พระเย็น ....พระร้อน เขื่อนภูมิพล จังหวัดตาก จะนิมนต์ครูบาท่านไปทำบุญสืบชะตาเขื่อนเป็นประจำ ตอนครั้งสุดท้ายที่ครูบายังแข็งแรง ครูบายังรับนิมนต์ไปที่เขื่อน หลวงพี่เต๋ชวนผมไปด้วย ทางเขื่อนจัดให้ครูบาพักที่บ้านพักรับรอง ผมเดินเล่นที่ด้านหน้าบ้านพัก เจอครูบาสร้อย วัดมงคลคีรีเขตร์ จังหวัดตาก (ท่านก็ได้รับนิมนต์มา) มายืนรอ...ท่านถามผมว่า ครูบาพี่ อยู่ไหม ผมบอกว่า อยู่ พอดีครูบาวงท่านเดินมา ครูบาสร้อยพอเห็นก็เข้ามากอดครูบาวง แล้วก็ไหว้ครูบาวง ครูบาวงท่านก็ยิ้ม ท่านคุยทักทายกันสักครู่ ครูบาสร้อยท่านเตรียมลูกประคำโลหะ (คล้ายๆ เหล็กไหล) มาถวายครูบาวง ครูบาท่านรับแล้วจะเอาใส่ในย่าม แต่ครูบาสร้อยไม่ยอม ท่านขอให้ครูบาวงคล้องไว้ที่คอ ครูบาก็เลยเอามาสวมไว้ ตอนกลางคืนหลังครูบาสวดมนต์เสร็จ ผมนึกสนุก ลองเอาพระเครื่องเนื้อดินให้ท่านดู เคยเห็นลูกศิษย์คนอื่นชอบเอามาให้ท่านดู แล้วถามท่าน ผมถามท่านว่า... ครูบาครับ พระอะไร ครูบาเอามาใส่มือ แล้วบอกผมว่า พระของพระเจ้าตาก แล้วท่านก็ยื่นคืนให้ ผมก็ไม่กล้าถามท่านต่อ นอนคุยกับหลวงพี่เรื่องครูบาจนหลับไป พอตอนเช้าเห็นเต่าสำลีครูบาวางไว้ 2-3 ตัว ไม่มีคนสนใจเก็บ ผมเลยเก็บเอาไว้ หลวงพี่เต๋ชวนไปตรวจงานที่พระธาตุแก่งสร้อยกับครูบา ตอนนั้นแก่งสร้อยยังไม่ได้เริ่มบูรณะเลย แต่ผมไม่ได้ไปด้วยเพราะติดธุระ ลาครูบากลับก่อน ลูกศิษย์บางคน ก็ประเภทชอบจับพลัง ส่วนผมไม่ค่อยกล้ารบกวนท่าน ต้องดูสถานการณ์ให้ดีก่อน เดี๋ยวโดนท่านดุเอา | พระร่วงหลังรางปืน (ไม่ใช่องค์ที่เล่าในเรื่อง) |
ตอนผมเจอครูบาครั้งแรก มีลูกศิษย์คนนึงเป็นทหารยศนายพันจากนครราชสีมา (สมัยนั้นการไปวัดห้วยต้มไม่สะดวกแบบนี้ โทรศัพท์วัดก็ไม่มี มือถือก็รับไม่ได้ รถก็เข้าไปลำบาก ) พี่ทหารคนนี้เอาพระเครื่องมาองค์นึง ถ้าจำไม่ผิดเป็นพระร่วงหลังรางปืนมาให้ครูบาดู แล้วถามครูบาเสียงดัง (พี่ทหารคนนี้เป็นคนเสียงดัง) เค้าถาม..ครูบาครับพระอะไรครับ ครูบาบอก...พระองค์นี้สร้างตอนสงคราม มันร้อน สักครู่ท่านก็เรียกพี่คนนี้เข้าไปในห้องท่าน พอออกมา ครูบาคายหมากออกมาให้ ท่านบอก เอานี่ไป พี่ทหารแบฝ่ามือรับชานหมาก มีพระรอดออกมาด้วย.... พี่คนนั้นก็ถาม ครูบาให้ผมเหรอครับ ครูบาก็หัวเราะชอบใจ ท่านบอกอันนี้ของเย็น เอาไว้คู่กัน (กับพระที่พี่เค้าถาม) พี่ทหารคนนั้นก็พูด...สาธุครูบา สาธุครูบา ตลอด กราบครูบาใหญ่เลย เรื่องพี่ทหารคนนี้มีหลายเรื่อง ต้องค่อยๆ ทยอยเล่า ตอนผมเจอครูบาครั้งแรก ผมก็เจอเรื่องแปลก ของท่านแล้ว
ขอลูก ตอนต้นปี 2536 เจอลูกศิษย์คนนึง เป็นทหาร มาทำบุญกับครูบาที่วัด ได้คุยกัน เค้าเล่าเรื่องครูบาให้ฟัง พี่คนนี้เจอครูบา ตอนสมัยเรียนโรงเรียนนายร้อย สักหลายสิบปีก่อน ได้มาเที่ยวกับเพื่อนที่ลำพูน เลยได้พบครูบา เล่าเรื่องอภินิหารหลายอย่างของครูบา เค้าบอกว่า.. น้องโชคดีได้เจอครูบาสุดยอดแล้วนะ ตอนนั้นก็ฟังหูไว้หู สนุกดี เค้าบอกเค้ามีลูกยากมาก ทำทุกวิธีไม่ได้ลูกสักที มาขอครูบา ต่อมาภรรยาตั้งท้องคลอดออกมาเป็นลูกแฝด เค้าเลยคิดว่าได้ลูกเพราะครูบาช่วย วันนี้เค้าเลยมากราบขอบคุณครูบา ตอนหลังแม้ครูบาจะไม่อยู่แล้ว ผมก็เคยแนะนำคนอื่นที่มีลูกยากให้มากราบขอที่เจดีย์กับรอยพระบาท ในวัด บางคนก็ได้ลูกสมใจ
ถ้าเคยทำบุญร่วมกับครูบามา ต่อให้อยู่ไกลแค่ไหนก็ต้องมาพบกัน เกี่ยวกับวัตถุมงคลของครูบา มีเรื่องเล่าที่อาจจะเป็นประโยชน์.... | หลวงปู่บุญชุบ ทินฺนโก วัดเกาะวาลุการาม |
ครูบาท่านได้รับนิมนต์ไปพิธีพุทธาภิเษกที่วัดเกาะวาลุการาม จังหวัดลำปาง พ.ศ.2536เป็นวัดของครูบาชุบ สหธรรมิกของท่าน ลูกศิษย์ก็ติดตามครูบาไป นั่งรถตู้ของวัดไป ระหว่างทาง ครูบาเล่าเรื่องในอดีตให้ฟังหลายเรื่อง จำไม่ได้แล้วว่าเรื่องอะไรบ้าง (จำได้เลือนๆ เรื่องกวางคำ) ถึงวัดเกาะตอนบ่ายๆ ทางวัดให้ครูบาพักกุฎิหลังวัดติดแม่น้ำวัง ครูบาออกมารับแขกที่ศาลาในบริเวณวัด ที่ฝั่งนึงบนศาลา มีหลวงพ่ออีกรูปที่ได้รับนิมนต์มากำลังคุยกับญาติโยม มีคนรุมล้อมท่านเยอะ ท่านแจกวัตถุมงคลด้วย | หลวงปู่แว่น ธนปาโล วัดถ้ำพระสบาย |
สอบถามคือ หลวงปู่แว่น วัดถ้ำพระสบาย (ตอนนั้นผมไม่รู้จักท่าน) ส่วนครูบามีลูกศิษย์มาทำบุญบ้าง ไม่มาก เหมือนบางคนไม่รู้จักท่านด้วยซ้ำไป ครูบานั่งสักครู่ก็กลับที่พัก ช่วงหัวค่ำท่านไปโบสถ์เพื่อร่วมพิธี เจ้าหน้าที่จัดให้ท่านนั่งบนธรรมาสน์มุมซ้าย ท่านนั่งข้างบน (ผมนั่งเฝ้าท่านด้านล่าง ถือไม้เท้าให้ท่าน ) ตอนเริ่มพิธี พระที่เป็นพิธีกร (หรือเจ้าพิธีไม่แน่ใจ) พูดผ่านไมโครโฟนขอให้ครูบาสวดนำบทอะไรสักอย่าง (ผมฟังไม่ออก) ยื่นเอาไมค์มาให้ท่าน ครูบาบอกผ่านไมค์ เฮาสวดบ่จ้าง (สวดไม่เป็น) พระที่เป็นพิธีกรก็เลยให้องค์อื่นสวดแทน ครูบาท่านก็นั่งหลับตา อธิษฐานของท่านไป ไม่นานสักไม่เกิน 30นาที ท่านก็จะลงจากเก้าอี้ ผมถามท่าน ครูบาทำเสร็จแล้วเหรอครับ ท่านบอก..เสร็จแล้ว (ตอนนั้นก็ได้แต่คิดในใจว่าทำไมท่านทำเร็วจัง) หลวงพ่อองค์อื่นๆ ยังอยู่กันเต็มพิธีเลย จนดึกดื่นบางรูปยังไม่ออกจากพิธีเลย พาท่านกลับไปพัก ตอนเดินพยุงท่านกลับมากุฎิรับรอง ทางวัดเปิดเทปเทศน์ของหลวงพ่อฤาษีลิงดำด้วย ผ่านลำโพงเสียงตามสายของวัด เลยถามครูบาว่า หลวงพ่อฤาษีลิงดำตอนนี้อยู่ไหน ครูบา..ไม่ตอบ แต่เอานิ้วชี้ไปข้างบนฟ้า ผมถามท่าน..อยู่ข้างบนเหรอ ท่านยิ้มพยักหน้า เรื่องท่านเสกเป่าพระเครื่องแบบนี้ เคยพาคนรู้จักคนนึง (มีชื่อเสียง) หวังจะพาเค้าไปทำบุญกับครูบา เค้าเห็นญาติโยมที่มาวัดเอาวัตถุมงคลที่เช่าจากตู้มาให้ท่านมนต์อีก ส่วนใหญ่ท่านก็จะเป่าพรวดลงไป เพื่อนคนนี้เห็น เค้าบอก ครูบาไม่เก่ง ไม่ตั้งใจทำให้ ไม่เหมือนพระภาคกลางแถวบ้านเค้า ยิ่งตอนจะกลับให้ครูบาเอาเท้าเหยียบหัวให้ผม (ชอบคุยเล่นกับท่าน ให้ท่านเหยียบให้จมเหมือนหินเลย) เพื่อนคนนี้เห็น บอก ครูบาไม่สำรวม ทำไมเอาเท้ามาเหยียบหัวคน ผมเลยต้องรีบพากลับ เดี๋ยวจะบาปไปใหญ่ ครูบาเคยบอกอันนี้แล้วแต่สายบุญ ถ้าไม่เคยทำบุญร่วมกันมา ยังไงก็ไม่อยากทำบุญด้วย ถ้าเคยทำบุญร่วมกับครูบามา ต่อให้อยู่ไกลแค่ไหนก็ต้องมาพบกัน (กับท่าน) วัตถุมงคลที่ท่านทำ หรืออธิษฐานเพียงสักครู่ก็ยังดีแล้ว ดังนั้น วัตถุมงคลของวัดที่ท่านตั้งใจทำไว้ตอบแทนคนที่มาทำบุญช่วยสร้างวัด ก็น่าจะยิ่งดีกว่า เอารุ่นไหนก็ได้ ราคาถูกหรือแพง ก็เหมือนกัน ขอให้เป็นครูบาท่านทำ เช่าของทางวัด ถือว่าได้ร่วมทำบุญกับท่านด้วย
|