สำนวนนี้มาจากวรรณคดีเรื่อง รามเกียรติ์ ตามเรื่องว่า เมื่อนางสีดาถูกลักตัวไปเมืองลงกา พระรามมอบแหวนให้หนุมานนำไปถวายนางสีดาเพื่อแจ้งข่าวว่ากำลังยกทัพมาช่วย ระหว่างเดินทางหนุมานและคณะไปแวะพักนอนที่ริมสระบัวแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นที่พำนักของยักษ์ชื่อ ปักหลั่น ที่พระอินทร์สาปให้มาเฝ้าสระ ยักษ์ปักหลั่นตนนี้เอง ที่ต่อมาถูกนำชื่อมาเป็นสำนวนเปรียบเปรยว่า...รูปร่างใหญ่โตเหมือนยักษ์ปักหลั่น ที่มา นิตยสาร สารคดี http://www.sarakadee.com/web/modules.php?name=Sections&op=viewarticle&artid=453
|