อย่าเพลินทำบุญกับพระ แล้วลืมพ่อแม่

รามเทพ

อย่าเพลินทำบุญกับพระ แล้วลืมพ่อแม่





อย่าเพลินทำบุญกับพระ แล้วลืมพ่อแม่

ถ้าหากว่าใครไม่สนใจกับการดูแลเลี้ยงพ่อเลี้ยงแม่ละก็ มาทำบุญกับหลวงพ่อนี่

หลวงพ่ออยากจะบอกว่า มาทำ ทำไม ...

พ่อแม่เป็นพระองค์ประเสริฐของเรานี่ ไปเที่ยวเร่ร่อนหาทำบุญแต่ต่างถิ่นต่างแดน

แต่ปล่อยให้พ่อแม่เฝ้าบ้าน ต้มหุงกินเองอยู่คนเดียว มันไม่เข้าท่า


ก่อนอื่น จะไปทำบุญที่ไหน ต้องกะว่าพ่อแม่เราต้องอิ่ม มีของดีๆ ขนไปทำบุญกับพระกับสงฆ์หมด

กล้วยเน่าๆ เอาไว้ให้พ่อแม่กิน มันไม่เข้าท่าเลยนะจะบอกให้ เอาไปทำบุญกับพระอย่างไร

ก็ต้องให้พ่อให้แม่ด้วย ทำอย่างนั้นมันถึงจะถูกต้อง หรือไม่ก็ให้ดีกว่าก็ยังได้

เพราะสมบัติทุกสิ่งส่วนของเราได้มาจากท่าน เรามีมือมีเท้าสำหรับเดิน

ท่านเป็นผู้สร้างให้เรา แล้วเรามีวิชาความรู้ ท่านก็เป็นผู้หาให้เรา เพราะฉะนั้น

จะไปมองข้ามท่านได้อย่างไร พ่อแม่ ครูบาอาจารย์ ลบหลู่ดูหมิ่นไม่ได้

บางคนเอาโฉนดที่ดินมาให้เป่า

“โอ๊ย! ขอให้ขายได้เถอะ ขายได้แล้วจะมาทำบุญกับหลวงพ่อ”

“โอ๊ย! อย่ามาให้สินบนหลวงพ่อเลย ขายได้จะเลี้ยงครอบครัว ให้มันสุขสบาย”

นั่นมันเป็นความจริง เรามีเงินมีทอง มีทรัพย์สมบัติ เลี้ยงครอบเลี้ยงครัวของเราให้มีความสุขสบาย

บุญนั่นเอาไว้คุยกันทีหลัง คนทั้งหลายไปมองข้ามจุดนี้

มาตาปิตุอุปัฏฐานัง อุปัฏฐากเลี้ยงบิดามารดา ก็เป็นบุญ ปุตตทารัสสะ สังคโห

เลี้ยงลูกเลี้ยงเมียให้มีความสุข ก็เป็นบุญ

ใครทั้งหลายก็มัวแต่จะไปหาเอาบุญกับพระกับสงฆ์

ไม่ทราบว่าพระท่านจะมีบุญที่ไหนมาให้เรามากมายนักหนา

แต่ตัวท่านเองท่านก็ยังจะเอาตัวไม่รอดอยู่แล้ว



หลวงพ่อพุธ ฐานิโย

ธี

สาธุครับ ผมเคยฟังเทปคำบรรยายของหลวงพ่อพุธตอนนี้ครับ ดีมากๆๆๆ ทำให้คนที่หลงบุญได้คิด
ผมสงสัยในพฤติกรรมของผู้แสวงบุญหลายคนที่ทิ้งพ่อแม่เพื่อหาพระ ไปนอนวัด ปฏิบัติธรรม ปล่อยพ่อแม่ที่ชราอยู่บ้าน มันไม่ถูกต้องตามความคิดของผม สิ่งที่หลวงพ่อพุธพูด หลายคนน่าจะนำมาทบทวนนะครับ ว่าทำถูกแล้วหรือไม่

ในสมัยพุทธกาล มีประวัติของพระอรหันต์องค์หนึ่ง ในขณะที่ท่านยังเป็นฆราวาส มีฐานะยากจน อาศัยอยู่กับแม่ที่ชรา แม่มีความเลื่่อใส่ในพระพุทธเจ้ามาก คิดจะให้บุตรชายบวชในพระพุทธศาสนา พูดกับบุตรชาย แต่บุตรชายปฏิเสธ ด้วยเป็นห่วงแม่ไม่มีคนดูแล วันหนึ่งแม่พูดให้บุตรชายบวชเพื่อแม่ ส่วนแม่จะไปอาศัยอยู่กับลุงซึ่งอยู่อีกเมือง บุตรชายจำเป็นต้องบวชตามแม่ขอ หลังบวชแม่ก็หายไปจากบ้าน บุตรชายศึกษาและปฎิบัติธรรมจนบรรลุธรรม วันหนึ่งเดินบิณฑบาตรในเมือง มองไปเห็นขอทานหญิงชรา ก็จำได้ว่าเป็นแม่ของตน พระภิกษุผู้บุตรชายหลังจากบิณฑบาตเสร็จก็รีบไปดูขอทานหญิงชรา เมื่อเจอกันก็สอบถาม ปรากฎว่า แม่โกหกบุตรเพื่อให้บวช ส่วนตนเองย่อมลำบากเป็นขอทาน พระภิกษุผู้เป็นบุตรก็พาแม่มาอาศัยใกล้วัด(ไม่ใช่ในวัด เพราะสมัยก่อนสีกาไม่อยู่ในวัดเหมือนปัจจุบัน) และหลังจากบิณฑบาตได้อาหาร ก็นำไปให้มารดาก่อนที่ตนเองจะฉันทุกครั้ง จนพระภิกษุอื่นรู้ก็พูดกัน พระพุทธองค์จึงเรียกพระภิกษุผู้เลี้ยงมารดมาสอบถาม หลังจากรับฟังแล้ว พระพุทธองค์ก็สาธุและตรัสว่า "ยอดกตัญญู" พระภิกษุองค์นั้นก็บรรลุอรหันต์หลังฟังธรรมจากพระพุทธองค์....

หลายคนเราก็คงรู้ว่า การเลี้ยงดูมารดาเป็นบุญอย่างยิ่ง บิดามารดาเหมือนพระอรหันต์ของลูก ยอมลำบากได้เพื่อลูก แล้วลูกทำอะไรให้ท่านบ้าง บางคนที่ไปหาพระ ก็จะพูดว่าได้แผ่บุญกุศลที่ทำให้พ่อแม่ด้วย เป็นการทำบุญที่ถูกต้องแล้วหรือไม่????

ธรรมเนียมภาคใต้ พระที่บวชใหม่จะตักข้าวอาหารให้พ่อแม่กินก่อนที่ตนจะกลับไปฉันอาหารที่วัด (แม้พ่อแม่จะมีอาหารใส่บาตรก็ตาม) ส่วนอาหารที่พ่อแม่ได้รับ ถ้ากินไม่หมด ต้องนำไปฝังดิน ไม่ให้สัตว์กินเพราะสัตวืที่กินจะเป็นบาป(ความเชื่อครับ) .....

oustayutt

kit007

    สาธุ ขอบคุณครับ      

padiphatbeer

สาธุครับ

รามเทพ

ธี ตอบกลับเมื่อ 2015-1-25 15:26
สาธุครับ ผมเคยฟังเทปคำบรรยายของหลวงพ่อพุธตอนนี ...

ขอบคุณครับ  ที่ช่วยเข้ามาต่อยอดความรู้  

Sornpraram

ธี ตอบกลับเมื่อ 2015-1-25 15:26
สาธุครับ ผมเคยฟังเทปคำบรรยายของหลวงพ่อพุธตอนนี ...

ตถตา

Sornpraram

อย่าเพลินทำบุญกับพระ แล้วลืมพ่อแม่

majoy

ขอบคุณคร๊าบ