ไม่ใช่เรื่องแปลก

Sornpraram

ฆราวาสจอมขมังเวทย์ ไม่ใช่เรื่องแปลก.. อ.ราม วัชรประดิษฐ์ อาจารย์สาขาวิชาประวัติศาสตร์ คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร จ.พิษณุโลก บอกว่า การที่ฆราวาสมีบทบาทในการปลุกเสกเครื่องรางของขลัง ประเภทเป็นเจ้าพิธีนั้น มีมาตั้งแต่โบราณแล้ว เนื่องจากสังคมไทยมีความเชื่อเกี่ยวกับศาสนาพราหมณ์ ตลอดจนวิถีชีวิตที่ผูกพันอยู่กับอำนาจเหนือธรรมชาติ อำนาจตามธรรมชาติ เช่น ฝนตก ฟ้าร้อง น้ำท่วม การเพาะปลูก การประมง การทำมาค้าขาย หรือแม้กระทั่งการทำศึกสงคราม บางคนอาจจะเข้าใจว่าการทำพิธีปลุกเสกเครื่องรางของขลังนั้น จะต้องเป็นพระภิกษุเท่านั้น แต่ความจริงไม่ใช่ ในอดีตก็จะใช้ผู้ที่เป็นนักบวช เช่น พราหมณ์ ภิกษุ หรือฤๅษี (เช่น กรณีปลุกเสก พระผงสุพรรณ มีฤาษีเป็นผู้กดนิ้วมือลงบนหลังองค์พระ) ส่วนในงานวรรณคดีสมัยก่อน ก็กล่าวถึงฆราวาสที่สามารถทำพิธีปลุกเสกเครื่องรางของขลัง หรือวัตถุอาถรรพณ์ ตลอดจนสักเลขยันต์ต่างๆ เอง อย่างกรณี ขุนแผน เป็นต้น สาเหตุที่ฆราวาสสามารถปลุกเสกเครื่องรางของขลัง หรือเป็นเจ้าพิธีได้ด้วยตนเองนั้น เข้าใจว่า สืบเนื่องมาจากสมัยโบราณ เพราะฆราวาสเหล่านี้ส่วนใหญ่มักจะไปร่ำเรียนวิชาอาคมจากสำนักสงฆ์ต่างๆ และตัวเองไม่ได้บวชเป็นพระ หรือนักบวช แต่ยังคงสืบทอดความรู้จากครูบาอาจารย์ และถ่ายทอดสืบต่อกันมา รวมทั้งเป็นกลุ่มที่สามารถอ่านอักขระโบราณ เช่น ขอม บาลี สันสกฤต หรืออื่นๆ ซึ่งมักจะสะสมอยู่ในวัด