|
เรื่องที่ 3 "หลวงตาปริศนา" .....ท่านเจ้าคุณอมรโมลีได้เล่าให้คุณสนิทฟังอีกต่อไปว่า นั่นเป็นเหตุการณ์ครั้งแรก ที่มาอยู่วัดบวรนิเวศวิหารใหม่ ๆ ซึ่งมีเหตุการณ์อีกครั้งหนึ่งที่เจอจัง ๆ หน้าคือ เมื่อก่อนที่ทางวัดจะ รื้อกุฏิคณะขาบบวรสร้างใหม่ ในคืนวันหนึ่งเดือนหงายจึงออกมาเดินเล่นแถวหน้า กุฏิ "ดารากร" ซึ่งเป็นที่พักของท่าน ....เวลาประมาณ ๕ ทุ่มเศษก็จะขึ้นกุฏิโดยเดินไปล้างเท้าที่ก๊อก น้ำประปา จึงได้พบกับพระภิกษุหลวงตารูปหนึ่งยืนครองผ้าห่มคลุมอยู่ที่ก๊อกประปานั้น ถาม ว่า ใคร ท่านก็ไม่ตอบจึงเดินเข้าไปใกล้เพื่อดูหน้าก็ไม่รู้จักเพราะไม่ใช่พระที่วัดนี้ จึงได้ถอยกลับออกไปแล้วไปปลุกเด็กลูกศิษย์มาดู แต่ปรากฎว่าพอมาถึง หลวงตาแก่ ๆ นั้นได้หายไป เสียแล้ว เมื่อเจ้าคุณอมรโมลีเล่าจบ ท่านเจ้าคุณเทพกวี (บุญธรรม จิณฺณธมฺโม) แห่งวัดบวรนิเวศ วิหารก็เล่าถึงเรื่องหลวงตาแก่ให้ฟังบ้างว่า เมื่อคราวที่ทางวัดนี้รื้อกุฏิไม้คณะเขียวบวรเพื่อสร้างใหม่ เช่นเดียวกับคณะขาบบวร ลูกศิษย์ของท่านก็เจอหลวงตาแก่ ๆ ในยามวิกาลเหมือนกัน กล่าวคือ ในคืนหนึ่งประมาณ ๓ นาฬิกา ลูกศิษย์คนหนึ่งได้ลุกขึ้นดูหนังสือเพื่อเตรียมตัวสอบไล่ ขณะที่นั่งอยู่บนเฉลียงชั้นสองของคณะเขียวบวรนั้นก็ได้ยินเสียงคนเดินก๊อก ๆ อยู่รอบ ๆ บริเวณตึกที่กำลังสร้างใหม่ได้สงสัยว่าเพราะเหตุใดผู้รับเหมาจึงมาตรวจงานแต่ดึกดื่นเช่นนี้ จึงชะโงกหน้าไปดู...ก็พบพระหลวงตาผู้มีอายุสูงผู้หนึ่ง มีร่างสูงศีรษะโผล่ขึ้นมาเหนือพื้นชั้นสองที่ตน นั่งอยู่ กำลังเดินดูโน่นดูนี่อยู่ แต่ไม่เห็นหน้าว่าเป็นใคร เพียงแต่เห็นชัดว่าไม่ได้โกนผม ครั้นพอนึกขึ้นได้ว่า เมื่อวานนี้เป็นวันโกน ขึ้น ๑๔ ค่ำซึ่งพระเณรทั้งวัดโกนผมกันหมด แต่หลวงตา องค์นี้ไม่ได้โกนผมก็นึกว่าเป็นผี เลยผลุนผลันรีบกลับเข้าห้องภาวนา และในวันรุ่งขึ้นก็ได้มาเล่าให้ท่านเจ้าคุณเทพกวีฟัง
| 
โพสต์ 2016-7-24 17:31
บุ๊คมาร์ก
เจ้าของ
