ถ้ากลัวอกหัก แล้วจะรักทำไม???

Sornpraram

ถ้ากลัวอกหัก แล้วจะรักทำไม???









     มีเพื่อนที่หน้าตาดีๆอยู่หลายคน เป็นประเภทสวยเลือกได้ แต่เชื่อมั๊ย

คนประเภทนี้เนี่ยแหละ ที่กลัวอกหัก กลัวมากซะด้วย

  ( สวยยังไม่พอ เลือกได้อีกต่างหากยังจะมานั่งกลัวอะไรกันอีก )



เรียกได้ว่า ความกลัว น่าจะเป็นทุกข์อันดับต้นๆ
      

กลัวไม่มีใครมารัก ... ถ้ามีความรักก็กลัวเค้าจะนอกใจ  กลัวเศร้า...


ทุกวันนี้ยังความสุขอยู่ ยังกลัวว่าจะอยู่กับเรานานแค่ไหน  


เด็ดสุดทีไม่ควรจะกลัว ก็ยังกลัวกันได้...กลัวตาย ยังไงก็

ตายอยู่ดี ถ้ากลัวก็คงจะกลัวไปจนตายนั่นแหละ



     ข้าพเจ้าเคยถามเพื่อนไปว่า...


จะกลัวอะไรก็มีแฟนกันแล้วทั้งนั้น คำตอบที่ได้ก็เหมือนกับคนเป็นโรคกลัวขึ้นสมอง



กลัวว่าเค้าจะนอกใจ ไปมีกิ๊กบ้าง มีแฟนใหม่บ้าง กลัวว่าเค้าจะมาโกหกเรา กลัวโน่น กลัวนี่


จนกลายเป็นคนที่ขาดความมั่นใจในตัวเองไปเลย
   

เรื่องของความรักบางทีเรายังไม่ค่อยที่จะมั่นใจในตัวเราเองเลย


แล้วนับประสาอะไรจะไปมั่นใจกับอีกคนที่ไม่ได้อยู่กับเรามาตั้งแต่เกิด


ดีที่สุด...เชื่อในสิ่งที่เห็นเท่านั้นเอง



     ถ้ากลัวตอนที่เป็นแฟนกัน ยิ่งกลัวมากก็จะยิ่งทุรนทุราย


เราเองนั้นแหละที่จะกลายเป็นคนน่ารำคาญขึ้นเรื่อยๆ

เพราะพยายามหาอะไรลมๆแล้งมาสร้างความมั่นใจ

ชอบเหลือเกินกับการค้นกระเป๋า

หรือแอบดูโทรศัพท์มือถือของแฟน สารพัดที่จะมานั่งจับผิดกัน



เป็นพฤติกรรมที่เหมือนๆกันของสาวขี้กลัวทั้งหลายที่เค้าทำกัน เป็นแฟนกันอยู่ดีๆ ก็กลายมาเป็น



  “ ผู้ต้องสงสัย” แล้วก็เป็น “ผู้ต้องหา”



ในที่สุด ถ้าทำให้เค้าต้องรู้สึกว่าความสบายตัวหมดไป  ก็หมดใจกันได้ไม่ยาก จริงมั๊ย



     เพราะฉะนั้นถ้าบอกให้เลิกกลัวก็คงจะยาก ก็ให้คิดไปอย่างนั้นแหละว่า ถ้ากลัวเค้าทิ้ง ให้คิดว่าเค้าทิ้งแน่ๆ จะได้ใช้ช่วงเวลาที่เค้ายังไม่ทิ้ง   รักกันให้มากๆ ดูแลเอาใจใส่กันมากๆ ให้เหมือนกับวันแรกๆของเรา ยิ่งกลัวมาก ก็ต้องยิ่งทำมาก


( เริ่มเหนื่อยแล้วสิ เอาน่าเพื่อความรักของเรา )


เคยแอบคิดอยู่เหมือนกันนะว่าถ้าดูแลกันอย่างดีแล้ว

เค้ายังไปอีก ก็คงต้องให้เค้าไป ไม่ต้องคิดมาก  

สวยอย่างมาช่ายังมีเรื่องเศร้า


แล้วหน้าตาอย่างเราจะกลัวอะไร???


     ที่พูดๆไปก็ไม่รู้ว่าจะทำได้อย่างที่พูดรึเปล่า ก็ใช้ชีวิตไปเรื่อยๆนั่นแหละ..



  อย่าต้องถึงขนาดหายใจต่อไม่ได้ ถ้าไม่มีเธอ เพราะเธอไม่ใช่จมูก



อย่ากลัวกับการจากไป แล้วจะใช้กลวิธีมากมาย จนทำให้เค้าอึดอัด



ไม่มีความสุขที่จะยืนอยู่ตรงนี้ ถ้าเค้าจะไป ยื้อแทบตายยังก็ไปอยู่ดี



สุดท้ายก็ต้องมานั่งร้องให้กับตัวเอง ก็ยังดีนะ  คนที่ทำเราร้องไห้ได้มากที่สุด คือคนที่เรารักนั่นเอง ( ปลอบใจตัวเองเล็กน้อย )

     ถ้าเรายังมีเวลาก็รักกันไปเถอะนะ..แล้วใครที่ว่า...


“ ฉันจะรักเธอชั่วชีวิต ” ฟังแล้วก็ยิ้มกันไปดูกันไปเรื่อยๆจนวันสุดท้ายของชีวิต

แล้วค่อยบอกเค้าว่า “ ฉันเชื่อเธอแล้ว” ถึงตอนนั้นก็คงจะไม่สายไปหรอกนะ


http://www.oknation.net

Sornpraram

เมื่อความสัมพันธ์ เปลี่ยนไป  ความรักไม่เหมือนเดิม



ในเรื่องของความรัก...ทำไมชอบหลอกตัวเองกันจัง

สงสัยว่าในเรื่องของความรัก ทำไมหลายๆ คนไม่ยอมรับ "ความจริง" ที่อยู่ตรง หน้า?



ทำไมต้องหลอกตัวเอง ทำไมต้องตั้งคำถามอีก ...ในเมื่อคำตอบมีอยู่ตรง หน้า?? ทำไม??

จากประสบการณ์ที่ผ่านมาของตนเอง และคนรอบข้าง มันทำให้อดสงสัยไม่ได้ว่า เมื่อความสัมพันธ์ เปลี่ยนไป ความรักไม่เหมือนเดิม

คนข้างกายเปลี่ยนไป ไม่ว่าเขา หรือคุณๆ จะอ้าง จะหลอก จะโกหกยังไง แต่สุดท้ายมันก็หนีความจริงไม่พ้น ไม่ใช่หรือ??






อยากบอกทุกคนที่กำลังมีปัญหาว่า............ ....



1. ยิ่งคุณรับความจริงได้เร็วแค่ไหน คุณจะเจ็บน้อยลงและหายเร็วขึ้นแค่นั้น อย่าหลอกตัวเองเลย



2. เมื่อมีเหตุการณ์ที่ "ไม่ปกติ" เช่นโทรไปก็ไม่รับ หายไปโดยไม่บอกบ่อยๆ อ้าง นั่นอ้างนี่ ไม่ค่อยมาหา โกหกบ่อยครั้ง หยุดอ้างกับตัวเองเถิดว่า "ไม่มีอะไร หรอก" ยอมรับเถอะ ความรักของคุณจบแล้ว และเดินออกมา อยู่ต่อไปคุณก็ต้อง เจ็บอยู่ดี เจ็บกว่าการที่คุณยอมรับแต่แรกเสียอีก ถ้าเขารักคุณ เขาย่อมไม่ยอม ให้คุณจากไปแน่นอน แต่นี่...คุณไม่เห็นจริงๆ หรือ???



3. อย่าตั้งคำถาม ทำเป็นไม่เห็นคำตอบไปเลย คุณเห็นคำตอบชัดเจนดีอยู่แล้ว เพียงแต่คุณจะรับมันหรือไม่เท่านั้นเอง

การหลอกตัวเอง ทำได้แค่ "ยืดระยะเวลา" เท่านั้น ซึ่งเวลาที่ยืดออกไปทุกวันๆ ก็คือเวลาของความเจ็บปวด

ทำไมวันนี้ไม่โทรมา? ทำไมไม่รับ? ออกไปกับใคร? ติดสายอีกแล้วหรือ? โกหกหรือเปล่านี่?

เหล่านี้คือคำถามที่ทิ่มแทงใจคุณเอง โดนคนอื่นหลอกก็เจ็บพออยู่แล้ว มันเจ็บมากกว่าถ้าคุณช่วยคนอื่นที่ว่าโกหกตัว

เองซ้ำลงไปอีก เพียงเพราะความอ่อนแอ ไม่รับความจริงของตัวเองคุณยังมีชีวิตอีกนาน ออกมาจากหลุมแห่งการโกหกนั้นเถอะ

เดินออกมาพบแสงสว่างเสียที เข้าใจว่าการปีนขึ้นจากหลุมมันเหนื่อย ทรมาน เหน็บหนาว และเจ็บ เพียงไร

แต่การโกหกตัวเองก็ไม่ต่างกับการช่วยถีบตัวเองให้ลงหลุมลึกนั้นหรอก



หยุดเถอะ

ทำร้ายตัวเองทำไม??

sritoy

ให้กำลังใจครับ..
ไม่ต้องคิดมาก..
ลมหายใจเป็นเพื่อนที่ดี..
พิจารณาเข้าไว้..

moshido

ฟ้า....หลังผน ย่อมสดใสเสมอ

majoy

ยังยืนยันคำเดิม
อยากอกหักแต่อุปสรรค์อยู่ที่หน้าตา(และสีผึ้ง)

Sornpraram

ถ้ากลัวอกหัก แล้วจะรักทำไม???









     มีเพื่อนที่หน้าตาดีๆอยู่หลายคน เป็นประเภทสวยเลือกได้ แต่เชื่อมั๊ย

คนประเภทนี้เนี่ยแหละ ที่กลัวอกหัก กลัวมากซะด้วย

  ( สวยยังไม่พอ เลือกได้อีกต่างหากยังจะมานั่งกลัวอะไรกันอีก )



เรียกได้ว่า ความกลัว น่าจะเป็นทุกข์อันดับต้นๆ
      

กลัวไม่มีใครมารัก ... ถ้ามีความรักก็กลัวเค้าจะนอกใจ  กลัวเศร้า...


ทุกวันนี้ยังความสุขอยู่ ยังกลัวว่าจะอยู่กับเรานานแค่ไหน  


เด็ดสุดทีไม่ควรจะกลัว ก็ยังกลัวกันได้...กลัวตาย ยังไงก็

ตายอยู่ดี ถ้ากลัวก็คงจะกลัวไปจนตายนั่นแหละ



     ข้าพเจ้าเคยถามเพื่อนไปว่า...


จะกลัวอะไรก็มีแฟนกันแล้วทั้งนั้น คำตอบที่ได้ก็เหมือนกับคนเป็นโรคกลัวขึ้นสมอง



กลัวว่าเค้าจะนอกใจ ไปมีกิ๊กบ้าง มีแฟนใหม่บ้าง กลัวว่าเค้าจะมาโกหกเรา กลัวโน่น กลัวนี่


จนกลายเป็นคนที่ขาดความมั่นใจในตัวเองไปเลย
   

เรื่องของความรักบางทีเรายังไม่ค่อยที่จะมั่นใจในตัวเราเองเลย


แล้วนับประสาอะไรจะไปมั่นใจกับอีกคนที่ไม่ได้อยู่กับเรามาตั้งแต่เกิด


ดีที่สุด...เชื่อในสิ่งที่เห็นเท่านั้นเอง



     ถ้ากลัวตอนที่เป็นแฟนกัน ยิ่งกลัวมากก็จะยิ่งทุรนทุราย


เราเองนั้นแหละที่จะกลายเป็นคนน่ารำคาญขึ้นเรื่อยๆ

เพราะพยายามหาอะไรลมๆแล้งมาสร้างความมั่นใจ

ชอบเหลือเกินกับการค้นกระเป๋า

หรือแอบดูโทรศัพท์มือถือของแฟน สารพัดที่จะมานั่งจับผิดกัน



เป็นพฤติกรรมที่เหมือนๆกันของสาวขี้กลัวทั้งหลายที่เค้าทำกัน เป็นแฟนกันอยู่ดีๆ ก็กลายมาเป็น



  “ ผู้ต้องสงสัย” แล้วก็เป็น “ผู้ต้องหา”



ในที่สุด ถ้าทำให้เค้าต้องรู้สึกว่าความสบายตัวหมดไป  ก็หมดใจกันได้ไม่ยาก จริงมั๊ย



     เพราะฉะนั้นถ้าบอกให้เลิกกลัวก็คงจะยาก ก็ให้คิดไปอย่างนั้นแหละว่า ถ้ากลัวเค้าทิ้ง ให้คิดว่าเค้าทิ้งแน่ๆ จะได้ใช้ช่วงเวลาที่เค้ายังไม่ทิ้ง   รักกันให้มากๆ ดูแลเอาใจใส่กันมากๆ ให้เหมือนกับวันแรกๆของเรา ยิ่งกลัวมาก ก็ต้องยิ่งทำมาก


( เริ่มเหนื่อยแล้วสิ เอาน่าเพื่อความรักของเรา )


เคยแอบคิดอยู่เหมือนกันนะว่าถ้าดูแลกันอย่างดีแล้ว

เค้ายังไปอีก ก็คงต้องให้เค้าไป ไม่ต้องคิดมาก  

สวยอย่างมาช่ายังมีเรื่องเศร้า


แล้วหน้าตาอย่างเราจะกลัวอะไร???


     ที่พูดๆไปก็ไม่รู้ว่าจะทำได้อย่างที่พูดรึเปล่า ก็ใช้ชีวิตไปเรื่อยๆนั่นแหละ..



  อย่าต้องถึงขนาดหายใจต่อไม่ได้ ถ้าไม่มีเธอ เพราะเธอไม่ใช่จมูก



อย่ากลัวกับการจากไป แล้วจะใช้กลวิธีมากมาย จนทำให้เค้าอึดอัด



ไม่มีความสุขที่จะยืนอยู่ตรงนี้ ถ้าเค้าจะไป ยื้อแทบตายยังก็ไปอยู่ดี



สุดท้ายก็ต้องมานั่งร้องให้กับตัวเอง ก็ยังดีนะ  คนที่ทำเราร้องไห้ได้มากที่สุด คือคนที่เรารักนั่นเอง ( ปลอบใจตัวเองเล็กน้อย )

     ถ้าเรายังมีเวลาก็รักกันไปเถอะนะ..แล้วใครที่ว่า...


“ ฉันจะรักเธอชั่วชีวิต ” ฟังแล้วก็ยิ้มกันไปดูกันไปเรื่อยๆจนวันสุดท้ายของชีวิต

แล้วค่อยบอกเค้าว่า “ ฉันเชื่อเธอแล้ว” ถึงตอนนั้นก็คงจะไม่สายไปหรอกนะ


http://www.oknation.net

padiphatbeer

สู้ๆคับ

majoy

อยากอกหัก แต่อุปสรรคอยู่ที่หน้าตา

morntanti

กลัวทำไม อกหัก ...มันก็แค่ คนที่เราชอบกับคนที่ชอบเราไม่ใช่คนๆเดียวกันเท่านั้นเอง....ไม่เชื่อฟังเพลงนี้เลย...

โพไซดอน