แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย BEN เมื่อ 2019-2-7 11:40
อาจจะยาวหน่อยนะครับ เป็นสิ่งที่กลั่นมาจากใจผม
ผมทุกข์มากครับช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมาจนถึงวันนี้ ผมมีปัญหาหนักอกหนักใจเรื่องหัวใจผมรักชอบพี่ผู้หญิงคนหนึ่งในสำนักงานเดียวกัน เธออายุมากกว่าผม ๑๒ ปีเธอนั่งติดกับผมเลยครับ ก่อนสัปดาห์ที่แล้ว เธอยังพูดจาดีออกไปกินข้าวตอนกลางวันด้วยกันถ้าผมชวน แม้เธอจะแพ้แดดมากก็ยังยอมไป เย็นผมก็ไปส่งเธอที่ป้ายรถเมล์เป็นประจำบางครั้งมีกีฬาสีสำนักงาน ผมแข่งพี่เขาก็ยังมายืนเชียร์แม้ว่าจะดูกีฬาไม่เป็นก็ตามรอจนเสร็จก็เย็นมาก พี่ก็ต้องกลับรถรอบสุดท้ายซึ่งต้องเสียเวลายืนรอนานเธอยังอุตสาห์มาดูเลย เธอยังเคยมาเปรยให้ผมฟังเลยว่าอยากไปที่นู่นที่นี่แต่ไม่มีคนชวน ตอนนั้นผมโง่เองที่ไม่กล้า มีคราวหนึ่งผมท้องเสียหนัก เกือบตาย ก็เป็นเธอที่เป็นเพื่อนพาผมไปโรงพยาบาลผมซาบซึ้งน้ำใจเขามาก เรื่องงานอะไรพี่เขาให้คำปรึกษาช่วยเหลือผมตลอดเรามักพูดจาทะเลาะกันเล็กๆน้อยๆ เป็นประจำจนเป็นที่กล่าวขวัญของคนในสำนักว่าคู่นี้อีกแล้ว แต่ทะเลาะกันแบบน่ารักนะครับคือเขามักจะต่อว่าผมดังๆ ให้คนได้ยิน ผมก็ยอมเขาตลอด คนอื่นก็มักจะหัวเราะคนอื่นเห็นกันเป็นเรื่องปกติ ยังมีคนชอบมาแซวผมพี่เขาเองยังแกล้งทำเสียงสูงถามว่าชอบพี่เขาหรือเปล่าผมได้แต่เงียบเพราะอาย แต่ช่วงหลังๆ ผมไปก้าวก่ายเธอมากเกินไป เช่นไปยืนรอรถเมล์เป็นเพื่อนหรือเวลาเธอซื้อของบางทีก็เดินไปเป็นเพื่อนเขาด้วยเจตนาดีมารู้ทีหลังมีปัญหาว่าทำให้เธออึดอัด
จุดเปลี่ยนสำคัญคือ วันจันทร์สัปดาห์ที่แล้ว ผมตั้งใจแต่งกลอนให้เธออ่านเป็นบทกลอนชมความงามของดอกลั่นทมโดยพูดเป็นนัยว่าดอกลั่นทมก็คือเธอคนนี้ผมทำบทกลอนอย่างดีมาให้วันจันทร์ เธอรับไปอ่านแต่ไม่เอานะครับตอนรับก็ทำหน้าตาแปลกๆ ว่าผมทำอะไรไร้สาระ หลังจากเธอไม่รับ ผมก็เสียใจเลยออกไปทำใจประมาณชั่วโมงหนึ่ง เย็นวันนั้นก็ยังมีกินเลี้ยงกันที่ร้านอาหารเธอก็ยังพูดคุยกับผมดีท่าทีเริ่มเปลี่ยนไปนิด ตอนขากลับพี่คนอื่นดันไปแซวเธอว่าคบเด็กสร้างบ้านพี่เขาก็เงียบไม่รู้ว่าโกรธหรืออับอายหรือเปล่า
แต่พอมาวันรุ่งขึ้นอังคาร เธอเปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ เธอไม่พูดคุยกับผมเลย ข้าวก็ไม่ไปกินด้วยกันตอนเย็นก็ไม่ต้องการให้ผมเดินไปส่ง จะช่วยทำงานอะไรเล็กๆ น้อยๆพี่เขาไม่ให้ยุ่งเลยทั้งสิ้น บึ้งตึงใส่ผมตลอด เย็นชามากจะถามไถ่สารทุกข์สุขดิบอะไรก็ไม่ได้ เธอว่าแรงๆ ใส่ผมตลอด ผมนี่แทบประสาทกินกินไม่ได้นอนไม่หลับ เคยขอโทษเขาแล้วถามว่าเป็นเพราะกลอนบทนั้นหรือเปล่าเขาก็ว่าไม่ใช่(ซึ่งผมก็ไม่รู้แกพูดจริงหรือเปล่า แต่หลังจากกลอนบทนั้นแกเปลี่ยนไป)จันทร์อังคารพุธเย็นชาสุดๆ มาพฤหัสศุกร์ที่แล้วยังดีหน่อยคุยด้วยบ้าง ผมก็ดีใจ
แต่อย่างไรไม่รู้ อยู่ดีๆ มาจันทร์นี้เขา เย็นชามาก เมื่อเช้าเพิ่งเจอหน้า เราทักปกติถามว่าตรุษจีนปีนี้เป็นไงบ้างครับ ถึงรึยังนะ แกบอกดูปฏิทินก็มีดูเอาสิเราก็ดูปฏิทินแล้วทำยิ้มๆ เลยพูดต่อว่า วันนี้ดูอารมณ์ไม่ค่อยดีเลยนะครับแกก็มาเลยว่า วันหลังถ้าเห็นอารมณ์ไม่ค่อยดีก็ไม่ต้องถามไม่ต้องทักหน้าตาจริงจังมาก แล้ววันนี้ก็ไม่คุยกับผมเลยทั้งวัน ผมเครียดจริงๆครับไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรเธอจึงทำกับผมแบบนี้ บางทีคุยกันอยู่ดีๆกำลังอารมณ์ดีทั้งคู่ แกก็บอกว่า แฟนเธอทำอย่างนั้นอย่างนี้ในเรื่องที่ผมถาม เรื่องแฟนที่เธอว่าผมไม่รู้จริงหรือเปล่ากำลังพยายามหาข่าวอยู่ครับ แต่หายากเหลือเกิน เมื่อประมวลดูหลายๆ เหตุการณ์ จากที่เคยทำงานมาด้วยกันค่อนปีในใจจริงผมเชื่อว่าเธอยังไม่มีแฟนแน่นอน
จนเมื่อวานที่ผ่านมา (อังคารที่ 6 ก.พ. 62) ไม่รู้เป็นอะไร ตอนเช้ามาเธอก็ทักผมเลยว่ากินข้าวหรือยัง (ทุกทีตั้งแต่มีปัญหาไม่เคยสนใจถามไถ่ผมเลย) ซ้ำเธอคุยกับผมดีมากเลยตลอดทั้งวัน กลางวันยังยอมให้ผมอาสาซื้อชาให้ด้วย ผมดีใจมาก แต่ก็ยังไม่ได้ไปซื้อข้าวมาทานด้วยกันหรือเดินไปส่งเหมือนเมื่อก่อน ผมได้บูชาขุนแผนจตุรภาดี เนื้อสี่หลุมกับสีผึ้งสัมพันธ์ตึงจากคุณเมธเมืองแปะเพิ่งได้ของวันอังคารที่แหละครับเป็นช่วงสิบโมงไปแล้ว แต่เธอคุยดีอย่างว่าตั้งแต่ก่อนได้รับของเลยนะ
ผมรักเธอมากสนใจเพียงคนเดียว ตั้งแต่เกิดมา ๒๗ ปี ผมกำลังพยายามปรับปรุงตัวอยู่สิ่งไหนที่เมื่อก่อนเราทำแล้วทำให้เธออึดอัดใจผมก็เลิกทำ น้ำหนักก็กำลังพยายามลดอยู่ครับ ลงไปหลายกิโลแล้วเสื้อผ้าหน้าผมการแต่งตัวก็กำลังปรับอยู่ให้ดูภูมิฐานขึ้นการวางตัวช่วงนี้ก็ลำบากครับ มันก้ำกึ่งๆ ยังไงไม่รู้อยากจะชวนไปกินข้าวหรือขอเดินกลับด้วยกันก็ยังไม่กล้ากลัวความสัมพันธ์จะเลวลงอีกเพื่อนผมคนหนึ่งแนะนำให้ผมทำแข็งทำเป็นไม่ค่อยพูดกับเธอ แต่ผมทำไม่ได้จริงๆผมรู้ว่ามันไม่ใช่ตัวผม ทำไปเราทุกข์ยิ่งกว่าเดิม ยิ่งไม่พูดยิ่งอึดอัดจะทำให้เขากลับมาดีเหมือนเดิมยังไงถ้าไม่พูดคุยพูดเล่นกัน เพื่อนบอกว่าเขาผู้ใหญ่กว่าเราเราต้องทำตัวให้ดูผู้ใหญ่กว่า ก็ยังไม่รู้จะทำอย่างไร เพราะใจผมจดจ่อกับเธอตลอดเวลาพยายามพูดหรือทำตัวให้เธอขำบ้าง ทำตัวมีประโยชน์ อะไรเล็กน้อยที่ช่วยเธอได้ผมก็อยากช่วยแต่เธอไม่ให้โอกาสผมได้ช่วยเลยนี่สิครับ พยามยามสวดมนต์ภาวนาอยู่ครับศีลผมก็จะรักษาให้ดีที่สุด ในใจคิดอยากให้เธอมีความสุขอะไรก็ได้ เมื่อทุกข์มากผมก็พยามหาทางทุกวิธีจนมาพบกับเรื่องของหลวงปู่กับอาจารย์ ศึกษามาได้เกือบอาทิตย์แล้วครับ ตั้งใจมากครับ ตอนนี้ผมก็อธิษฐานต่อขุนแผนจตุรภาดีเนื้อสี่หลุมกับสีผึ้งสัมพันธ์ตึง ขอให้เธอเปิดใจให้ผมบ้างอย่าไปคิดถึงเรื่องที่ผมทำให้เธออึดอัดใจอยากให้เธอให้ความใกล้ชิดสนิทสนมเหมือนเดิม มองผมเหมือนเพื่อนสนิท คนรู้ใจแต่ยังไม่ไปถึงเรื่องชู้สาวนะครับ จนเมื่อเธอดีกับผมเหมือนเดิมแล้วผมจึงจะถามเธอตรงๆไปเลยว่ามีแฟนหรือยัง ถ้าไมมีผมจึงจะเดินหน้าต่อ
พี่น้องคศช. ท่านใดมีคำแนะนำผมยินดีมากเลยนะครับพระหรือของบูชาก็เช่นกันถ้าท่านใดเห็นว่าอย่างไรก็ช่วยบอกด้วยนะครับผมนี่งานการไม่มีสติสมาธิเลย ตั้งแต่มีปัญหามาอาทิตย์กว่าๆ ใจก็อยากไปพบอาจารย์อยู่เหมือนกันแต่ยังไม่มีโอกาสครับ
| 
โพสต์ 2019-2-7 11:40
บุ๊คมาร์ก
โพสต์ 2019-2-11 18:07
จีบยากนะ ถ้าหน้าตาและนิสัยไม่ใช่สเปคเขาจริงๆ ยิ่งสาวรุ่นพี่ ในออฟฟิศเดียวกัน กำแพงสูงมาก ทั้งคำนินทา ข้อครหา ข่าวลือในสำนักงาน ความกดดันสูงมาก แต่ในเมื่อคุณ มีขุนแผนแล้วก็ใช้ซะ (ท่องคาถาให้คล่องปาก ให้ขึ้นใจ นึกถึงภาพเป้าหมายให้ชัดเจน อธิฐาน) หลังจากนั้นก็หยุดคิด หยุดจินตนาการเรื่องสาวคนนี้ทุกเรื่อง หยุดอยากได้ อยากมี หยุดคาดหวังทุกอย่าง ทำตัวให้ลั้ลลา สบายๆเหมือนปกติ แล้วจะดีเอง ถ้ายังไม่ได้ผล ก็ทำตามในวงเล็บ เช้า เที่ยง เย็น ก่อนนอน ไปเลย เคล็ดลับคือ ทำแล้ว หยุดคาดหวังทุกเรื่อง เดี๋ยวจะดีเอง ขออนุญาต แนะนำเพียงเท่านี้ 
