บรรพบุรุษของช้าง

Metha

ช้างสเตโกดอน

อายุ  สมัยไมโอซีนช่วงปลายสุด - ไพลสโตซีนช่วงต้น (9 - 0.7 ล้านปีก่อน ) การจำแนก  วงศ์สเตโกดอนติดี (Stegodontidae) สกุลและชนิด  Stegodon spp . ชื่อทั่วไป  สเตโกดอน (Stegodon) ลักษณะทั่วไป เป็นช้างที่มีวิวัฒนาการต่อมาจากสเตโกโลโฟดอน และมีลักษณะร่วมกันระหว่างช้างสเตโกโลโฟดอนกับช้างเอลิฟาสที่เป็นสกุลช้างปัจจุบัน กะโหลกมีขนาดใหญ่ ขากรรไกรสั้น ไม่มีงาล่าง งาช้างสเตโกดอนบางชนิด เช่นStegodon magnidens ในประเทศอินเดีย ยาวถึง 3.3 เมตร ฟันกรามประกอบด้วย สันฟันแนวขวาง 6 - 13 สัน ซากดึกดำบรรพ์สเตโกดอนในประเทศไทยหลายซากมีขนาดใหญ่ เช่น สเตโกดอน อินสิกนิส (Stegodon insignis) ในชั้นตะกอนลึก 25เมตร ของจังหวัดนครสรรรค์ และในตำบลท่าช้าง อำเภอเฉลิมพระเกียรติ จังหวัดนครราชสีมา สเตโกดอน (Stegodon sp .)บางตัวสูงมากกว่า 3 เมตร ถิ่นที่อยู่ ช้างสเตโกดอนที่มีอายุเก่า จะพบเฉพาะในทางเอเชียตอนใต้และตะวันออกเฉียงใต้ แสดงว่าภูมิภาคเหล่านี้ อาจเป็นถิ่นกำเนิดของช้าง สเตโกดอน การกระจาย ทวีปเอเชียและแอฟริกา http://www.mh.ac.th/E_Dream_Web/Student_work/Sarayut%206-1/w/E.htm

Metha

ช้างแมมมูธัส

อายุ  สมัยไพลโอซีน - โฮโลซีนช่วงต้น (5 – 0.007 ล้านปีก่อน ) การจำแนก  วงศ์เอลิฟานติดี (Elephantidae) สกุลและชนิด  Mammuthus spp. ชื่อทั่วไป  แมมมอธ (Mammoth) ลักษณะทั่วไป ช้างแมมมอธทั่วไป จะมีขนาดเล็กกว่าช้างแอฟริกาปัจจุบัน ยกเว้น ช้างแมมมอธบางชนิด เช่น แมมมอธจักรพรรดิ (Imperial Mammoth หรือ Mammuthus columbi ) จะมีขนาดที่ใหญ่โตมาก โดยแมมมอธหนุ่มบางตัวอาจจะสูงถึง5.2 เมตรที่ระดับไหล่ ( สูงกว่าช้างไทยเกือบเท่าตัว ) และมีน้ำหนักมากถึง 9.8 ตัน ช้างแมมมอธปรากฏขึ้นครั้งแรกในทวีปแอฟริก สมัยไพลโอซีน และได้แพร่กระจายไปสู่ยุโรป เอเชียและอเมริกาเหนือ – ใต้ ถิ่นที่อยู่  แมมมอธเป็นช้างที่กินหญ้าตามพื้นผิวดิน ในเขตทุ่งหญ้าสเต็ปป์ ทุ่งหญ้าแพรรี่ หรือตามป่าไม้พุ่มเตี้ย แมมมอธบางชนิดปรับตัวให้เข้ากับทุ่งหญ้าทุนดรา คือ มีหนังหนา ขนยาวปกคลุม มีหูเล็กและมีไขมันจำนวนมากสะสมที่หัวไหล่และใต้ผิวหนัง หนาถึงประมาณ 8 เซนติเมตร ได้มีการพบซากช้างแมมมอธแช่แข็งทั้งตัวในเขตอาร์คติกของไซบีเรีย การกระจาย  พบซากดึกดำบรรพ์ในทวีปแอฟริกา ยุโรป เอเชียและอเมริกาเหนือ - ใต้ http://www.mh.ac.th/E_Dream_Web/Student_work/Sarayut%206-1/w/E.htm

Metha

ช้างแอฟริกา

อายุ  สมัยไพลสโตซีน - ปัจจุบัน (1.6 ล้านปีก่อน - ปัจจุบัน) การจำแนก  วงศ์เอลิฟานติดี (Elephantidae) สกุลและชนิด  โลโซดอนตา แอฟริกานา (Loxodonta africana) ชื่อทั่วไป  ช้างแอฟริกา ลักษณะทั่วไป  ปัจจุบันช้างสกุลโลโซดอนตา มีชนิดเดียว คือ ช้างแอฟริกา แต่มี 2 สายพันธุ์ คือ bush elephant มีรูปร่างสูงใหญ่กำยำ ชอบอาศัยอยู่ในทุ่งหญ้า และ forest elephant มีขนาดเล็กกว่า อาศัยอยู่ในป่าตอนกลางของทวีป โดยทั่วไป ช้างแอฟริกาจะมีขนาดใหญ่กว่าช้างเอเชีย ความสูงถึงไหล่ราว 3 เมตร หนักมากกว่า 5 ตัน บางตัวอาจถึง 6.5 ตัน หลังแอ่น ก้นลาดเทไปทางหาง หัวเล็กแต่ใบหูใหญ่กว่าช้างเอเชียมาก ใช้โบกเพื่อระบายความร้อนออกจากเส้นโลหิตฝอยที่มีระบบมากมายในแผ่นใบหู ถิ่นที่อยู่และการกระจาย ช้างแอฟริกาอาศัยอยู่ทั้งบนภูเขาและที่ราบต่ำ ทั้งบริเวณที่เป็นแนวหินและป่าทึบ สามารถข้ามลำธาร ว่ายน้ำหรือปืนภูเขาสูงได้ดี ชอบอาบน้ำ คลุกโคลนหรือคลุกดินหรือทราย ชอบใช้งวงพ่นดินหรือทรายไปทั่วตัว ชอบอยู่ในป่าโปร่ง ไม่กลัวแสงแดด ค่อนข้างดุ แต่ปกติจะไม่ทำร้ายคน ยกเว้นได้รับบาดเจ็บ อาศัยอยู่ทั่วไปในทางตอนใต้ของทะเลทรายสะฮารา หรือในแอฟริกากลาง เช่น แถบทะเลสาบชาด (chad) สมัยโบราณ ชาวอียิปต์มีความสามารถในการจับช้าง และพวกคาร์เธจ เคยใช้เป็นช้างศึกในสงครามปิวนิค (Punic war) ส่วนพวกโรมันเคยซื้อไปใช้เล่นละครสัตว์ แต่ภายหลังนิยมใช้ช้างเอเชียมากกว่า เพราะฉลาดและฝึกได้ง่ายกว่า http://www.mh.ac.th/E_Dream_Web/Student_work/Sarayut%206-1/w/E.htm

Metha

ช้างเอเชียหรือช้างอินเดีย

อายุ  สมัยไพลโอซีน – ปัจจุบัน (5 ล้านปีก่อน - ปัจจุบัน)การจำแนก วงศ์เอลิฟานติดี (Elephantidae) สกุลและชนิด เอลิฟาส แมกซิมัส (Elephas maximus) ชื่อทั่วไป  ช้างเอเชียหรือช้างอินเดีย ลักษณะทั่วไป  ปัจจุบัน ช้างสกุลเอลิฟาสมีชนิดเดียว คือ ช้าง เอเชีย โดยทั่วไปรู้จักกันในชื่อ ช้างอินเดีย มีขนาดเล็กกว่าช้างแอฟริกาเล็กน้อย (ยกเว้นบางตัวอาจมีขนาดใหญ่กว่า) ความสูงถึงไหล่ราว 2.7 เมตร น้ำหนักตัวราว 3-4 ตัน หลังจะเป็นหนอกบริเวณ ก้นไม่ลาดแหลมมากอย่างช้างแอฟริกา กระดูกตรงไหล่และเอวไม่สูง มีงาเฉพาะช้างพลาย ช้างพังก็มีแต่จะสั้นมาก และยาวออกมาเพียงริมฝีปาก หัวใหญ่แต่หูเล็กกว่าช้างแอฟริกา มีฟันกรามประกอบด้วยแผ่นฟันในแนวขวางที่มีลักษณะยาวลึกจำนวน 12-27 แผ่น อัดแน่นและเชื่อมยึดด้วยสารซีเมนต์ ถิ่นที่อยู่  ช้างเอเชียดำรงชีวิตอยู่ในป่าดงดิบ ชอบอากาศเย็น ไม่ชอบแสงแดด แต่ก็สามารถปรับตัวอยู่กับพื้นที่หลายสภาพ เช่น ทุ่งหญ้า ป่าไม้พุ่มสลับกับทุ่งหญ้า ที่ลุ่มชื้นแฉะ และมักชอบอยู่ไม่ไกลจากแหล่งน้ำ เพราะจะต้องดื่มน้ำมากถึง 50แกลลอนต่อวัน การกระจาย  ช้างเอเชียพบในอินเดียแถบเทือกเขาหิมาลัย และในอินเดียตะวันออกเฉียงเหนือ พม่า ไทย มาเลเซีย เวียดนามตอนใต้ ศรีลังกา บอร์เนียวและสุมาตรา http://www.mh.ac.th/E_Dream_Web/Student_work/Sarayut%206-1/w/E.htm