หลวงปู่ชื่นเคยกล่าวว่า
" นกกา กับ นกถึดทือ " มันดีนะ ทั้งสองต่างก็หากินเก่ง มันเลยต้องแบ่งเวรกันทำมาหากิน
ในสายตาของคนทั่วไป “อีกา” นั้นถูกมองเป็นตัวร้ายมาตลอด และในหลายๆ พื้นที่ในประเทศไทยก็ถือว่าอีกาเป็นสัญลักษณ์แห่งความโชคร้ายหรือเหตุร้าย เมื่อไหร่ก็ตามที่อีกาปรากฏตัวให้ผู้คนได้พบเห็นได้โดยทั่วไป นั่นหมายความว่าจะต้องมีเหตุร้ายเกิดขึ้นกับชีวิตและทรัพย์สินของมนุษย์ นั่นอาจจะเป็นเพราะรูปลักษณ์ที่มีสีดำไปทั้งตัว ซึ่งสีดำนั้นก็ให้ความรู้สึกน่ากลัวและไม่ปลอดภัย และยังมีความเชื่อต่อๆ กันมาอีกว่าอีกานั้นเป็นสัตว์ที่มีนิสัยแย่ ก้าวร้าว และมีพฤติกรรมที่ชอบลักขโมยของของผู้อื่นอยู่เป็นนิจ แต่ในความเป็นจริงแล้วธรรมชาติชีวิตส่วนอื่นของอีกานั้น ยังมีแง่มุมอื่นๆ ที่แตกต่างและน่าสนใจไม่น้อยเลยทีเดียว
อีกาเป็นนกที่ค่อนข้างฉลาด และปรับตัวได้เก่ง กินอาหารได้หลากหลาย แม้กระทั่งเลียนเสียงมนุษย์และเลียนเสียงสัตว์อื่นๆ ก็ยังทำได้ อีกามีความสามารถในการเลียนเสียงเป็นอย่างมาก จะเป็นรองก็แต่เพียงนกแก้ว และนกขุนทองเท่านั้นเอง และพรสวรรค์อย่างหนึ่งของอีกาที่เราอาจจะไม่ค่อยทราบกันก็คือการแกล้งร้องเตือนภัยเพื่อให้ตัวอื่นหลบออกไป แล้วมันจะเข้าไปกินอาหารเพียงตัวเดียว ในกรณีนี้ถึงจะดูร้ายและเจ้าเล่ห์ไปบ้าง แต่ทั้งหมดที่กล่าวมาเราก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่า “อีกา” แท้ที่จริงก็เป็นสัตว์ชนิดหนึ่งที่มีความน่ารักอยู่ในตัวตามธรรมชาติ แตกต่างจากที่เราเคยเข้าใจมาตลอดอยู่เหมือนกัน
แม้บางครั้งอีกาอาจจะดูร้ายกาจ แต่เมื่อพิจารณาลึกลงไปแล้วมันกลับทำให้เราเข้าใจและยอมรับได้ว่าอีกามีเหตุผลในความเกเร มีเหตุผลที่ต้องดิ้นรนเพื่อการอยู่รอดและมีประโยชน์ในแง่ของความสมดุลของวงจรธรรมชาติ เปรียบเทียบไปก็เหมือนการมองผู้อื่น เราไม่ควรตัดสินคนจากรูปลักษณ์ภายนอก และพฤติกรรมบางอย่างเพียงผิวเผิน เพราะสิ่งเหล่านั้นเราไม่สามารถนำมาตัดสินผู้อื่นได้เลย เฉกเช่นเดียวกับ “อีกา” นกผู้อาภัพความเข้าใจจากผู้อื่นอย่างแท้จริง
|