''กำนันหวาด อย่างน้อยก็ขอให้เห็นกับฉัน กำนันโฉมบ้านหมู่ 8บ้าง ไอ้เรื่องนักล่ำนักเลงเรื่องอิทธิพลน่ะ ฉันก็ไม่เป็นรองพ่อกำนันหรอก ฉันลาละ ลาขาดเลย จะไม่มาเหยียบที่นี่อีก หากมีเวลาว่างก็ไปที่หมู่ 8ไปถองเหล้ากันสักเทสองเทนะ'' ''ไอ้โฉมมึงว่ากูไม่กล้าไปหมู่8หรือ วันหนึ่งมึงกับกูต้องพบกันแน่''
ครั้งสุดท้ายที่งามตาพบกับหนุ่มเช้า งามตาขอให้พาหนี แต่หนุ่มเช้าปธิเสธโดยบอกความจริงว่า
''พี่รับปากหลวงพ่อเดิมไว้ว่าจะถือศีลข้อกาเมฯ ตลอดซีวิต หากพี่พางามตาหนี พี่ก็ทำลายสัจจะที่ให้กับหลวงพ่อ'' งามตาผู้น่าสงสารจึงหนีออกจากบ้านไปอยู่กับผู้เป็นแม่ที่บวชอยู่ในสำนักหลวงพ่อทองวัดเขากบจังหวัดนครสวรรค์ โกนหัวบวชชี แต่กำนันหวาดก็ตามไปเอาตัวกลับมาจนได้ งามตาก็หนีออกไปอีกคราวนี้แม่ชีพาออกจากสำนักเขากบหายไปไหนไม่รู้ กำนันหวาดออกตามจนทั่วจังหวัดนครสวรรค์แต่ก็ไม่พบ เพราะแม่ชีพางามตาไปบวชชีอยู่ด้วยกันที่วัดเขาหน่อ ที่ติดกับชายเเดนพม่า และบารมีหลวงพ่อวัดเขาหน่อเป็นที่คร้ามเกรงของคนทั่วไปอีกด้วย กำนันหวาดพาสมัครพรรคพวกบุกมาที่ไร่ของหนุ่มเช้า ตอนนั้นหนุ่มเช้าไปงานวัดหนองโพอยู่พบแต่นางนิ่มแม่ของหนุ่มเช้า เมื่อสอบถามไม่ได้เรื่องจึงลุเเก่โทสะ กำนันหวาดจึงซ้อมนางนิ่ม แต่กำนันโฉมพาลูกบ้านมาช่วยกำนันหวาดก็ไม่กลัว เกิดการยิงต่อสู้กันดังสนั้นหวั่นไหว กำนันหวาดแหกวงล้อมหนีออกไปได้นางนิ่มถูกนำส่งโรงพยาบาล ออกจากโรงพยาบาลได้ไม่นานก็ถึงเเก่ความตายเพราะบอบช้ำมาก หลังจากหนุ่มเช้าจัดงานศพแม่นิ่มแล้ว ก็ให้ญาติข้างพ่อมาทำไร่แทน ส่วนตัวเองคว้าปืนของพ่อหายหน้าไปจากบ้านหมู่ 8 หนุ่มเช้ามากราบเท้าหลวงพ่อเดิม เมื่อกราบลาหลวงพ่อไปตามทาง แต่ยังไม่ได้เอ่ยอะไรหลวงพ่อเดิมก็ว่า ''ตอนให้รับสัจจะเมื่อวันมอบตะกรุด เจ้าสงสัยว่าทำไมไม่ให้รับสัจจะเรื่องปาณาติบาต หลวงพ่อจะบอกให้ มนุษย์เรานั้นมีเวรกรรม มีการจองเวรจองกรรม เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร หากเจ้าไม่จองเวร เวรระงับ ถ้าเจ้าจองเวร มันจะจองกันต่อไปไม่สิ้นสุด''
''หากผมรับปากหลวงพ่อว่าจะไม่จองเวร แล้วมันยังไม่เลิกจองเวรผมเล่า หลวงพ่อจะให้ผมทำอย่างไร'' ''มันนอกเหนือสัจจะ ไม่ใช่กิจของสงฆ์ พึงจะกล่าวถึง ก็สุดแต่เวรกรรมเถิด'' ''ผมให้สัจจะว่าผมจะไม่จองเวรกับกำนันหวาดได้ แต่วันใดที่มันคิดฆ่าผม ผมต้องละเมิดสัจจะแล้วหนุ่มเช้าก็นมัสการลาหลวงพ่อเดิม มุ่งหน้ากลับไปทำไร่เหมือนเดิม ส่วนกำนันหวาดแค้นหนุ่มเช้าไม่หาย เพราะคิดว่าหนุ่มเช้าเป็นต้นเหตุให้งานตาหนีออกจากบ้าน เเละเชื่อว่าหนุ่มเช้าเอางามตาไปซ้อนไว้ที่อื่นเป็นเเน่'' สบโอกาสเหมาะกำนันหวาดก็ให้ลูกน้องไปจับตัวหนุ่มเช้ามารีดเค้นเอาความจริงในเขตไร่ของตนเอง
''เป็นอันว่ามึงไม่ยอมรับว่ามึงพาลูกสาวกูไป เอาละ เมื่อกูต้องเสียลูกสาวไป กูก็ต้องเอาซีวิตมึงแทน พวกมึงเอามันไปฆ่า'' หนุ่มเช้าถูกตีกระทืบแล้วจ่อยิงกลางดึกในไร่ของกำนัน มือเพรฌฆาตคิดว่าตายจึงเดินทางกลับไปตามพรรคพวกที่บ้านกำนันหวาดเพื่อจะเอาศพไปฝังให้หมดเรื่อง แต่ชะตาของหนุ่มเช้ายังไม่ถึงฆาต พวกที่จะมาฝังมัวแต่กินเหล้าเพลิน หนุ่มเช้ารู้สึกตัวกระเสือกกระสนออกจากไร่กำนันหวาดหนีไปซ่อนตัวอยู่กับญาติข้างพ่อที่หนองโพ แต่ไม่กล้าไปหาหลวงพ่อเดิม ไพฑูรย์ได้รู้จักกับเสือเช้าในชุมโจรเสือสอน เจ้าพ่อพยุหคีรี ถูกชะตากันจึงคบหาเป็นเพื่อนจึงรู้ว่าเป็นศิษย์อาจารย์เดียวกันยิ่งสนิทสนม เสือเช้าเล่าประวัติให้ฟังต่อว่า เมื่อรักษาตัวหายดีเเล้ว จึงหาทางฆ่ากำนันหวาด โดยติดตามข่าวอยู่เป็นประจำ จนที่สุดดาวประจำตัวของกำนันหวาดก็ตกจากฟ้า ญาติของกำนันหวาดบ้านหมู่ 10 จัดงานบวชลูกชายโทน กำนันหวาดต้องเดินทางไปร่วมงานบวช หนุ่มเช้าจึงไปดักซุ่มคอยที จนงานฉลองพระบวชใหม่สิ้นสุด กำนันหวาดเดินทางกลับพร้อมลูกน้องคนสนิทที่นำหนุ่มเช้าไปยิงทิ้ง หนุ่มเช้าแอบซุ่มอยู่ข้างทาง ใช้ลูกซองลูก 9 ถล่มเข้าใส่รถกำนันหวาด โดยไม่ให้มีโอกาสได้ต่อสู้ กำนันหวาดยังไม่ตายสนิท หนุ่มเช้าเข้าไปประชิด กำนันหวาดยกมือขอซีวิต แต่หนุ่มเช้ากล่าวว่า
''แม่ฉันก็เคยขอซีวิตกำนัน แต่กำนันไม่ให้ ฉันก็ถูกกำนันซ้อมแล้วเอาไปยิงทิ้ง กำนันไม่เคยสำนึกบาปบุญ ถ้าวันนั้นฉันไม่มีตะกรุดหลวงพ่อเดิมติดตัว คงตายไปแล้ว ตอนนี้กำนันมาขอซีวิตฉันไม่ให้กำนันหรอก เอาไว้แก้แค้นฉันชาติหน้าก็แล้วกัน'' หนุ่มเช้ายิงแสกหน้ากำนันหวาดนัดเดียวจอด จากนั้นก็ถูกทางการล่าตัวต้องหนีเข้าไปพึ่งเสือสอนเจ้าพ่อพยุหคีรี ไพฑูรย์เคยขอดูตะกรุดโทนเล่นแร่เเปรธาตุ และเล่าให้ผู้เขียนฟังว่า ''ขนาดยาวประมาณ 5นิ้ว ทำด้วยโลหะที่รีดแล้ว จะเป็นทองแดงก็ไม่ใช่ ฝาบาตรก็ไม่เชิง มีเชือกถักลงรักปิดทองมาด้วย แต่เสือเช้าใช้ติดตัวจนรักกล่อนออกไปบ้างแล้ว'' เสือเช้าเล่าว่า ปะทะตำรวจคราใด เวลาถอยจะรูดตะกรุดไปไว้ด้านหลัง ลูกปืนที่ตำรวจยิงมา จะตกที่พื้นดินเหมือนมีเกราะมากั้น ไม่เคยเข้าถูกตัวแม้นัดเดียว ดวลจะจะ ลูกปืนตำรวจมาตกข้างหน้าไม่มาถึงตัว แม้แต่ปืนพระรามหกที่เป็นปืนผ่านพิธีปลุกเสกคัดตัดอาคมเลยเข้ามาก็เเค่ทำให้จุก ลูกปืนไม่อาจทะลุไปด้านในได้ คราใดที่ถูกยิงจุกก็จะถอยหนี เพราะปืนพระรามหกเป็นปืนที่ทางการใช้ปราบเสือร้าย เป็นปืนที่ได้รับพระราชทานมาจากพระเจ้าแผ่นดินให้ปราบคนพาล
|