พานครูกับสำนึกของความเป็นศิษย์

Sornpraram

majoy

Sornpraram ตอบกลับเมื่อ 2014-12-3 08:06

Metha

Sornpraram ตอบกลับเมื่อ 2014-12-3 08:06

อนุโมทนาบุญ สาธุ

Sornpraram

        ผมเป็นศิษย์ใหม่อาจจะยังไม่เข้าใจถ่องแท้ในเรื่องของ "พานครู"

แต่ก็เคยแอบอิจฉาพี่น้องหลายคนที่ได้รับการครอบครูและรับพานกับอาจารย์

ซึ่งน่าจะได้รับความรู้สึกเหมือนเป็นพิเศษ จากอาจารย์โดยตรง

แต่ความละเอียดอ่อนนอกจากความรู้สึกเหล่านั้น

มันยังมีรายละเอียดและข้อปฎิบัติที่ต้องมีความสม่ำเสมอไม่ว่าจะเป็นการจัดดอกไม้ถวายทุกวันพระ


หรือการประคองตัวเองให้ไม่ผิดคำพูดในศีลข้อใดข้อหนึ่งที่ตัวเองเอ่ยสัจจะเอาไว้

และอื่นๆอีกมากมาย....

      

    แต่สิ่งที่ผมกลัวที่สุดของการรับพานครูสำหรับผม คือการผิดสัจจะ

และไม่สามารถทำตามคำพูดตัวเองได้ มันอาจไม่มีอะไรมากสำหรับตัวเองแต่....

มันส่งผลต่อครูบาอาจารย์ที่ท่านต้องรับผิดชอบการกระทำของเรา

ท่านไม่เคยเอ่ยปาก ท่านไม่เคยบ่นหรือว่า ท่านไม่เคนรักเราน้อยลงเลย

แต่...เราล่ะรักอาจารย์เราได้เท่าที่อาจารย์รักเราไหม ?

วันที่รับพานครู ครอบครูกับท่าน วันนั้นเราคิดอะไรอยู่ ?

ยังจำได้ไหมว่าเราเคยเอ่ยสัจจะอะไรไว้ในใจบ้าง ?


     หลายครั้งที่ผมเห็นอาจารย์ปวดเนื้อเมื่อยตัว ขาบวมหรืออะไรก็ตามแต่

ผมไม่รู้หรอกว่ามันเกิดจากเหตุปกติ หรือเกิดจากการผิดครูของการกระทำที่เราไม่ระมัดระวังหรือเปล่า?

เผลอลืมไปบ้างไม่เป็นไร แต่ถ้าทำไม่คิดเนี่ยมันไม่น่าให้อภัย

ผิดครั้งแรกไม่ว่ากันแต่ สอง สาม สี่ เนี่ย

อยากจะขอลองหันมามอและแคร์ความรู้สึกของอาจารย์กันบ้าง ?

สักนิด คนที่รักเราโดยไม่มีข้อแม้ ...

     ผมกล้าพูดเลยว่าถึงวันนี้อาจารย์จะยอมครอบครูและให้ยกพานครูได้อีกครั้ง

ผมก็มิอาจเอื้อมที่จะรับ ไม่ใช่ด้วยเหตุที่ผมยังคงเดินทาง จรจัดไปทั่วไม่มีหลักแหล่ง

ไม่มีหิ้งบูชาที่แน่นอน แต่เป็นเพราะผมรู้ตัวว่าไม่ดีพอและไม่สะอาดพอ และที่สำคัญไปกว่านั้น

คือผมไม่อยากให้คนที่ผมรักและเคารพ มาแบกรับอะไรที่ผมทำผิดพลาด

เพียงแค่เพราะท่านเป็นอาจารย์ของผม   

หรือถ้าผมเป็นคนที่รับพานครูจากท่านไป แล้วผมทำไม่ได้อย่างที่ผมเคยเอ่ยปาก ผมคงถวายพานคืน

แล้วออกมาเป็นศิษย์ธรรมดาที่เคารพอยู่แบบห่างๆ ผมยังสบายใจกว่า

ผมไม่อยากเป็นแค่คนที่พูดแต่ไม่ทำ ...

       ที่เขียนมาไม่ได้ตั้งใจจะล่วงเกินพี่น้องท่านใด

แต่แค่พูดจากความรู้สึกที่แอบอิจฉาคนที่ได้รับพานครูและแค่อยากเตือนกันฉันท์พี่น้องว่า

ท่านมีโอกาสอันพิเศษกว่าหลายๆคนแล้ว

อย่าปล่อยให้เป็นแค่พิธีกรรม แต่จงสำรวมและใช้มันเป็นสติในการดำเนินชีวิตให้ถูกธรรมนองคลองธรรมเพื่อ

ชีวิตจะได้ดีขึ้น



และอย่าลืมว่า อาจารย์อยู่กับเราและรับผลของการกระทำของเราตลอดเวลา  _/\_




wolfโพสเมื่อ 2012-7-2 14:22

Sornpraram

วันนี้วันพระ

Sornpraram

majoy

  

Nujeab

สาธุครับ

majoy

เมื่อวานแอบเซ็ง ดอกดาวเรืองที่ซื้อมา ก้านช้ำจะหลุดอยู่แล้ว เลยต้องตัดออก เอาก้านธูปแทนก้านดอกไม้ นึกว่าเปลี่ยนไม่ได้ซะแล้ว

รามเทพ

แต่สิ่งที่ผมกลัวที่สุดของการรับพานครูสำหรับผม คือการผิดสัจจะ


และไม่สามารถทำตามคำพูดตัวเองได้ มันอาจไม่มีอะไรมากสำหรับตัวเองแต่...


.มันส่งผลต่อครูบาอาจารย์ที่ท่านต้องรับผิดชอบการกระทำของเรา


ท่านไม่เคยเอ่ยปาก..


ท่านไม่เคยบ่นหรือว่า ท่านไม่เคนรักเราน้อยลงเลย


แต่...เราล่ะรักอาจารย์เราได้เท่าที่อาจารย์รักเราไหม???