แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย metha เมื่อ 2013-8-26 14:56
( นางสาวนิตยา) ….ตีหน้าตาย...ขายน้ำคำลมปาก...18 มิถุนายน 2551 ๏ กี่โครงการมืดดับกับอดีต กี่รอยขีดกากบาทแล้วขาดค่า กี่คำข้าวฝืนคำทั้งน้ำตา กี่รากหญ้ารากหยั่งยังดักดาน ๏ นโยบายคายคมถ่มเรี่ยราด เสกอากาศแต่งปั้นเป็นฝันหวาน จนวันเคลื่อนเดือนคล้อยค่อยคืบคลาน มธุรสก็แหลกลาญเป็นเล่ห์ลวง ๏ เมื่อมีลิ้นกระดิกพลันพลิกลิ้น น้อยคำรินพิษภัยแสนใหญ่หลวง ทิ้งเศษเศร้าซากหวังเจ็บฝังทรวง ไว้บวงสรวงวาจาปัญญาชน ๏ ชนบทหนอคนชนบท ยังรันทดทุกข์ยากอีกมากหน มิอยากจนแต่ใครให้ยากจน ในวังวนสามานย์พวกผลาญเมือง ๏ หลากตำราคารมผสมเล่ห์ ความรวนเรเกิดก่ออยู่ต่อเนื่อง ยิ่งจดจำเป็นความจริงยิ่งแค้นเคือง แท้แค่เรื่องไร้สาระคละน้ำลาย ๏ หากความสัตย์ลบเลือนก็เหมือนสัตว์ ยากจักวัด “ค่าคน” บนความหมาย ทุกวันนี้ใครเล่าใครไร้ยางอาย โกงภาษีตี หน้าตาย ขายน้ำคำฯ ............................................... ที่มา http://www.thaipoet.net
| 
โพสต์ 2013-8-26 14:52
บุ๊คมาร์ก
เจ้าของ
