ภูทับเบิก

Metha

   ค่ำนั้นเราฝากท้องกับร้านอาหารที่โรงเตี้ยมรีสอร์ท อาหารอร่อยใช้ได้เลย เสียอย่างเดียวรอนานไปหน่อย !!

          แล้วเช้าวันต่อมาก็ไวแบบโกหก ผมตื่นตั้งแต่ตีห้า แล้วออกไปที่ระเบียงแล้วก็รู้สึกผิดหวังอย่างบอกไม่ถูกบรรยากาศที่ไร้ทะเลหมอก และก็เป็นเช้าวันใหม่ที่ผมต้องกลับบ้านพร้อม ๆ กับความเป็นไปได้กำลังจะหมดไป

          แต่ถ้ามองย้อนกลับไปเป็นทริปที่ดีมาก ๆ ผมได้ทำอะไรตั้งเยอะแยะ ได้ไปยืนอยู่บนจุดชมวิวที่สวย ๆ ได้เดินลุยป่า ได้ขับรถเล่นชมวิว ได้กินข้าวอร่อย ๆ และได้อยู่กับบรรยากาศที่ผมรู้สึกดีเสมอแต่ 28 ชั่วโมง นี่แป๊บเดียวจริง ๆ ได้เวลากลับบ้านแล้ว

          แต่ก็บอกไม่ถูกว่ามันยังไงดี รู้สึกติดค้างอะไรบางอย่าง ทำไมไม่มาอาทิตย์หน้า ทำไมต้องรีบมา ทำไมมันผิดแผนทั้ง ๆ ที่บรรยากาศในวันนี้ก็ดูสวย ดูอบอุ่นและทำให้รู้สึกดี  แต่มันก็ขาดอะไรบางอย่างไป ความเป็นไปได้ที่คำตอบของมันคือเป็นไปไม่ได้ มันคงเป็นความจริงของความฝันที่ผมหรือใครสักคนต้องรอต่อไป อาจจะเป็นปลายฝนต้นหนาวของปีนี้ หรืออาจจะไม่มีอีกเลยก็ได้

ที่มา http://travel.kapook.com/view72940.html

Metha

          หลังจากที่ผมกลับมาจากภูทับเบิก ผมก็ทำงานปกติในเช้าวันจันทร์ ผ่านอังคาร เข้าสู่วันพุธมาถึงวันพฤหัสฯ แล้ววันศุกร์มีข่าวว่าพายุฝนกำลังเข้าเวียดนาม คงเข้าลาวผ่านไทยในช่วงวันเสาร์-วันจันทร์

          ผมเองก็รู้สึกไม่น่ารีบไปภูทับเบิกสัปดาห์ที่แล้วเลย น่าจะขึ้นไปสัปดาห์นี้มากกว่า คงได้บรรยากาศแบบฉ่ำฝน และคงได้เห็นทะเลหมอกหลังฝนตกอย่างแน่นอน แค่ได้คิดก็รู้สึกพลาดไปแล้ว นึกถึงบรรยากาศของหน้าฝน กับฟ้าหลังฝน หรืออยู่ท่ามกลางสายหมอกบนของภูทับเบิกของทริปที่เคยผ่านมาเมื่อปีที่แล้ว มันยิ่งทำให้ผมรู้สึกเสียดาย ผิดแผน และค้างคาใจอย่างบอกไม่ถูก !!!!

          ผมเองก็รู้สึกไม่น่ารีบไปภูทับเบิกสัปดาห์ที่แล้วเลย น่าจะขึ้นไปสัปดาห์นี้มากกว่า คงได้บรรยากาศแบบฉ่ำฝน และคงได้เห็นทะเลหมอกหลังฝนตกอย่างแน่นอน แค่ได้คิดก็รู้สึกพลาดไปแล้ว นึกถึงบรรยากาศของหน้าฝน กับฟ้าหลังฝน หรืออยู่ท่ามกลางสายบนของภูทับเบิกของทริปที่เคยผ่านมาเมื่อปีที่แล้ว มันยิ่งทำให้ผมรู้สึกเสียดาย ผิดแผน และค้างคาใจอย่างบอกไม่ถูก !!!!

          และวันเสาร์ทั้งวันผมคิดอยู่แต่เรื่องนี้ ความรู้สึกสองจิตสองใจบอกผมว่าจะขึ้นภูทับเบิกอีกรอบไหม ? เพราะถ้าจะไปต้องไปคนเดียว ค้างคนเดียวเท่านั้น มันเป็นความหวั่นใจเล็ก ๆ น้อย เพราะตั้งแต่เที่ยวภูเขามาผมไม่เคยไปเที่ยวคนเดียวแบบค้างคืนเพียงลำพัง  มันหวั่น ๆ บอกไม่ถูก ไหนจะต้องขับรถไปกลับอีก 1,000 กิโลเมตร แต่ที่สำคัญที่สุด คือ อาทิตย์ที่แล้วเพิ่งไปกับเพื่อนมา มันเป็นโจทย์ที่ยากที่จะต้องตัดสินใจในตอนนี้

          แผนที่คิดไว้คือไปเช้าวันอาทิตย์แล้วกลับวันจันทร์น่าจะดีที่สุด อย่างน้อยฝนก็เข้ามาพอดี แล้วก็น่าจะเงียบด้วย แต่คืนนั้นผมยังตัดสินใจไม่ได้ แต่เตรียมชาร์จแบตฯ มือถือ แบตเตอรี่กล้องถ่ายรูป และยัดเสื้อสองตัวใส่กระเป๋าเรียบร้อยแล้ว

          แล้วเช้าวันอาทิตย์ก็มาถึง ผมเช็กพยากรณ์อากาศพายุมาแน่ โอกาสฝนตกราว ๆ 70-80 เปอร์เซ็นต์ แต่ก็ยังตัดสินใจไม่ได้ซะที สองจิตสองใจจะเอายังไง ไม่กล้าเล่าให้เพื่อนที่ร่วมทริปกันประจำฟัง รู้สึกมันต้องเป็นความลับยังไงไม่รู้ เพราะรู้สึกเป็นความคิดที่ไม่เข้าท่า และดูเพี้ยน ๆ คงโดนต่อต้านแน่ เพราะสัปดาห์ที่แล้วเพิ่งไปมา อีกประเด็นคือเป็นทริปกะทันหัน ยังไงก็ไม่มีใครไปแน่นอน จะลาพักร้อน ลากิจไม่ทันแน่นอน  ดังนั้น ถ้าจะตัดสินใจไปทริปนี้ต้องปิดเป็นความลับเท่านั้น บอกใครไม่ได้เด็ดขาด เกิดเผลอเล่าหรือขอคำปรึกษาคงไม่ได้ไป นี่ขนาดไม่ได้ปรึกษาก็รู้สึกสับสน !!!

          เช้านี้ผมจะทำไงดี ของแพ็กแล้ว แต่งตัวแล้ว แต่ยังมานั่งคิดสองจิตสองใจ ลังเลไปมา ปรึกษาใครก็ไม่ได้แล้วผมก็นึกไปถึงประโยคส่วนตัวที่ผมชอบพูดเสมอว่า ไม่อยากเสียดายเมื่อเวลาผ่านไป นึกถึงคำนั้น แต่ขาผมก็ยังออกจากบ้านไม่ได้ ผ่านมาครึ่งชั่วโมงว่าจะไปไม่ไป ยังไงดี ? ผมนึกในใจว่าผมเพี้ยนไหมนะ สุดท้ายผมก็คิดอะไรมาได้หนึ่งอย่าง มันคงดีไม่น้อยที่จะใช้ความเป็นไปได้มาตัดสินว่าจะไปหรือไม่ไป นั่นก็คือ การเสี่ยงทายเอาเหรียญบาทที่มีทั้งหมด 10 เหรียญ แล้วเสี่ยงทายว่าถ้าออกหัวเยอะกว่าก้อยคือไป

          ครั้งแรกตกใจมากเพราะออกก้อยถึง 8 หัวออกแค่ 2 นึกถึงอุบัติเหตุหรืออะไรที่ไม่ดี ลางบอกเหตุร้ายแน่ ๆ แล้วผมก็พูดมาเบา ๆ ว่าขอลองอีกรอบ ถ้ายังออกก้อยมากกว่าผมจะไม่ไปเด็ดขาด แต่ถ้าออกหัวจะตัดสินในครั้งสุดท้าย ในที่สุดก็ออกหัวมากกว่าก้อยใน 2 ครั้งถัดมา ผมถึงได้ก้าวขาออกจากบ้าน ขับรถมาภูทับเบิกแบบลุยเดียวคนเดียว ถือว่าเป็นการไปเที่ยวค้างคืนครั้งแรกของผม ที่ผมไปเที่ยวดอยลุยภูเขาตลอด 3 ปีที่ผ่านมา ^^

ที่มาhttp://travel.kapook.com/view72940.html

Metha

  ผมก็ขับรถออกจากบ้านในตอน 07.30 น. เชื่อไหมตอนที่ขับรถก็ยังรู้สึกแน่ใจหรือไปคนเดียว ถอยดีกว่าไหม ความคิดอยู่แบบนั้นตลอดจนขับรถผ่านสระบุรีตอนประมาณ 10 โมง อากาศแบบไม่มีแดดในแบบที่ผมชอบ มีเมฆฝนเต็มท้องฟ้า ผมรู้สึกสับสนอย่างบอกไม่ถูก ว่าคิดถูกไหมนะ ถอยดีไหมยังกลับทันนะ ถือว่าขับรถเล่นมาวนที่สระบุรี 200 กิโลเมตร ในขณะที่ผมคิดจะกลับหรือไม่กลับ แต่ขาผมก็เหยียบคันเร่งให้รถเดินหน้าตลอด นึกในใจว่าให้เข้าเขตเพชรบูรณ์ก่อนน่าจะดี

          ถ้าเข้าเขตเพชรบูรณ์เมื่อไหร่ ความคิดที่จะถอยคงหายไปแน่ ๆ นึกถึงถ้าตอนนี้อยู่บ้านทำอะไรนะ จะรู้สึกเสียดายไหมที่ไม่ได้มา ทำไมผมถึงต้องคิดอะไรเยอะแบบนั้น เป็นช่วงเวลาที่ผมสับสนจริง ๆ แต่ลึก ๆ ในใจผมก็อยากจะมีทริปที่ไปคนเดียวดูบ้าง ขับรถเลยสระบุรีมาหน่อย รู้สึกหิวเลยแวะร้านอาหารทานเส้นเล็กต้มยำกิน มันแปลก ๆ ที่ต้องนั่งกินคนเดียวแล้วเห็นคนรอบข้างมากันแบบหมู่คณะ มากันแบบครอบครัว นั่งกินอะไรกันแบบเต็มโต๊ะเลย ผมก็บอกไม่ถูกว่ามันเป็นอารมณ์แบบไหน แต่สุดท้ายมันก็คือเหตุผลที่เป็นไปได้ที่ผมเลือกที่จะมาคนเดียว

           ระหว่างที่ขับรถไป เอ็มพีสามที่ผมบันทึกเพลงมานับสองร้อยเพลง อยู่ดี ๆ เพลงหนึ่งที่ผมไม่เคยได้ยินก็เริ่มต้นขึ้น

          ♪♪_ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้สำหรับฉัน เธออาจได้เจอกับคนที่เธอไม่คาดฝัน เค้าอาจมายืนอยู่ตรงหน้าเธอแล้วบอกรักเธอ เหมือนดังในความฝัน_♪♪ (เพลงไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้-ลุลา Feat. ซิน)

          ผมก็ไม่รู้ว่าใครเรียกร้อง แต่รู้สึกมันทำให้ผมมีพลังอย่างมาก และก็บอกตัวเองว่าตัดสินใจถูกแล้วให้เดินหน้าต่อไป ผมตัดสินใจกดโหมดรีพีทเพลงนี้ แล้วผมก็ฟังมันตั้งแต่สระบุรีไปจนถึงภูทับเบิก ผมรู้ว่าผมมาเพื่อตามหาอะไร บางอย่างที่ผมคาดหวังที่จะได้พบเจอเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา แต่สุดท้ายก็พลาดไป

          บางอย่างที่ทำให้ผมรู้สึกไม่แน่ใจ รู้สึกหวั่น ๆ กลัวอะไรบางอย่างที่ผมไม่คุ้นเคยกับการลุยเดียวมาคนเดียวมันอาจจะรู้สึกเดินทางไกลไปไหม มันอาจจะรู้สึกเหงาไหม มันอาจจะรู้สึกจะเจอผีไหมสารพัด แล้วถ้าลุยเดียวมาขนาดนี้ผมไม่ได้เจอทะเลหมอกในแบบที่ผมหวังไว้ละ มันจะรู้สึกแย่แค่ไหน ???? พอเพลงนี้เข้ามา มันเหมือนกับเพื่อนหรือใครสักคนที่คอยไปกับผมเสมอ และมันทำให้ผมรู้สึกดีขึ้น มันบอกกับผมว่าไปเถอะไปเจออะไรใหม่ ๆ มันอาจจะเป็นมุมมองในแบบที่ผมอยากเห็นและอยากพบเจอ อาจจะเป็นประสบการณ์ในแบบที่ผมต้องรู้สึกสนุก และรู้สึกดีทุกครั้งเมื่อได้นึกถึง ^^

ที่มา http://travel.kapook.com/view72940.html

Metha

ต้องขอบคุณเพลงนี้ ประโยคนี้แบบนี้ เนื้อร้องแบบนี้     

          ♪♪_ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้สำหรับฉัน เธออาจได้เจอกับคนที่เธอไม่คาดฝัน เค้าอาจมายืนอยู่ตรงหน้าเธอแล้วบอกรักเธอ เหมือนดังในความฝัน_♪♪

          มันเป็นพลังและช่วยส่งผมมาถึงภูทับเบิกในตอนนี้ ทั้ง ๆ ที่ 7 วันที่แล้วผมก็มาที่นี่ วันที่ความเป็นไปได้ของความจริง คือ ความจริง แต่สำหรับวันนี้ความเป็นไปได้ตอนบ่าย 3 โมง ของความจริงมันกลายเป็นความฝัน และมันดีที่สุดที่ได้รู้ว่าผมชอบความฝันแบบไหน ? และมันดีแค่ไหนที่ได้เห็นมันอีกครั้ง

          ไม่อยากจะบอกเลยว่า กว่าผมจะถึงจุดชมวิวผมได้จอดรถตามข้างทาง 4-5 ครั้ง รู้สึกตื่นเต้นเหมือนกับว่าไม่เคยมายังไงยังงั้นมันสนุกและมีความสุขกับการได้เห็นการเปลี่ยนแปลงของสายหมอก ราวกลับว่ากำลังเห็นใครบางคนในกระจกเงา

          ใครที่อยู่ในกระจกเงา มันอาจจะเป็นเราที่เวลามองไปในนั้นเราเห็นตัวเราเอง แล้วก็รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกอย่างน้อยก็เป็นหน้าตาที่กำลังคุ้นเคย รู้สึกดีแม้จะไม่ได้ยิ้มแต่ก็รู้ว่ามีความสุข สายหมอกในเย็นวันนี้มันคือความสุขของผมเลย มันเป็นความสุขที่บอกอะไรตั้งหลายอย่าง หนึ่งเรื่องที่ผมจำได้  คือ การเสี่ยงทายโยนเหรียญในตอนเช้า เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมาเอง

ที่มา http://travel.kapook.com/view72940.html

Metha

ถ้าเมื่อเช้าเหรียญออกก้อยมากกว่า ผมก็คงไม่ได้มา และไม่ว่าผมจะรู้สึกยังไงในตอนนั้น แต่สำหรับตอนนี้มันคือช่วงเวลาที่ดีที่สุด ที่ครั้งหนึ่งความเป็นไปได้ก็เคยทำงาน และทำงานอยู่รอบตัวผมอีกครั้ง อาจจะสับสนไปนิด อาจจะดูเพี้ยนไปหน่อยแต่มันก็ได้ผลเสมอ

          การได้มาเที่ยวคนเดียวมันก็ทำให้ช่วงเวลาดีที่สุดในแบบที่ผมอยากทำ และผมก็ทำมันอีกครั้ง นั่นก็คือ ขับรถชมวิวบนดอยภูทับเบิกไปเรื่อย ๆ มันสนุกกว่าการยืนอยู่บนจุดชมวิวเดิมตั้งเยอะ ผมขับวนไปวนมาเพื่อมองหาวิวและบรรยากาศที่แตกต่างที่ผมไม่คุ้นเคยและมันก็ทำให้ผมรู้จักที่นี่ครั้งแรก มันคือ ภูซากุระ มีลานกางเต็นท์ บ้านพักที่วิวสวยมาก

          ผมชมวิวอยู่ในภูซากุระนานมาก เพราะที่นี่วิวสวยไม่แพ้ที่ไหนบนภูทับเบิก บรรยากาศรอบตัวที่มองตรงไหนก็มองเห็นวิวสวย ๆ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าสี่โมงเย็นสายหมอกยังลอยไปลอยมา คงเพราะระดับความสูงของที่นี่สูงมาก 1,500-1,750 เมตร เหนือระดับน้ำทะเล

ที่มา http://travel.kapook.com/view72940.html

Metha

และการที่ผมยืนอยู่ในที่สูงแบบนี้ อากาศไม่ต้องพูดถึง เย็นจนรู้สึกหนาวขึ้นมาเลย ยิ่งมาคนเดียวยิ่งไปกันใหญ่ บรรยากาศของภูเขา กะหล่ำปลี และสายหมอกมันทำให้รู้สึกแบบนั้นจริง ๆ

          และไม่ว่าผมจะขับรถไปตรงไหน ตลอดสองข้างทางบนภูทับเบิกผมได้เห็นวิวในแบบที่ผมอยากเห็นมาตลอด บรรยากาศที่ทำให้รู้สึกโลกทั้งใบคือตัวตนของผม ยิ่งทำในสิ่งที่ผมอยากทำ มันเป็นอะไรที่มีความสุขที่สุด บางทีมันอาจจะดูยาก ดูเป็นไปไม่ได้ แต่ผมก็เชื่อว่าในความเป็นไปไม่ได้ ก็มักซ้อนความเป็นไปได้อยู่เสมอ ที่จะทำให้เราได้พบได้เจออะไรบางอย่าง ในแบบที่เราอยากทำ และรู้สึกดีกับมัน

          ♪♪_ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้สำหรับฉัน เธออาจได้เจอกับคนที่เธอไม่คาดฝัน เค้าอาจมายืนอยู่ตรงหน้าเธอแล้วบอกรักเธอ เหมือนดังในความฝัน_♪♪

          ♪♪_เธออาจได้เจอกับคนของเธอเข้าสักวัน คนที่ทำให้ใจไม่หนาวสั่น อย่างกับฉันที่ยังคอยบอกตัวเองอยู่ทุกวัน ว่าฉันจะได้เจอ_♪♪

ที่มา http://travel.kapook.com/view72940.html

Metha

♪♪_ลองเปิดตามองท้องฟ้าดูใหม่ ลืมและลบความกลัวที่เคยมีออกไป เธอนั้นจะเข้าใจความรักที่ดี ๆ มีอยู่จริง เธอเชื่อมั้ย_♪♪

          ♪♪_ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้สำหรับฉัน เธออาจได้เจอกับคนที่เธอไม่คาดฝัน เค้าอาจมายืนอยู่ตรงหน้าเธอ แล้วบอกรักเธอ เหมือนดังในความฝัน_♪♪

          ♪♪_เธออาจได้เจอกับคนของเธอเข้าสักวัน คนที่ทำให้ใจไม่หนาวสั่น อย่างกับฉันที่ยังคอยบอกตัวเองอยู่ทุกวัน ว่าฉันจะได้เจอ_♪♪

          แล้วสุดท้ายผมก็ได้เจอ เจอกับสิ่งที่ผมรัก มันคือเหตุผลที่ทำให้ผมขับรถมาตั้ง 500 กิโลเมตร และขับขึ้นมาเพียงคนเดียว ทั้ง ๆ ที่ 7 วันที่แล้วผมเพิ่งขึ้นมากับเพื่อน ๆ แต่เพราะผมไม่เจอทะเลหมอกมันเลยทำให้ทุกอย่างเกิดขึ้นอีกครั้ง ทะเลหมอกที่ผมอยากเห็นแบบไม่เคยเบื่อคือสิ่งที่ผมตามหา และบอกกับตัวเองทุกวันว่าผมจะได้เจอ ว่าจะต้องได้เจอ จะต้องได้เจอ

ที่มา http://travel.kapook.com/view72940.html

Metha

♪♪_ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้สำหรับฉัน เธออาจได้เจอกับคนที่เธอไม่คาดฝัน เค้าอาจมายืนอยู่ตรงหน้าเธอแล้วบอกรักเธอ เหมือนดังในความฝัน_♪♪

          เสียงเพลงนี้ก้องอยู่ในหูของผมตลอด 2-4 ชั่วโมง ระหว่างขับรถจนถึงตอนนี้เลย แต่รู้สึกชักไม่ไหว รู้สึกชักเอียน ^^ ก็หมดหน้าที่เพลงนี้ แต่ยังไงก็ขอบคุณคนที่แต่งเพลงนี้ และร้องเพลงนี้ได้อย่างลึกซึ้งและกินใจมาก ^^

          ถ้าจะถามว่าอยากได้อะไรบนภูทับเบิกถึงได้ตัดสินใจแบบทันด่วนมาคนเดียวแบบนี้ ทั้งที่สัปดาห์ที่ผ่านมาเพิ่งขึ้นมา ผมก็ตอบแบบตรง ๆ ว่าผมอยากเห็นทะเลหมอก เพราะทริปที่ผ่านมาผมหวังเต็มที่แต่ไม่ได้เห็นมันแล้วผมก็กลับไปบ้านด้วยความรู้สึกผิดหวังนิด ๆ ว่าไปก็ไม่นิดละ รู้สึกพอสมควรเลย

           แล้วผมก็ไม่กล้าบอกเพื่อนในกลุ่มที่มาด้วยกัน เพราะกลัวจะโดนด่าว่าผมเพี้ยนเข้าขั้น สุดท้ายผมก็เลือกที่จะไม่ปรึกษาใครหรือบอกใคร ให้มันเป็นความลับ เพราะถ้าปรึกษามีสิทธิ์ไม่ได้มา เพราะยังไงก็ถูกเบรกไว้แน่นอน เป็นการหนีเที่ยวแบบขนานแท้ ทริปแรกที่เป็น Home Alone โดดเดี่ยวลุยดอย

ที่มา http://travel.kapook.com/view72940.html

Metha

  นึกถึงเมื่อเช้าที่ผ่านมายังอดคิดว่าไมได้ว่า ถ้ามันเกิดออกก้อยมากกว่าหัว ผมนะจะโกงความเป็นไปได้นั้นไหมนะ จะทำตามข้อตกลงที่ได้เสี่ยงทายไหม กลัวใจตัวเองอยู่ไม่น้อย ฮ่า ๆๆ

          นี่ไงสิ่งที่ผมตามหา มันเหมือนกับเพลงนั้นที่เปิดกรอกหูผมมาตลอดทาง และมันก็ทำให้ผมอึ้งทึ่งในเวลาต่อมาสายหมอกแบบสวย ๆ ที่คิดว่าจะต้องรอลุ้นในตอนเช้า แต่สำหรับเย็นนี้มันเต็มที่สำหรับผมมากเลย

          ♪♪_ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้สำหรับฉัน เธออาจได้เจอกับคนที่เธอไม่คาดฝัน เค้าอาจมายืนอยู่ตรงหน้าเธอแล้วบอกรักเธอ เหมือนดังในความฝัน_♪♪

          ♪♪_เธออาจได้เจอกับคนของเธอเข้าสักวัน คนที่ทำให้ใจไม่หนาวสั่น อย่างกับฉันที่ยังคอยบอกตัวเองอยู่ทุกวัน ว่าฉันจะได้เจอ_♪♪

          ไม่ว่าจะได้เจอกับคนที่เรารักหรือสิ่งที่เรารักมันคือสิ่งที่ดีที่สุด ผมอยากเห็นสีเขียวของอะไรก็ได้ที่อยู่บนพื้นดิน อยากเห็นภูเขาที่ยิ่งใหญ่ อยากได้อากาศแบบเย็น ๆ อยากเห็นทะเลหมอกที่ทำให้ผมลืมไม่ลง อยากใช้เวลาแบบสบาย ๆ ไม่ต้องคิด ไม่ต้องทำอะไร และอยากทำอะไรก็ทำในแบบที่ไม่มีแบบแผน ไม่มีกฎเกณฑ์ ไม่มีอะไรตายตัว

          ถ้าถามว่าตรงไหน คือ จุดชมวิว ผมก็อธิบายไม่ถูกเหมือนกันว่ามันคือตรงไหน ลองไม่ยึดติดกับจุดชมวิวหลัก ๆ ในแบบที่ผมได้ทำในวันนี้ แล้วมุมมองการท่องเที่ยวจะสนุกมากยิ่งขึ้น ตรงไหนที่เรารู้สึกว่าสวยมันก็สวย ตรงไหนก็ทำให้รู้สึกดีก็ลุยไปเลย

ที่มา http://travel.kapook.com/view72940.html

Metha

          แล้วก็มาถึงไคลแมกซ์ของทริปนี้ สิ่งที่ผมคาดหวังที่จะได้พบเจอก็ได้มาเรียบร้อยแล้ว แต่สิ่งที่ต้องตัดสินใจตอนนี้ คือ ทำยังไงต่อ ตอนนี้ 6 โมงเย็นแล้ว ทั้ง ๆ ที่ตอนแรกตั้งใจว่าจะค้างคืนแน่นอน แต่ความคิดมันก็ทำให้เรารู้สึกอะไรก็เป็นไปได้ จะขับรถกลับบ้านเลยไหม วันนี้เห็นบรรยากาศแบบที่อยากเห็นเรียบร้อยแล้ว  เต็มที่ อิ่มไหม คำตอบก็คืออิ่มมาก อร่อยมาก แต่จะให้นอนค้างคนเดียวในภูทับเบิกซึ่งไม่มีนักท่องเที่ยวเลยในคืนวันอาทิตย์ จะน่ากลัวไปไหม แอบกลัวผีอยู่ลึก ๆ สุดท้ายผมก็คิดว่าขับรถมาซะไกล 500 กิโลเมตร ค้างคืนดีกว่า อาจจะมีอะไรที่เป็นไปได้อีกตั้งเยอะสำหรับเช้าพรุ่งนี้

          ผมเลือกที่พักที่ใกล้แหล่งชุมชน ติดชาวบ้านเลย เน้นปลอดภัยไว้ก่อน เป็นบ้านพักที่นอนสบายมาก จำชื่อที่พักไม่ได้ อิอิ แต่ผมนอนไม่หลับเลย เพราะเสียงลมฝนที่ลอดมาทางประตูดังมาก เสียงแบบลมสีกัน บรรยากาศลมอู้ เสียงหวีดของลม ทำให้หลอนนิด ๆๆ เช็กอุณหภูมิตอน 2 ทุ่ม ทั้งลม ทั้งละอองหมอก ละอองฝนตีกันให้ยุ่งวัดได้ 14 องศา จะหนาวไปไหม แล้วผมก็เผลอหลับไปในคืนวันนั้น ZZZZZZZZZ

          ผมตื่นมาแต่ตีห้าครึ่งนอนไม่ค่อยหลับ ตื่นมาก็รีบขับรถขึ้นไปบนจุดชมวิวทันที  แล้วมันเหมือนกับอะไรบางอย่างที่คอยบอกผม และก็ทำให้ผมได้ทำไรเพี้ยน ๆ เพื่อมาที่นี่ในวันที่พายุเข้าภาคอีสานตอนบน และภาคเหนือเมื่อปลายเดือนมิถุนายนที่ผ่านมา

          ♪♪_ ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้สำหรับฉัน เธออาจได้เจอกับคนที่เธอไม่คาดฝัน เค้าอาจมายืนอยู่ตรงหน้าเธอแล้วบอกรักเธอ เหมือนดังในความฝัน เธออาจได้เจอกับคนของเธอเข้าสักวัน คนที่ทำให้ใจไม่หนาวสั่น อย่างกับฉันที่ยังคอยบอกตัวเองอยู่ทุกวัน ว่าฉันจะได้เจอ_♪♪

          จากนั้นก็เดิน เดิน เดินลุยไปตามทะเลหมอก ทะเลหมอกอยู่ตรงไหน ผมก็เดินย้ำไปตรงนั้นผมมีความสุขมาก ในบรรยากาศของหน้าฝน ทะเลหมอกรอบตัวที่รอการเปลี่ยนแปลงตามแรงลมที่พัดแรงอากาศในเช้าวันนี้หนาวเข้ากระดูกเลย

          แต่ในตอนที่เดินเล่นอยู่บนจุดชมวิว ผมอยากจะตะโกนให้ดังแบบกระหึ่มดอยแบบในหนังเลย แต่ก็ไม่กล้า แล้วสักพักก็มีความรู้สึกหนึ่งเข้ามา อยากให้ใครหลายคนที่มากับผมได้มาเห็นแบบนี้ เหมือนกับที่ผมเห็นจัง เสียดายจริง !!!!

ที่มา http://travel.kapook.com/view72940.html