ต้นไม้ศรีมหาโพธิ์ ศาลเจ้าพ่อมหายักษ์สามพันตน วัดศรีล้อม

oustayutt

ประวัติต้นไม้ศรีมหาโพธิ์ วัดศรีล้อม

นครลำปางแห่งนี้ เดิมเป็นป่าดงดิบ เป็นที่อยู่ของสัตว์ต่างๆ เช่น ช้าง เสือ หมี มีแต่พวกมิลักขะ คนป่าเถื่อนเท่านั้นที่อยากมาอยู่ที่นี้ แต่องค์สมเด็จฯ ได้ตรัสพยากรณ์ไว้ว่า “เมื่อตถาคตปรินิพพานไปแล้ว พ.ศ. ๑๑๐๐ ฤาษีจักได้มาสร้างที่นี้ให้เป็นที่สถิตแห่งแก้วทั้ง ๓ ประการ บนม่อนยัสสะกิตติ หรือม่อนพระยาแช่ ฐานะที่นี่จักปรากฏแก่คนทั้งหลายในอนาคตกาล จักมีพระยาธัมมิกราชได้มาอภิเษกในพระนครนี้ พระศาสนาของพระตถาคตจักตั้งอยู่ในนครเขลางค์ให้รุ่งเรืองสิ้นกาลนาน

ตั้งแต่นั้นมา ฤาษีก็ได้พากันไปเอาหน่อไม้มหาโพธิ์ที่ทรงตรัสรู้มาปลูกไว้ที่พระพุทธองค์ทรงประทับนั้นแหละ ตราบที่พระยาอนุรุธธัมมิกราชยังไม่อุบัติ ต้นไม้มหาโพธิ์ก็ยังไม่ล้มตายไป ยังอยู่คอยพระยาธัมมิกราชพระองค์นั้นก่อนแล ท้าวเวสสุวรรณได้สั่งให้กุมภัณฑ์ คนธรรพ์ และยักษ์ทั้งหลายรักษาไว้ วันไหนลมมากกว่าปกติก็ดี วันไหนกลางคืนหมาหอนมากกว่าก็ดี แล้วแหงนขึ้นไปบนอากาศกลางหาวคืนนั้น เป็นคืนอันภุมภัณฑ์ คนธรรพ์ ยักษ์ทั้งหลายเหล่านั้น เขาจักมาเปลี่ยนเวรกันมาเฝ้า และมาเยี่ยมเยียนดูบ้านเมืองเขลางค์นครนี่แหละ....”

oustayutt

ประวัติศาลเจ้าพ่อมหายักษ์สามพันตน วัดศรีล้อม

ตำนานเกี่ยวกับพระฤาษี ๕ องค์ ปางเมื่อยังอยู่ ณ ดอยยัสสกิตติบรรพต คือ ม่อนพระยาแจ้ปาง เมื่อเมืองกุกุตตนครอุดมด้วยผีเสื้อยักษ์ชุกชุมกันในย่านเวียงดิน พระฤาษี ๕ องค์ ได้ถวายภัตตราหารแต่สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ณ ดอยยัสสกิตติ แต่เหตุด้วยวันนั้นทัศนวิสัยอึมครึม พระฤาษี ๕ องค์ ก็กริ่งเกร็งว่าแม้กาลเวลาล่วงเลยโภชนาการแล้ว องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าคงยังมิได้เสวยฉันพระกระยาหารนั้น เพราะท้องฟ้ามืดมัว

ที่จริงพระองค์เสวยขนฉันนั้นแล้ว พระอินทร์หยั่งรู้ถึงความวิปริตวิตกกังวลของพระฤาษี ๕ องค์ ก็ทรงเนรมิตไก่เผือกยืนขันเหนือดอยยัสสกิตติ พระฤาษี ๕ องค์ ก็เข้าใจที่นั้นว่า พระองค์ทรงเสวยภัตตาหารที่ทูลเกล้าถวายนั่นแล้ว หลังจากสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จกลับ ต่อมาพระยาวิรุฬและพระยาเวสสุวรรณ ก็นำต้นศรีมหาโพธิ์มาปลูก มีผีเสื้อ (พญายักษ์) สามพันตนแวดล้อมอารักษ์ขา ณ เวียงดินหรือ กุกุตตนคร สถานที่ปลูกต้นศรีมหาโพธิ์นี้ค่ะ