จงอย่าประมาทในการใช้ชีวิตเลย !!!

รามเทพ

ตอนมา : เจ้ามาคนเดียว
ตอนไป : เจ้าก็ไปคนเดียว
ตอนมา : เจ้าอ่อนแอ
ตอนไป : เจ้าก็อ่อนแอ
ตอนมา : เจ้าไม่มีเงินทองข้าวของมากมาย
ตอนไป : เจ้าก็ไม่มีเงินทองข้าวของอะไรเลย
ตอนเจ้าอาบน้ำครั้งแรก มีคนอาบให้เจ้า
ตอนเจ้าอาบน้ำครั้งสุดท้าย ก็มีคนอาบให้เจ้า
นี่คือ ความจริงของชีวิต !!!
.
แล้วทำไมมนุษย์เราจึงมีเต็มไปด้วย
ความอาฆาตพยาบาท อิจฉาริษยา
เกลียดชัง ขุ่นเคือง หยิ่งทะนง โลภ
และเห็นแก่ตัวมากมาย ขนาดนั้นไปทำไมกัน
เพราะตอนที่เราต้องจากไป
เราก็เอาอะไรไปไม่ได้เลยแม้แต่อย่างเดียว
มีแต่บุญและบาปเท่านั้น ที่จะติดตัวเจ้าไปสู่ภพใหม่
.
คำสอนสุดท้ายก่อนพระพุทธองค์
จะเสด็จดับขันธปรินิพพาน
พระองค์ตรัสสอนไว้ว่า "จงอย่าประมาท"
1. อย่าประมาทในชีวิตว่าจะยืนยาว
2. อย่าประมาทในวัยว่ายังหนุ่มยังสาว
3. อย่าประมาทในสุขภาพว่ายังแกร่งกร้าว
4. อย่าประมาทในเวลาว่ายังเหลือมากเกินจะกล่าว
5. อย่าประมาทในธรรมะและบุญกุศลว่า
    "เอาไว้ก่อน วันหลังค่อยทำ"
ใครก็ตามที่ตั้งตนอยู่ในความไม่ประมาท
คนคนนั้นได้ชื่อว่า เป็นผู้ใช้ชีวิตที่คุ้มค่าที่สุด
ส่วนใครก็ตามที่ประมาท พระพุทธเจ้าตรัสว่า
เป็นคนที่ตายไปแล้วครึ่งตัว
คำถามสำคัญที่สุด
ที่เราจะถามตัวเองก่อนจากโลกนี้ไป
ก็คือ ท่านได้เตรียมตัวให้พร้อม
ต่อการจากลาโลกนี้ไปแล้วหรือยัง ?
.
มาตัวเปล่าแล้ว ก็ไปตัวเปล่า
ตายแล้ว เอาอะไรไปไม่ได้เลย
ตายแล้วไปไหน คนเราเกิดมาทำไม
จงอย่าประมาทในการใช้ชีวิตเลย !!!

เพจ ( พระสุทธิพงษ์ อภิปุญฺโญ)
ถวายเป็นธรรมทาน

รามเทพ

อริยเจ้าเป็นที่ใจมิใช่หรือ..???


“พวกมึงจะร้องทำไมกันวะ พระก็คือพระวันยังค่ำ
จะใส่อะไรก็เป็นพระ เหมือนทองจมขี้โคลน
ยังไงก็เป็นทองนั่นแหละ”

(หลวงพ่อกบ วัดเขาสาริกา)
.
หลวงพ่อกบ ท่านเป็นพระแท้ที่”ใจ”มิได้ยึดติด
ลุ่มหลงในกิเลสลาภสักการะใดๆ หวังเพียรปฏิบัติ
เพื่อหลุดพ้นจากกิเลสเท่านั้น ทุกสิ่งอย่างเงินทอง
ข้าวของใดท่านเผาไหม้ดับสิ้นอนัตตา
ดังนั้นพระจริงพระแท้ กำเนิดเกิดที่ ”ใจ” ของตน
มิใช่นุ่งห่มผ้าสีใด มิใช่รวยหรือจน  มิใช่เรียนสูงหรือต่ำ
มิใช่กำหนดตามการเรียนหนังสือหรือยศศักดิ์ใดๆ
จะทำให้ใจตนเป็นอริยเจ้า หรือพระแท้พระเก่าได้
จะทำได้คือ ปฏิบัติที่ใจตนเอง เพียรพยายามเผากิเลส
ที่ใจตนเองเท่านั้น
.
ปฏิบัติตามแนวทางพุทธองค์บรมครู เฝ้าดูกายใจ
เกิดดับ เผากิเลสโลภโกรธหลงให้สิ้น เมื่อโลภโกรธหลง
บรรเทาลดความอยากลงไปเป็นใช้ได้ ทำใจให้เป็น
”พระจากภายใน” ยืนเดินนั่งนอนภาวนา พิจารณาใจไป
“พระในออกพระนอก”พระภายในจะแสดงผลออกมาเป็นพระนอกโดยสมบูรณ์ อริยเจ้าเกิดที่ใจ
เป็นพระจริงพระแท้
มิต้องสงสัยใดๆ มิใช่นุ่งห่ม แต่งตั้งยศศักดิ์แล้วเป็นได้
“ภายนอกงดงาม ภายในปลอมเน่าสิ้น”

ดั้งนั้นแล้ว อริยเจ้าเป็นที่ใจมิใช่หรือ?