|
|
ในอดีต หลวงพี่เคยคิดปรามาสว่า สงสัยพระพุทธเจ้าโดยคิดว่า
ท่านคงจะห่วง กลัวว่าสาวกของท่านจะอดอยาก ก็เลยแต่งเรื่องโฆษณา
ชวนเชื่อเกินจริงให้คนมาทำบุญ ว่าการทำบุญกับพระอรหันต์นั้น
มีอนิสงค์มากสุดๆ ใครที่เคยคิดอย่างนี้รีบ‘ขอขมา’ โดยด่วน
เพราะที่จริงมันไม่ใช่อย่างนั้น มันเป็นเรื่องจริง มันมีกฎเกณฑ์
เหตุผลอยู่เบื้องหลัง ซึ่งสามารถอธิบายให้เกิดความชัดเจนได้
เช่น คนบางคนตั้งใจทำความดีมาตลอดชีวิต แต่ชีวิตก็ยังล้มเหลว เอาดีไม่ได้
ทำอะไรก็ไม่ขึ้น ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน ไม่เป็นโล้เป็นพาย แต่ทีคนบางคน
ทั้งชีวิตเห็นทำแต่เรื่องเลวๆแต่ชีวิตของเขาก็กลับเจริญขึ้นๆอยู่ทุกวี่วัน
‘มันดูขัดกันกับความรู้สึกที่บอกว่า ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว แล้วทำไมจึงเป็นเช่นนั้นเล่า’
เช่น ‘องคุลิมาล’ อดีตท่านเป็นมหาโจรใจโหดร้าย
ฆ่าคนไปไม่น้อยกว่า ๑,๐๐๐ คน ท่านฆ่าคนเหล่านั้นเพื่อประโยชน์อะไร…
ก็เพื่อให้ตนเองได้มีโอกาสเล่าเรียนวิชาพิเศษสุดยอด
บางอย่างจากอาจารย์ โดยอาจารย์ตั้งเงื่อนไขไว้ว่า
ถ้าองคุลิมาลอยากจะเรียนวิชาพิเศษสูงสุด จะต้องไปฆ่าคนให้ครบ ๑,๐๐๐ คน แน่นอน
การฆ่าคนตั้ง ๑,๐๐๐ คนนั้นเป็นเรื่องโหดร้ายมาก
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เป็นการฆ่าเพื่อประโยชน์ของตนเอง
ถามว่ามันยุติธรรมแล้วหรือ เมื่อท่านได้บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์
วิบากกรรมของการฆ่าคนกว่าพันคน กลับกลายเป็นอโหสิกรรม
เหมือนกับว่ายกเลิกกันไป ส่วนที่เหลืออยู่บ้าง
ท่านก็ว่าเป็นเพียงเศษกรรมเล็กๆ น้อยๆ เช่น เวลาที่ท่านออกไปบิณฑบาต
มักจะมีเหตุให้ถูกท่อนไม้บ้างหรือก้อนหินบ้าง ที่ชาวบ้านเขาปาหมูปาหมา
ปานกปากา อะไรต่างๆ ลอยไปกระทบศีรษะท่าน
โดยบังเอิญจนหัวแตกเลือดอาบกลับวัดอยู่เป็นประจำ
“เคยได้ยินบ้างไหม ที่เขาล่ำลือว่า ถ้าใครมี โอกาสตักบาตรแม้ทัพพีเดียวกับพระอรหันต์
จะมีอานิสงส์ให้มั่งมีไปเป็นหมื่นแสนชาติ จริงหรือ”
หลวงพี่มีคำตอบ ให้คุณโยมได้พิจารณา ถึงคุณค่า หรือมูลค่าของมนุษย์
โดยมีตารางเปรียบเทียบ ดังนี้
นาบุญ (ทำบุญ ๑ หน่วยบุญเท่า ๆ กัน) ผลบุญที่เกิดขึ้น (วัดผลเป็นหน่วยบุญ)
คนทุศีล ๑
ปุถุชน ๑๐๐
กัลยาณชน (ผู้มีศีล) ๑๐,๐๐๐
พระโสดาบัน ๑,๐๐๐,๐๐๐
พระสกิทาคามี ๑๐๐,๐๐๐,๐๐๐
พระอนาคามี ๑๐,๐๐๐,๐๐๐,๐๐๐
พระอรหันต์ ๑,๐๐๐,๐๐๐,๐๐๐,๐๐๐
สรุปย่อจาก เวลาสูตร สีหนาทวรรคที่ ๒ พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย นวกนิบาต
ฉะนั้นแล้ว ใครได้ทำบุญกับพระอรหันต์ ถือว่า โชคดีที่สุด
แต่หากว่า เราทำบุญโดยที่ไม่รู้ว่า คนๆ นั้น เป็นใคร พระรูปนั้นเป็นใคร
ในทางสมดุลโลก ก็เหมือนแทงหวย คือ หากเจอเนื้อนาบุญ
เป็นพระอรหันต์ ก็รับไปเต็มๆ แต่ก็ผิดก็จ๋อยไปตามระเบียบ
ในทางสมดุลใจ เราก็พลิกเกม โดยตั้งจิตถวายเป็นสังฆทานแด่สงฆ์ทั้งปวง
อานิสงส์ทางใจก็ยิ่งใหญ่ ส่งผลให้คลี่คลาย ความโลก ความตระหนี่
และขณะเดียวกันจิตก็เป็นมหากุศล
เป็นต้นบุญที่ส่งผลให้ภพที่จิตปรุงแต่งขึ้น คือ สวรรค์ วิมาน เทพ พรหม เป็นต้น
พระอาจารย์ภาสกร ภาวิไล
http://www.dhamdee.com
|
|
โพสต์ 2014-3-19 08:03
บุ๊คมาร์ก
โพสต์ 2014-3-19 12:31
