|
|
พระพุทธวิริยากร ( หลวงพ่อตัด ปวโร ) วัดชายนา จ.เพชรบุรี
หลวงพ่อตัด นามเดิมของท่านชื่อตัด นามสกุล คำใส เกิดเมื่อวันที่ ๒๘ พฤษภาคม ปีพ.ศ. ๒๔๗๔ ตรงกับปีมะแม ที่หมู่บ้านเขากระจิว หมู่ ๖ ต.ท่ายาง อ.ท่ายาง บิดาท่านชื่อ ตอย คำใส มารดาชื่อนาง เย็น คำใส ท่านเป็นลูกคนเดียวของพ่อตอย แม่เย็น คำใส เมื่อท่านอายุได้เพียง ๑๐ ขวบ มารดาท่านก็มาเสียชีวิตลงท่านได้ย้ายมาอยู่กับยาย ต่อมาบิดาท่านได้มีภรรยาใหม่และได้กำเนิดบุตรต่างมารดาอีก ๕ คน คือ
๑. นางเทื่อน ทหารเพียง
๒. นางเลื่อน เจรจา
๓. นายเชื่อน คำใส
๔. นายวิเชียร คำใส
๕. นายชวน คำใส
เริ่มการศึกษาเบื้องต้นของท่านนั้น ได้เข้าศึกษาที่โรงเรียนวัดเขากระจิว จนจบชั้นประถมปีที่ ๔ อันเป็นชั้นสูงสุดของชนบทสมัยนั้น ต่อจากนั้นท่านก็ได้ออกมาช่วยเหลือบิดา มารดา ทำไร่ ทำนาตามประสาชนบทชาวบ้านนา เมื่อท่านอายุ ๒๑ ปี ครบเกณฑ์ทหาร ท่านเข้ารับการตรวจเลือกแต่จับได้ใบดำไม่ต้องเป็นทหาร ท่านจึงได้ตัดสินใจได้บวชเพื่ออุทิศส่วนกุศลให้ยายและมารดาของท่าน
หลวงพ่อตัดท่านได้เข้าสู่ร่มกาสาวพัตร์ เมื่อเดือน พฤษภาคม พ.ศ.๒๔๙๔ โดยมี
พระครูมหาสมณวงศ์(เล็ก) วัดเขาวัง เป็นพระอุปัชฌาย์
พระสมุห์ ล้อม วัดเขาวัง เป็นพระกรรมวาจาจารย์
พระอธิการ ทอง วัดเขากระจิว เป็นพระอนุสาวนาจารย์
ได้รับฉายาทางพระพุทธศาสนาว่า พระภิกษุตัด ปวโร และท่านได้จำพรรษาอยู่กับหลวงพ่อทองที่วัดเขากระจิว และศึกษาเล่าเรียนพระปริยัติธรรม , พระธรรมวินัย , และทาง วิปัสสนากัมมัฏฐานกับหลวงพ่อทอง พระอาจารย์ของท่านจนถึงปี ๒๕๐๓ ท่านก็สอบได้นักธรรมเอก และต่อมาได้มีชาวบ้านจากหมู่บ้านในดง ซึ่งแต่เดิมขึ้นตรงกับตำบลบางปลาเค้า ได้เดินทางมาหา นิมนต์พระไปสร้างวัดและอยู่จำพรรษา ณ ที่ว่างเปล่า ซึ่งเดิมคือป่าช้าเก่าของหมู่บ้านในดง เพราะการเดินทางไปวัดทำบุญ, ฟังเทศน์, ฟังธรรม ของชาวบ้านในดงสมัยนั้นลำบากมากถนนหนทางไม่มีอย่างที่เป็นหรอกครับ ต้องเดินตามทางเกวียน ทางลูกรังซึ่งเป็นหลุมเป็นบ่อ วัดที่ใกล้ที่สุดคือวัดเขากระจิว แต่ก็ยังลำบากต่อการเดินทางอยู่ดี
เมื่อมีชาวบ้านมานิมนต์ หลวงพ่อทอง ก็เรียกประชุมพระลูกวัดรวมทั้งหลวงพ่อตัดด้วย เพื่อถามความสมัครใจ แต่ก็ไม่มีผู้ใดออกไปอยู่ เพราะเป็นถิ่นกันดาร ห่างไกลความเจริญสู้วัดเขากระจิวไม่ได้เพราะใกล้ อ.ท่ายาง เมื่อเป็นเช่นนั้น หลวงพ่อตัด ท่านก็เลยรับนิมนต์เอง
ในปี พ.ศ. ๒๕๐๕ หลวงพ่อตัด และพระสงฆ์อีก ๔ รูป ก็ได้มาจำพรรษา ณ ป่าช้าบ้านในดงเป็นพรรษาแรก พร้อมทั้งปลูกโรงมุงคาบ้าง สังกะสีบ้าง และแต่ใครถวายอะไรมาเพื่อเป็นกุฎิจำพรรษา ครั้งเมื่อท่านมาอยู่ใหม่ๆนั้น อุปสรรคในการสร้างวัดชายนาของนั้นมีมากมายนัก แต่ท่านก็สามารถฝ่าฟันมาได้ ด้วยเพราะท่านมีความอดทน ความเพียรพยายาม และด้วยบุญบารมีที่ท่านได้สร้างสมมา จึงบังเกิดเป็นวัดชายนาที่เจริญรุ่งเรืองเพื่อสืบทอดพระพุทธศาสนา อย่างที่เราเห็นกันอยู่ทุกวันนี้
|
|
โพสต์ 2014-5-29 03:40
บุ๊คมาร์ก
เจ้าของ
