มีคำพูดของพ่อท้านคล้ายวาจาสิทธ์ว่า
ศีลสิบโดยตั้ง รักษาโดยหวัง
องค์ศีลทั่วผอง สองร้อยยี่สิบเจ็ด
สิ้นเสร็จควรตรอง ศีลสิบหม่นหมองสองร้อยมรณา
สมัยโบราณ(จากคำบอกเล่า) มีวัดร้างแห่งหนึ่ง เจ้าอาวาสเป็นผู้ที่เคร่งครัดในศีลมาก ใครที่จะมาบวช ท่านจะให้มาอยู่วัด 3-4 วัน และสอนให้นั่งมาธิก่อน และท่านจะสังเกตว่า ผู้ที่บวชจะรักษาศีลห้าได้หรือไม่ ถ้าใครตบยุง(ฆ่าสัตว์) ท่านก็จะไล่ให้ไปบวชกับพระอื่น ท่านว่าไว้ "ศีลห้าไม่ตั้งใจรักษาแล้ว ศีล 227 ข้อ จะรักษาได้อย่างไร" ท่านไม่บวชให้เพราะไม่ต้องการให้ผู้ที่เป็นลูกศิษย์ทำลายศาสนา เมื่อท่านมรณะ วัดจึงเป็นร้างไม่มีพระอาศัย ปัจจุบันชาวบ้านเข้าไปอาศัยอยู่
เป็นข้อคิดครับ ผู้ที่ตั้งใจบวช พึ่งรักษาศีลห้าให้สมบูรณ์ก่อนบวช ......
| 
โพสต์ 2015-1-29 21:06
บุ๊คมาร์ก
