กวางเนรคุณ

kit007

นายพรานคนหนึ่งหากินทางล่าสัตว์อยู่ในป่า วันหนึ่งเข้าป่าไปล่าเนื้อตามปกติ เหลือบไปเห็นกวางตัวหนึ่งกำลังแทะเล็มใบไม้เพลินอยู่  จึงขี้นหน้าไม้แล้วย่องเข้าไปใกล้ๆ หมายจะยิงให้ถนัด บังเอิญไปเหยียบกิ่งไม้แห้งเข้าทำให้กวางรู้สึกตัวแล้ววิ่งหนีสุดชีวิต  

       นายพรานวิ่งไล่ตามติดๆ กวางวิ่งลัดเลาะไปตามตันไม้ได้สักพักหนึ่งก็เห็นพุ่มไม้ใหญ่พุ่มหนึ่งจึงกระโจนเข้าไปแอบซ่อนหายใจระส่ำอยู่ นายพรานวิ่งไล่ตามกวางมาจนถึงพุ่มไม้นั้น แต่ไม่เฉลียวใจว่ากวางแอบซ่อนอยู่จึงวิ่งเลยไป

        ฝ่ายกวางเห็นนายพรานวิ่งผ่านไปแล้วจึงหมอบนิ่งอยู่จนหายตกใจและหายเหนื่อย สังเกตุเห็นพุ่มไม้ที่ตนแอบซ่อนอยู่กำลังผลิใบเต็มต้น คิดว่าช่างเป็นโชคดีแท้ๆ ที่ได้มาซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้ที่กำลังแตกใบอ่อนอันเป็นอาหารอันโอชะพอดีจึงหมอบและเล็มใบอ่อนกินเพลินจนลืมเรื่องร้ายที่เพิ่มผ่านมา จนกระทั่งใบอ่อนร่อยหรอลง เกิดเป็นช่องโหว่ตรงนั้นตรงนี้แต่กวางก็ไม่รู้สึกตัวว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่  

         ส่วนนายพรานวิ่งตามตามกวางไปได้พักหนึ่งเห็นไม่ทันแน่จึงเดินกลับทางเก่า พอดีผ่านที่พุ่มไม้นั้นอีก สังเกตเห็นพุ่มไม้ไหวๆ จึงย่องเข้าไปใกล้ๆ เห็นกวางกำลังและเล็มใบอ่อนเพลินอยู่จึงขึ้นหน้าไม้แล้วยิงไปทันทีโดยที่กวางไม่ทันรู้ตัว  ลูกศรได้ปักเข้าที่ลำคอของกวางพอดี  พอถูกยิงกวางสะดุ้งสุดตัวแต่ยังไม่ตายทันที รู้ตัวว่าตัวเองทำผิดเสียแล้วที่กินใบอ่อนของพุ่มไม้จนเกิดช่องโหวให้นายพรานเห็นตัวได้

         ก่อนตายกวางได้ร้องเปรยออกมาว่า  "บุคคลได้นอนหรือนั่งอยู่ภายใต้ร่มเงาของต้นไม้ใดๆ ไม่ควรจะหักรานกิ่งของต้นไม้นั้น เพราะทำเช่นนั้นชื่อว่าเป็นผู้ประทุษร้ายมิตร เราต้องมาตายเพราะเนรคุณต่อพุ่มไม้ที่ได้อาศัยรอดตายมาแล้วแท้ๆ"  เปรยได้เท่านี้กวางก็สิ้นลม.

นี้เป็นนิทานการดำเนินชีวิตของพระธรรมกิติวงศ์(ทองดี)

     เรื่องนี้ได้สอนให้เรารู้จักรักและหวงแหนในสิ่งที่อยู่รอบๆตัวเรา ไม่ว่าจะเป็น  ดิน  น้ำ  ลม  อากาศ  ทุกๆสรรพสิ่งล้วนให้ประโยชน์และเป็นมิตรแก่มวลมนุษย์ทั้งสิ้น  พวกเราจึกควรช่วยกันอนุรักษ์รักษาและกตัญญูต่อทรัพยากรธรรมชาติ  ไม่ใช่มองเห็นแต่ประโยชน์ส่วนตนมากกว่าส่วนรวม

majoy

อาจารย์มักเน้นเรื่องความกตัญญู ทั้งนี้เพราะรักและห่วงศิษย์
ว่าแล้วไปกินข้าวฟรีที่สำนักทุกเย็นจะดีมะ

Sornpraram

ก่อนตายกวางได้ร้องเปรยออกมาว่า..

  "บุคคลได้นอนหรือนั่งอยู่ภายใต้ร่มเงาของต้นไม้ใดๆ

ไม่ควรจะหักรานกิ่งของต้นไม้นั้น

เพราะทำเช่นนั้นชื่อว่าเป็นผู้ประทุษร้ายมิตร

เราต้องมาตายเพราะเนรคุณต่อพุ่มไม้ที่ได้อาศัยรอดตายมาแล้วแท้ๆ"


เปรยได้เท่านี้กวางก็สิ้นลม.

majoy

แฝงปริศนาธรรมมากมาย

เน้นอีกครั้ง ใครมีของหลวงปู่ ของอาจารย์ อาจารย์ท่านเน้นเสมอว่า ข้อห้ามหลักคือ ห้ามอกตัญญูครับ

oustayutt

Sornpraram

เรื่องนี้ได้สอนให้เรารู้จักรักและหวงแหนในสิ่งที่อยู่รอบๆตัวเรา

ไม่ว่าจะเป็น  ดิน  น้ำ  ลม  อากาศ   


ทุกๆสรรพสิ่งล้วนให้ประโยชน์และเป็นมิตรแก่มวลมนุษย์ทั้งสิ้น


พวกเราจึกควรช่วยกันอนุรักษ์รักษาและกตัญญูต่อทรัพยากรธรรมชาติ


  ไม่ใช่มองเห็นแต่ประโยชน์ส่วนตนมากกว่าส่วนรวม

padiphatbeer

สาธุคับ

majoy

ไม่ใช่มองเห็นแต่ประโยชน์ส่วนตัวมากกว่าส่วนรวม

9chain9