ข้าวสารดำ มรดกขลัง ของพระนางสิงขรเทวี

รามเทพ

ข้าวสารหิน

เป็นของวิเศษ กายสิทธิ์ มีอานุภาพในเรื่องโชคลาภ เสน่ห์เมตตามหานิยม แคล้วคลาด ปลอดภัยจากภัยนานาประการ ไม่มีสิ่งใดๆมาทำร้ายคุณวิเศษต่างๆได้


เรียกได้ว่าของ ทนศักดิ์ มีเทพารักษ์คอยรักษาอยู่ บางคนมีความเชื่อและนับถือด้วยว่าเป็นพระธาตุ เรียกว่า พระธาตุข้าวสารหิน



        ตามตำนานเชื่อกันว่า เป็นข้าวสารที่พระพุทธองค์ฉันเสร็จแล้วทำการอธิษฐานเพื่อให้เป็นของมงคลในแผ่นดิน คณาจารย์ในสมัยโบราณกล่าวไว้ว่า เกิดจากฤทธิ์อำนาจของพระแม่ธรณี



       บางเกจิอาจารย์กล่าวไว้ในคัมภีร์ต่างๆ ว่า เป็นข้าวอธิษฐานของฤาษี สามารถนำมาอาราธำน้ำพุทธมนต์ได้ อธิษฐานสิ่งใดก็สมปรารถนา



       บางตำนานเก่าและใหม่ยังกล่าวไว้อีกว่า ข้าวสารหินเป็นของวิเศษสุด มีฤทธิ์ตามธรรมชาติ ผู้วิเศษผู้มีฤทธิ์กำหนดขึ้นมาทั้งสิ้น และยังมีความเชื่อกันอีกว่า พระแม่ธรณีท่านอธิษฐานไว้ให้ข้าวสารหินเป็นของดี ไม่เน่าเปื่อย คงทนถาวร



     เป็นสิ่งที่มีพลังอำนาจจากจักรวาลซึมแทรกอยู่ เป็นที่รวมพลังของ ดิน น้ำ ลม ไฟ จึงเกิดเป็นพลังเร้นลับ มีอำนาจบันดาลให้ผู้ที่มีไว้ครอบครองจะอยู่ดีกินดี รวมทั้งปกป้องผองภัยอันตรายต่างๆ





ที่มา http://akefuture.com

รามเทพ

ระบำสิงขรมหาเทวี


จึงได้ระลึกถึงพระนางสิงขรเทวี เมื่อถึงวันเพ็ญขึ้น 15 ค่ำ เดือน 12 จึงได้นำกระทงไปลอยในลำแม่น้ำป่าสัก เพื่อเป็นการระลึกถึงและอุทิศส่วนกุศลให้แด่พระนางสิงขรเทวี




ระบำสิงขรมหาเทวี            

                    “ระบำสิงขรมหาเทวี” เป็นนาฏยประดิษฐ์ชุดหนึ่งที่ภาควิชานาฏศิลป์  สถาบันราชภัฏเพชรบูรณ์ โดย นายเศกสรร  สายวงศ์คำ อาจารย์พิเศษภาควิชานาฏศิลป์ ร่วมกับนายชลอ  นุเทศ อาจารย์ประจำภาควิชานาฏศิลป์  สถาบันราชภัฏเพชรบูรณ์  ได้ประดิษฐ์ท่ารำขึ้น   



            
                     โดยได้แนวความคิดมาจากความเชื่อเรื่องพระนางสิงขรเทวี  โดยพระนางสิงขรเทวีเป็นมเหสีของพ่อขุนผาเมือง  ที่พ่อขุนผาเมืองทรงรักมากองค์หนึ่ง   และพระนางได้จัดระบำรำฟ้อนถวายองค์พ่อขุนผาเมืองอยู่เป็นประจำ  ต่อมาพระนางได้ยอมสละชีพของพระองค์  โดยการกระโดดน้ำตายที่ลำแม่น้ำป่าสัก   เพื่อให้พ่อขุนผาเมืองได้ตัดสินพระทัยที่จะแข็งเมืองกับกษัตริย์ขอม ซึ่งเป็นพระราชบิดาของตน โดยมิต้องพะวงถึงพระนาง        



  
                     ครั้นต่อมาพ่อขุนผาเมืองได้ขับไล่พวกขอมออกไปจากอาณาจักรสุโขทัยหมดแล้ว  จึงได้ระลึกถึงพระนางสิงขรเทวี   เมื่อถึงวันเพ็ญขึ้น 15 ค่ำ เดือน 12  จึงได้นำกระทงไปลอยในลำแม่น้ำป่าสัก  เพื่อเป็นการระลึกถึงและอุทิศส่วนกุศลให้แด่พระนางสิงขรเทวี   


                      ปัจจุบันชาวบ้านวัดตาล  อำเภอหล่มเก่า  จังหวัดเพชรบูรณ์  มีความเชื่อว่าทุกวันเพ็ญขึ้น 15 ค่ำ เดือน 12  ของทุกปี  ดวงพระวิญญาณขององค์พ่อขุนผาเมืองจะเสด็จมาลอยกระทง  เพื่อระลึกถึงพระนางสิงขรเทวี   ในบริเวณท่าน้ำหน้าวัดตาล เป็นประจำทุกปี

รามเทพ

หลวงปู่ลมัยบอกว่า.. เป็นของดีทีผ่านการเผา

ด้วย กสินไฟ ที่พวยพุ่งผ่าน ตรีศูลธาตุเหล็กไหล

อาวุธคู่กายของพระนางสิงขรเทวี

ที่พระเจ้าศรีชัยวรมันทรงสร้างให้พระนาง

รามเทพ

นัยแรก กล่าวว่า ข้าวสารดำนี้เป็นข้าวสารในท้องพระคลังของเมืองราดเก็บไว้บริโภค เมื่อพระนางสิงขรมหาเทวี ซึ่งเป็นธิดากษัตริย์ขอม และเป็นมเหสีของพ่อขุนผาเมือง เผาเมืองราดไฟได้ไหม้คลังเก็บข้าวสารจนไหม้ดำเกรียม หล่นกระจัดกระจาย (เนื่องจากไม่พอใจที่พ่อขุนผาเมืองยกทัพไปขับไล่พวกขอม)  ต่อมาจึงถูกดินถมจมอยู่ จึงมีข้าวสารดำกระจายอยู่ทั่วไป หาได้ไม่ยาก



ประเด็นนี้ ตรงกับที่หลวงปู่ลมัย เคยเล่าให้ฟัง