 ว่ากันด้วยเรื่องตำนานและพุทธคุณอันลือเลื่องของ กบิลจับหลัก หรือลิงถือกระบอง
ของหลวง พ่อดิ่ง วัดบางวัว
มีเรื่องเล่าขานสืบต่อกันมาว่า ครั้งนั้นพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์
(เสด็จในกรมฯ)
ได้เสด็จตรวจการทหารเรือผลัดใหม่แถบลุ่มแม่น้ำแม่กลองและบางปะกง
ในวันนั้นเป็นวันเข้าประชุมต้อนรับทหารใหม่
หลังจากเสด็จในกรมฯ กล่าวให้โอวาท ท่านจึงได้ประพรมน้ำพระพุทธมนต์ที่ปลุกเสกด้วยพระองค์เอง
ให้กับเหล่าทหารใหม่เหล่านั้น ซึ่งบางคนก็เป็นปกติดี แต่มีอยู่ประมาณ 20-30 คนที่เกิดอาการของขึ้น
ลุกขึ้นเต้นเหมือนลิง แล้ววิ่งออกจากแถวทหารไป เสด็จในกรมฯ จึงมีรับสั่งให้ช่วยกันจับทหารเหล่านั้น
เพื่อจะนำตัวมาสอบถาม เมื่อท่านได้ตรัสถามว่าเป็นศิษย์ของใคร มีวัตถุมงคลอะไรติดตัวมา
เหล่าทหารกล้าก็ตอบว่าเป็นศิษย์ของ หลวงพ่อดิ่ง มีรากไม้แกะรูปลิงติดตัวมา
แล้วก็นำออกมาให้เสด็จในกรมฯ ทอดพระเนตร เสด็จในกรมฯ ได้ทอดพระเนตรก็ตรัสขึ้นว่า
อาจารย์องค์นี้เก่ง... และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของความศรัทธาที่ทวีขึ้นเรื่อยๆ มาจวบจนปัจจุบัน  ประวัติ หลวงพ่อดิ่ง วัดบางวัว
หลวงพ่อดิ่ง คงคฺสุวัณโณ เกิดเมื่อวันพฤหัสบดี ขึ้น 11 ค่ำ เดือน 4 ปีฉลู (15 มีนาคม 2420) ที่ตำบลบางวัว อำเภอบางปะกง จังหวัดฉะเชิงเทรา บิดาชื่อนายเหม เหมล้วน มารดาชื่อนางล้วน เหมล้วน ในวัยเด็กได้ศึกษาความรู้ในด้านต่างๆ ที่สำนักวัดบางวัว พออายุได้ 20 ปี จึงอุปสมบท ณ พัทธสีมาวัดบางวัว โดยมีพระอธิการดิษฐ์ พรหมฺสโร วัดบางสมัคร เป็นพระอุปัชฌาย์, พระอาจารย์จ่าง วัดบางสมัคร เป็นพระกรรมวาจารย์ และพระอาจารย์ปลอด วัดบางวัว เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ซึ่งท่านได้รับฉายาว่า คงคฺสุวัณโณ ภายหลังการอุปสมบท หลวงพ่อดิ่งได้ศึกษาพระเวทย์วิทยาคมกับพระอธิการดิษฐ์ ซึ่งหลวงพ่อรูปนี้มีวิชาเลื่องลือในการปลุกเสกเครื่องรางรูปสัตว์ต่างๆ โดยเฉพาะ "เสือ" จากนั้นก็ได้ไปเรียนวิชาคงกระพันชาตรี จากหลวงพ่อเปิ้น วัดบ้านเก่า จังหวัดชลบุรี และก็ไปเรียนกับหลวงพ่อเป้อะ วัดจวญเขื่อนขันธ์ ซึ่งเก่งทางด้านมหาอุด หลวงพ่อดิ่งนับว่าเป็นพระภิกษุที่เคร่งครัดในวัตรปฏิบัติและเชี่ยวชาญพระเวทย์วิทยาคมในสาขาต่างๆ โดยเฉพาะการสร้าง กบิลจับหลัก (ซึ่งในปัจจุบันมีราคาเช่าบูชาสูงมาก) การสร้างกบิลจับหลักของหลวงพ่อดิ่ง
การสร้าง กบิลจับหลักของหลวงพ่อดิ่งนั้น ท่านเริ่มจากการหาต้นพุดซ้อน หรือต้นรักซ้อน ที่มีรากชอนไชไปทางทิศตะวันออก ซึ่งผู้ทำพิธีขุดพลีรากไม้จะต้องนุ่งขาวห่มขาว สมาทานศีล และเมื่อพลีเสร็จแล้วจึงขุดเอารากขึ้นมา โดยต้องระวังไม่ให้เงาคนขุดไปทับต้นที่จะพลี และขณะขุดต้องภาวนาคาถาตลอดเวลา เมื่อได้รากมาแล้วหลวงพ่อดิ่งจะนำมาตากแดดตากลมให้แห้ง ก่อนนำมาให้ช่างแกะเป็นลิงถือตรี พระขรรค์ หรือกระบอง ที่เรียกกันว่า ลิงจับหลัก หรือ กบิลจับหลัก ซึ่งขนาดนั้นต้องสูงไม่เกิน 1 องคุลี ความกว้างก็ขึ้นอยู่กับขนาดของรากพุดซ้อน ขั้นตอนการปลุกเสก
หลวงพ่อดิ่งจะคำนวณหาฤกษ์ยามที่เหมาะสมในการปลุกเสก โดยจะต้องปลุกเสกให้ครบ 7 เสาร์ 9 อังคาร เมื่อได้ฤกษ์ก็จะนำลิงแกะทั้งหมดใส่ในบาตร และนั่งปลุกเสกจนลิงสามารถกระโดดออกจากบาตรได้ ลิงตัวไหนไม่กระโดด ท่านก็จะใช้เหล็กจารจิ้มไปที่ก้น แล้วก็ปลุกเสกต่อจนจะกระโดดออกจากบาตรจนหมดทุกตัว
ในปี พ.ศ.2483 หลวงพ่อดิ่งทำพิธีปลุกเสก กบิลจับหลัก ครั้งใหญ่ มีการทำพิธีตัดไม้ข่มนาม มีการเอาหนังเสือมาปู ทับอาวุธนานาชนิด แล้วหลวงพ่อดิ่งก็ขึ้นไปนั่งปลุกเสกบนหนังเสือ เพื่อปลุกเสกจนสว่าง โดยที่หลวงพ่อดิ่งไม่ลุกขึ้นไปไหนเลยขณะที่ปลุกเสกลิงจับหลัก เมื่อพิธีกรรมเสร็จสิ้นลง จึงนำกบิลจับหลักมาแจกแก่บรรดาลูกศิษย์ที่ต้องการ โดยเฉพาะกลุ่มทหาร การพิจารณากบิลจับหลักหลวงพ่อดิ่ง
ให้ดูที่ความเก่าและความแห้งของเนื้อรากไม้ รวมถึงสภาพการผ่านการใช้งาน เช่นผ่านการคล้องคอ และถูกเหงื่อไคลซึ่งจะทำให้เนื้อไม้มีความฉ่ำ
การบูชาให้ถูกต้องตามตำราของหลวงพ่อดิ่ง วัดบางวัว จะต้องตั้งนะโม 3 จบก่อน แล้วค่อยว่าพระคาถา ดังนี้ หนุมานะ นะ มะ พะ ทะ ตามกำลังวัน
ถ้าเข้าหาผู้ใหญ่ ให้นำกบิลจับหลัก จุ่มน้ำมันจันทน์แล้วเจิมที่หน้าผาก
ถ้าไปหาคนรักให้นำ กบิลจับหลัก จุ่มน้ำมันจันทน์ เจิมวนรอบสะดือข้างซ้าย (ทักษิณาวรรต)
ถ้าไปหา ผู้ชายให้นำ กบิลจับหลัก จุ่มน้ำมันจันทน์ เจิมวนรอบสะดือข้างขวา
ถ้าจะให้ศัตรูเคลิบเคลิ้มให้นำกบิลจับหลัก มาอมไว้ในปาก ภาวนาพระคาถาว่า หนุมานะ นะ มะ พะ ทะ ตามกำลังวัน แล้วเป่าลมออกไป คุณวิเศษของลิงหลวงพ่อดิ่งนั้นเป็นที่รู้กันว่า เป็นเลิศทางคงกระพันชาตรี แคล้วคลาด เมตตามหานิยม | 
โพสต์ 2014-7-30 14:28
บุ๊คมาร์ก
