~ หลวงพ่อเฮ็น สิริวังโส วัดดอนทอง ~

sritoy

ขอบคุณครับ

Metha

ตะกรุดภุชงค์ หลวงปู่เฮ็น

Metha

สีผึ้งสามไฟ หลวงปู่เฮ็น

Metha

Sornpraram

วัตถุมงคลประเภทเครื่องรางของขลังของท่านที่โดดเด่นอีกอย่างก็คือ

"สีผึ้งดอนทอง"


0)

เป็นสีผึ้งสีปากอันมีคุณวิเศษยิ่งของวัดดอนทอง ตำรับสีผึ้งวิเศษของท่านมีดังนี้ สิทธิการิยะ

ถ้าจะหุงสีผึ้งสีปากให้เป็นมหาละลวยแก่ท้าวพระยามหาเสนามนตรี และสมณพราหมณ์ชี

บุรุษสตรีทั้งปวงท่านให้ทำได้ถึงสามไฟเป็นมหาวิเศษนักเลง

ถ้าทำได้แต่เพียงไฟหนึ่งเป็นอย่างตรี

ทำได้สองไฟเป็นอย่างโท

ถ้าทำได้ถึงสามไฟเป็นอย่างเอกแล

ท่านให้เขียนยันต์นี้ลงก้นขันสัมฤทธิ์ แล้วเอาสีผึ้งแท้มาฝานเป็นแผ่นบางๆ ใส่ลงในขันสัมฤทธิ์นั้น แล้วจึงเอาน้ำมันงาใส่ลงด้วยกัน
เอาไม้รักซ้อนมาทำเป็นพายสำหรับกวนขี้ผึ้ง

พระคาถานี้เสกในโบสถ์

"ยะธาพุทโมนะ ธาพุทโมนะยะ พุทโมนะยะธา โมนะยะพุท นะโมพุทธายะ นะมะพะทะ ยาจามีฯ"
เสกกวนจนเข้ากันแล อันไฟหนึ่งเรียกว่าไฟธาตุ

และถ้าจะทำให้ได้สองไฟ ให้เอากระดาษมาลาด้วย "สัพเพ ธนา พะหู ชะนาฯ" แล้วเอาพระคาถานี้ลงประทับหลัง "พุทธัง ธัมมัง นะเมตตา โมกรุณา พุทปรานี ธายินดี ยะเอ็นดู สังฆัง" พระมารดาค้ำชูพระปิตาอุปถัมภ์ พระอุปัชฌาย์ พระกรรมวาจา พระอนุสาวนา เป็นกำแพงแก้ว 7 ชั้น กันโพยภัย อันตรายอุปัทวะทั้งหลาย มิให้เข้ามาใกล้กราย "สัพพะรัตติงทิวังฯ" ลงและม้วนเป็นไส้เทียน เอาขี้ผึ้งหนัก 1 บาท ควั่นเป็นเทียนเล่มหนึ่ง จุดไฟแล้วตั้งไว้ในโคม เอาขันสัมฤทธิ์ที่ใส่ขี้ผึ้งนั้นตั้งลงบนช่วงหลังโคมนั้น เสกด้วยพระคาถานี้จนกว่าจะสิ้น


วัตถุมงคล "สีผึ้งดอนทอง" ของหลวงพ่อเฮ็น วัดดอนทอง ต.ตะงาว อ.ดอน พุด จ.สระบุรี ท่านทำตามตำรับเฉพาะของท่าน มีกรรมวิธีขั้นตอนเข้มขลังศักดิ์สิทธิ์ เห็นแล้วน่าศรัทธา บทคาถาต่างๆ นั้นเป็นส่วนหนึ่งที่ท่านใช้ปลุกเสกสีผึ้ง ผู้ที่รับสีผึ้งของท่านไปแล้วดียิ่งมีความศักดิ์สิทธิ์ยิ่งขึ้นไป

การหุงสีผึ้งของหลวงพ่อเฮ็นท่านหุงด้วยคาถาอาคมขนานแท้ มิใช่จะเอาสีผึ้งมาปลุกเสกแจกกันธรรมดาทั่วไป ดังนั้น สีผึ้งของท่านจึงมีความเข้มขลังผู้นำไปใช้แล้วจึงมีประสบการณ์ได้ผลดี โดยเฉพาะทางเมตตามหานิยมนั้นเป็นเลิศ เรียกว่า "ไม่ลองไม่รู้" เพราะนอกจากท่านจะหุงสีผึ้งขึ้นมาแล้ว ท่านยังผสมผงพุทธคุณลงในสีผึ้งของท่านอีกด้วย

เรื่องผงพุทธคุณต่างๆ อันได้แก่ผงอิทธิเจปถมัง มหาราชและตรีนิสิงเหนั่น หลวงพ่อเฮ็นท่านมีความชำนิชำนาญเป็นพิเศษ ท่านสามารถเรียกสูตรสนธิลงตัวทำผงได้แคล่ว คล่องและมีประสิทธิ์ยิ่งนัก เพราะตำราวิชาต่างๆ เหล่านี้ท่านศึกษามาจากหลวงพ่อแก้ว วัดพรรณราย อย่างเจนจบ ท่านทำผงต่างๆ เอาไว้มากมาย สะสมนานนับหลายปี


ส่วนหนึ่งท่านใช้ทำเป็นพระปิดตาแบบพระภวัมบดี   

Nujeab

ขอบคุณครับ

oustayutt

เคยได้ยินเรื่องสีผึ้งงอกใช่ของท่านมั๊ยครับกัปตัน

Sornpraram

ตะกรุดภุชงค์เญจฤทธิ์

"ภุชงค์" นั้นมีความหมายถึง งู หรือนาค
"เบญจ" นั้นคือ ห้า และ "ฤทธิ์"


ย่อมเป็นอื่นไม่ได้นอกจาก

ความหมายแห่ง อำนาจ หรือเดช พลันเข้าใจมากขึ้น เมื่อรู้ว่า

"ภุชงค์เบญจฤทธิ์"

คือ เชือกรวมกับตะกรุดคาดเอวของหลวงพ่อเฮ็น แห่งวัดดอนทอง

ตำบลดงตะงาว อำเภอดอนพุด

ที่สร้างขึ้นตามตำรับตำราดั้งเดิมของหลวงพ่อแก้ว วัดพรรณราย เมืองกำปงธม ประเทศกัมพูชา
ผู้เป็นอาจารย์ของหลวงพ่อเฮ็น

** เชือกคาดเอว "ภุชงค์เบญจฤทธิ์"
สร้างขึ้นโดยการจารแผ่นตะกรุดทองแดง เงิน หรือทองคำ
ด้วยอักขระยันต์อันมีพุทธคุณ เมตตามหานิยม แคล้วคลาด อิทธิฤทธิ์ อานุภาพ จำนวน 4 แผ่น
แล้วม้วนเป็นตะกรุด 4 ดอก และเขียนยันต์ประทับหน้าหลัง ด้วยลายมือของหลวงพ่อเฮ็นเอง
ลงบนผ้าสำหรับพับยัดไว้ในส่วนหัวตะกรุด

** จากนั้นจึงนำเชือกมาถักตะกรุดสำหรับคาดเอว โดยเริ่มถักจากปลายสายก่อน
ลักษณะการถักเป็นลายแบบกระดูกงู ระหว่างถักหลวงพ่อเฮ็นจะภาวนาคาถากำกับตลอดเวลา
จนกว่าจะหมดบทเวทมนต์การถักจึงจะเสร็จสิ้น
โดยส่วนด้านหัวหลวงพ่อจะเขียนยันต์ประทับหน้าประทับหลังด้วยลายมือ
แล้วขมวดยัดถักลายล้อมหุ้มแผ่นผ้ายันต์เอาไว้

แต่ละเส้นของเชือกคาดเอว "ภุชงค์เบญจฤทธิ์" จึงใช้ระยะเวลาค่อนข้างมาก
นับแต่การลงจารบนแผ่นโลหะที่ทำตะกรุด ทั้ง 4 แผ่น
และผ้าที่ลงยันต์อักขระสำหรับส่วนหัวตะกรุด

ระหว่างการถักเชือกยังต้องภาวนาคาถากำกับอยู่ตลอดเวลา

เมื่อถึงช่วงกำหนดจึงร้อย

ตะกรุดดอกที่ 1 เข้าไปแล้วถักเชือกต่อจนถึงช่วงมนต์คาถาที่กำหนดจึงร้อย

ตะกรุดดอกที่ 2 เข้าไป และภาวนาจนถึงช่วงร้อย

ตะกรุดดอกที่ 3 และดอกที่ 4 ตามตำรับการสร้าง

เมื่อเสร็จสิ้นแล้วยังคงนำไปปลุกเสกอีกครั้ง

ชื่อภุชงค์เบญจฤทธิ์ก็คือ มี ฤทธิ์ 5 ประการ ตามตำราหลวงพ่อแก้ว วัดพรรณราย เมืองกำปงธม

เดิม จะต้องมี 5 ตะกรุดทั้ง 5 ดอกจะมีสรรพคุณต่างกันไป เช่น แคล้วคลาด คงทน ไปจน ถึงมหาอุด กำบังกาย เพราะฉะนั้นรุ่นแรก ๆ

ที่สร้างสมัยสงครามโลกถึง สงครามเวียดนาม ก็จะมี 5 ดอก (ท่านธุดงค์มาจำพรรษาอยู่ตั้งแต่ช่วง ปี 247 กว่าๆ )

และก็เริ่มทำเครื่องรางประเภทเชือกคาดตั้งแต่รุ่น นั้นแล้ว แต่ยังไม่มีชื่อมากนัก เพราะที่วัดดอนทอง ก็มีหลวงพ่อแพ เป็นเจ้า อาวาสที่ชาวบ้านนับถือ

และถัดออกไปไม่ไกลกันนัก ก็มีวัดโคกโพธิ์ซึ่ง พระอุปัชฌาย์กราน อินทโชติ เป็นเจ้าอาวาสอยู่

ช่วงนั้นหลวงพ่อกราน ท่านก็มีชื่อในด้านการทำเชือกคาดเอวเช่นนี้เหมือนกัน แต่ท่านเรียนมาจากหลวง พ่อจั่น วัดบางมอญ

ซึ่งชาวบ้านจะขึ้นของท่านมากกว่า เพราะหลวงพ่อ เฮ็นตอนนั้นพรรษายังไม่มาก จนตอนหลังๆ

มีคนใช้เชือกคาดภุชงค์เบญจ ฤทธิ์แล้วปรากฏว่าแรงฤทธิ์จริง ๆ สมชื่อ

จนไปเป็นนักเลงอันธพาลเป็น โจรกันไปหลายคน เดือดร้อนเจ้าหน้าที่ทางการยากแก่การปราบปราม

คนทั่ว ไปใช้แล้วก็ร้อนมีเรื่องกันง่าย ๆ หลวงพ่อท่านเลยลดออกดอกหนึ่งเหลือ แค่ 4 ดอก

เพราะเห็นว่าตอนหลังไม่ได้มีศึกสงครามต้องไปรบพุ่งกัน เหมือนก่อน

จะได้เย็นขึ้นโดยท่านจะตัดตะกรุดดอกสำคัญออกไป 1 เพื่อ ผ่อนฤทธิ์ลง แต่ที่เห็นรุ่นหลังๆที่เป็น 5 ดอกก็มีเพราะบางคนขอท่าน ท่านก็ อนุโลมให้

เดิมท่านจะถักเองทุกเส้นขมวดปมบริกรรมคาถา ตะกรุดก็จะจาร เอง จนรุ่นท้ายๆก่อนมรณภาพได้ออกมามากเพราะได้ศิษย์ช่วยทำด้วย

Sornpraram

"ตะกรุดภุชงค์เบญจฤทธิ์"

หมายถึงเชือกคาดเอวภุชงค์เบญจฤทธิ์ สร้างขึ้นโดยการลงตะกรุด 5 ดอกแล้วท่านเอาเชือกมาถักเป็นสายสำหรับคาดเอว ลักษณะการถักเป็นแบบกระดูกงู ระหว่างถักหลวงพ่อเฮ็นภาว นาคาถาเวทมนตร์กำกับตลอดเวลาจนกว่าหมดบท จะลงยันต์ในแผ่นผ้าตามสูตรของท่าน แล้วขมวดมัดถักลายล้อมหุ้มเอาไว้ด้วยอาคมอย่างแนบแน่น

กรรมวิธีการสร้างดังกล่าวนั้นไม่ง่าย แต่ ละรายต้องใช้เวลานานพอสมควร ตั้งแต่ลงตะกรุด 5 ดอก และระหว่างการถักจะต้องพร่ำภาวนาเวทมนตร์ไปจนถึงจังหวะที่กำหนด หลวงพ่อเฮ็นก็จะร้อยตะกรุดดอกที่ 1 เอาเข้าไว้ในสาย แล้วถักต่อไปจนถึงมนต์ที่กำหนด ก็จะร้อยเอาตะกรุดดอกที่ 2 เข้าไปจนกว่าบรรจุร้อยเรียงตะกรุดเข้าในสายคาดเอวดังกล่าว ครบทั้ง 5 ดอกจะถึงช่วงปลายสายต้องร่ายพระเวทขณะถักจนจบลงตัวพอดี

จากนั้นท่านก็นำตะกรุดภุชงค์เบญจฤทธิ์ไปปลุกเสกอีก จนได้กำหนดครบก็กินเวลาอีกหลายวัน ปฏิบัติการดังกล่าวของหลวงพ่อเฮ็น ทำด้วยความประณีตบรรจง และตั้งใจจริงจังทุกๆ ขั้นตอน ฉะนั้นสายคาดเอวท่านจึงมีความขลังอานุภาพแห่งพระเวทซึ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ท่านบรรจุลงไป ท่านทำโดยมิได้หวังผลตอบแทนอะไร ตลอดเวลาท่านทำเพื่อแจกจ่ายให้ลูกศิษย์และผู้เคารพนับถือนำไปใช้ป้องกันอันตราย โดยมิได้คำนึงถึงผลประโยชน์ เพราะการทุ่มเททั้งเวลาและพลังจิตในการสร้างขึ้นเหนือค่า และราคากำหนดให้ จึงเป็นการมอบให้กันด้วยใจบริสุทธิ์หวังเพียงเพื่อประโยชน์สุขของผู้อื่นตามสมณวิสัย ผู้ละแล้วซึ่งกิเลสในตนเองมีชีวิตเพื่อแผ่เมตตาบารมีให้แก่สาธุชนทั้งหลายทั้งปวงเป็นสำคัญเหนืออื่นใด

สายคาดเอวของหลวงพ่อเฮ็นสร้างขึ้นไม่มากนัก ไม่ได้มีเป็นโหลเป็นร้อยกลาด เกลื่อนเพื่อวางจำหน่ายขายในตู้ แต่มีมอบให้เฉพาะผู้ที่ไปขอให้หลวงพ่อท่านสร้างให้เท่านั้น ท่านก็จะสร้างขึ้นให้ตามความประ สงค์ของผู้ไปขอ เพราะท่านมีเมตตามากไม่เคยปฏิเสธศรัทธาตามญาติโยม

เมื่อในอดีตชาวบ้านดงตะงาวหลายคนต้องเดินทางไปรบในสมรภูมิเวียดนาม ก็มาขอของดีจากท่านป้องกันอันตราย ท่านก็สร้าง "ตะกรุดภุชงค์เบญจฤทธิ์" ให้ไปจำนวนมาก แต่ละคนก็คาดสายเอวของท่านไปสมรภูมิที่เวียดนาม ปรากฏว่าทุกคนที่มีสายคาดเอวของท่านล้วนแต่ปลอดภัยกลับมาสู่หมู่บ้านดงตะงาวทั้งสิ้น เล่าว่ามีประสบ การณ์มากมายในสนามรบ ชาวบ้านที่กลับมาบางคนเล่าถึงความดุเดือดเลือดพล่านในนาทีประจัญบาน แต่เขาก็สามารถหลุดรอดมาจากห่ากระสุนที่สาดซัดประดุจสายฝนกลับมาตุ ภูมิได้อย่างปลอดภัย พวกเขาเล่ากันอย่างตื่นเต้นเหมือนเหตุการณ์เพิ่งผ่านไปเมื่อวันวานนี้เพราะภาพเหตุการณ์ต่างๆ นั้นล้วนตรึงใจเขาอยู่เสมอและต่างก็ยืนยันเป็นเสียงเดียวกันว่า เพราะอานุภาพของตะกรุดภุชงค์เบญจฤทธิ์ ทีเดียวที่ช่วยให้เขาคืนกลับมาบ้านเกิดเมืองนอนได้

ก่อนหน้านั้นตะกรุดภุชงค์เบญจฤทธิ์รู้จักกันเฉพาะในหมู่ศิษย์และชาวบ้านเท่านั้น ปัจจุบันกลายเป็นเครื่องรางที่หายากไปแล้ว

Metha