ข้าวสารดำ มรดกขลัง ของพระนางสิงขรเทวี

รามเทพ

ข้าวสารดำ


เป็นวัตถุโบราณของ เมืองราด ซึ่งเป็นเมืองสำคัญมีชื่อในประวัติศาสตร์ของชาติไทยสมัยกรุงสุโขทัยเป็นราชธานี ประวัติศาสตร์กล่าวถึง พ่อขุนผาเมืองเจ้าเมืองราด และ พ่อขุนบางกลางท่าว เจ้าเมืองบางยาง ร่วมพลังกันขับไล่ขอม ซึ่งเป็นใหญ่อยู่ในดินแดนแถบเหนือของสยามประเทศออกจากดินแดนสุโขทัย และสถาปนากรุงสุโขทัยขึ้นเป็นราชธานี

เมืองราด ของพ่อขุนผาเมือง ปัจจุบันคือ ตำบลบ้านหวาย อำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์
(หรือเดิมคือบ้านห้วยโป่ง ตำบลบ้านโสก) ส่วนเมืองบางยางของพ่อขุนบางกลางท่าวนั้น นักประวัติศาสตร์กล่าวว่า ตั้งอยู่ ณ บริเวณที่เป็นอำเภอนครไทยในปัจจุบัน พ่อขุนผาเมืองและพ่อขุนบางกลางท่าว เป็นทั้งญาติและสหายกัน ทั้งสองพระองค์มีความเก่งกล้าสามารถ มีไพร่พลจำนวนมากเป็นกองทัพที่เข้มแข็ง และต่างทรงมุ่งมั่นที่จะต่อต้านอำนาจปกครองของขอมเช่นเดียวกัน เมื่อทั้งสองพระองค์ทำสงครามรบพุ่งขับไล่ขอมสบาดโขลญลำพงออกจากดินแดนสุโขทัยได้แล้ว ได้ร่วมกันสถาปนากรุงสุโขทัยเป็นราชอาณาจักร และพ่อขุนผาเมืองทรงสนับสนุนให้พ่อขุนบางกลางท่าว ขึ้นเป็นกษัตริย์ครองกรุงสุโขทัย ทรงพระนาม พ่อขุนศรีอินทราทิตย์ และทรงยกพระขนิษฐาคือนางเสืองให้เป็นมเหสีของพ่อขุนศรีอินทราทิตย์ ส่วนพ่อขุนผาเมืองเสด็จกลับไปครองเมืองราดตามเดิม ประวัติศาสตร์ท้องถิ่นกล่าวว่า เหตุที่พ่อขุนผาเมืองไม่สถาปนาพระองค์เองขึ้นเป็นปฐมกษัตริย์ของสุโขทัย เนื่องจากพระองค์มีพระมเหสีเป็นธิดาของกษัตริย์ขอม คือ พระนางสิงขรมหาเทวี พระธิดาของพระเจ้า ชัยวรมันที่ ๗ พระองค์ประสงค์จะให้ราชอาณาจักรสุโขทัยสืบเชื้อสายเลือดไทยแท้จริง

สถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ที่คนทั่วไปสนใจอีกอย่าง ก็คือ ข้าวสารดำ  ถือกันว่าเป็นวัตถุศักดิ์สิทธิ์  ถูกพบที่พื้นดินใกล้เจดีย์พระนางสิงขรมหาเทวี บริเวณวัดโพนชัยหมู่ที่ ๑ บ้านห้วยโป่ง ตำบลบ้านหวาย อำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์   ข้าวสารดำนี้กระจัดกระจายเกลื่อนกลาดอยู่ในพื้นดิน เมื่อฝนตกหนักชะล้างผิวหน้าดินออก ข้าวสารดำก็จะโผล่ขึ้นมา ลักษณะคล้ายกับ
เมล็ดข้าวสารแต่มีสีดำ ถ้าใช้มือบีบแรงๆก็จะแตกออกเป็นผงสีดำคล้ายผงถ่าน
ตามหลักวิชาทางธรณีวิทยากล่าวว่า ข้าวสารดำเป็นฟอสซิลชนิดหนึ่ง มีอายุราวสองร้อยล้านปีขึ้นไป มักจะอยู่ในหินปูน เป็นของหายาก ซึ่งโดยทั่วไปฟอสซิลจะต้องมีลักษณะแข็ง ส่วนข้าวสารดำนี้ใช้มือบีบก็จะแหลกเป็นผง
ความสำคัญของข้าวสารดำนี้ มีตำนานเล่าต่อๆกันมาเป็น ๒ นัย

นัยแรก กล่าวว่า ข้าวสารดำนี้เป็นข้าวสารในท้องพระคลังของเมืองราดเก็บไว้บริโภค เมื่อพระนางสิงขรมหาเทวี ซึ่งเป็นธิดากษัตริย์ขอม และเป็นมเหสีของพ่อขุนผาเมือง เผาเมืองราดไฟได้ไหม้คลังเก็บข้าวสารจนไหม้ดำเกรียม หล่นกระจัดกระจาย (เนื่องจากไม่พอใจที่พ่อขุนผาเมืองยกทัพไปขับไล่พวกขอม)  ต่อมาจึงถูกดินถมจมอยู่ จึงมีข้าวสารดำกระจายอยู่ทั่วไป หาได้ไม่ยาก

นับที่สองกล่าวว่า ข้าวสารดำนี้มีมาอยู่แต่เดิมแล้ว ในสมัยสุโขทัยพ่อขุนผาเมืองกษัตริย์นักรบเจ้าเมืองราดทรงนับถือว่าเป็นของศักดิ์สิทธิ์ เมื่อจะออกศึกสงครามครั้งใด ก็จะทรงนำข้าวสารดำมาปลุกเสก โปรยหว่านเป็นสิริมงคลแก่กองทัพ และใช้เป็นวัตถุของขลังในการรบ

ประวัติศาสตร์หล่มสักมีหนังสือหรือบทความน้อยมาก จนแทบไม่มี เรื่องบางเรื่องจึงเป็นข้อสันนิษฐาน การบอกต่อกันมาบนพื้นฐานความเชื่อของคนส่วนใหญ่ ถ้าสกัดข้อมูลและเลือกใช้ก็คงจะเป็นประโยชน์กับคนรุ่นหลังๆ ได้ เรื่องของเราก็จะไม่จางหายไปจากความทรงจำ

รามเทพ

นัยแรก กล่าวว่า ข้าวสารดำนี้เป็นข้าวสารในท้องพระคลังของเมืองราดเก็บไว้บริโภค เมื่อพระนางสิงขรมหาเทวี ซึ่งเป็นธิดากษัตริย์ขอม และเป็นมเหสีของพ่อขุนผาเมือง เผาเมืองราดไฟได้ไหม้คลังเก็บข้าวสารจนไหม้ดำเกรียม หล่นกระจัดกระจาย (เนื่องจากไม่พอใจที่พ่อขุนผาเมืองยกทัพไปขับไล่พวกขอม)  ต่อมาจึงถูกดินถมจมอยู่ จึงมีข้าวสารดำกระจายอยู่ทั่วไป หาได้ไม่ยาก



ประเด็นนี้ ตรงกับที่หลวงปู่ลมัย เคยเล่าให้ฟัง

รามเทพ

หลวงปู่ลมัยบอกว่า.. เป็นของดีทีผ่านการเผา

ด้วย กสินไฟ ที่พวยพุ่งผ่าน ตรีศูลธาตุเหล็กไหล

อาวุธคู่กายของพระนางสิงขรเทวี

ที่พระเจ้าศรีชัยวรมันทรงสร้างให้พระนาง

รามเทพ

ระบำสิงขรมหาเทวี


จึงได้ระลึกถึงพระนางสิงขรเทวี เมื่อถึงวันเพ็ญขึ้น 15 ค่ำ เดือน 12 จึงได้นำกระทงไปลอยในลำแม่น้ำป่าสัก เพื่อเป็นการระลึกถึงและอุทิศส่วนกุศลให้แด่พระนางสิงขรเทวี




ระบำสิงขรมหาเทวี            

                    “ระบำสิงขรมหาเทวี” เป็นนาฏยประดิษฐ์ชุดหนึ่งที่ภาควิชานาฏศิลป์  สถาบันราชภัฏเพชรบูรณ์ โดย นายเศกสรร  สายวงศ์คำ อาจารย์พิเศษภาควิชานาฏศิลป์ ร่วมกับนายชลอ  นุเทศ อาจารย์ประจำภาควิชานาฏศิลป์  สถาบันราชภัฏเพชรบูรณ์  ได้ประดิษฐ์ท่ารำขึ้น   



            
                     โดยได้แนวความคิดมาจากความเชื่อเรื่องพระนางสิงขรเทวี  โดยพระนางสิงขรเทวีเป็นมเหสีของพ่อขุนผาเมือง  ที่พ่อขุนผาเมืองทรงรักมากองค์หนึ่ง   และพระนางได้จัดระบำรำฟ้อนถวายองค์พ่อขุนผาเมืองอยู่เป็นประจำ  ต่อมาพระนางได้ยอมสละชีพของพระองค์  โดยการกระโดดน้ำตายที่ลำแม่น้ำป่าสัก   เพื่อให้พ่อขุนผาเมืองได้ตัดสินพระทัยที่จะแข็งเมืองกับกษัตริย์ขอม ซึ่งเป็นพระราชบิดาของตน โดยมิต้องพะวงถึงพระนาง        



  
                     ครั้นต่อมาพ่อขุนผาเมืองได้ขับไล่พวกขอมออกไปจากอาณาจักรสุโขทัยหมดแล้ว  จึงได้ระลึกถึงพระนางสิงขรเทวี   เมื่อถึงวันเพ็ญขึ้น 15 ค่ำ เดือน 12  จึงได้นำกระทงไปลอยในลำแม่น้ำป่าสัก  เพื่อเป็นการระลึกถึงและอุทิศส่วนกุศลให้แด่พระนางสิงขรเทวี   


                      ปัจจุบันชาวบ้านวัดตาล  อำเภอหล่มเก่า  จังหวัดเพชรบูรณ์  มีความเชื่อว่าทุกวันเพ็ญขึ้น 15 ค่ำ เดือน 12  ของทุกปี  ดวงพระวิญญาณขององค์พ่อขุนผาเมืองจะเสด็จมาลอยกระทง  เพื่อระลึกถึงพระนางสิงขรเทวี   ในบริเวณท่าน้ำหน้าวัดตาล เป็นประจำทุกปี

รามเทพ

ข้าวสารหิน

เป็นของวิเศษ กายสิทธิ์ มีอานุภาพในเรื่องโชคลาภ เสน่ห์เมตตามหานิยม แคล้วคลาด ปลอดภัยจากภัยนานาประการ ไม่มีสิ่งใดๆมาทำร้ายคุณวิเศษต่างๆได้


เรียกได้ว่าของ ทนศักดิ์ มีเทพารักษ์คอยรักษาอยู่ บางคนมีความเชื่อและนับถือด้วยว่าเป็นพระธาตุ เรียกว่า พระธาตุข้าวสารหิน



        ตามตำนานเชื่อกันว่า เป็นข้าวสารที่พระพุทธองค์ฉันเสร็จแล้วทำการอธิษฐานเพื่อให้เป็นของมงคลในแผ่นดิน คณาจารย์ในสมัยโบราณกล่าวไว้ว่า เกิดจากฤทธิ์อำนาจของพระแม่ธรณี



       บางเกจิอาจารย์กล่าวไว้ในคัมภีร์ต่างๆ ว่า เป็นข้าวอธิษฐานของฤาษี สามารถนำมาอาราธำน้ำพุทธมนต์ได้ อธิษฐานสิ่งใดก็สมปรารถนา



       บางตำนานเก่าและใหม่ยังกล่าวไว้อีกว่า ข้าวสารหินเป็นของวิเศษสุด มีฤทธิ์ตามธรรมชาติ ผู้วิเศษผู้มีฤทธิ์กำหนดขึ้นมาทั้งสิ้น และยังมีความเชื่อกันอีกว่า พระแม่ธรณีท่านอธิษฐานไว้ให้ข้าวสารหินเป็นของดี ไม่เน่าเปื่อย คงทนถาวร



     เป็นสิ่งที่มีพลังอำนาจจากจักรวาลซึมแทรกอยู่ เป็นที่รวมพลังของ ดิน น้ำ ลม ไฟ จึงเกิดเป็นพลังเร้นลับ มีอำนาจบันดาลให้ผู้ที่มีไว้ครอบครองจะอยู่ดีกินดี รวมทั้งปกป้องผองภัยอันตรายต่างๆ





ที่มา http://akefuture.com

รามเทพ

ตรีศูลอาวุธคู่กาย พระนางสิงขรเทวี

ที่พระเจ้าศรีชัยวรมัน ทรงสร้างให้พระนางสิงขรเทวี

(ตรีศลูของจริงก่อกำเนิดจากธาตุ เหล็กไหล)

รามเทพ

วัดไตรภูมิ


เป็นวัดเก่าแก่ที่สร้างขึ้นก่อนสมัยอยุธยามีอายุประมาณ ๔๓๔ ปี และเป็นที่ประดิษฐานองค์พระพุทธมหาธรรมราชา เป็นพระพุทธรูปปางสมาธิ ศิลปะขอม สมัยลพบุรี หล่อด้วยทองสำริด ทรงชฎาทรงเทริด งดงามมาก โดยตามตำนานได้กล่าวไว้ว่า เป็นพระพุทธรูปที่พระเจ้าชัยวรมันที่ ๗ ได้ทรงพระราชทาน ให้แก่ พ่อขุนผาเมืองเจ้าเมืองราด เพื่อเป็นพระคู่บ้านคู่เมืองเมื่อครั้งที่พ่อขุนผาเมืองทรงอภิเษกกับพระนาสิงขรเทวีพระราชธิดาต่อมาเมื่อพระนาสิงขรเทวีได้ทรงเผาเมืองราชบริพารส่วนหนึ่งจึงได้อัญเชิญพระพุทธรูปคู่บ้านคู่เมืองล่องแพเพื่อจะไปยังเมืองศรีเทพแต่เมื่อมาถึงบริเวณวังมะขามแฟบแพได้พลิกคว่ำลงพระพุทธรูปจึงได้จมหายลงใต้พื้นน้ำโดยไม่มีใครได้พบเห็นอีก

หลายปีต่อมาเมื่อชาวบ้านออกได้ไปหาปลาในลำน้ำป่าสักก็ได้มีเหตุประหลาดเกิดขึ้นคือวันนั้นไม่มีผู้ใดจับปลาได้เลยสักตัวเดียว คล้ายกับว่าใต้พื้นน้ำป่าสักไม่มีสิ่งมีชีวิตอยู่เลย ทันใดนั้นก็เกิดเหตุการณ์น่าพิศวงขึ้น กระแสน้ำหยุดไหลแล้วค่อยๆ มีพรายน้ำผุดขึ้นจนมองดูคลายน้ำที่กำลังเดือดก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นน้ำวน จากนั้นก็มีพระพุทธรูปองค์หนึ่งผุดขึ้นมาดำว่ายเล่นคล้ายคนเล่นน้ำ เมื่อประจักษ์ถึงความศักดิ์สิทธิ์ ชาวเมืองเพชรบูรณ์จึงได้พากันอัญเชิญพระพุทธรูปมาประดิษฐานไว้ที่วัดไตรภูมิ ปีต่อมาเมือถึงวันแรมสิบห้าค่ำ เดือนสิบ ซึ่งเป็นวันทำบุญสารทไทย พระพุทธมหาธรรมราชาได้เกิดหายไป พวกชาวบ้านก็ออกตามหาแต่ไม่พบ และวันเดียวกันนั้นชาวประมงที่หาปลาก็ไปพบพระพุทธมหาธรรมราชกำลังเล่นน้ำอยู่ที่เดิมจึงได้อันเชิญกลับมาที่วัดไตรภูมิอีกครั้งหนึ่ง เป็นเช่นนี้ถึงสามครั้งทางเจ้าเมืองจึงจัดให้มีการอัญเชิญมาสรงนํ้าและทําพิธีดํานํ้าทุกปีที่บริเวณวังมะขามแฟบสถานที่ที่พบท่านนั่นเอง ถ้าปีไหนละเวันเชื่อกันว่าจะทําให้บ้านเมืองแห้งแล้ง ข้าวยากหมากแพงและจะทรงหายไปจากที่ประดิษฐานเองอีก ในการนี้จะมีการจัดขบวนแห่ทั้งทางบกและทางนํ้าเพื่อนําไปบริเวณลํานํ้าหน้าโบสถ์ชนะมาร โดยให้เจ้าเมือง (หรือผู้ว่าราชการจังหวัดในปัจจุบัน) เป็นผู้อุ้มพระมหาธรรมราชาดํานํ้าทั้ง 4 ทิศ โดยอุ้มพระ ให้หันพระพักตร์ไปทาง เหนือ 3 หน ลงใต้ 3 หน ถือว่าทําครบ ข้าวนํ้าจะอุดมสมบูรณ์ไม่แล้ง ต่อจากนั้นจึงนําองค์พระพุทธมหาธรรมราชาไปประดิษฐานหน้าศาลากลางจังหวัดเพื่อเปิดโอกาสให้ประชาชนทั่วไปได้สรงนํ้า

รามเทพ

พระพุทธธรรมราชาเหตุใดกันแน่ที่จมอยู่ใต้น้ำป่าสัก ??? ตามตำนานเล่าไว้ว่า..... "ต่อมาเมื่อพระนาสิงขรเทวีได้ทรงเผาเมืองราชบริพารส่วนหนึ่ง จึงได้อัญเชิญพระพุทธรูปคู่บ้านคู่เมืองล่องแพเพื่อจะไปยังเมือง ศรีเทพแต่เมื่อมาถึงบริเวณวังมะขามแฟบแพได้พลิกคว่ำลง พระพุทธรูปจึงได้จมหายลงใต้พื้นน้ำโดยไม่มีใครได้พบเห็นอีก " ................................................................. มาฟังเหตุผลอีกนัยหนึ่งว่าเหตุอันใดพระธรรมราชาจึงจมอยู่ใตน้ำ???    พระนางสิงขรเทวี ทรงมีพระสิริโฉมงดงามเป็นเลิศมีความเป็น กุลสตรีที่น่ายกย่อง ทรงเรียนวิชาพิชัยยุทธมาตั้งแต่ทรงพระเยาว์ เวทมนต์อาคมขลังมาก สำเร็จกสินไฟขั้นอุกฤษฎ์ ถ้าทรงเอาดีเรื่อง การศึก ท่านจะมีชื่อเลื่องบันลือโลก     เรื่องการปฏิบัติศึกษาพระธรรมท่านก็ทรงเลื่อมใสศรัทธาในพระพุทธ ศาสนาอย่างยิ่งยวดและทรงเข้าพระทัยในหลักการปฎิบัติกรรมฐาน ได้อย่างน่านับถือ ทรงเพียบพร้อมไปด้วยอิทธิฤทธ์และบุญญฤทธ์ ให้สังเกตุดูได้เมืองราดที่มีทหารของพ่อขุนผาเมืองที่มีอานุภาพยิ่งใหญ่ แข็งแกร่งเป็นกองทัพ พระนางสิงขรเทวีท่านก็ทรงเผาเมืองได้อย่างง่ายดาย ถามว่า..แล้วทหารตั้งมากมายทำไมถึงต้านผู้หญิงตัวคนเดียวเอาไว้ไม่อยู่??

รามเทพ

หลังจากได้สถาปนาพ่อขุนบางกลางท่าวและพระนางเสืองขึ้นเป็นกษัตริย์ครองกรุงสุโขทัยแล้ว พ่อขุนผาเมืองได้รวบรวมไพร่พลยกทัพกลับเมืองราด เมืองที่พระองค์มุ่งหวังจะได้สร้างบ้านแปงเมืองให้เป็นที่อยู่ของพระองค์จนสิ้นอายุไข แต่เมื่อกลับถึงเมืองราด ความทราบถึงพระนางสิงขรมหาเทวี พระนางทรงพิโรธพ่อขุนผาเมืองเป็นอย่างมาก ตัดพ้อหาว่าทรยศต่อพระราชบิดา (พระเจ้าชัยวรมันที่ 7) และรบเร้าให้พ่อขุนผาเมืองยกทัพกลับไปตีเมืองสุโขทัยคืนมา พ่อขุนผาเมืองมิยินยอมไม่ว่าพระนางสิงขรจะอ้อนวอนอย่างไร สร้างความโกรธเคืองแก่พระนางอย่างยิ่ง ฤทธิโกรธนั้นรุนแรงนัก บวกกับความน้อยพระทัย พระนางสิงขรจึงตัดสินใจจุดไฟเผาเมืองราดจนไหม้เป็นจุลและหนีไปกลั้นใจโดดน้ำฆ่าตัวตายที่แม่น้ำสัก หลังจากที่ได้จัดการพระศพของพระมเหสีเสร็จเรียบร้อยแล้วพ่อขุนผาเมืองไม่คิดที่จะทำนุบำรุงเมืองราดขึ้นมากีก ตามตำนานพื้นบ้านซึ่งเป็นประวัติศาสตร์ท้องถิ่นเล่าขานตกทอดมาว่า พระองค์ได้เสด็จออกจากเมืองราดขึ้นไปทางเหนือกับพระนางเนาวรงค์เทวีมเหสีของพระองค์ที่เป็นคนไทยจากนั้นมาก็ไม่มีใครทราบเรื่องราวของพระองค์ท่านอีกเลย

รามเทพ

พระพุทธธรรมราชา ที่พระเจ้าชัยวรมันทรงสร้างเป็นพระประจำเมืองราด และเฉลิมฉลองงานอภิเษกของนางสิงขรเทวี กับพ่อขุนผาเมือง ในกาลนี่ได้ทรงสร้างพระร่วงรางปืน(พระธรรมราช) 84000 องค์