|
10. โครงการอพอลโล (Apollo 1-17)
โครงการอะพอลโล (Apollo 1-17) สหรัฐอเมริกา ระหว่าง พ.ศ. 2511-2515 หลังจากน่าซาทำการศึกษาและพัฒนาโครงการทางอวกาศมาอย่างต่อเนืองยาวนาน และโดยเฉพาะจากโครงการต่อเนื่องจากเมอคิวรีและเจมินี กระทั่งสะสมศักยภาพด้านต่างๆ จนมาถึงคิวของโครงการอะพอลโล ที่มีจุดหมายสำคัญอยู่ที่การส่งมนุษย์ไปพิชิตพื้นผิวดวงจันทร์ได้อย่าง ปลอดภัย โครงการอพอลโล จะใช้มนุษย์อวกาศครั้งละ 3 คน สำหรับยานอวกาศที่ใช้ ตัวยานจะประกอบไปด้วย 3 ส่วน คือ ยานบังคับการ เป็นที่อยู่ของนักบินอวกาศ ขณะเดินทางไปกลับโลกและดวงจันทร์ ยานบริการซึ่งอยู่ติดกับยานบังคับการ จะใช้สำหรับเป็นที่ติดตั้งของ อุปกรณ์และเครื่องยนต์ต่างๆ และยานลงดวงจันทร์ หรือ “อีเกิ้ล” จะเป็นส่วนที่นำนักบินอวกาศสองคนลงบนดวงจันทร์ เแต่การเริ่มต้นของโครงการจะเปิดฉากได้ไม่ดีนัก เมื่อ ยานอะพอลโล่ 1 เกิดอุบัติเหตุไฟไหม้ห้องบังคับการระหว่างการซ้อมที่ภาคพื้นดิน เมื่อวันที่ 27 มกราคม 1967 ทำให้นักบินอวกาศ 3 คน คือ Roger Chaffee,Virgil Grisson และ Edward White เสียชีวิตลง ทำให้นาซาต้องหยุดชะงักโครงการไประยะหนึ่ง ทำให้ยานอะพอลโล่ 4,5 และ 6 ที่ส่งไป เป็นแบบไม่มีคนบังคับ ซึ่งเป็นการทดสอบประสิทธิภาพของจรวด Saturn หลักจากนั้นในวันที่ 21 ธันวาคม ค.ศ. 1968 ในอพอลโล่ 8 จึงได้มีการส่งยานที่มีมนุษย์บังคับขึ้นไปสามคน คือ แฟรงค์ บอร์แมน (Frank Borman),เจมส์ เอ. โลเวลล์ (James A. Lovell) และ วิลเลียม เอ. แอนเดอส์ (William A. Anders) รวมทั้งอพอลโล่ 9 และ 10 แต่เป็นเพียงการโคจรอยู่ในอวกาศรอบๆ ยังไม่ทำการลงจอดบนดวงจันทร์ ภายหลังเมื่อภารกิจของอพอลโล10 พบความสำเร็จ นาซาจึงเดินเครื่องอพอลโล 11 ต่อในเวลาไม่ถึงสองเดือน
|
|