“ พุทโธ ”

oustayutt

“ท่านอาจารย์ตื้อ (อจลธัมโม) ไปอยู่น้ำตกแม่กลาง ตำบลบ้านหลวง อำเภอจอมทอง จังหวัดเชียงใหม่ ตอนขึ้นไปอยู่ใหม่ๆ ผู้คนยังไม่รู้จักฝนก็ตกตลอดวันตลอดคืน ออกไปบิณฑบาตก็ไม่ได้ต้องอดข้าวอยู่หลายวัน

พอฝนหยุดตก น้ำที่ดื่มกินไปก็เหม็นคาวเลือดทั้งลำห้วย อันนี้พวกนาคเขาไม่อยากให้อยู่แต่ท่านก็อดทนต่อสู้ อาศัยแต่ธรรมะเอาชนะพวกนาค สอนด่ามันสุดท้ายมันก็ยอม อาศัยศรัทธาความเชื่อมั่นเป็นต้นทาง เอาเมตตาสู้มัน มันก็ยอม ผู้คนก็มาทำบุญให้ทาน

“พุทโธ ของท่านอาจารย์ตื้อ (อจลธัมโม) เทศน์ธรรมของท่านอาจารย์ตื้อ (อจลธัมโม) นี้น่าฟังมาก ดูแต่เพิ่นอธิบายพุทโธ ให้ฟังว่า.......

ใครๆ ก็พุทโธ ได้ แต่มีผู้เห็นพุทโธน้อยนัก เพราะพุทโธไม่สมบูรณ์
พุทแต่ปาก โธแต่ปาก พุทโธแต่ลมหายใจตายๆ
ได้แต่ว่า ใจไม่เอาพุทโธด้วย
ใจไม่เป็นพุทโธ จะรู้จะตื่นจะเบิกบานมาแต่ไหน
จะให้สมบูรณ์จริงใจเป็นผู้รู้ ใจเป็นพุทโธ
ใจเป็นผู้ตื่น ใจเป็นพุทโธ
ใจเบิกบานแล้วใจเป็นพุทโธ

พุทโธจึงเป็นศีล
พุทโธจึงเป็นฌาน
พุทโธจึงเป็นนิพพาน

ทั้งหมดโคตรเค้าอยู่ที่ใจของเฮานี้เองหมด พระพุทธเจ้าเท่าใดพระองค์ก็ตาม พระอรหันตสาวกจะมีเท่าใดก็ตาม ที่สุดจิตต้องเป็นพุทโธ พุทธะ

เป็นศีลภาวนา
เป็นฌานเป็นมรรค
เป็นนิพพาน
จึงว่านี่เป็นหัวใจธรรม”

วันที่ท่านอาจารย์ตื้อ (อจลธัมโม) แปลพุทโธ ให้ผู้ข้าฯ ฟัง เป็นช่วงที่ไปอยู่ด้วยกันห้วยน้ำริน เชียงราย แล้วเพิ่นถามว่า...

“จามเอ๊ย พุทโธ ท่านอย่าได้ทิ้งเห็นได้แล้วหรือยังล่ะ”

แล้วเพิ่นก็สอนแปลให้เสียยาวยืด สุดท้ายก็ว่า “พุทโธ” คำเดียวตะโกนสุดเสียงแล้วก็ลุกจากไป กับท่านอาจารย์ตื้อ (อจลธัมโม) นี้ชอบพอกันนักกับผู้ข้าฯ

ธรรมะประวัติองค์หลวงปู่จาม มหาปุญโญ ผู้มากมีบุญ วัดป่าวิเวกวัฒนาราม ตอนที่ ๗๖

(วัดป่าบ้านห้วยทราย) บ้านห้วยทราย ต.คำชะอี อ.คำชะอี จ.มุกดาหาร

๑๕ กรกฏาคม ๒๕๕๙

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่านครับ