อสุรกายที่สำนักสงฆ์ถ้ำป่าไผ่ อ.ลี้ จ.ลำพูน

oustayutt

เรื่องนี้เกิดเมื่อประมาณปีไหนหว่า นึกก่อน น่าจะสักประมาณปี 2547 ได้ ตอน
นั้นอายุสัก 24 ไปปฏิบัติธรรมที่สำนักสงฆ์ถ้ำป่าไผ่ อ.ลี้ จ.ลำพูน เป็นเวลา 3
เดือน
เวลานอนก็ทำเหมือนเดิม นั่งกรรมฐาน สวดมนต์ขอขมาพระฯ ขอขมาฯเจ้า
ของสถานที่ เจ้าป่าเจ้าเขา แผ่ส่วนบุญไปตามเรื่องตามราว
ไปวันแรกก็โดนเลย ตอนกลางคืนมาต้อนรับอบอุ่นแทบไม่ได้นอน ไม่รู้อะไร
ต่ออะไรตกใส่หลังคาที่พักทั้งคืน ก็ไม่ได้คิดอะไร แค่อยากนอนพักให้หาย
เหนื่อยจากการเดินทาง วันต่อๆมาก็เหมือนกัน มาหาเรื่อยมากันเป็นทีมเวิร์ค
นอนๆอยู่รู้สึกตัวหนักๆ ลืมตามอง โอโห้... แม่เจ้า เมิงจะฆ่ากันเลยรึไง 10
กว่าตัวนั่งทับเราเต็มตัว ยังดีที่ไม่ได้เหยียบหน้าไปด้วย อย่างว่าแหละถ้า
เหยียบหน้าเราไปด้วย มันคงจะกลัวว่าเราจะลืมตามองมันไม่ได้ เดี๋ยวจะ
มองไม่เห็นความงามของมัน งามจริงๆ ตัวดำปี๋ ผอมโซ ผมเผ้ารุงรัง จ้อง
เราเขม็ง บางตัวมองเห็นไม่ชัด เห็นเป็นกลุ่มควันดำๆรูปร่างคล้ายคนยืน
ล้อมรอบตัว ถ้ามาเยอะๆก็ท่องพุทโธอย่างเดียว สู้ไม่ไหว ขี้เกียจ ขืนสู้ ตื่น
มาก็เหนื่อยอีก
พอภาวนาพุทโธไปเรื่อยๆ ใจสบายๆ เกิดเปลวไฟลุกโชนทั่วตัวเรา พวกผีโดน
ไฟเผาพากันตกใจวิ่งหนีหายไปหมด ที่หนีไม่ทันก็เผาไหม้ไปทั้งตัว บางตัว
โดนเผาจนกลายเป็นเถ้าถ่าน บางตัววิ่งเต้นทั่วห้อง นี่อานิสงส์ท่องพุทโธ
อย่างเดียว คาถาสารพัดนึก แล้วแต่ละวันก็จะประมาณนี้ มีกิจกรรมแบบนี้แทบ
จะทุกวัน
เคยสงสัยว่าของมันตกใส่หลังคาห้องเราทุกวัน เราก็เฉยๆ แต่คนอื่นจะได้ยิน
เหมือนเรารึเปล่า อยู่ที่นี่มาได้ 2 สัปดาห์ มีวันหนึ่งเดินผ่านแม่ชีที่อยู่อีกห้อง
ห้องห่างกันพอสมควร ถามแม่ชีว่าตอนกลางคืนได้ยินเสียงของตกใส่หลังคา
บ้างไหม แบบพวกท่อนไม้ใหญ่ๆตกดังโครม! กับพวกก้อนหินอะไรประมาณนี้
แม่ชีรีบตอบเลย ตั้งแต่ลูกนุ๊กมาเนี่ยแหละแม่ได้ยินทุกวัน ก่อนหน้านี้ไม่
เคยมี แม่ว่าจะมาบอกลูกนุ๊กนานแล้ว แป๋วตกลงว่าเราเป็นตัวหายนะหรือ
นี่
วันนี้ก็เหมือนทุกวัน หัวค่ำปุ๊บเสียงก้อนหินกิ่งไม้เริ่มตกใส่หลังคาห้อง ก็เฉยๆ
เสียงดังขนาดพระสงฆ์ได้ยินกันทั้งศาลา เรานั่งกรรมฐานไปเรื่อยๆไม่ได้สนใจ
ตรงนั้น นั่งไปได้ไม่นาน ได้ยินเสียงเล็บขูดผนังห้อง ห้องเราอยู่ตรงกลาง
สองห้องข้างๆเป็นห้องว่าง ถ้าเล็บขูดธรรมดาคงเฉยๆ แต่รอบนี้เล็บมันใหญ่
ไปหน่อย ลืมตาหันมอง อื้อหือใหญ่จัง มิน่าเสียงถึงดัง  มือใหญ่เท่าฝาบ้าน
นิ้วแห้งเหมือนตีนไก่มี 5 นิ้ว เล็บยาวแหลม กำลังข่วนจิกผนังปูน ลากเป็น
ทางยาวให้เกิดเสียงครืดดดแหลมๆ ได้ยินเสียงแล้วรู้สึกเสียวฟัน
นั่งมองแปบนึงก็แผ่ส่วนบุญให้ ตั้งใจนั่งกรรมฐานต่อ อยากขูดผนังก็ให้เขา
ขูดไป เห็นขูดไปเรื่อยจากฝาผนังก็ย้ายไปขูดบนเพดานต่อ คิดว่าเขาคงอยาก
จะฝนเล็บให้คมแบบแมว แต่ว่าเห็นแต่มือนะ ตัวไม่เห็น มาให้เห็นแค่มือเท่านั้น
แค่มือก็มโหฬารแล้ว เข้าใจว่าคงเป็นตัวหัวหน้า
หลังจากวันนั้นก็ไม่เห็นมาอีก คิดว่าคงแค่มาทำให้กลัว พอไม่กลัวเลยถอย ผี
ตัวอื่นก็มาอำเหมือนเดิม แต่หลังๆเริ่มค่อยๆลดลงเป็นสัปดาห์ละสองครั้งพอ
เป็นกระสัย ก็มาแบบเดิม ตัวดำปี๋ ผอมแห้ง เสื้อผ้าสีดำเก่าๆ มาช่วงกึ่งหลังกึ่ง
ตื่น ไม่ยอมมาตัวเดียว ชอบมาครั้งละเยอะๆ สามัคคีกันมากผีพวกนี้ทีมเวิร์คดี
ไม่นานต่อมาเพื่อนเรามาปฏิบัติธรรมด้วย ก่อนปากถ้ำบนเนินเขาจะมีกุฏิเก่าๆ
ที่ไม่มีใครอยู่ เพื่อนเราก็ไปพักที่นั่น ก็เจอเหมือนกัน เจ้าเดิมเลย ไอ้มือโต
รีเทริน นึกว่าหายไปไหน เห็นเงียบไปพักใหญ่ ที่แท้หาคนอื่นหลอกต่อ เพื่อน
ก็มาเล่าอาการเหมือนกันหมด เป็นมือใหญ่ๆเท่าฝาบ้าน ลักษณะนิ้วคล้ายตีน
ไก่ มี 5 นิ้ว ชอบจิกขูดฝาผนังดังครืดๆๆๆยาวๆตอนกลางดึก ท่าทางจะมีความ
สุขกับการฝนเล็บ ส่วนอีกตัวที่เจอจะตัวใหญ่อ้วนๆ รูปร่างคล้ายลิงอุรังอุตังแต่
ตัวใหญ่มาก มันชอบวิ่งกลางดึกขึ้นลงเขาดังตึงๆๆๆๆ วิ่งมาชนประตูห้องพัก
ดังตึงงง! ประตูมียันต์ มันชนได้แค่นั้นเข้ามาไม่ได้ ทั้งที่ตรงหน้าต่างเปิดอ้าไว้
มันจะเข้าตรงนั้นก็ได้ แต่มันไม่ยอมเข้า อยากจะเข้าทางประตูอย่างเดียว
สรุปแล้วผีที่นั่นมีหลากหลายมาก ทั้งเปรต อสุรกาย พวกแก็งผีหายโหง ผีตาย
ทั้งกลม แล้วแต่รูปแบบที่จะเจอ ก็เฮฮาไม่เหงา แต่มาอำบ่อยๆก็รำคาญ อ่อ
แล้วไอ้พวกชอบมาจับเท้าเราลากตอนนอนก็ด้วย ไม่รู้มันจะลากไปไหนของ
มัน เคยนอนดูว่ามันจะลากไปไหน จับเท้าเราลากเล่น ลากไปก็ลากกลับ ทำ
วนอยู่แบบนั้น เหมือนมันคิดไม่ออกว่าจะลากไปไหนต่อ ก็ปล่อยให้มันลากไป
มันเบื่อเมื่อไหรก็ปล่อยเอง ลากไม่นานหรอก ความจริงตั้งใจมาปฏิบัติธรรม
อยากหาสถานที่วิเวกใกล้ป่าเขาฝึกสมาธิไม่ได้ตั้งใจมาลองของหรือมาลองดี
ก็อยู่ที่นั่นจนครบ 3 เดือน ลาพระเสร็จก็เดินทางกลับมานอนบ้านสบายใจ
กิเลสกลับเข้ามาเหมือนเดิม รีบไปซื้อพิชซ่า กินเบอร์เกอร์ กินส้มตำไก่ย่างห้า
ดาวอิ่มอ๊วก