เจ้าพระยาบดินทร์เดชา (สิงห์ สิงหเสนี) แม่ทัพผู้ร่ำรวยจากการปล้น เผา และฆ่าผู้บริสุทธิ์

Sornpraram

เจ้าพระยาบดินทร์เดชา (สิงห์ สิงหเสนี)

แม่ทัพผู้ร่ำรวยจากการปล้น เผา และฆ่าผู้บริสุทธิ์





พอดีไปเจอเอกสารฝรั่งเขาเขียนหลังจากที่เกิดเรื่องเจ้าอนุวงศ์ไม่นาน

คัดมาให้ดูเป็นของ คาร์ล ออกัสตัส กุตสลาฟ  มิชชันนารีชาวเยอรมันเขียน




..........การข่มขู่นี้เป็นผลเสียต่อการค้าของไพร่ฟ้ากับรายได้ของเจ้าอนุเอง  

เจ้าอนุก็ร้องเรียนต่อศาลที่กรุงเทพ หลายครั้ง ก็ไม่เป็นผล  นอกจากนี้ยังไปร้องเรียนต่อเจ้าเมือง(โคราช)ด้วยตนเอง

แต่ฝ่ายสยามไม่สนใจ พระองค์จึงจับอาวุธขึ้นสู้และลงโทษเจ้าเมืองโดยมิได้มีประสงค์จะทำสงครามกับเจ้าแผ่นดินสยามเลย  ชาวสยามอลหม่านไปสักพัก  แต่ก็ได้รับชัยชนะต่อมาเหตุการณ์ครั้งนั้นได้ทำให้ประชาชาติกลายเป็นสมรภูมิแห่งการล้างผลาญและนองเลือด

แม่ทัพไทย(เจ้าพระยาบดินทร์เดชา หรือในตอนนั้นเป็นพระยาราชสุภาวดี)

ไม่เพียงแต่สร้างความร่ำรวยด้วยการริบทรัพย์สมบัติมามากมาย  ยังกระทำการอันโหดเหี้ยมด้วยการฆ่าทำลายทุก ๆคนไม่เลือกเพศและวัย  
เมื่อใดที่เขารู้สึกเหนื่อยหน่ายขึ้นมา  เขาก็จะจับเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายเหล่านี้ขังเข้าด้วยกันและจุดไฟเผาบ้านเรือนหรือระเบิดทิ้งด้วยดินปืน

เชลยส่วนใหญ่ที่เป็นชาวบ้าน  ถูกนำมาใส่แพลงในแม่น้ำ(โขง)  ไม่ช้าก็อดตายด้วยความอดอยาก  พวกที่เหลือก็ถูกแจกจ่ายไปเป็นทาสของพวกขุนนางและได้รับการปฏิบัติที่โหดร้ายกว่าศัตรูเก่าแก่ของเขา(พม่า)เสียอีก  ส่วนพวกผู้หญิงจะถูกส่งไปให้ราชสำนักและพวกขุนนาง เจ้าเวียงจันทน์(เจ้าอนุวงศ์)ได้ถูกทรยศและถูกส่งตัวมาสยาม  ถูกนำมาใส่กรงภายในกรงมองเห็นเครื่องทรมานหลายอย่าง (ครก สาก เบ็ดไว้เกี่ยวแขวน กระทะ  ขวานผ่าอก  เลื่อย) ขณะเดียวกันโอรส (เจ้าราชวงศ์)  หนีรอดไปได้  ต่อมาได้มีการตั้งรางวัลนำจับ  แลพบพระองค์ในที่สุด  

แต่พระองค์ได้ปีนขึ้นไปบนยอดเจดีย์  และกระโดดลงมาสิ้นพระชนม์ในที่สุด  ประเทศลาวถูกทิ้งไว้ให้ว่างเปล่า  ชาวบ้านประมาณ 100,000 คนถูกขับไล่กระจายไปอยู่ที่ต่าง ๆ ในสยาม  ซึ่งกระตือรือร้นที่จะได้ชนชาติอื่นมาเป็นพลเมืองของตน  ถึงแม้ว่าจะได้รับการทัดทานจากราชสำนักก็ตาม พวกขุนนางลาวที่ถูกจับมาครั้งแรก  ถูกกักขังไว้ที่อาคารกว้างขวางที่วัดสามปลื้ม  ที่บิดาของท่านแม่ทัพสร้างไว้ที่ริมแม่น้ำ  

ข้าพเจ้าเคยไปเยี่ยมเชลยเหล่านี้  พบว่าพวกเขามีท่าทางเศร้าซึมแต่ยังคงพูดคุยอย่างสุภาพและเปิดเผย  
และเชื่อมั่นในพระเมตตาของพระเจ้าแผ่นดิน(ร.3 )

ว่าจะทรงทรงอภัยโทษให้เขาและสักวันหนึ่งพวกขาจะได้กลับบ้านเกิดเมืองนอนเขา...

        เรื่องเจ้าพระยาบดินทร์เดชาชอบเผานี่  ถ้าอ่านดูหนังสืออานามสยามยุทธ์ จะรู้สึกได้เลยว่าท่านเผาบ่อยเหลือเกิน  ท่านเองก็ยอมรับด้วยว่าต้องเผาต้องโหด  ทั้งเผาเมือง  เผาเชลย  ผิดกับท่านแม่ทัพเรือเจ้าพระยาพระคลัง  ที่ไม่ค่อยกล้าทำเรื่องแบบนี้เพราะกลัวบาป


ที่มาของเนื้อหา..http://www.dek-d.com/board/view/2453005/


โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

Metha

oustayutt