ตั้งให้เราเป็นเว็บแรกที่คุณเลือก เก็บเราไว้เป็นเว็บโปรด
สมัครสมาชิก ได้มากกว่าที่คุณคิด เข้าสู่ระบบ
สั่งพิมพ์ ก่อนหน้า ถัดไป

คนพิเศษ

[คัดลอกลิงก์]
31#
 เจ้าของ| โพสต์ 2013-11-30 08:56 | ดูเฉพาะโพสต์สมาชิกนี้
คนพิเศษถ้าอะไมากระทบจิตใจ และสามารถควบคุมอารมณ์ได้

ไม่ว่าวันไหนคุณก็ยังคงเป็นคนพิเศษเสมอ
32#
 เจ้าของ| โพสต์ 2013-12-1 22:38 | ดูเฉพาะโพสต์สมาชิกนี้
sritoy ตอบกลับเมื่อ 2013-11-7 19:12
ชีวิตดีงาม

ตามอัตภาพ
Sornpraram ตอบกลับเมื่อ 2013-11-30 08:56
คนพิเศษถ้าอะไมากระทบจิตใจ และสามารถควบคุมอารมณ์ได้
...

ขอบพระคุณครับ
34#
 เจ้าของ| โพสต์ 2013-12-13 16:44 | ดูเฉพาะโพสต์สมาชิกนี้
metha ตอบกลับเมื่อ 2013-12-3 22:25
ขอบพระคุณครับ

โดน   ช่ายม่ะ
Sornpraram ตอบกลับเมื่อ 2013-12-13 16:44
โดน   ช่ายม่ะ

คนพิเษศคนนี้ไม้ต้องมีไข่ดาวก็ได้ครับ
36#
 เจ้าของ| โพสต์ 2013-12-16 07:55 | ดูเฉพาะโพสต์สมาชิกนี้
metha ตอบกลับเมื่อ 2013-12-13 16:51
คนพิเษศคนนี้ไม้ต้องมีไข่ดาวก็ได้ครับ ...

Sornpraram ตอบกลับเมื่อ 2013-12-16 07:55

38#
 เจ้าของ| โพสต์ 2013-12-16 09:07 | ดูเฉพาะโพสต์สมาชิกนี้
metha ตอบกลับเมื่อ 2013-12-16 08:44

ไร้สาระ
Sornpraram ตอบกลับเมื่อ 2013-12-16 09:07
ไร้สาระ

คนพิเศษ

ความพิเศษ ชีวิตคนเรามีอะไรมากมายที่ผ่านเข้ามาให้ซึมซับรับรู้ในชีวิตคนเรามีผู้คนมากมายที่ผ่านเข้ามาให้รู้จักมักคุ้นแต่ในผู้คนมากมายเหล่านั้น อย่างน้อยคงต้องมีใครบางคนที่ทำให้เรารู้สึก "ไม่ธรรมดา"ที่จะนึกถึง เรียกว่าเป็น "ความพิเศษ"ที่เราจะยกเว้นเอาไว้จากความปกติทั่วไปของจิตใจก็ในเมื่อคำว่า "พิเศษ" หมายถึงความจำเพาะ ความแปลกแยก ความดีงาม ความอบอุ่นในหัวใจ
กระนั้นทำไมเราไม่ปฏิบัติต่อเขาให้ตรงกับที่ใจคิดให้ "ความรู้สึกดีดี" จากจิตใจที่ดีดี ให้ "ความอาทรถึง"จากจิตใจที่นึกถึง ให้ "ความห่วง" จากจิตใจที่เป็นห่วงให้ไปเถอะ ให้ไปอย่างดีดี แต่มี "สติ" ให้ไปเถอะให้ไปอย่างอบอุ่น แต่ไม่ "คุกกรุ่น" ให้ไปเลย ให้ไปเท่าไหร่ก็ได้แต่เมื่อให้ไปแล้วต้อง "ไม่ร้อนรุ่มกลัดกลุ้ม"
และหากเมื่อใดจิตใจอาจระส่ำระสาย สะดุดกับอะไรขึ้นมาบ้าง ก็จงหยุดพักตรึกตรองอย่าปล่อยให้พายุอารมณ์โถมพัด "สิ่งดีดี" จนกระจัดกระจายเพราะ "การให้ความหมาย" ไม่ใช่ "การตั้งความหวัง"คนสองคนให้ความหมายซึ่งกันและกันแต่คนสองคน "จะไม่ตั้งความหวังในกันและกัน"เพราะการตั้งความหวังมักนำพาซึ่ง "การเรียกร้อง"
"ความอยากเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ" โดยที่ไม่รู้ตัว มันร้อนนัก หนาวนัก และไม่เป็นสุขเราต้องไม่ลืมปรับอุณหภูมิจิตใจเอาไว้ที่องศาอุ่นๆหากเริ่มรู้สึกตัวว่า ความร้อนเริ่มทวีขึ้น เราต้องค่อยๆ เดินออกมาสูดอากาศเย็นหากตรงกันข้ามเราก็ต้องหลบเร้นจากความหนาวมาหาไอแดดเช่นกันและอย่าลืมว่า "ความพิเศษ" ไม่ได้จำกัดว่าจะต้องเป็นพิเศษมากหรือพิเศษสุด หรือพิเศษอย่างยิ่งในคนคนเดียวทั้งเราและเขาอาจจะมีคนพิเศษในวิถีชีวิตได้หลายลักษณะ พิเศษในเรื่องนั้น พิเศษในเรื่องนี้
ในเมื่อหัวใจเป็นของเรา เราก็ย่อมเลือกให้ความพิเศษกับใครก็ได้ที่เราจะไม่ต้องแลกกับความทุกข์อย่างพิเศษกลับมาจงให้ "ความพิเศษ" เป็นชีวิตชีวา เป็นแววตาที่แจ่มใสเป็นความห่วงใยที่เมื่อนึกถึงทีไรก็ยิ้มได้ไม่วิ่งหนี แต่ไม่วิ่งตาม ไม่หักห้าม แต่ไม่กระโจนใส่ ไม่เป็นน้ำตาลที่หวานอ่อนไหวแต่เป็นความอบอุ่นในหัวใจและเอื้ออาทรจงเป็นความแจ่มใสในอารมณ์ของตัวเอง เป็นความชุ่มชื่น สดใส เช่นสายน้ำเป็นสีสันงดงามเช่นมวลผกา เป็นสีเขียวของใบไม้ ที่เย็นที่ตาและที่ใจและที่ตรงนี้ จะอีกนานเท่าใด ไม่ว่า "คนพิเศษ"คนนั้นจะอยู่ใกล้หรือต้องจากกันไกล ความพิเศษ" นั้นก็จะคงอยู่อย่างมีคุณค่า ณ ที่เดิม ที่ซึ่งหัวใจข้างซ้ายอยู่ตรงกัน


ที่มา http://www.watpon.com/life/life1.htm
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง ลงชื่อเข้าใช้ | ลงทะเบียน

รายละเอียดเครดิต

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้