พระสุมังคลาจารย์(หลวงปู่แดง สีลวันโต) วัดศิริวราวาส

kit007

ประวัติและปฏิปทา
พระสุมังคลาจารย์
(หลวงปู่แดง สีลวันโต)

วัดศิริวราวาส
ต.น้ำอ้อม อ.กันทรลักษ์ จ.ศรีสะเกษ


๏ อัตโนประวัติ

“พระสุมังคลาจารย์” หรือ “หลวงปู่แดง สีลวันโต” อดีตเจ้าอาวาสวัดศิริวราวาส ต.น้ำอ้อม อ.กันทรลักษ์ จ.ศรีสะเกษ, อดีตที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดศรีสะเกษ และอดีตเจ้าคณะอำเภอกันทรลักษ์ จ.ศรีสะเกษ

ได้รับการขนานนามว่า “เจ้าคุณปู่” จาก สมเด็จพระพุฒาจารย์ (เกี่ยว อุปเสโณ) เจ้าอาวาสวัดสระเกศ ราชวรมหาวิหาร เขตป้อมปราบศัตรูพ่าย กรุงเทพฯ จึงนับว่า หลวงปู่แดงเป็นพระเถระที่มีอายุยืนที่สุดรูปหนึ่ง คือ อายุ 102 ปี และเป็นพระเถระที่มีลูกศิษย์มากมายทั่วประเทศ

หลวงปู่แดง สีลวันโต มีนามเดิมว่า แดง กอบไกร เกิดเมื่อวันที่ 26 กันยายน พุทธศักราช 2446 ณ บ้านท่าช้าง ต.หนองบัว อ.กันทรารมย์ จ.ศรีสะเกษ จบการศึกษาชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 จากโรงเรียนประชาบาลวัดหลวงสุมังคลาราม ต.เมืองใต้ อ.เมือง จ.ศรีสะเกษ

kit007

สมเด็จพระพุฒาจารย์ (เกี่ยว อุปเสโณ)


๏ การบรรพชาและอุปสมบท

หลวงปู่แดง ได้บรรพชาเป็นสามเณร เมื่อวันที่ 20 มีนาคม พ.ศ.2463 ณ วัดหลวงสุมังคลาราม ต.เมืองใต้ อ.เมือง จ.ศรีสะเกษ โดยมี พระครูเกษตรศีลาจารย์ (ทอง เกสโร) วัดหลวงสุมังคลาราม เป็นพระอุปัชฌาย์

ต่อมา ได้เข้าพิธีอุปสมบทเป็นพระภิกษุ เมื่อวันที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ.2466 ณ พัทธสีมาวัดหลวงสุมังคลาราม ต.เมืองใต้ อ.เมือง จ.ศรีสะเกษ โดยมี พระครูเกษตรศีลาจารย์ (ทอง เกสโร) วัดหลวงสุมังคลาราม เป็นพระอุปัชฌาย์

พ.ศ.2466 สอบได้นักธรรมชั้นโท ณ สำนักศาสนศึกษาวัดหลวงสุมังคลาราม ต.เมืองใต้ อ.เมือง จ.ศรีสะเกษ


๏ การศึกษาพิเศษ

หลวงปู่แดง สามารถอ่านออกเขียนได้ อักษรขอม อักษรไทยเดิม และสามารถสอนผู้อื่นได้เป็นอย่างดี ท่านยังสามารถอ่านและเขียนหนังสือผูกเป็นวรรณคดีได้ด้วยความชำนาญการ

รวมทั้ง มีความชำนาญในการสอนหนังสือไทย ลาว อักษรขอม การบวกเลข ลบ คูณ หาร ลูกคิด คณิตศาสตร์ ชำนาญงานไม้ งานปูน การถากไม้ ไสกบมือ ทำโต๊ะ เก้าอี้ หน้าต่าง ประตู การก่อสร้างต่างๆ


๏ ลำดับงานปกครองคณะสงฆ์

พ.ศ.2470-2472 ได้รับแต่งตั้งเป็นผู้รักษาการแทนเจ้าอาวาสวัดเจียงอีศรีมงคลวราราม ต.เมืองใต้ อ.เมือง จ.ศรีสะเกษ

พ.ศ.2480 ได้รับแต่งตั้งให้เป็นเจ้าอาวาสวัดศิริวราวาส ต.น้ำอ้อม อ.กันทรลักษ์ จ.ศรีสะเกษ และเป็นเจ้าคณะหมวด

พ.ศ.2482 ได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าคณะแขวง และเป็นพระอุปัชฌาย์

พ.ศ.2482 ได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าคณะอำเภอกันทรลักษ์

พ.ศ.2517 ได้รับแต่งตั้งเป็นที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดศรีสะเกษ

kit007

๏ ลำดับสมณศักดิ์

พ.ศ.2482 ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระครูสัญญาบัตร เจ้าคณะอำเภอชั้นโท ในราชทินนามที่ “พระครูกันทรลักษ์บรรหาร”

พ.ศ.2493 ได้รับพระราชทานเลื่อนชั้นพระสังฆาธิการเป็นพระครูสัญญาบัตร เจ้าคณะอำเภอชั้นเอก ในราชทินนามเดิม

พ.ศ.2513 ได้รับพระราชทานเลื่อนชั้นพระสังฆาธิการเป็นพระครูสัญญาบัตร เจ้าคณะอำเภอชั้นพิเศษ ในราชทินนามเดิม

พ.ศ.2544 ได้รับพระราชทานเลื่อนชั้นพระสังฆาธิการเป็นพระราชาคณะชั้นสามัญ ในราชทินนามที่ “พระสุมังคลาจารย์”  


๏ การมรณภาพ

เจ้าคุณปู่ เป็นผู้มีสุขภาพแข็งแรง แม้ว่าจะย่างเข้าสู่วัยชรา จวบจนอายุ 101 ปี สามารถเดินได้อย่างคล่องแคล่ว มีความจำเป็นเลิศ สามารถเล่าเรื่องในอดีตและจดจำผู้คนได้อย่างแม่นยำ

แต่ต่อมา ภายหลังจากทำบุญครบ 100 ปี เจ้าคุณปู่ท่านเริ่มมีความอ่อนล้าตามวัย และไข้เจ็บ ต้องไปพบแพทย์เป็นประจำ ในบางโอกาส คณะแพทย์และพยาบาลจากโรงพยาบาลกันทรลักษ์ จ.ศรีสะเกษ นำโดย น.พ.วันชัย เหล่าเสถียรกิจ ผอ.โรงพยาบาลกันทรลักษ์ ได้มาตรวจรักษาอาการให้เป็นประจำอยู่เสมอ

จนวาระสุดท้าย เจ้าคุณปู่มีอาการอ่อนเพลียมาก จึงได้นำส่งไปยังโรงพยาบาลสรรพสิทธิประสงค์ จ.อุบลราชธานี เมื่อมีอาการดีขึ้นบ้าง จึงได้นำเจ้าคุณปู่กลับมาพักผ่อนยังวัด

อย่างไรก็ตาม อาการได้ทรุดหนักลงอีก บรรดาญาติโยมจึงได้นำตัวส่งไปยังโรงพยาบาลกันทรลักษ์  จ.ศรีสะเกษ แม้คณะแพทย์จะพยายามรักษาพยาบาลอย่างเต็มที่แล้ว แต่ว่าอาการไม่ดีขึ้น คณะศิษยานุศิษย์และญาติโยมจึงได้นำท่านกลับมายังวัด และเจ้าคุณปู่ได้มรณภาพลงด้วยอาการสงบ เมื่อวันที่ 14 สิงหาคม พ.ศ.2547 เวลา 01.00 น. สิริอายุรวม 102 พรรษา 81 ท่ามกลางความเศร้าโศกเสียใจแก่ประชาชนชาวศรีสะเกษและลูกศิษย์ลูกหาทั่วประเทศเป็นอย่างยิ่ง เหลือไว้เพียงแต่คุณงามและคำสอนของเจ้าคุณปู่ที่สั่งสอนให้ลูกศิษย์ทุกคนจงทำความดี เพื่อชาติบ้านเมือง ที่ยังคงดังก้องอยู่ในสามัญสำนึกของลูกศิษย์ทุกคนตลอดไป



.............................................................

♥ คัดลอกเนื้อหามาจาก ::
หนังสือพิมพ์ข่าวสด หน้า 31
คอลัมน์ อริยะโลกที่ 6 โดย ศิริเกษ หมายสุข
วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ.2548 ปีที่ 15 ฉบับที่ 5428                                                                                       
.....................................................

ที่มา http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=13&t=26745