แรกพบสบตากับอาจารย์สรายุทธ

Nujeab

#suwanno

ผมมีโอกาสได้ไปเยี่ยมชมวัตถุมงคลที่ร้านจอมพระ (พาต้า ปิ่นเกล้า) ได้เช่าวัตถุมงคลหลวงปู่องค์แรกนั่นคือ พระขุนแผนพรายกุมาร และอาถรรพณ์ธม และก็เป็นโอกาสดีมากนะที่พี่จ๊อชวนไปหาอาจารย์ที่สำนัก ในใจลึกๆ ก็ไม่อยากไปแต่อีกใจก็รู้สึกแปลกๆ ความรู้สึกตอนนั้นก็คิดเพียงแค่ว่าจะไปส่งพี่จ๊อด้วยรู้จักกันไว้ก็ไม่เสียหายอะไร (ตอนนั้นผมเจอวิกฤติที่ไม่สู้ดีนัก ในใจคิดแต่เรื่องเดียว คือ จะบวช) พอถึงบ้านอาจารย์ เห็นพี่น้องกำลังทานข้าวร่วมกับอาจารย์อยู่พอดี ตอนที่มองดูทุกๆ คนในโต๊ะอาหารนั้นก็ไม่ได้รู้จักใครเลย และไม่คุ้นตา ผมเลยไปนั่งรออาจารย์อยู่ในห้องหลวงปู่ สายตาสาดส่องมองไปรอบๆ ห้อง รู้สึกแปลกตาเพราะส่วนตัวไม่เคยไปสำนักที่ไหน หรือสถานที่แบบนี้มาก่อนเลย พออาจารย์ทานข้าวเสร็จ ท่านก็เข้ามาที่ห้องหลวงปู่ จึงได้เห็นหน้าอาจารย์สรายุทธเต็มตา ครั้งแรกที่เจออาจารย์ ในใจคิดว่าทำไมผู้ชายคนนี้คุ้นหน้าจังเลย แต่พยายามนึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก เหมือนเคยเจอที่ไหนซักที่ ความรู้สึกที่ไม่เปิดใจกับอาจารย์ฆาราวาสที่เคยมีนั้น จู่ๆ ก็มีความคิดแว็บแรกเข้ามาในสมองสั่งให้ทำอะไรบางอย่างที่ไม่คาดคิดเลยว่าตัวเองจะทำอะไรแบบนั้น คือผมคุกเข่าก้มกราบอาจารย์ลงพื้นสามที ทัั้งๆ ที่เมื่อก่อนแม้แต่พระสงฆ์บางโอกาสอย่าว่าแต่กราบเลยจะศรัทธานั้นก็ยังยากแล้ว แต่ทำไมผมจึงแสดงออกไปแบบนั้น ทั้งๆ ที่ผมเองก็ไม่เคยรู้จักกันกับอาจารย์มาก่อน แม้แต่ประวัติก็ยังไม่รู้จักเลย

อาจารย์เอ่ยถามผมว่า...  อ้าว... ไปไงมาไงล่ะ ?

ผมตอบท่านไปว่า...  ก็มาหาอาจารย์ครับ

สายตาผมจ้องมองไปที่อาจารย์ ตัวผมรู้สึกชาไปทั้งตัวเล็กน้อยพอรู้สึกได้เป็นระยะเวลาแค่สั้นๆ ก็รู้สึกดีครับ ผมกับอาจารย์ก็คุยกันไปได้ไม่นานผมเลยเรียนปรึกษาอาจารย์เรื่องที่ผมอยากจะบวช เพราะใจมันอยากบวชมากเลย อยากไปบวชวัดป่า อยากปฏิบัติ ไม่ได้ต้องการบวชเพราะหนีทุกข์ แต่เพราะต้องการคำตอบบางอย่างเกี่ยวกับทุกข์ในใจที่มี อาจารย์เลยแนะนำให้สถานที่ที่ปฏิบัติธรรมมา 2 ที่คือ วัดพระพุทธบาทพนมดิน จ.สุรินทร์ และ วัดถ้ำบ่อยา จ.นครสวรรค์

ก่อนลากลับอาจารย์ได้มอบลูกแก้ว ให้หนึ่งลูก และฝากให้แฟนอีกหนึ่งลูก

ผมเลยถามอาจารย์ไปว่า...  นี่ลูกแก้วอะไรครับ ?   

อาจารย์ตอบว่า...  มณีนาคา  

นาคา ในใจก็นึกถึงงูขึ้นมาทันทีเลย ส่วนตัวเป็นคนไม่ชอบงู ทั้งกลัวและเกลียดมากๆ พอกลับไปถึงบ้านอาบน้ำเสร็จ มานั่งคิดว่าจะเอายังไงกับลูกแก้วที่มีทั้งสองลูกนี้ดี ทบทวน วนไปวนมาถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่บ้านอาจารย์ จึงตัดสินใจเอาแก้วน้ำใหม่ๆ ที่ไม่เคยใช้มาใส่น้ำ แล้วเอาลูกแก้วลงไปแช่ในแก้ว วางไว้บนหัวเตียง หนึ่งวันผ่านไปมีพรายน้ำเกาะที่ลูกแก้วนับได้ห้าฟอง เลยซื้อหวย 25 เลยได้โชคลาภมา จากวันที่เป็นเด็กจนถึงวัยกลางคน กลัวและเกลียดงูมากที่สุด แค่เห็นรูปภาพจิดยังตกทำเอาขวัญเสียเลย แต่ปัจจุบันศรัทธาพญานาคา พญานาคี จนสุดหัวใจ

ขอบคุณครับอาจารย์ ที่ทำให้ผมศรัทธาด้วยปัญญา ขอบคุณมากครับ

สุวรรณโณ

Nujeab

#LitTle_DolpHin

อาจารย์ทำหน้าดุ น่ากลัวอะคะ --" แต่ชอบเวลาได้คุยกับอาจารย์นะคะ เพราะในน้ำเสียงที่ดุๆ ก็แฝงความปราณีไว้เต็มเปี่ยมเลยค่ะ ^^

Nujeab

#toywater

ครั้งแรกที่ได้พบอาจารย์ จำได้ลางๆๆ ไม่ค่อยแม่นยำเท่าไหร่
รู้แค่ว่า อาจารย์จะดุๆๆหน่อย ถามคำตอบคำ ไม่ค่อยจะพูดอะไรมากเท่าไหร่
ผ่านไปสักระยะ ก็จะมีคำถามกวนๆๆ แต่มันต้องคิดตามนะ ต้องมีสติ ถึงจะรู้ว่า
ที่อาจารย์ถามก็คือความเป็นห่วงนั่นล่ะ "มาทำไร มาหาใคร กินข้าวยัง จะไปไหน"
คำถามง่ายๆไม่ต้องปรุงแต่งอะไรให้มันแปลกออกไปอีก เข้าใจกันง่ายดี
ชอบตรงสายตากับรอยยิ้มของอาจารย์ เป็นที่สุดแหล่ะครับ เพราะผมจะไม่มองตาอาจารย์โดยตรงครับ
สายตาของอาจารย์มีพลังล้ำเลิศครับ
ถามว่าเวลาคุณมองดูพระอาทิตย์ คุณกล้ามองตรงๆๆไหมล่ะ อารมณ์ประมาณนั้นล่ะ  

อาจารย์ผมมองดูแรกๆ จะเหมือนคนดุนะครับ แต่ขอบอกว่า ต้องลองมาพูดมาคุยกันก่อน
แล้วจะรู้ว่า ความสุขแบบพรหม ก็สัมผัสได้กับคนธรรมดา ๆ คนนี้ครับ

จากคนเอาถ่าน

Nujeab

#majoy

ความรู้สึกแรกเลยคือ กลัวครับ แต่ใจดีสู้เสือ ไม่มีอะไรจะเสีย เต็มที่ก็โดนเตะออกจากสำนัก จะเรียกอาจารย์ก็ไม่กล้า เลยเรียกว่า พี่อาจารย์ ที่สำคัญ พยายามหาเรื่องคุยกับอาจารย์เพราะคิดว่าในเมื่อเราเข้าไปพบแล้ว ก็ต้องทำความรู้จักให้มากที่สุด จะได้ไม่เสียโอกาสที่เข้าไปพบครับ

Nujeab

#troop41

ผมได้เจออาจารย์ครั้งแรกในงานหล่อรูปหลวงปู่ที่โรงหล่อพระ จ.นครปฐม
ผมเฝ้ามองสังเกตท่านในความรู้สึกของผมท่านเป็นคนสง่างามสุภาพน่าเกรงขาม
แต่เป็นกันเองกับทุกคนที่เข้าหา จนเสร็จงานหล่อหลวงปู่ผมเห็นอาจารย์ท่านยืน
หลบแดดอันร้อนในยามเที่ยงอยู่คนเดียว ผมจึงรวบรวมความกล้าเดินเข้าหาอาจารย์
แต่ไม่ได้แนะนำตัวอะไรตรงดิ่งเข้าจับมือท่านเหมือนคนรู้จักกันมานาน ท่านมองหน้าผมแต่อารมณ์
ผมในตอนนั้นมีความรู้สึกสัมผัสอันอบอุ่นล้ำลึกมืออันหนาแน่นนุ่มของอาจารย์สัมผัสตอบแววตาเมตตาของ
ของท่านผมยังจำไม่รู้ลืม บทสนทนาแรกท่านทักไงทานข้าวรึยัง ผมตอบทานแล้วครับผมพูดตอบแล้วคำขอแรกของ
กับอาจารย์คือผมขอมีดหมอด้ามครูกับอาจารย์ ท่านตอบว่าได้พร้อมกับตบไหล่เบาๆ นี่เป็นสองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นพร้อมกัน
ว่าท่านเมตตาต่อทุกคนยังความปลาบปลื้มเต็มอิ่มแก่ผมอย่างมากนีแหละคือคนที่ผมตามหามานาน

                                                                       ศิษย์ขอกราบกรานคุณครู
                                                                                           หนึ่ง

Nujeab

#kit007

เจออาจารย์ครั้งแรกก็ตอนลงน้ำมันครับ ก็ยังกลัวๆอยู่เพราะพึ่งเข้าไปใหม่ ยังไม่ได้พูดคุยกันเท่าไหร่ครับ พอลงเสร็ฐก็กลับมาทำงานต่อครับ ตอนหลังเข้าไปบ่อยขึ้นก็ได้มีโอกาสพูดคุยกับอาจารย์ ก็ถามว่าตอนนี้เป็นยังไงมั่ง สบายดีไหม พูดคุยกับอาจารย์แล้วเป็นคนใจดี ดูแลเป็นห่วงลูกศิษย์ทุกๆคน
ขอบคุณครับอาจาย์

ขอเวลาเรียบเรียงตั้งนานได้แค่นี้

Nujeab

#Sornpraram

          เพียงแรกพบ สบตา พาใจหวั่น
          ลืมคืนวัน เวลา และหน้าที่
          ได้พูดคุย ถามข่าว เรื่องราวมี
          ร้อยนาที ก็ช่างไว ยังไม่พอ

          จะเป็นรัก หรือหลง คงต้องกล้า
          หวังเพียงว่า ได้คุย ได้ลุยต่อ
          จะเก็บใจ เก็บรัก แลศรัทธา
          เวลาก็ จะพิสูจน์ คำพูดเรา

Nujeab

#beer7beer

กราบสวัสดีท่านอาจารย์สรายุทธที่เคารพ

ต้องขออภัยท่านอาจารย์ด้วยนะครับ  ที่ช่วงนี้ผมไม่ได้เข้ามาช่วยโพสในเวปเลย ได้แต่เข้ามาดูเฉยๆ  2 วันที่ผ่านมามีความรู้สึกแปลกๆ  คือ ผมฝัน(นิมิตร)เห็นท่านอาจารย์ ในฝันนั้นผมเจ็บตรงข้อเท้าหรือตาตุ่ม ท่านอาจารย์ก็ได้เมตตาก้มลงไปช่วยจับหรือบีบให้ผมหายจากอาการเจ็บนั้น  แต่ที่สำคัญที่สุดในจิตผม ณ ตอนนั้นที่รับรู้ได้ก็คือ "แม้แต่ในฝัน  ท่านอาจารย์สรายุทธ ก็ยังมีเมตตากับศิษย์เสมอ" เปรียบดั่งความเมตตาของหลวงปู่ชื่นฯที่มีต่อศิษย์ฉันท์ใด ท่านอาจารย์สรายุทธก็มีเมตตาต่อศิษย์ฉันท์นั้น  มิต่างจากหลวงปู่ชื่นฯ ที่เป็นพระอาจารย์ของท่านเลย   และนี้ก็จะเป็นสิ่งที่ผมประทับใจมิรู้ลืมแน่นอน

Nujeab

#เก่ง

ครั้งแรกที่ได้พบอาจารย์ดูอาจารย์เป็นคนเงียบๆขรึมๆ ดูเป็นคนธรรมดา. แต่พอได้เป็นลูกศิษย์อาจารย์แล้วผมรู้สึกได้เลยว่าอาจารย์ท่านเป็นผู้ที่มีเมตตากับลูกศิษย์มาก โดยเฉพาะคำสอนของอาจารย์ อ่านแล้วเข้าใจง่ายดี อ่านแล้วเข้าใจเลย ทุกครั้งที่เราได้คุยกับอาจารย์ผมนั้นนึกอยู่ในใจเสมอว่าทำไมเราไม่ได้เจอหลวงปู่น่ะเพราะอาจาย์จะสอนเราตามที่หลวงปู่เคยสั่งสอนมาทำให้เรานั้นระลึกถึงหลวงปู่ตลอด แต่ผมก็ยังโชคดีที่ผมได้มารู้จักกับอาจารย์ อย่างน้อยผมก็ได้รับคำแนะนำดีๆจากอาจารย์เสมอ

Nujeab

#kittiphob

ครั้งแรกที่พบอาจารย์คือเช้าวันไหว้ครูครั้งที่ 1 และตั้งแต่นั้นมา อาจารย์ก็อยู่ในใจเสมอ ครับ