ความสุขที่เยือกเย็น

รามเทพ

ความสุขที่เยือกเย็น




ไม่อาจตั้งมั่นอยู่ในจิตที่แข็งกระด้างอย่างหวั่นไหว
แต่จะตั้งมั่นอยู่ในจิตที่อ่อนโยนอย่างเข้มแข็ง
ความแข็งกระด้างสะท้อนถึงความฝืนใจ
อาจเหมือนนิ่งได้ แต่ก็อึดอัดอยู่ข้างใน

และไม่รู้อะไรมากไปกว่าความนิ่งอั้นอึดอัดอยู่
อย่างเช่นการข่มใจไม่แสดงความโกรธ
แม้ระงับวาจาได้ ก็อดทำตาแข็งไม่ได้
และยิ่งไม่มีทางทำใจให้สบายหายขุ่นข้อง
เมื่อข่มใจจนชิน จิตอาจฝืนนิ่งอย่างเป็นทุกข์
แต่ไม่อาจตั้งมั่นอย่างเป็นสุข

ความอ่อนโยนสะท้อนถึงความเบาใจ
แม้ต้องทำโน่นทำนี่วุ่นวาย แต่ก็ยังสบายอยู่ภายใน
อีกทั้งตื่นตัวรู้รอบ ไม่ติดตันอุดอู้อยู่กับเรื่องเล็กเรื่องน้อย
จิตเปิดกว้างและแผ่ไปอย่างพร้อมจะมีเมตตาจริง
ชุ่มเย็นและโปร่งเบาอยู่กับตัวเองมากพอ
ไม่ต้องรอเรื่องข้างนอกมาทำให้พอใจ
ก็พอใจที่จะอยู่กับความเป็นตัวเอง

จึงมีกำลัง มีความอิ่มตัวพอจะตั้งมั่นในที่สุด
การเปลี่ยนจิตจากแข็งกระด้างเป็นอ่อนโยน
คือการรู้จักให้เพราะอยากเผื่อแผ่ความสุข
ไม่ใช่แกล้งให้ด้วยการเล็งผลตอบแทน
อภัยเพราะเห็นโทษของการเบียดเบียนกัน
ไม่ใช่แกล้งอภัยเพื่อสร้างภาพตามมารยาท
ใจเย็นรอเป็นเพราะหัดนั่งอย่างมีความสุขกับตนเอง

ไม่ใช่แกล้งรอด้วยอารมณ์งุ่นง่าน
นิสัยที่ปรับเปลี่ยนจากเร่งรีบ ร้อนแรง รอไม่ได้
คือนิสัยที่จะนำไปสู่สมาธิอันเป็นสุขที่คุ้มค่าไปทั้งชีวิต


ดังตฤณ