>> พระกริ่งปทุมสุริยวงศ์ <<

chakpetch

พระกริ่งปทุมสุริยวงศ์

       พระกริ่งปทุมสุริยวงศ์ ถือว่าเป็นพระกริ่งรุ่นแรกของท่านเลยก็ว่าได้ การออกแบบรูปทรงขององค์นั้นถือว่าเป็นการจำลองแบบจากพระกริ่งพนมบาเกง ซึ่งพระกริ่งนี้พบอยู่บนยอดปรางค์ปราสาทพนมบาเกง และด้วยเหตุนี้เอง หลวงปู่ชื่น ท่านถือว่าเป็นองค์พระกริ่งครู และเปิดจองเพื่อสร้างบูชาครูพระกริ่งเพียง 108 องค์ แล้วท่านว่าก่อนที่จะสร้างพระกริ่งในรูปแบบต่างๆ ในวาระต่อไป ดังนั้นจึงควรสร้างพระกริ่งบูชาครูพระกริ่งก่อนเป็นปฐม และก็นับว่าเป็นการสร้างพระกริ่งรุ่นแรกของท่าน แต่สุดท้ายได้สร้างเพียงจำนวนจอง คือแบบครอบทองคำ 9 องค์ และไม่ครอบทอง 32 องค์เท่านั้น ที่สำคัญหลวงปู่ชื่น ได้เททองหล่อเอง และหลวงปู่ภูมิใจมากกับพระกริ่งนี้ เพราะหลังจากปลุกเสกเสร็จหลวงปู่ได้กำไว้ในมือและยิ้มมองด้วยความภูมิใจมากๆ อีกทั้งยังเข้าปลุกเสกในพิธีชัยมหานาถ ซึ่งเป็นพิธีปลุกเสกใหญ่ของหลวงปู่ชื่นเลยทีเดียว

Sornpraram

พระกริ่ง อันเป็นนามเรียกพระหล่อโลหะ ขนาดเล็กที่เขย่าแล้วมีเสียงกรุ๊ก กริ๊กๆ ซึ่งปัจจุบันพบเห็น บูชากันได้ไม่ยากนัก แต่สำหรับประวัติการสร้างพระกริ่งนั้น ในดินแดนสุวรรณภูมิแห่งนี้ มีประวัติการสร้างพระกริ่งมายาวนานพอสมควร

และพระกริ่งอันลือชื่อของประเทศไทยนั้น จากจุดกำเนิดแห่งเดียวและได้แยก แตกสายออกไป สร้างพระกริ่งกันหลายวัด หลายสำนัก ที่โด่งดังคือ ๑. วัดบวรนิเวศวิหาร ๒.วัดจักรวรรดิ์ราชาวาส (วัดสามปลื้ม) ๓. วัดสุทัศน์เทพวราราม


ที่มาของพระกริ่ง

รูปแบบองค์พระกริ่งมาตรฐาน มีพระพุทธลักษณะประทับนั่งบนกลีบบัวคว่ำ บัวหงาย ปางมารวิชัย เพียงแต่บนพระหัตถ์ซ้ายจะปรากฎหม้อยาบ้าง วัชระบ้าง ซึ่งองค์พระกริ่งนี้ได้ถูกจำลองจาก "พระไภสัชคุรุ" เป็น พระพุทธเจ้าปางหนึ่งของลัทธิมหายาน ซึ่งหมายความว่า ทรงเป็นครูในด้านเภสัช คือ การรักษาพยาบาล

ทั้งนี้นิกายมหายานได้เผยแพร่สู่ดินแดนธิเบต จีน และกัมพูชา จึงมีคติสร้างพระกริ่งเพื่อทำการสักการะบูชา

ในประเทศจีนและธิเบต ฝ่ายไทยเรียก พระกริ่งนอก, พระกริ่งใหญ่ หมายถึงพระกริ่งนอกประเทศ ส่วนพระกริ่งใหญ่ หมายถึงพระกริ่งที่มีขนาดใหญ่ พระกริ่งจีนมีความอวบอิ่มบนพระพักตร์ แสดงความเป็น "จีน" เอาไว้อย่างเต็มรูปแบบ และส่วนใหญ่เป็นการสร้างเพื่อไว้เป็นพระบูชาประจำราชวงศ์

ภาพพระกริ่งจีนใหญ่ เนื่องจากองค์ล่ำสัน มีขนาดใหญ่จึงเป็นที่มาของการเรียกชื่อ

Sornpraram

พระกริ่งพระปทุมสุริยวงศ์

ซึ่งเป็นที่เรียกกันเพื่อเป็นที่รู้กันว่าเป็นพระกริ่งที่สร้างในสมัยพระเจ้าสุริยวรมัน  เป็นพระกริ่งที่เก่าแก่ แต่อายุการสร้างน้อยกว่าพระกริ่งหนองแส ซึ่งปรากฏว่าเจ้าเมืองเขมรที่เสด็จมาประเทศไทย  ได้ถวาย  “พระกริ่งปทุมสุริยวงศ์”  แก่สมเด็จกรมพระปวเรศฯ  ไว้องค์หนึ่ง  ซึ่งต่อมาได้เค้ามาเป็นแบบอย่างของพระกริ่งปวเรศ อันโด่งดัง
นิราศนครวัด ความตอนหนึ่งว่า

“อนึ่งเรา(สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพ) มาเที่ยวนี้ได้ตั้งใจสืบสวนเรื่องหนึ่งคือการสร้างพระพุทธรุปองค์เล็กๆซึ่งเรียกกันว่า  พระกริ่ง เป็นของนับถือและขวนขวายหากันในเมืองเรามาแต่ก่อน  กล่าวกันว่าเป็นของพระเจ้าปทุมสุริยวงศ์สร้างไว้  เพราะได้ไปจากเขมรทั้งนั้น เมื่อครั้งรัชกาลที่ ๔ พระอมรโมลี(นพ) วัดบุปผาราม  ลงมาส่งพระมหาปาน ราชาคณะธรรมยุติ  ในกรุงกัมพูชาองค์แรก ซึ่งต่อมาได้เป็น สมเด็จพระสุคนธ์ นั้น มาได้พระกริ่งขึ้นไปให้คุณตา (พระยาอัมภันตริกามาตย์)  ท่านให้แก่เราแต่ยังเป็นเด็กองค์เล็ก  เมื่อเราบวชให้เป็นสามเณรนำไปถวายสมเด็จฯ (สมเด็จกรมพระยาปวเรศวริยาลงกรณ์)ทอดพระเนตท่านตรัสว่าเป็นพระกริ่งพระเจ้าปทุมสุริยวงศ์  นั้นมี ๒ อย่าง เป็นสีดำอีกอย่างหนึ่งเป็นสีเหลืององค์ย่อมกว่าสีดำมากกว่าสีดำอย่างหนึ่ง แต่สีเหลืองนั้นเราไม่เคยเห็นของผู้อื่นเป็นสีดำทั้งนั้น

ต่อมาเมื่อเราอยู่กระทรวงมหาดไทย พระครูเมืองสุรินทร์เข้ามากรุงเทพ  เอาพระกริ่งมาให้อีกองค์หนึ่ง  ก็เป็นอย่างสีดำ  ได้พิจารณาเทียบเคียงกับองค์ที่คุณตาให้เหมือนกันอย่างไม่มีผิดเลย  จึงเข้าใจว่าพระกริ่งนั้นแต่เดิมเห็นจะตีพิมพ์ทำทีละมากๆและรูปสัณฐานเห็นว่าเป็นพระพุทธรูปอย่างจีน  มาได้หลักฐานเมื่อเร็วๆนี้ด้วย ราชทูตต่างประเทสคนหนึ่งเคยไปอยู่เมืองปักกิ่ง  ได้พระกริ่งทองของจีนมาหนึ่งองค์  ขนาดเท่ากันแต่พระพักตร์มิใช่พิมพ์เดียวกับพระกริ่งพระเจ้าปทุมสุริยวงศ์  แต่ถึงกระนั้นก็เป็นหลักฐานว่าพระกริ่งเป็นของจีนคิดแบบอย่างตำราในลัทธิฝ่ายมหายาน  เรียกว่า ไภษัชคุรุ  เป็นพระพุทธรูปปางทรงถือเครื่องบำบัดโรค  ถือบาตรน้ำมนต์หรือผลสมอ  สำหรับบูขาเพื่อป้องกันโรคาพาธและอัปมงคลต่างๆ

             เพราะฉะนั้นพระกริ่ง  จึงเป็นพระสำหรับทำน้ำมนต์  เรามาเที่ยวนี่จึงตั้งใจสืบหาหลักฐานว่า  พระกริ่งนั้นหากันได้ที่ใหนของเมืองเขมร  ครั้นมาถึงพนมเปญพบพระเจ้าพระสงฆ์เป็นผู้หลักผู้ใหญ่ลองไต่ถามก็ไม่มีใครรู้หรือเคยพบเห็น พระกริ่ง มีออกญาจักรี  คนเดียวบอกว่าสัก ๒๐ ปีมาแล้ว  เคยเห็นองค์หนึ่ง เป็นของชาวบ้านนอก  แต่ก็หาได้เอาใจใส่ไม่  ครั้นมาถึงนครวัดจึงมาได้รับความจริงจาก เมอร์ซิเออร์  มาร์ชาล  ผู้จัดการโบราณสถาน  ว่าสัก ๒-๓ เดือนมาแล้วเขาขุดซ่อมเทวสถานซึ่งแปลงเป็นวัดพระพุทธศาสนาบนยอดเขา มาเก็บพบพระพุทะรูปองค์เล็กๆอยู่ในหม้อใบหนึ่งหลายองค์  เอามาให้เราดูเป็นพระกริ่งปทุมสุริยวงศ์ทั้งนั้น มีทั้งอย่างเนื้อดำและเนื้อเหลือง ตรงกับที่สมเด็จพระอุปัชฌาย์ ทรงอธิบายจึงเป็นอันได้ความแน่นอนว่าพระกริ่งที่ได้ไปยังต่างประเทศเราแต่ก่อนนั้นเป็นของหาได้ในกรุงกัมพูชา  แต่จะนำมาจำหน่ายจากเมืองจีนหรือพวกขอมจะเอาแบบพระจีนมาหล่อขึ้นในประเทศขอมหรือไม่ทราบ”


ลักษณะครอบน้ำพระพุทธมนต์ จะอัญเชิญพระกริ่งพร้อมยันต์คาถา ปูไว้เบื้องล่างในครอบน้ำมนต์ แล้วจึงเติมน้ำให้เต็ม เพื่อทำการสวดทำน้ำมนต์ เช่น ครอบน้ำมนต์ปทุมโลหิต แห่งวัดสุทัศน์อันโด่งดัง

touch-578

>> พระกริ่งปทุมสุริยวงศ์  <<

        ถือว่าเป็นพระกริ่งรุ่นแรกของท่านเลยก็ว่าได้การออกแบบรูปทรงขององค์นั้นถือว่าเป็นการจำลองแบบจากพระกริ่งพนมบาเกงซึ่งพระกริ่งนี้พบอยู่บนยอดปรางค์ปราสาทพนมบาเกง

และด้วยเหตุนี้เอง หลวงปู่ชื่นท่านถือว่าเป็นองค์พระกริ่งครู และเปิดจองเพื่อสร้างบูชาครูพระกริ่งเพียง 108 องค์แล้วท่านว่าก่อนที่จะสร้างพระกริ่งในรูปแบบต่างๆ ในวาระต่อไป

ดังนั้นจึงควรสร้างพระกริ่งบูชาครูพระกริ่งก่อนเป็นปฐมและก็นับว่าเป็นการสร้างพระกริ่งรุ่นแรกของท่าน แต่สุดท้ายได้สร้างเพียงจำนวนจอง คือแบบครอบทองคำ9 องค์

และไม่ครอบทอง 32 องค์เท่านั้น

         ที่สำคัญหลวงปู่ชื่น ได้เททองหล่อเองและหลวงปู่ภูมิใจมากกับพระกริ่งนี้เพราะหลังจากปลุกเสกเสร็จหลวงปู่ได้กำไว้ในมือและยิ้มมองด้วยความภูมิใจมากๆ

อีกทั้งยังเข้าปลุกเสกในพิธีชัยมหานาถ ซึ่งเป็นพิธีปลุกเสกใหญ่ของหลวงปู่ชื่นเลยทีเดียว

       (สถานะโชว์...นะคับ)

chakpetch

Metha

อยากได้แต่วาสนาคงไม่พอ

morntanti

หายากยิ่ง....อีกชิ้นหนึ่งครับ   

Nujeab

อยากมีครอบครอง ทำไงดีน้อ

Metha

มองได้แต่มอง

Nujeab

อยู่กับใครที่ไหนบ้างน้อ สร้างน้อยจริงๆ

majoy

จะต้องมีวันของเรา

Metha

majoy ตอบกลับเมื่อ 2014-9-13 09:42
จะต้องมีวันของเรา

รุ่นนี้ไม่ต้องรอ บูชาได้เลย

majoy

metha ตอบกลับเมื่อ 2014-9-13 11:50
รุ่นนี้ไม่ต้องรอ บูชาได้เลย

โชคดีมีก้นเงิน แถมหลวงปู่ผาดเททองเอง คุมเองตั้งแต่ต้นจนจบ โชคดีๆๆ