ตั้งให้เราเป็นเว็บแรกที่คุณเลือก เก็บเราไว้เป็นเว็บโปรด
สมัครสมาชิก ได้มากกว่าที่คุณคิด เข้าสู่ระบบ
ดู: 19819
ตอบกลับ: 11
สั่งพิมพ์ ก่อนหน้า ถัดไป

พระนางสิงขรเทวี(ธิดาหัวใจสิงห์)

[คัดลอกลิงก์]
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Sornpraram เมื่อ 2013-5-12 08:54

พระนางสิงห์ขรเทวี ยอดธิดาหัวใจสิงห์ ของพระองค์เจ้าศรีชัยวรมัน







ณ.. โลกในยุคอดีต


เมืองสุโขทัยแต่เดิมนั้นมีผู้ปกครองคนไทยชื่อว่าพ่อขุนศรีนาวนัมถม ซึ่งเป็นโอรสของพระเจ้าพรหมมหาราช พระองค์ทรงรวบรวมไพร่พลคนไทยสร้างเมืองสุโขทัยขึ้น พ่อขุนศรีนาวนัมถมมีพระราชโอรสชื่อพ่อขุนผาเมืองและพระคำแหงพระราม มีพระราชธิดาชื่อ พระนางเสือง
(มารดาของพ่อขุนรามคำแหงมหาราช)




                พ่อขุนผาเมืองนั้นอภิเษกกับพระนางเนาวรงค์เทวี ราชธิดาในเจ้าเมืองหล่มเชื้อสายนครล้านช้าง พ่อขุนผาเมืองทรงมีเป้าหมายคือ การขับไล่ขอมออกจากพระราชอาณาจักรและตีเมืองนครเดิด เพราะภายภาคหน้าเมืองนครเดิดนี้จะเป็นอันตรายต่อสุโขทัยได้ และพ่อขุนบางกลางหาวพระสหายของพ่อขุนผาเมืองก็ได้นำไพร่พลจากเมืองบางยาง มาสมทบในการตีเมืองนครเดิด





พ่อขุนศรีนาวนัมถม: ข้าขอบใจเจ้ามากนะ ขุนบางกลางหาวที่เจ้านำไพร่พลจากนครบางยางมาสมทบกับกองทัพของข้า



พ่อขุนบางกลางหาว: ไม่เป็นไร พะยะค่ะ หากข้ามิได้ร่วมในการศึกครั้งนี้ก็หาใช่สายเลือดเดียวกันไม่


พระนางเข็มทอง: เสด็จพ่อเพคะ ข้ากับพระน้องนางเสืองขอพระราชทานอนุญาตตามพ่อขุนบางกลางหาวไปได้รึไม่
เพคะ



พ่อขุนผาเมือง: เข็มทอง เจ้าอย่าไปเลย หากเจ้าเป็นอะไรไป พี่คงขาดใจเป็นแน่แท้ เจ้าเป็นหญิง ควรจะอยู่กับเหย้าเผ้ากับเรือน ศึกสงครามครั้งนี้เป็นเรื่องของชายชาตินักรบเยี่ยงพี่


พระนางเข็มทอง: เรื่องของบ้านเมือง มิใช่เพียงแต่เรื่องของชายชาตินักรบ น้องคิดว่าเป็นเรื่องของทุกผู้ทุกคนที่อยู่อาศัยบนผืนแผ่นดินนี้เพคะ


พระนางเสือง: ถึงพระพี่นางแลตัวข้าจักเป็นเพียงอิสตรีก็มีจิตใจกล้าหาญเยี่ยงบุรุษเพศ ข้าหาเกรงพวกขอมไม่เพคะ


พ่อขุนศรีนาวนัมถม: อันความที่ผาเมืองพูดนั้นก็ถูก แต่เจ้าทั้งสองก็พอมีวิชาและศัตราวุธป้องกันตัวอยู่บ้าง ข้าก็เห็นสมควรให้ออกศึกครั้งนี้ แต่...เจ้าทั้งสองจงคุ้มครองอิสตรี อย่าให้มีอันใดเกิดขึ้นกับพวกนางเป็นอันขาด



ทหาร๒: บัดนี้ไพร่พลแลเสบียงอาหารพร้อมแล้วพะยะค่ะ


พ่อขุนศรีนาวนัมถม: ดีมาก ทีนี้ล่ะ ข้าจักได้สำแดงฝีมือของทหารสุโขทัยให้พวกอ้ายขอมได้ประจักษ์




พ่อขุนผาเมืองพร้อมด้วยพ่อขุนบางกลางหาว พระนางเนาวรงค์เทวีและพระนางเสือง ก็ยกทัพจากสุโขทัยไปตีนครเดิดโจมตีอยู่ไม่นานก็สามารถยึดนครเดิดได้และสามารถขับไล่พวกขอมออกไปจากนครเดิดได้สำเร็จ





พ่อขุนผาเมือง: บัดนี้เราก็ไล่พวกขอมออกไปได้หมดสิ้นแล้ว เราเห็นสมควรที่จะจัดการทำนุบำรุงนครเดิดนี้ให้เป็นที่อยู่อาศัยของไพร่ฟ้าประชาชนแลลูกหลานของเรา
2#
 เจ้าของ| โพสต์ 2013-5-12 08:33 | ดูเฉพาะโพสต์สมาชิกนี้
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Sornpraram เมื่อ 2013-5-12 09:02

เมืองนครเดิดนี้มีกำแพงเมืองติดกับแม่น้ำป่าสัก พอถึงช่วงฤดูฝนน้ำก็ล้นตลิ่ง ทำให้ไร่นาของราษฎรได้รับความเสียหายเป็นอันมาก เมื่อมาอยู่ได้ไม่นานก็จำต้องย้ายเมืองใหม่..





ทหาร๑: บัดนี้น้ำจากลำน้ำป่าสักได้ท่วมไร่นาของราษฎร ได้รับความเสียหายเป็นอันมาก  พะยะค่ะ




พ่อขุนผาเมือง: เรื่องนี้ ข้าได้ตรองมานานแล้ว ข้าเห็นว่าควรจะย้ายเมืองใหม่ เจ้าจะว่าเยี่ยงไรล่ะเข็มทอง



พระนางเข็มทอง: น้องก็เห็นว่าสมควรนะเพคะ


พ่อขุนผาเมือง: ข้าเห็นว่ามีที่ๆหนึ่ง เป็นที่ราบสูง น้ำมิอาจท่วมถึงได้ ข้าเห็นว่าเป็นที่ตั้งเมืองได้ ทหารเจ้าจงเตรียมอพยพผู้คนและเตรียมเสบียงอาหารให้พร้อม อีก 3 วันเราจักออกจากนครเดิดนี้ไปยังที่มั่นใหม่ของเรา



ทหาร๑: พะยะคะ



พ่อขุนผาเมืองรวบรวมกำลังพลและไพร่ฟ้าประชาชนมาสร้างเมืองใหม่ ชื่อว่าเมืองราด
พ่อขุนบางกลางหาวได้เดินทางมาพบพ่อขุนผาเมือง ในขณะเดียวกันทหารก็ได้นำสาสน์เข้ามากราบทูล




ทหาร๒: มีสาสน์จากเมืองขอมถึงองค์พ่อขุนผาเมืองพะยะค่ะ



พ่อขุนบางกลางหาว: อ้ายพวกขอมมันว่าด้วยเรื่องอันใดรึ???


พ่อขุนผาเมือง: มันเชื้อเชิญให้เราไปเมืองของมัน เพื่อเจริญสัมพันธไมตรีกับมันนะสิ


พ่อขุนบางกลางหาว: ข้าว่าเหตุการณ์ชักไม่ชอบมาพากล ระวังตัวด้วยก็แล้วกัน ขุนผาเมืองสหายข้า


พ่อขุนผาเมือง: ขอบใจมาก ขุนบางกลางหาว


พระนางเข็มทอง: เจ้าพี่ ระวังพระองค์ด้วยนะเพคะ


พ่อขุนผาเมือง: จ้ะ น้องเข็มทอง





            ณ... เมืองขอม












                                                                                                         
พ่อขุนผาเมืองจึงเสด็จไปเมืองขอมตามคำเชื้อเชิญในราชสาสน์



พระเจ้าชัยวรมันที่ ๗ : เราจะยกลูกสาวเราให้เป็นชายา เจ้าจะว่าเยี่ยงไร???


พ่อขุนผาเมือง: หม่อมฉันมีชายาอยู่แล้วพะยะค่ะ



พระเจ้าชัยวรมันที่ ๗ : เจ้าจงเลือกเอาว่าอยากให้บ้านเมืองของเจ้ามอดไหม้เป็นจุลหรือรุ่งเรืองเยี่ยงนครธมของข้า??



พ่อขุนผาเมือง: พระองค์ทรงทำการดังกำลูกไก่ไว้ในกำมือ จะบีบก็ตาย จะคลายก็รอด ในเมื่อพระองค์ทรงบีบบังคับให้หม่อมฉันไม่มีทางเลือก หม่อมฉันก็ต้องสนองพระบรมราชโองการพะยะค่ะ แต่ขอให้พระองค์ได้รู้ไว้ว่าขอมจะไม่มีวันได้เหยียบย่ำสุโขทัยได้ดอกพะยะค่ะ



พระเจ้าชัยวรมันที่ ๗ : ข้าแต่เทพยดาฟ้าดินที่สิงสถิตเขตเขาจักรวาล บัดนี้ข้าขอยกสิงขรเทวีธิดาแห่งข้าให้เป็นชายาแก่พ่อขุนผาเมือง พร้อมทั้งพระขรรค์ไชยศรีแลพระพุทธมหาธรรมราชาและขอแต่งตั้งเจ้าเป็น กมรเต็งอัญศรีอินทรบดินทร์ทราทิตย์ ตั้งแต่นี้สืบต่อไป ฮ่าๆๆ
3#
 เจ้าของ| โพสต์ 2013-5-12 08:34 | ดูเฉพาะโพสต์สมาชิกนี้
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Sornpraram เมื่อ 2013-5-12 08:46

นางสิงขรเทวีกราบพ่อขุนผาเมือง




มเหสีขอม: ลูกอยู่ไกลพ่อแม่ ไกลบ้านไกลเมือง ดูแลตัวเองดีๆนะลูก



พระนางสิงขรเทวี: เพคะเสด็จแม่ เสด็จแม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะเพคะ



มเหสีขอม: ท่านพ่อขุนผาเมือง เราฝากลูกสาวเราไว้กับท่าน ดูแลลูกเราให้ดีๆนะ



พ่อขุนผาเมือง: พะยะค่ะ



มเหสีขอม: เมื่อไปอยู่ทางโน้นแล้ว ส่งข่าวมาหาแม่บ้างนะ




สิงขรเทวี: เพคะ





                          แต่ถึงกระนั้นก็ตามพ่อขุนผาเมืองก็มิได้ลุ่มหลงกับลาภยศสรรเสริญที่ขอมมอบให้ เหตุการณ์กับกลายเป็นตรงกันข้าม ความขุ่นเคืองใจที่คนไทยถูกขอมกดขี่ข่มเหงปกครองเยี่ยงทาส และความคิดเดิมที่จะสร้างชาติไทยให้มีอำนาจอธิปไตยของตนเองนั้น  ยังมิเลือนหายไป ยังคงอยู่ในพระทัยของพระองค์เสมอมา


      
เมื่อพ่อขุนผาเมืองเสด็จกลับจากเมืองสุโขทัยก็ได้พานางสิงขรเทวีธิดาแห่งขอมที่ยกให้เป็นพระชายากลับมาด้วย




พระนางเข็มทอง: เจ้าพี่กลับมาแล้วหรือเพคะ แล้วนั่นใครกันเพคะ




พระนางสิงขรเทวี: น้องคือสิงขรเทวี ธิดาแห่งขอม ติดตามเจ้าพี่มาในฐานะพระชายาเพคะ




พ่อขุนผาเมือง: เจ้าสองคนรู้จักกันไว้นะ พี่มีการบ้านการเมืองต้องทำอีกมาก เจ้าสองคนอยู่คุยกันไปก่อนเถิด
แม้ว่าพ่อขุนผาเมืองจะพูดไปเช่นนั้นก็ตาม แต่พระพักตร์ของพระนางเนาวรงค์เทวีก็บ่งบอกถึงความทุกข์ใจอยู่ไม่น้อย



พระนางสิงขรเทวี: เจ้านะรึ ชายาคนแรกของเจ้าพี่ผาเมือง ช่างต่ำศักดิ์ยิ่งนัก หาเทียบได้กับธิดาแห่งขอมเยี่ยงข้าไม่ ลองตรองดูเถิดว่าข้าพูดผิดอันใด บางที่เจ้าจักได้สำนึกขึ้นมาบ้าง อย่างน้อยกำพืดของข้าก็สูงส่งกว่ากำพืดของเจ้าราวฟ้ากับดิน จริงรึไม่ นางระเง็ง




นางระเง็ง: จริงเพคะ พระนางของข้า งามทั้งกาย วาจา ใจ ดั่งนางฟ้านางอัปสร หาผู้ใดเปรียบได้ไม่



พระนางเข็มทอง: เจ้าเข้าใจผิดแล้วสิงขรเทวี พ่อข้าเชื้อเครือล้านช้าง แม่ข้ารึก็เชื้อวงศ์สุโขทัย แล้วที่ข้าได้มาเป็นแม่เมืองก็ด้วยราชสิทธิ์อันชอบธรรมแลด้วยความรักที่ข้ากับเจ้าพี่ผาเมืองมีร่วมกัน



นางเสือง: พระพี่นางมิได้เป็นเยี่ยงพระนางดอก พระนางรู้รึไม่ว่าพระนางเป็นชายาก็เพื่อการบ้านเมืองเพียงเท่านั้นดอก หาได้มีความรักเยี่ยงพระพี่นางของข้าไม่ แลไปทางได้ก็หาความภาคภูมิใจแก่ชีวิตมิได้



พระนางสิงขรเทวี: บังอาจนัก ข้าจักไปบอกความนี่แก่เจ้าพี่ผาเมืองว่าพวกปากดีเยี่ยงพวกเจ้าหมิ่นเกียรติข้า ไปนางระเง็ง
พ่อขุนผาเมืองเดินเข้ามา


นางสิงขรเทวี: เจ้าพี่ น้องมีเรื่องจะกราบทูลเพคะ


พ่อขุนผาเมือง: มีเรื่องอันใดรึสิงขรเทวี


นางสิงขรเทวี: พระพี่นางเข็มทองหมิ่นเกียรติน้องเพคะ


พ่อขุนผาเมือง: เจ้าว่าเยี่ยงไรนะ เข็มทองน่ะรึหมิ่นเกียรติเจ้า ฮ่าๆเจ้าล้อข้าเล่นกระมัง เข็มทองมิเคยหมิ่นเกียรติผู้ใด หากผู้นั้นไม่หมิ่นเกียรตินาง



พระนางสิงขรเทวี: เจ้าพี่ ฮึ่ย


สิงขรเทวีเดินออกไปอย่างไม่พอใจ นางเสืองเดินเข้ามา ทหารเดินเข้ามา



ทหาร๒: มีสาสน์ถึงองค์พ่อขุนพะยะค่ะ



พ่อขุนผาเมืองเปิดอ่านสาสน์



พระนางเข็มทอง: มีเรื่องอันใดรึเพคะ


  
พ่อขุนผาเมือง: เสด็จพ่อป่วยหนัก พี่จักต้องรีบไปสุโขทัย


พระนางเข็มทอง: จริงรึเพคะ ถ้าเช่นนั้น น้องกับพระน้องนางเสืองขอติดตามไปด้วยนะเพคะ


พ่อขุนผาเมืองพยักหน้า
4#
 เจ้าของ| โพสต์ 2013-5-12 08:36 | ดูเฉพาะโพสต์สมาชิกนี้
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Sornpraram เมื่อ 2013-5-12 08:41

เมืองสุโขทัย


พ่อขูนผาเมือง พ่อขุนบางกลางหาว นางเนาวรงค์เทวีและนางเสืองได้เสด็จมาเยี่ยมพ่อขุนศรีนาวนัมถมที่ประชวรหนัก จนไม่สามารถออกว่าราชการได้


เมื่อพระองค์เห็นว่า มากันครบแล้วก็ตรัสสั่งเสียเป็นครั้งสุดท้าย
พ่อขุนศรีนาวนัมถม: ข้าขอให้พวกเจ้าทุกผู้ทุกคนร่วมใจกัน สมัครสมานสร้างแผ่นดินถิ่นนี้ให้เป็นปึกแผ่นให้เป็นที่อยู่อาศัยของไพร่ฟ้าประชาชนสืบต่อไป พวกเจ้าทุกคนทำให้ข้าได้รึไม่
ทุกคน: พะยะค่ะ/เพคะ


แล้วก็สวรรคต ทุกคนร้องไห้


เมืองขอม พระเจ้าชัยวรมันที่ ๗ เมื่อได้รับรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นในเมืองสุโขทัยก็ได้วางแผนที่จะยึดเมืองสุโขทัย
พระเจ้าชัยวรมันที่ ๗ : บัดนี้ พ่อขุนศรีนาวนัมถมสิ้นแล้ว แผ่นดินเมืองสุโขทัยกำลังระส่ำระสาย ด้วยขาดพ่อเมือง มันก็มิต่างอะไรจากคนขาดหัว ฮ่าๆ ทีนี้เมืองสุโขทัยจะไปไหนเสียแม่ทัพแห่งข้าเจ้าจงนำกำลังพลของเราไปตีเอาเมืองสุโขทัยมาให้ได้
ขอมสบาดโขลญลำพง: พะยะค่ะ


กองทัพทหารขอมซึ่งนำโดยขอมสบาดโขลญลำพงก็ได้ยกทัพมาตีเมืองสุโขทัย ในที่สุดกองทัพขอมก็สามารถยึดเมืองสุโขทัยได้



เมืองราด
พ่อขุนผาเมืองนั่งว่าราชการ พร้อมด้วยพระนางเนาวรงค์เทวี พระนางสิงขรเทวี ขณะเดียวกันทหารก็เข้ามารายงานข่าวการศึก
พ่อขุนผาเมือง: ทหาร เพลานี้การศึกเป็นเยี่ยงใด???


ทหาร๑: เพลานี้ อ้ายพวกขอมมันยึดเมืองสุโขทัยได้แล้วพะยะค่ะ


พ่อขุนผาเมือง: เจ้าว่าเยี่ยงไรนะ อ้ายพวกขอมมันยึดสุโขทัยได้งั้นรึ มันช่างบังอาจนัก เจ้าจงจัดม้าเร็ว ส่งสาสน์ไปยังพ่อขุนบางกลางหาวสหายแห่งข้า ขอให้ยกกำลังไพร่พลมาช่วยกันเอาบ้านเมืองคืนมาให้จงได้


ทหาร๑: พะยะค่ะ


พระนางสิงขรเทวี: มิได้นะเพคะ ขอมเป็นบ้านเมืองของน้อง เจ้าพี่จะทำเยี่ยงนี้มิได้นะเพคะ


พ่อขุนผาเมือง: มิได้ดอก สิงขรเทวี พี่จักทนเห็นบ้านเมืองของพี่ตกเป็นของผู้อื่นได้เยี่ยงใดกัน



พระนางสิงขรเทวี: ก็ได้เพคะ น้องเชื่อว่ากองทัพขอมมีแสนยานุภาพพอที่จักชนะกองทัพของเจ้าพี่ แล้วเจ้าพี่จักเสียใจ
พระนางสิงขรเทวีเดินออกไป


พระนางเข็มทอง: การศึกครั้งนี้ใหญ่หลวงนัก น้องเกรงว่าเจ้าพี่จักได้รับอันตรายน่ะเพคะ


พ่อขุนผาเมือง: เจ้ามิต้องห่วงดอกเข็มทอง พี่ต้องกู้แผ่นดินนี้ตามที่เสด็จพ่อสั่งเสียให้ได้ หากพี่ตายก็ขอให้เจ้าจงจำใส่ใจไว้ว่าพี่นี้ตายเพื่อแผ่นดิน แผ่นดินที่พี่รักยิ่ง




พ่อขุนผาเมือง พ่อขุนบางกลางหาวนั่งอยู่ที่ประทับเพื่อปรึกษาหารือกันเรื่องการศึก


พ่อขุนบางกลางหาว: เจ้าคิดเห็นเยี่ยงไรกับการศึกครั้งนี้
พ่อขุนผาเมือง: กำลังไพร่พลพวกขอมที่ยกมาครานี้มากมายนัก ข้าเกรงว่าถ้าโจมตีเข้าสุโขทัยเลยเราอาจจะเสียทีแก่พวกขอม
พ่อขุนบางกลางหาว: เราควรจะยึดเมืองศรีสัชนาลัยเป็นที่มั่น สะสมเสบียงและกำลังพล






                                          ทัพหน้านักคุ้มคุมพล                      นักสุคนธ์ปีกขวาแข็งขัน
                                ปีกซ้ายนักแก้วเดชอนันต์                                  นักสุวรรณทัพหลังเกรียงไกร
                                พ่อขุนผาเมืองผู้กล้าหาญ                                   ขึ้นขี่คชสารตัวใหญ่
                                ได้ฤกษ์ให้ยกทัพชัย                                             ยกไปสัชนาลัยพารา




พ่อขุนผาเมืองและพ่อขุนบางกลางหาวยกทัพออกจากเมือง มุ่งมั่นที่จะตีเมืองศรีสัชนาลัยให้เป็นที่มั่น แล้วหาหนทางตีสุโขทัยต่อไป
5#
 เจ้าของ| โพสต์ 2013-5-12 08:38 | ดูเฉพาะโพสต์สมาชิกนี้
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Sornpraram เมื่อ 2013-5-12 08:44

ณ เมืองศรีสัชนาลัย





กองทัพของพ่อขุนผาเมืองและพ่อขุนบางกลางหาวก็ได้แสดงฝีมือให้พวกขอมเห็นโดยการยึดเมืองศรีสัชนาลัยคืนมาและพวกขอมก็ได้ส่งกำลังมาเพื่อต่อตีกับกองทัพของพ่อขุนในเมืองศรีสัชนาลัย


พ่อขุนผาเมือง: พวกขอมมันยกกันมามากกว่าที่ข้าคิดนัก ถ้าตีซึ่งๆหน้าข้าเกรงว่าเราอาจจะไม่รอดพ้นเงื้อมมือของพวกขอม เราต้องใช้กลศึก

พ่อขุนบางกลางหาว: เจ้าจักใช้กลศึกอันใด


พ่อขุนผาเมือง: ข้ากับเจ้าต้องนั่งช้างเชือกเดียวกัน เพื่อให้อ้ายพวกขอมมันตายใจว่าข้ากับเจ้ายังร่วมรบกันอยู่ในเมืองศรีสัชนาลัยนี้ ตัวข้าแลกำลังส่วนหนึ่งจักลอบออกจากเมืองภายในคืนนี้เมื่อพวกขอมมันยกทัพมาเมื่อใด เมื่อนั้นเจ้าจงส่งม้าเร็วมาบอกข้า ข้าจักเข้ายึดสุโขทัย และจักส่งกำลังมาตีพวกขอมอีกที




พ่อขุนบางกลางหาว: สหายข้า เจ้าช่างหลักแหลมยิ่งนัก








                                                      เมื่อนั้น                                                               พ่อขุนตริตรองมองถ้วนถี่
                                                อันพวกขอมยกมาครานี้                                     มุ่งเอาชีวีแก่ตัวกู
                                                แม้กูจะอยู่ต่อต้าน                                                พวกไทยใจหาญคงต่อสู้
                                                ไหนจะยอมพ่ายแพ้แก่ศัตรู                               กูยังอยู่คงประยุทธ์สุดกำลัง
                                                แต่ชาวไทยไม่ชาญการณรงค์                            เหลือทะนงสู้ขอมกำลังขลัง
                                                เหมือนแสร้งให้ไปตายวายชีวัง                        กูจะยั้งอยู่ไซร้ไม่เข้าที
                                                จำกูจะหลีกเลี่ยงไป                                             นอกแดนศรีสัชนาลัยกรุงศรี
                                                ขอมรู้ว่ากูอยู่บุรี                                                    คงจะเข้าโจมตีแต่ในเมือง




แล้วพ่อขุนผาเมืองก็ได้ทำตามแผนการที่วางเอาไว้ โดยพ่อขุนบางกลางหาวจัดเตรียมกำลังพลเพื่อรับมือกับข้าศึกอยู่ในเมืองศรีสัชนาลัย กองทัพขอมก็ยกทัพมาประชิดเมืองศรีสัชนาลัย



ทหาร: พวกขอมมันได้ยกทัพมาประชิดเมืองศรีสัชนาลัยแล้วพะยะค่ะ



พ่อขุนบางกลางหาว: ฮึๆถ้าเป็นเช่นนั้น เจ้าจงจัดกำลังไพร่พลให้พร้อมแลจงส่งม้าเร็วไปแจ้งการนี้แก่พ่อขุนผาเมือง เราคงจักได้ต่อตีกับพวกขอมในไม่ช้านี้เป็นแน่



ที่ตั้งกองทัพพ่อขุนผาเมืองในป่า




ม้าเร็ว: บัดนี้พวกขอมมันได้ยกทัพมาประชิดเมืองศรีสัชนาลัยแล้วพะยะค่ะ



พ่อขุนผาเมือง: ทหารข้า เจ้าจงเตรียมตัวเพื่อการศึกนี้ พวกเจ้าจงหยิบดินขึ้นมาคนละก้อนสิ จงจำไว้ว่าแผ่นดินนี้แลคือเรือนเกิด เรือนตาย เราจักรักษาผืนแผ่นดินนี้ได้หรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับความสมัครสมานของพวกเราทุกผู้ทุกคน ข้าเชื่อว่า จิตใจที่อาจหาญเด็ดเดี่ยวของพวกเจ้าทุกคนจักนำมาซึ่งชันชนะในครั้งนี้ ทหารข้า เจ้าพร้อมที่จักทำเพื่อบ้านเมืองหรือไม่???



ทหาร: พร้อม พะยะค่ะ


พ่อขุนผาเมือง: ถ้าเช่นนั้นจักช้าอยู่ใย



พ่อขุนผาเมืองจึงได้นำทัพเพื่อเตรียมเข้ายึดครองเมืองสุโขทัย
ที่เมืองขอม เมื่อขอมทราบข่าวว่าพ่อขุนบางกลางหาวและพ่อขุนผาเมืองยึดเมืองศรีสัชนาลัยได้ ภายในเมืองจึงดูวุ่นวายและปั่นป่วนเป็นอันมาก




พระเจ้าชัยวรมันที่ ๗ : มีอันใดรึทหารเอกของข้า...




ทหารขอม: คือ...กองสอดแนมของเรามีข่าวมาบอกว่า กองทัพของพวกมันยกมาตั้งมั่นที่เมืองศรีสัชนาลัย และพร้อมที่จะโจมตีเข้ายึดเมืองสุโขทัยได้ทุกเมื่อพระเจ้าค่ะ





พระเจ้าชัยวรมันที่ ๗ : เจ้าว่าเช่นไรนะพวกมันยกทัพมาเช่นนั้นรึ สิงขรเทวีทำการอันใดอยู่ เหตุใดพวกมันจึงอาจหาญได้เยี่ยงนี้ดีล่ะในเมื่อมันกล้ามา เราก็จะยกทัพไปต้านมัน ทหารเจ้าจงไปเตรียมตัวให้พร้อม เราจักไปสำแดงแสนยานุภาพให้พวกมันได้ประจักษ์






ทหารขอม: พะเจ้าค่ะ...




เมื่อพ่อขุนผาเมืองเข้ายึดครองเมืองสุโขทัยได้ พวกขอมจึงมีความเคียดแค้นเป็นอันมากจึงยกทัพมาหวังจะชิงเมืองสุโขทัยกลับคืน
6#
 เจ้าของ| โพสต์ 2013-5-12 08:39 | ดูเฉพาะโพสต์สมาชิกนี้
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Sornpraram เมื่อ 2013-5-12 08:49

พ่อขุนผาเมืองและพ่อขุนบางกลางหาวก็ได้ยกกองทัพไปประจันหน้ากับพวกขอม




ขอมสบาดโขลญลำพง: เจ้าจักมีกำลังพลสักเท่าใดกัน ริอาจหาญ ยกทัพมาต่อกรเทียบเทียมแสนยานุภาพกับทัพของพวกข้า



พ่อขุนผาเมือง: แม้นมีกำลังพลสักน้อยนิด กูก็จักสู้ ตราบใดที่กูยังไม่ตาย อย่าหมายเหยียบย่ำแผ่นดินกู





แผ่นดินนี้ ของกู ผู้สร้างชาติ
ใครบังอาจ คิดร้าย ทำลายหลอน
ลูกหลานกู จะไม่ยอม ให้บั่นทอน
แผ่นดินนอน แห่งนี้ มีชื่อไทย






พ่อขุนผาเมือง พ่อขุนบางกลางหาว พร้อมด้วยทหารต่างก็ได้สำแดงฝีมือในการต่อสู้ให้แก่อริราชศัตรูได้ประจักษ์ ต่อสู้กันเป็นนาน ฝ่ายขอมจึงเพลี่ยงพล้ำต่อพ่อขุนผาเมือง
เป็นอีกคราที่พ่อขุนผาเมือง สามารถขับไล่พวกขอมให้ออกไปจากแผ่นดินเมืองสุโขทัย ไพร่ฟ้าประชาชนจึงอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขได้อีกครั้ง






พ่อขุนผาเมือง: บัดนี้ข้าขอสถาปนาเมืองสุโขทัยเป็นราชธานีพร้อมทั้งสถาปนาพ่อขุนบางกลางหาวขึ้นเป็นกษัตริย์ครองเมืองสุโขทัยพร้อมทั้งขนานนามให้ใหม่ว่า ศรีอินทราทิตย์



พ่อขุนบางกลางหาว: ช้าก่อนขุนผาเมือง เจ้าเป็นผู้ยึดเมืองสุโขทัยนี้กลับคืนมา เหตุใดเจ้าไม่ปราบดาภิเษกตัวเจ้าเองขึ้นเป็นกษัตริย์เล่า
พ่อขุนผาเมือง: ข้าต้องการให้ต้นตระกูลของเราได้เป็นไทที่แท้จริง ไม่ขึ้นกับเมืองใด เมียข้าเป็นขอม หากขึ้นครองราชย์บ้านเมืองจักมีปัญหาภายหลังได้



พ่อขุนบางกลางหาว: ข้านับถือน้ำใจเจ้ายิ่งนัก


พ่อขุนผาเมือง: ข้าขอมอบพระขรรค์ชัยศรี และยกนางเสืองขนิษฐาแห่งข้าให้เป็นชายา ครองเมืองสุโขทัยร่วมกันสืบต่อไป



เมื่อพ่อขุนผาเมืองสถาปนาพ่อขุนบางกลางหาวขึ้นเป็นกษัตริย์ครองเมืองสุโขทัยแล้ว ก็ได้เสด็จกลับเมืองราด



พระนางสิงขรเทวี: เจ้าพี่ เจ้าพี่รู้รึไม่เพคะว่าการที่เจ้าพี่ทำเยี่ยงนี้ น้องจักเอาหน้าไปพบเสด็จพ่อเสด็จแม่ได้เยี่ยงใด เหตุใดเจ้าพี่มินึกถึงใจน้องบ้างเพคะ เจ้าพี่ต้องไปตีเมืองสุโขทัยคืนมานะเพคะ


พ่อขุนผาเมือง: เห็นทีพี่จักทำเยี่ยงนั้นมิได้ดอก ถึงอย่างใดพี่ก็ต้องนึกถึงบ้านเมืองของพี่ไว้ก่อน จักให้คิดถึงบ้านเมืองอื่นมิได้ดอก

พระนางสิงขรเทวี: มิรู้ล่ะเพคะ ถึงอย่างไรเจ้าพี่ก็ต้องไปตีเมืองสุโขทัยคืนมาให้ได้นะเพคะ


พ่อขุนผาเมือง: เอ๊ะ เจ้านี่พูดมิรู้ฟัง คนขอมอย่างเจ้าจักไปเข้าใจอันใดเล่า


  
พ่อขุนผาเมืองเดินจากไป


พระนางสิงขรเทวี: ฮึ ในเมื่อข้าขอเจ้าพี่ไม่ได้ข้าก็จักไม่ขอ เหตุเจ้าพี่จึงทำเยี่ยงนี้กับข้า เหตุใดเจ้าพี่ไม่เคยรักข้าเลย ฮือๆ มิเคยเลยสักนิด ช่างน่าอับอายยิ่งนัก ข้าจักเอาหน้าที่ใดไปพบกับเสด็จพ่อแลเสด็จแม่ได้เล่า ข้าจักเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ช่างน่าน้อยใจยิ่งนัก มีผัว ผัวก็ไม่รัก แล้วข้าจักอยู่ไปเพื่ออันใดกัน ดีล่ะในเมื่อเมืองนี้ เจ้าพี่รักมันนัก ฮึๆ เจ้าไปเอาไฟมา

นางระเง็ง: เอามาทำอันใดรึเพคะ

พระนางสิงขรเทวี: นังโง่ จะเอามาทำไมก็เอามาเถอะ

นางระง็ง: เพคะๆ หม่อมฉันจักเอามาให้ (หยิบคบไฟมา) ว่าแต่จักเอามาทำอันใดรึเพคะ

พระนางสิงขรเทวี: เราจักเผาเมือง
7#
 เจ้าของ| โพสต์ 2013-5-12 08:40 | ดูเฉพาะโพสต์สมาชิกนี้
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Sornpraram เมื่อ 2013-5-12 08:51

พระนางสิงขรเทวีได้เผาเมืองราด แล้ววิ่งไปที่ลำน้ำป่าสัก





นางระเง็งตามมา..

พระนางสิงขรเทวี: มีชีวิตอยู่ต่อไปก็หาประโยชน์ไม่ สู้ตายเสียดีกว่า

นางระเง็งเข้ามากอดเอาไว้

นางระเง็ง: อย่าเพคะพระนาง พระนางเป็นถึงธิดาแห่งขอมนะเพคะ

พระนางสิงขรเทวี: เป็นธิดาขอมแล้วเยี่ยงใดเล่า อย่ามาห้ามข้านะ
แล้วสะบัดนางระเง็งออกจนหลุดแล้วกลั้นใจกระโดดลงลำน้ำป่าสัก
พ่อขุนผาเมืองเดินออกมาพร้อมกับนางเนาวรงค์เทวี

พ่อขุนผาเมือง : เกิดอันใดขึ้น เหตุใดจึงเป็นเช่นนี้

พระนางเข็มทอง: ระเง็งแล้วสิงขรเทวีอยู่ที่ใด


นางระเง็ง: ฮือๆ พระนางทรงเผาเมืองแล ฮือๆ กลั้นพระทัยโดดลงไปในลำน้ำป่าสักแล้วเพคะ

พ่อขุนผาเมือง: เจ้าว่าอันใดนะ

พระนางเข็มทอง: โธ่ ไม่น่าเลยสิงขรเทวี

พ่อขุนผาเมือง: สิงขรเทวี ข้าจักจัดพิธีให้เจ้าอย่างสมเกียรติในฐานะชายาของข้า

หลังจากที่พระนางสิงขรเทวีเผาเมือง พ่อขุนผาเมืองก็มิได้ทรงคิดจะบำรุงบ้านเมืองขึ้นมาอีก

พ่อขุนผาเมือง: ไปเถิดเข็มทอง เราไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้อีกแล้ว

พระนางเข็มทอง: พระองค์ไม่เสียดายหรือเพคะ

พ่อขุนผาเมือง: เสียดายอันใดเล่า ชายชาตินักรบเยี่ยงพี่เกิดมาได้เห็นแผ่นดินนี้มิได้ตกอยู่ในกำมือของอริราชศัตรูนั้นพี่ก็ภูมิใจแล้ว


http://diary.postjung.com
จะมีโอกาสได้ไปเห็นสถานที่จริงตามตำนานหรือเปล่าหน่อ
10#
 เจ้าของ| โพสต์ 2014-12-23 23:02 | ดูเฉพาะโพสต์สมาชิกนี้
metha ตอบกลับเมื่อ 2013-5-13 07:08
จะมีโอกาสได้ไปเห็นสถานที่จริงตามตำนานหรือเปล่าหน่อ ...

ไปวันไหนดี ครับเสี่ย

จะขอติดรถไปด้วยครับ

ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง ลงชื่อเข้าใช้ | ลงทะเบียน

รายละเอียดเครดิต

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้