อารมณ์อดพูดไม่ได้
เป็นภาวะเปราะบางทางใจ
ดังนั้น ใครก็ตามที่สามารถฝึกตน
อดกลั้นที่จะไม่พูดเรื่องไม่ควรพูด
จึงเป็นผู้เปลี่ยนภาวะเปราะบาง
ให้ผนึกตัวเข้มแข็งมากขึ้นเรื่อยๆ
จิตใจเหลือจุดอ่อนน้อยลงเรื่อยๆความเข้มแข็งที่แท้จริง
ไม่ใช่ภาวะอึดอัด เก็บกด หรือขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน
แต่เป็นจิตที่มีความสุข มีใจเปิดเผยปลอดโปร่ง
เพราะจิตที่เก็บกด วันหนึ่งต้องระเบิด
แต่จิตที่สบาย อีกกี่วันก็สบายหายห่วง เป้าหมายของการบำเพ็ญขันติบารมี
จึงไม่ใช่แค่การสกัดกั้นคำพูด
แต่ต้องสังเกตแรงอัดในใจไปด้วย
ลมหายใจนี้อึดอัดมากหรืออึดอัดน้อย
ลมหายใจหน้ามากขึ้นหรือน้อยลง
เมื่อใดสติเห็นความไม่เที่ยงของความอึดอัด
เมื่อนั้นจิตย่อมคลาย ย่อมวาง ย่อมว่างจากอาการฝืน
นั่นแหละ ขันติบารมีที่ประกอบด้วยพุทธิปัญญาอย่างแท้จริง
คือ สะกดใจได้ด้วย มีสติเจริญขึ้นรู้ความไม่เที่ยงด้วย ดังตฤณ
กรกฎาคม ๕๗ | 
เจ้าของ
โพสต์ 2014-10-6 22:37
