(อิติปิโส)

Metha

๓๑	เว.	เวรานิปิ นะ พันธันติ เวรัง เตสูปะสัมมะติ เวรัง เวเรนะ เวรานิ เวระสันตัง นะมามิหัง.	แม้นชนเหล่าใดไม่ผูกเวรไว้ เวรของชนเหล่านั้นย่อมระงับไป เวรทั้งหลายเป็นไปก็เพราะจองเวรกัน ข้าฯ ขอนอบน้อม พระธรรมอันเป็นสภาพสงบเวร.
๓๒	ทิ.	ทีฆายุโก พะหูปุญโญ ทีฆะรัตตัง มะหัพพะโล ทีฆะสุเขนะ ปุญเญนะ ทีฆะรัตตัง นะมามิหัง.	พระธรรม เป็นสภาพมีอายุยืน มีบุญมาก มีกำลังใหญ่ อยู่ตลอดกาลนาน ข้าฯ ขอนอบน้อม พระธรรม อันยืนนานอยู่ด้วยบุญ ที่ให้เกิดสุขยั่งยืน.
๓๓	ตัพ.	ตะโต ทุกขา ปะมุญจันโต ตะโต โมเจติ ปาณิโน ตะโต ราคาทิเกลเสหิ ตะโตโมกขัง นะมามิหัง.	พระธรรมใด เป็นสภาพหลุดพ้นจากทุกข์นั้น แต่นั้นยังสัตว์ทั้งหลาย ให้หลุดพ้นจากกิเลสทั้งหลาย มีราคะเป็นต้นด้วย ข้าฯ ขอนอบน้อม พระธรรม คือความหลุดพ้น จากกิเลสและทุกข์นั้น.
๓๔	โพ.	โพธิ วิชชา อุปาคะมิ โพเธติ มัคคะผะลานิ จะ โพธิยา สัพพะธัมมานัง โพธิยันตัง นะมามิหัง.	พระธรรม คือปัญญา เป็นเครื่องตรัสรู้ สัตว์ให้เข้าถึงวิชชา และยังสัตว์ให้ตรัสรู้มรรคผลทั้งหลาย ข้าฯ ขอนอบน้อม ความเป็นสภาพยังสัตว์ให้ตรัสรู้ธรรมทั้งปวงทั้งหลาย แห่งพระธรรม คือ ปัญญาเป็นเครื่องตรัสรู้.
๓๕	วิญ.	วิระติ สัพพะทุกขัสมา วิริเยเนวะ ทุลละภา วิริยาตาปะสัมปันนา วิระตันตัง นะมามิหัง.	ความเว้นจากทุกข์ทั้งปวง จะมีได้ด้วยความเพียรเท่านั้น บุคคลที่ถึงพร้อมด้วยความเพียร เผากิเลสหาได้ยาก ข้าฯ ขอนอบน้อม พระธรรมนั้น อันเป็นสภาพเว้นทุกข์.
๓๖	ญู.	ญูตัญญาเณหิ สัมปันนัง ญูตะโยคัง สะมัปปิตัง ญูตัญญาณะทัสสะนัญจะ ญูตะโยคัง นะมามิหัง.	ข้าฯ ขอนอบน้อม พระธรรม อันเป็นสภาพถึงพร้อมด้วยพระ (สัพพัญญุต) ญาณเพียบพร้อมด้วยโยคะ (ความเพียรประกอบ) เพื่อญาณนั้น ข้าฯ ขอนอบน้อม พระธรรม คือตัวความรู้และความเพียรนั้น.
๓๗	หี.	หีสันติ สัพพะโทสานิ หีสันติ สัพพะภะยานิ จะ หีสะโมหา ปะฏิสสะตา หีสันตันตัง นะมามิหัง.	ผู้มีสติ เบียนโมหะเสียได้ ย่อมเบียนโทษทั้งปวงและเบียนภัยทั้งปวงได้ ข้าฯ ขอนอบน้อม พระธรรมนั้น อันเป็นสภาพเบียนโทษและภัย.
๓๘	ติ.	ติณโณ โย วัฏฏะทุกขัมหา ติณณัง โลกานะมุตตะโม ติสโส ภูมี อะติกกันโต ติณณะโอฆัง นะมามิหัง.	พระธรรมใด ข้ามจากวัฏฏทุกข์ได้ เป็นสภาพสูงสุด แห่งไตรโลก ล่วงเสียซึ่งไตรภูมิ ข้าฯ ขอนอบน้อม พระธรรมนั้น อันข้ามโอฆะได้.

อัฏฐัตติงสะ ธัมมะคาถา ธัมมะคุณา สุคัมภิรา
เอเตสะมานถภาเวนะ โสตถิ เม โหตุ สัพพะทา.

คำแปล พระธรรมคาถารวม ๓๘ บท แสดงพระธรรมคุณลึกซึ้ง ด้วยอานุภาพแห่งพระธรรมคุณทั้งหลายนั้น ขอความสวัสดีจงมีแก่ ข้าฯ ในกาลทั้งปวง เทอญ.

Metha

พระสังฆคุณ ๑๔

"สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ"

		พระสังฆคุณ ๑๔	คำแปลพระอิติปิโสรัตนมาลา
๑	สุ.	สุทธะสีเลนะ สัมปันโน สุฏฐุ โย ปะฏิปันนะโก สุนทะโร สาสะนะกะโร สุนทะรันตัง นะมามิหัง.	พระสงฆ์ใด ถึงพร้อมด้วยศีลอันหมดจด เป็นผู้ปฏิบัติดี เป็นผู้ทำตามคำสอนดี ข้าฯ ขอนอบน้อม พระสงฆ์นั้นซึ่งเป็นผู้ดี.
๒	ปะ.	ปะฏิสัมภิทัปปัตโต โย ปะสัฏโฐ วะ อะนุตตะโร ปัญญายะ อุตตะโร โลเก ปะสัฏฐันตัง นะมามิหัง.	พระสงฆ์ใด เป็นผู้ถึงปฏิสัมภิทา อันบัณฑิตสรรเสริญเป็นเยี่ยมแท้ ท่านเป็นผู้ยิ่งด้วยปัญญา ข้าฯ ขอนอบน้อม พระสงฆ์นั้น ผู้น่าสรรเสริญในโลก.
๓	ฏิ.	ติตถะกะระชิโต สังโฆ ติตโถ ธีโรวะ สาสะเน ติตถิโย พุทธะวะจะเน ติตถันตังปิ นะมามิหัง.	พระสงฆ์ชนะเจ้าลัทธิต่าง ๆ เป็นครูผู้มีปัญญาในพระศาสนาแท้ เป็นเจ้าท่าในพระพุทธวจนะ ข้าฯ ขอนอบน้อม พระสงฆ์นั้น แม้ผู้เป็นดุจท่า.
๔	ปัน.	ปะสัฏโฐ ธัมมะคัมภีโร ปัญญะวา จะ อะวังกะโค ปัสสันโต อัตถะธัมมัญจะ ปะสัฏฐังปิ นะมามิหัง.	พระสงฆ์ใดทรงธรรมอันลึก น่าสรรเสริญ ฉลาดและซื่อตรง เห็นอรรถ เห็นธรรม ข้าฯ ขอนอบน้อม พระสงฆ์นั้น ผู้น่าสรรเสริญแท้.
๕	โน.	โน เจติ กุสะลัง กัมมัง โน จะ ปาปัง อะการะยิ โนนะตัง พุชฌะตัง ธัมมัง โนทิสันตัง นะมามิหัง.	พระสงฆ์ใด ไม่สร้างกุศลธรรม ทั้งไม่บาปด้วย (คือละทั้งบุญทั้งบาป) รู้ธรรมอันไม่ทราม ข้าฯ ขอนอบน้อม พระสงฆ์นั้น ผู้ไม่เป็นศัตรูกับใคร.
๖	ภะ.	ภัคคะราโต ภัคคะโทโส ภัคคะโมโห จะ ปาณินัง ภัญชะโก สัพพะเกลสานัง ภะคะวันตัง นะมามิหัง.	พระสงฆ์ใด เป็นผู้หักราคะ หักโทสะ หักโมหะแล้ว และช่วยหักกิเลสทั้งปวง ของสัตว์ทั้งหลายด้วย ข้าฯ ขอนอบน้อม พระสงฆ์นั้น ซึ่งเป็นผู้มีโชค.
๗	คะ.	คัจฉันโต โลกิยัง ธัมมัง คัจฉันโต โลกุตตะรัมปิจะ คะโตเยวะ กิเลเสหิ คะมิตันตัง นะมามิหัง.	พระสงฆ์ใด ได้บรรลุทั้งโลกิยธรรม ทั้งโลกุตตรธรรม เป็นผู้ไปเสียจากเครื่องเศร้าหมอง ทั้งหลายเทียว ข้าฯ ขอนอบน้อม พระสงฆ์นั้น ผู้ไป (เสียจากเครื่องเศร้าหมอง) แล้ว.
๘	วะ.	วัณเณติ กุสะลัง ธัมมัง วัณเณติ สีละสัมปะทัง วัณเณติ สีละรักขิตัง วัณณิตันตัง นะมามิหัง.	พระสงฆ์ใด สรรเสริญกุศลธรรม สรรเสริญความถึงพร้อมแห่งศีล สรรเสริญผู้รักษาศีล ข้าฯ ขอนอบน้อม พระสงฆ์นั้น ผู้สรรเสริญธรรมอันควรสรรเสริญ.
๙	โต.	โตเสนโต เทวะมานุสเส โตเสนโต ธัมมะมะเทสะยิ โตเสติ ทุฏฐะจิตเตปิ โตเสนตันตัง นะมามิหัง.	พระสงฆ์ใด ยังเทวดาและมนุษย์ทั้งหลายให้ยินดี (ในธรรม) แสดงธรรมให้พอใจ (คนฟัง) ยังคนที่แม้เป็นคนคิดร้าย ให้กลายกลับเป็นยินดีพอใจ ข้าฯ ขอนอบน้อม พระสงฆ์นั้น ผู้ปลุกปลอบใจคน.
๑๐	สา.	สาสะนัง สัมปะฏิจฉันโน สาสันโต สิวะคามินัง สาสะนะมะนุสาสันโต สาสันตันตัง นะมามิหัง.	พระสงฆ์ใด รับเอาพระศาสนาไว้ แนะนำทางไปนิพพาน พร่ำสอนพระศาสนาอยู่เสมอ ข้าฯ ขอนอบน้อม พระสงฆ์นั้น ผู้แนะนำสั่งสอน.
๑๑	วะ.	วันตะราคัง วันตะโทสัง วันตะโมหัง สุทิฏฐิกัง วันตัญจะ สัพพะปาปานิ วันตะเกลสัง นะมามิหัง.	ข้าฯ ขอนอบน้อมพระสงฆ์ ผู้มีความเห็นชอบ คายราคะ คายโทสะ คายโมหะ คายกิเลส.
๑๒	กะ.	กะโรนโต สีละสะมาธิง กะโรนโต สาระมัตตะโน กะโรนโต กัมมะฐานานิ กะโรนตันตัง นะมามิหัง.	พระสงฆ์ใด บำเพ็ญศีล สมาธิ (ปัญญา) สร้างสาระของตนขึ้น ทำพระกรรมฐานต่าง ๆ ข้าฯ ขอนอบน้อม พระสงฆ์นั้น ผู้เป็นนักทำ.
๑๓	สัง.	สังสาเร สังสะรันตานัง สังสาระโต วิมุจจิ โส สังสาระทุกขา โมเจสิ สังสุทธันตัง นะมามิหัง.	เมื่อสัตว์ทั้งหลายมัวท่องอยู่ในสงสาร พระสงฆ์ท่านหลุดพ้นจากสงสารไปแล้ว ยังช่วยสัตว์ทั้งหลาย ให้พ้นจากทุกข์ในสงสารด้วย ข้าฯ ขอนอบน้อม พระสงฆ์นั้น ผู้บริสุทธิ์พร้อม.
๑๔	โฆ.	โฆระทุกขักขะยัง กัตวา โฆสาเปติ สุรัง นะรัง โฆสะยิ ปิฏะกัตตะยัง โฆสะกันตัง นะมามิหัง.	พระสงฆ์ใดทำความสิ้นทุกข์ อันเป็นสิ่งพึงกลัว (แก่เทวดามนุษย์) แล้ว ยังเทวดามนุษย์ให้ช่วยกันโฆษณาประกาศพระไตรปิฏก ข้าฯ ขอนอบน้อมพระสงฆ์นั้น ผู้เป็นนักโฆษณา.

จะตุททะสะ สังฆะคาถา สังฆะคุณา สุคัมภืรา เอเตสะมานุภาเวนะ โสตถิ เม โหตุ สัพพะทา
ฉัปปัญญาสะ พุทธะคุณา ธัมมะคุณา อัฏฐะติงสะติ สังฆะคุณา จะตุททะสะ อัฏฐุตตะระสะเต อิเม
ทิเน ทิเน สะระเตปิ โสตถี โหนติ นิรันตะรันติ.

คำแปล พระสังฆคาถา ๑๔ แสดงพระสังฆคุณลึกซึ้ง ด้วยอนุภาพแห่งพระสังฆคุณ เหล่านั้น ขอความสวัสดีจงมีแก่ข้าฯ ในกาลทั้งปวง.

* คาถาเหล่านี้เรียกว่า พระคาถารัตนมาลา ผู้ที่จะใช้ต้องภาวนาตามอุปเทศที่โบราณาจารย์กล่าวไว้เพื่อป้องกันภยันตรายต่างๆ จะอยู่กับบ้านเรือนหรือสัญจรไปไหน พยายามภาวนาไว้ให้ขึ้นปากขึ้นใจ จนจิตมั่นคงเป็นสมาธิภาวนาจะได้รับผลานิสงส์ทุกทพาราตรีกาล.

sriyan3

ขอบคุณคร้าบ