บารมีท่านเหลือเกินจริงๆครับ

Nujeab

บันทึกประสบการณ์จากพี่รัช

        เมื่อวานหลังจากที่กลับมาจากงานประกวดพระเครื่องที่พันธ์ทิพย์กลับมาถึงร้านก็ประมาณบ่ายสามโมงกว่าๆ ก็กลับมาเปิดร้านเพราะมีนัดลูกค้าอยู่หลายคน ที่ร้านก็มีองค์นาคานาคีบูชาตั้งอยู่เพื่อให้ท่านคุ้มครองและช่วยเรียกลูกค้าให้ ประมาณ5โมงเย็นก็มีลูกค้ากลุ่มนึงประมาณ 3 คน หนึ่งในนั้นแต่งกายเหมือนพราหมคือนุ่งขาวห่มขาวทราบทีหลังว่าเป็นร่างทรงพระศิวะ เดินเข้ามาหยุดที่หน้าองค์นาคานาคีบูชา แล้วก็พูดว่า..."องค์นี้นี่เองมิน่าละกระแสพญานาคในห้างนี้ถึงแรงจริงๆ"... พอได้คุยกันเลยทราบว่าท่านก็เป็นสายพญานาคเหมือนกัน แต่เป็นพญานาคในกลุ่มที่อยู่ใต้บาดาล แต่ท่านบอกว่าพญานาคของพวกเราเป็นพญานาคในกลุ้มเทพชั้นสูง ซึ่งผู้ที่จะอัญเชิญได้ต้องไม่ธรรมดา พิธีและเครื่องสักการะบูชาจะต้องยิ่งใหญ่สมพระเกียรติท่านถึงจะยอมมา หลังจากนั้นท่านก็สังเกตุในขวดแบรนด์ที่ใส่น้ำมนต์นาคราชข้างในมีลูกแก้วมณีนาคาที่อาจารย์มอบให้ไว้ แกบอกว่ากระแสของลูกแก้วและน้ำมนต์สว่างไสวไปหมด พอหยิบขึ้นมาให้แกดูชัดอยู่ดีดีแกก็เอามือเปิดฝาแล้วจุ่มนิ้วลงไปในน้ำมนต์แล้วเอาขึ้นมาพรมที่ศีรษะของแกเอง พอพรมเสร็จแกก็เรียกลูกศิษย์แกเข้ามาแล้วเอาน้ำมนต์เจิมที่หน้าผากของลูกศิษย์แกอีกคนลูกศิษย์แกถึงกับบอกว่ารู้สึกร้อนวูบๆทั่วใบหน้าไปหมด แกบอกกับลูกศิษย์แกว่าของดีมากๆ เราโชคดีจริงๆ แล้วแก้ก็บอกว่าลูกแก้วนี้ให้บูชามั๊ย ผมบอกว่าอาจารย์ผมมอบให้มาผมคงไม่สามารถให้เช่าได้ แกบอกว่าเก็บไว้ให้ดีเค้าจะให้โชคเราตลอด สุดยอดเลยใช่ไหมครับ

Nujeab

ประสพการณ์แปลกๆอีกแล้วครับ
             เมื่อวานผมอยู่ที่ร้าน ก่อนหน้านี้คุยกับอาจารย์เรื่องวัตถุมงคลชนิดหนึ่งอยู่(ยังไม่สามารถเปิดเผยได้ในตอนนี้)ซึ่งมีบางอย่างเกี่ยวข้องกับ"เสือ"เมื่อวานก็มีคุณลุงท่านนึงแวะมาที่ร้าน ทีแรกแกถามราคาเขี้ยวเสือแล้วแกก็ถามว่าเป็นอะไรหรือทำไมขนลุกๆ
            "ไม่รู้เหมือนกันครับตั้งแค่คุณลุงเข้ามาใกล้ๆนี่แหละ"  
            "แต่ฉันรู้ หุ หุ" พูดเสร็จแกก็หัวเราะเสียงแปลก เหมือนไม่ใช่เสียงของตัวของแก
            "อะไรหรือครับ"
            "อาจารย์ เธอเก่งนะ"
            "ทราบได้อย่างไรครับ"
            "ก็ที่เธอขนลุกตอนทีอยู่ใกล้ฉันนั่นไง"
            "เพราะอะไรครับ"
            "สายวิชาของเธอเกี่ยวพันกับอาจารย์ฉัน เมื่ออาจารย์เธอเปิดให้เธอ ฉันจึงรับรู้ได้"
            "แล้วคุณลุงทราบได้อย่างไรละครับ"
            "ครูบาอาจารย์ของฉันก็เก่งเหมือนกัน บ้านฉันไหว้ครูทีต้องปิดถนนหน้าโรงพักปากน้ำจัดงานเลยนะ"
       แล้วผมก็หยิบเขี้ยวเสือให้แกดู ของแกก็มี มีเยอะด้วยแต่เก็บไว้ที่บ้าน วันนี้เอามาแค่นี้ แล้วแกก็หยิบกล่องพระของแกออกมา ข้างในมีฟัน ที่แกะเป็นรูปเสือตัวเล็กเก่ามากๆผมเลยถามแกว่าอะไรรึครับ "ฟันของหลวงพ่อปานวัดบางเหี้ยองค์ที่ปลุกเศกเสือของเธอไง" "ฉันนะได้เขี้ยวของท่านมาเยอะก้เพราะว่าฉันมีสิ่งนี้นั่นแหละ มีแต่คนเอามาให้ไม่ต้องซื้อไม่ต้องหา นี่ฉันก็กำลังจะทำหนังสือรวบรวมเขี้ยวเสือและวัตถุมงคลในตำนานต่างๆที่อยุ่ในควาใครอบครองของฉันอยู่เหมือนกัน จะได้เอารายได้ไปทำบุญทั้งหมดไม่หักค่าใช้จ่าย ผมฟังดังนั้นจึงได้อนุโมทนาพร้อมทั้งเสนอตัวขอแกให้เป็นผู้ถ่ายรูปวัตถุมงคลให้คุณลุงนะครับ ผมก็อยากทำบุญให้หลวงปู่กับอาจารย์ผมเหมือนกัน แกบอกยินดีเลย แกรู้แล้วว่าทำไมแกถึงไม่อยากให้ที่การไฟฟ้าฝ่ายผลิต(ที่ทำงานเก่าแกมั้งครับ)เป็นผู้ถ่ายให้เพราะทางนั้นก็เสนอตัวถ่ายให้เหมือนกัน ทีสำคัญผมจะได้เห็นเขี้ยวเสือหลวงพ่อปานแท้ๆจำนวนมากด้วย หลังจากแกกลับไปแล้วผมก็โทรหาอาจารย์แล้วเล่าเรื่องราวต่างๆให้ท่านฟังตั้งแต่ต้นจนจบ อาจารย์บอกว่าเวลาจะทำอะไรที ก็จะมีลักษณะคล้ายๆกับนิมิตในสิ่งที่เกี่ยวข้องกับสิ่งที่จะทำอย่างนี้แหละ ซึ่งไม่น่าจะเป็นเรื่องบังเอิญตรงกันขนาดนี้ได้เลยจริงๆครับ

Sornpraram

เมื่ออาจารย์เธอเปิดให้เธอ ฉันจึงรับรู้ได้"

majoy

Nujeab

สาธุครับ

majoy

ธี

สาธุ

majoy

สาธุๆๆ บารมีครูบาอาจารย์