ตั้งให้เราเป็นเว็บแรกที่คุณเลือก เก็บเราไว้เป็นเว็บโปรด
สมัครสมาชิก ได้มากกว่าที่คุณคิด เข้าสู่ระบบ
สั่งพิมพ์ ก่อนหน้า ถัดไป

>> ศรัทธา มั่นคง มั่นใจ <<

[คัดลอกลิงก์]

แตกดับ ดับแล้วเกิด เกิดแล้วก็แตกอีก มันเป็นวัฏฏะ ครัช
majoy ตอบกลับเมื่อ 2016-4-17 10:59
แตกดับ ดับแล้วเกิด เกิดแล้วก็แตกอีก มันเป็นวัฏฏะ ครัช

จริงๆ ยังหมั่นถามตัวเองเสมอ ว่าถ้าบูชาแล้ว ไม่รวย ไม่ได้ทุกอย่างดังหวัง จะยังรักยังศรัทธาหลวงปู่กับอาจารย์ไหม ที่สุดแล้วคำตอบยังมั่นคง

หญ้าวัชพืชน่ะ มันดูไร้ค่า แต่มันฆ่าไม่ตาย ศรัทธาก็เช่นกัน โอววว
majoy ตอบกลับเมื่อ 2016-4-21 18:40
จริงๆ ยังหมั่นถามตัวเองเสมอ ว่าถ้าบูชาแล้ว ไม่รวย ไม ...

มงคล ที่ ๓  บูชาบุคคลที่ควรบูชา
มงคลชีวิต 38 ประการ ฉบับทางก้าวหน้า

ต้นไม้เมื่อยังเล็กเป็นต้นกล้าอยู่
จำเป็นต้องมีหลักค้ำประคองไว้
ป้องกันไม่ให้ล้มรากขาดตายเสียก่อนฉันใด
ผู้ที่หวังความเจริญก้าวหน้า ก็จำเป็นต้องบูชาบุคคลที่ควรบูชา
ไว้เป็นตัวอย่างการดำเนินชีวิตที่ถูก
เป็นหลักใจ ป้องกันความเห็นผิดและอกุศลกรรมต่างๆ
มิให้ย้อนกลับกำเริบขึ้นมาอีกฉันนั้น

การบูชา คือ อะไร ?
            การบูชา  คือกาเสื่อมใสยกย่อง เชิดชู  ด้วยกิริยาอาการสุภาพที่เราแสดงต่อผู้ที่ควรบูชาทั้งต่อหน้าและลับหลัง การแสดงต่อหน้า เป็นการแสดงให้ท่านทราบว่าเรามีความเคารพและตระหนักในคุณธรรมความดีที่มีอยู่ในตัวของท่านอย่างจริงใจ การแสดงลับหลัง  เป็นการเตือนใจตัวเราเอง  ให้ผูกใจไว้กับคุณธรรมอันสูงส่งของท่าน ก่อให้เกิดความรู้สึกอยากกระทำตาม ใจเราจะได้ยกสูงขึ้นเสมอๆ  ไม่เลื่อนไหลไปในทางชั่วร้าย
            การบูชา เป็นกุศโลบายอย่างหนึ่ง สำหรับฝึกใจที่ยังหยาบกระด้าง เพราะไม่อาจยอมรับคุณความดีของผู้อื่น ให้ละเอียดอ่อนลง  ผู้ที่ยังด้อยปัญญา ยังไม่เข้าใจในคุณธรรมความดีของผู้ที่ควรบูชานัก แต่หากได้เคยชินกับการบูชาแล้ว ในที่สุดย่อมสามารถเห็นถึงคุณธรรมความดีที่มีอยู่ในตัวของผู้ที่เราบูชาได้อย่างแจ่มชัด จนเกิดความเลื่อมใสกลายเป็นการบูชาอย่างแท้จริง อยากทำความดีตามท่านบ้าง  ผู้ใหญ่จึงควรสอนบุตรหลานให้รู้จักสวดมนต์บูชาพระ-    รัตนตรัย เป็นการปลูกศรัทธาให้รู้จักบูชาบุคคลที่ควรบูชาตั้งแต่เด็กๆ
Sornpraram ตอบกลับเมื่อ 2016-4-22 06:55
มงคล ที่ ๓  บูชาบุคคลที่ควรบูชา มงคลชีวิต 38 ประการ ฉบ ...

ขอบคุณครับ ทุกวันนี้ มีความละอายต่อบาปต่อกรรมอยู่ได้ ก็ด้วยหลวงปู่และอาจารย์ ยามอยากแหกคอก ก็รู้สึกละอาย ไม่อยากให้ท่านทั้งสองเสียใจที่รับเราเข้ามาอยู่ใต้ร่มเงาแห่ง ติคญาโณ เลยยังพอดำรงตนให้พ้นชั่วอยู่ได้ ถึงหลายครั้งจะท้อถอยย่อหย่นต่อการภาวนาก็ตาม  

โอ.... นี่เราเป็นอะไร นี่มันไม่ใช่โหมดลั้นลาปกติ
อยู่ไหนบ้างหน่อ
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง ลงชื่อเข้าใช้ | ลงทะเบียน

รายละเอียดเครดิต

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้